Emad Hamdi: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Nissae Bila Regal

1953 | Komedie

Egypte 1953. Komedie van Youssef Chahine. Met o.a. Mary Queeny, Emad Hamdi, Hoda Soltane, Kamal el Chénaoui en Elouia Gamil.

`Zedenschets van dorpsvrouwen, een beetje in de stijl van UN PEU CES DAMES AU CHAPEAU VERT`, legt de regisseur uit (La Revue du Cinéma Image et Son, nr. 238, 1970). Daarbij moeten we opmerken dat Ces dames au chapeau vert in die tijd een heel populaire roman was en in 1937 zelfs aanleiding gaf tot het maken van een film. Later zou Chahine zijn film ten onrechte een complete flop noemen. Het is waar dat de overigens scherpe beschrijving van de Egyptische dorpbewoonsters vastloopt, dat de personages te karikaturaal zijn en dat de regisseur de neiging heeft af te dwalen naar overbodige of betekenisloze kanttekeningen en u zult uw gevoelens van ongeduld en verveling dan ook niet kunnen onderdrukken bij het kijken naar deze 'zeer primaire sociale visie', zoals de regisseur het zelf stelt. Natuurlijk is deze halve flop geen mijlpaal in zijn carriëre, maar dankzij een aantal leuke of soms zelfs onstuimige verwikkelingen is het toch ook geen echte pulp.

Sayedet al kitar

1952 | Drama

Egypte 1952. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Leïla Mourad, Yehia Chahine, Emad Hamdi, Zeinab Sedki en Serag Mounir.

Een onwaarschijnlijk en nauwelijks na te vertellen melodrama, waarin sprake is van een jonge vrouw die in vijftien jaar twee keer sterft en weer opstaat, haar dochter die haar na zoveel tijd niet meer herkent, terwijl zij toen in dezelfde fabriek werkten, een rijke echtgenoot en industrieel die bij het gokken enorme bedragen verliest die niet van hem zijn en die, wanneer hij zijn vrouw terugziet, haar in een afgelegen huis verstopt teneinde de premie van de levensverzekering te kunnen opstrijken, een treinontsporing, een brand, genoemde echtgenoot die geld steelt uit een liefdadigheidsfonds en daarmee naar het casino gaat, waar hij een zo idioot bedrag wint dat hij gek (!!) wordt en zich in een open liftschacht werpt (tot grote tevredenheid van iedereen, inclusief de kijker). Voeg aan deze ratjetoe, hèt voorbeeld van de destijds in Egypte populaire film, scènes in de stijl van de Amerikaanse musical toe, een onnozel loflied op de industrialisatie, veel andere liederen en twee typische thriller- scènes. Wat rest is de buitengewoon knappe montage. Niet veel dus.