Carole Scotta: scenario en productie.
Er zijn 32 films en 1 serie gevonden.

La nuit du 12

2022 | Drama, Misdaad

Frankrijk 2022. Drama van Dominik Moll. Met o.a. Bastien Bouillon, Bouli Lanners, Théo Cholbi, Mouna Soualem en Anouk Grinberg.

Misdaadmysterie gebaseerd op een gruwelijke moord die werd gepleegd op een jonge vrouw in een buitenwijk van Parijs, maar die voor de film is verplaatst naar een Alpenstadje nabij Grenoble. Hoewel de film start met het gegeven dat de zaak nooit werd opgelost, loopt je frustratie samen met die van de twee bevriende rechercheurs van dienst op naarmate duidelijker wordt dat ze hun vingers niet krijgen achter wie de dader was. Dat is knap. Ook omdat deze scherpzinnige, onderkoelde neverknow-whodunnit de aandacht verlegt naar de macho arena vol potentiële daders en mannelijke speurders, waarin vrouwen slechts een bijrol spelen.

A Chiara

2021 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 2021. Drama van Jonas Carpignano. Met o.a. Swamy Rotolo, Grecia Rotolo, Claudio Rotolo, Carmela Fumo en Giorgia Rotolo.

Het onbezorgde leven van de vijftienjarige Calabrische Chiara schudt op zijn grondvesten wanneer haar liefhebbende vader opeens voortvluchtig is en op het nieuws een maffioso wordt genoemd. Dit coming-of-age-verhaal begint met het achttiende verjaardagsfeest van Chiara’s oudere zus, dat in familiekring groots wordt gevierd. De Italiaans-Amerikaanse scenarist/regisseur Carpignano, beschermeling van Martin Scorsese, filmt in neorealistische stijl met een niet-professionele cast: behalve de sterke hoofdrolspeelster en haar vader spelen meer familieleden mee. Intiem en spannend, dit verrassende portret van een manier van leven die van generatie op generatie wordt doorgegeven.

Gagarine

2020 | Drama

Frankrijk 2020. Drama van Fanny Liatard en Jérémy Trouilh. Met o.a. Alseni Bathily, Lyna Khoudri, Jamil McCraven, Finnegan Oldfield en Farida Rahouadj.

In een Parijse banlieue werd in 1963 een hypermodern flatgebouwencomplex voor arbeiders geopend door de Russische kosmonaut Joeri Gagarin, naar wie het was vernoemd. Anno 2019 wordt de flat bevolkt door dealers en immigranten en is het rijp voor de sloop. Filmmakers Liatar en Trouilh gebruiken het als decor voor een modern sprookje, over een tiener die ook Joeri heet en ervan droomt de ruimte in te gaan. Hun Gagarine (de Franse spelling van Gagarin) is een film geworden, die zowel een monument voor sociale gemeenschap is, als kritiek op het vooruitgangsideaal.

Seules les bêtes

2019 | Misdaad, Drama, Thriller

Frankrijk 2019. Misdaad van Dominik Moll. Met o.a. Denis Ménochet, Laure Calamy, Damien Bonnard, Nadia Tereszkiewicz en Bastien Bouillon.

Op het eerste gezicht lijken verpleegster Alice (Laure Calamy) en haar man, veeboer Michel (Denis Ménochet) een typisch, ongelukkig getrouwd stel. Alice heeft een affaire en Michel is hele dagen aan het werk. Wanneer buurvrouw Evelyne verdwijnt en haar auto gevonden wordt aan een verlaten weg, is de politie ten einde raad. Hoewel er van een dader nog ieder spoor ontbreekt, zijn er toch 5 mensen - ver weg en dichtbij - die gelinkt kunnen worden aan de verdwijning. Zij raken stuk voor stuk verwikkeld in een mysterie, vol geheimen en verraad.

La fille de Brest

2016 | Drama, Biografie

Frankrijk 2016. Drama van Emmanuelle Bercot. Met o.a. Sidse Babett Knudsen, Benoît Magimel, Charlotte Laemmel en Isabelle De Hertogh.

In een ziekenhuis in Brest ontdekt een longarts (Knudsen uit de Deense serie Borgen) een verband tussen een aantal sterfgevallen en een medicijn dat al dertig jaar op de markt is. Wanneer ze dit openbaar wil maken, wordt ze hevig tegengewerkt door de farmaceutische industrie. Dit op feiten gebaseerde drama wordt wel 'de Franse Erin Brockovich' genoemd, maar mist de pit van die Hollywoodfilm. Het op zichzelf belangwekkende verhaal wordt droog en schetsmatig verteld, wat de film doet aanvoelen als een matig interessant college.

The Young Pope

2016 | Drama

2016. Drama van Paolo Sorrentino. Met o.a. Jude Law, Diane Keaton, Silvio Orlando, James Cromwell en Javier Cámara.

In een ziekenhuis in Brest ontdekt een longarts (Knudsen uit de Deense serie Borgen) een verband tussen een aantal sterfgevallen en een medicijn dat al dertig jaar op de markt is. Wanneer ze dit openbaar wil maken, wordt ze hevig tegengewerkt door de farmaceutische industrie. Dit op feiten gebaseerde drama wordt wel 'de Franse Erin Brockovich' genoemd, maar mist de pit van die Hollywoodfilm. Het op zichzelf belangwekkende verhaal wordt droog en schetsmatig verteld, wat de film doet aanvoelen als een matig interessant college.

Voyage en Chine

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Zoltan Mayer. Met o.a. Yolande Moreau, Jingjing Qu, Dong Fu Lin en Ling Zi Liu.

Een jobstijding bereikt Liliane en echtgenoot Richard: hun naar China geëmigreerde zoon Christophe heeft bij een ongeluk het leven gelaten. Daarop vertrekt de diepbedroefde Liliane solo naar de provincie Sichuan om hem te begraven. Thematisch verwant met het Vlaamse drama 82 dagen in april, is dit regiedebuut van cameraman Mayer beduidend minder Tarkovskiaans. Lilianes rouwproces gaat welhaast op in haar reis door Vraagtekenland. Moreau is hier de stille kracht, maar ook een kleurrijke slinger Chinese personages maakt deze fraai geschoten film over afscheid en loutering het bekijken waard.

Foxfire

2012 | Misdaad

Frankrijk 2012. Misdaad van Laurent Cantet. Met o.a. Raven Adamson, Katie Coseni, Madeleine Bisson, Claire Mazerolle en Paige Moyles.

Na slechte ervaringen met mannen, begint een groep jonge meiden in het Amerika van de jaren vijftig een eigen bende. Dit op initiatief van gifkikker Legs (nieuwkomer Raven Adamson, de ontdekking van de film), die weet hoe je intimiderende, molesterende, lanterfantende jongens en mannen moet aanpakken: keihard en meedogenloos. Foxfire wil zo veel kwijt over zo veel verschillende zaken - politieke bewegingen, feminisme in de jaren vijftig, armoede, huiselijk geweld, ontluikende liefde, groepsdynamiek, leiderschap, en nog zo wat - dat de film nergens echt een punt weet te maken.

Pauline détective

2012 | Komedie, Misdaad, Mysterie

Frankrijk​/​​België 2012. Komedie van Marc Fitoussi. Met o.a. Sandrine Kiberlain, Audrey Lamy, Claudio Santamaria, Antoine Chappey en Anne Benoît.

Wanneer veertigster Pauline, werkzaam bij misdaadmagazine Nouveau Détective, kort voor de zomervakantie wordt gedumpt, is ze ontdaan. Zus en zwager inviteren haar ter troosting naar een luxehotel aan de Rivièra. Daar bijt Pauline zich koppig vast in een veronderstelde moordzaak. Fitoussi's geestige retro-whodunit neemt allerzonnigst een loopje met de logica. Voor Kiberlain-aanbidders is Pauline een festival van ooh's en aah's: nooit was de sproetenkoningin mooier, eleganter, aandoenlijker. Zelden ook klonk haar unieke dictie fruitiger. Bonus: lumineuze fotografie, fijne cocktailmuziekjes, pretrol van Lamy als narcistische zus.

Coco avant Chanel

2009 | Biografie, Drama

Frankrijk​/​​België 2009. Biografie van Anne Fontaine. Met o.a. Audrey Tautou, Benoît Poelvoorde, Alessandro Nivola, Marie Gillain en Emmanuelle Devos.

Biopic over de vroege jaren van Coco Chanel (Tautou). Als arm weesmeisje begon ze als naaister, en raakte via een baantje in een revue in contact met de gefortuneerde Étienne Balsan (Poelvoorde). Hij is haar opstapje naar de mondaine wereld van de Parijse high society. Daar valt ze op met haar eigenzinnige smaak in kleding. Bijzonder smaakvolle vertelling, stijlvol en elegant als de modeontwerpster zelf. Tautou zet een prachtige rol neer, ze lijkt zelfs op Coco, ze speelt een vrouw die zowel kwetsbaar als sterk is. Een César voor het kostuumontwerp van Catherine Leterrier.

Notre univers impitoyable

2008 | Komedie

Frankrijk 2008. Komedie van Léa Fazer. Met o.a. Alice Taglioni, Jocelyn Quivrin, Thierry Lhermitte, Scali Delpeyrat en Pascale Arbillot.

In de tweede film van de Zwitserse Fazer bakkeleien twee collega-advocaten van hetzelfde kantoor om de positie van directeurspartner - de crux is nu, dat Margot (Taglioni) en Victor (Quivrin) een stel zijn. Hoe de strijd in deze yuppenkomedie verloopt, krijgen we te zien vanuit de twee tegengestelde vertelperspectieven der verliefde kemphanen. Wandelende postordercatalogusadvertenties Taglioni en Quivrin zitten strak in het (mantel)pak(je), maar de show wordt uiteraard gestolen door Lhermitte. Met een sardonische twinkeling in de ogen speelt hij de firmabaas. Film zegt - vooral onbedoeld - iets over bedenkelijke hedendaagse carrièreverdwazing.

Entre les murs

2008 | Drama

Frankrijk 2008. Drama van Laurent Cantet. Met o.a. François Bégaudeau, Agame Malembo-Emene, Angélica Sancio en Arthur Fogel.

In de zeer multiculturele klas van een Parijse middelbare school riskeren de leerlingen een scherpe opmerking als ze iets doms of vervelends zeggen, maar ook hun leraar, de tegen de stroom in nog steeds idealistische François Marin, krijgt het voor zijn kiezen wanneer hij zijn woorden ongelukkig kiest. IJzersterk, fascinerend drama over de psychologische oorlogsvoering tussen leerlingen en het docentenkorps. Naar de semiautobiografische roman van hoofdrolspeler Bégaudeau. De amateurcast vertolkt zo ongeveer zichzelf. Kreeg veel nominaties en prijzen, waaronder in Cannes: de eerste Gouden Palm voor een Franse film sinds 1987.

La vie d'artiste

2007 | Komedie

Frankrijk 2007. Komedie van Marc Fitoussi. Met o.a. Sandrine Kiberlain, Denis Podalydès, Émilie Dequenne en Valérie Benguigui.

Talent is relatief, mazzel essentieel en middelmaat de norm. Voilà de wrede waarheid van Fitoussi's eerste lange speelfilm, waarin actrice Alice (Kiberlain), schrijver Bertrand (Podalydès) en zangeres Cora (Dequenne) zich in Parijs met flutbaantjes in leven houden. Bertrand heeft als literatuurleraar een vaste stek, maar vrolijker wordt hij er niet van. Dat wordt de toeschouwer wel van dit pijnlijk geestige en toch nooit cynische inkijkje in het ploeterbestaan van drie hardnekkig dromende aspirant-artiesten. Fruitige bijrollen (Aure Atika, Maria Schneider, Jean-Pierre Kalfon) verhogen het kijkplezier nog eens en de scène met Bertrands signeersessie is onbetaalbaar.

Vers le sud

2005 | Drama

Frankrijk​/​​Canada 2005. Drama van Laurent Cantet. Met o.a. Charlotte Rampling, Karen Young, Louise Portal en Ménothy Cesar.

Intelligent geregisseerd drama over drie vrouwen die aan het einde van de jaren zeventig in Haïti seks kopen bij lokale jonge mannen. De paradijselijke beelden contrasteren met de pijn en het verdriet die na de onvermijdelijke cultuurbotsing loskomen. De grote kwaliteit van Vers le sud bestaat eruit dat de grote thema's nergens nadrukkeljik worden gepresenteerd.

Backstage

2005 | Drama, Muziek

Frankrijk 2005. Drama van Emmanuelle Bercot. Met o.a. Emmanuelle Seigner, Isild Le Besco, Noémie Lvovsky, Valéry Zeitoun en Édith Le Merdy.

Half droom, half nachtmerrie: de 16-jarige Lucie krijgt thuis een verrassingsoptreden van haar idool Lauren Waks, als publiciteitsstunt die door tv-camera's wordt vastgelegd. De verbijsterde Lucie kan geen woord uitbrengen. Maar het geeft haar daarna een ingang bij de onbenaderbare zangeres. Na het sterke begin houdt Backstage het niveau niet de hele tijd vol; maar blijft het een interessante film over de ongemakkelijke relatie tussen fan en idool. Een afstand die maar beter bewaard kan blijven. Met een indrukwekkende Emmanuelle Seigner als Lauren en de wat al te vaak met wijdopen ogen starende Isild Le Besco als Lucie.

Les revenants

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van Robin Campillo. Met o.a. Frédéric Pierrot, Jonathan Zaccaï, Géraldine Pailhas en Victor Garrivier.

Wat mogen wij ons toch gelukkig prijzen met Franse cinema. In welke andere filmindustrie kunnen doden bedacht worden die uit hun graven rijzen en rustig terugkeren naar hun oude leventjes? Wie anders dan een Fransman zou zich serieus toeleggen op het weergeven van de psychologische impact die een dergelijke zombie-invasie zou hebben op de inwoners van een klein stadje? De zombie die in Amerikaanse films is ontstaan, bleek, bebloed en agressief, krijgt geen kans van scenarist-regisseur Robin Campillo. Zijn teruggekeerden zijn 'haast zondags gekleed', zo noemt hij het in een interview. Ze zien er niet gewond, ziek of bemodderd uit - juist vlekkeloos zoals op een foto of in de herinnering van de achterblijvers. Geïnspireerd door Amerikaanse sf uit de jaren vijftig, toont Campillo een wereldfenomeen in een beperkte omgeving. Isham en Véronique zijn blij met de terugkeer van hun zoontje, de burgemeester verwelkomt zijn vrouw. Rachel kan zich er eerst niet toe zetten haar dode man Mathieu op te zoeken in het opvangcentrum, maar later ontmoeten zij elkaar toch en spreekt Mathieu banale woorden, die in deze omstandigheden verontrustend zijn, zoals: 'Waar gaan we eten?'

Qui a tué Bambi?

2003 | Thriller

Frankrijk 2003. Thriller van Gilles Marchand. Met o.a. Sophie Quinton, Laurent Lucas, Catherine Jacob, Yasmine Belmadi en Michèle Moretti.

Er gebeuren vreemde dingen in een ziekenhuis in Frankrijk, medicijnen verdwijnen en patiënten overlijden onverwachts. Leerling-verpleegster Isabelle, bijgenaamd Bambi, denkt dat een van de chirurgen, dr Philipp, de schuldige is en besluit op zoek te gaan naar bewijzen. Ze brengt hierdoor echter haar eigen leven in gevaar.

Le Pornographe

2001 |

Canada​/​​Frankrijk 2001. Bertrand Bonello. Met o.a. André Marcon, Thibault de Montalembert, Dominique Blanc, Jérémie Renier en Jean-Pierre Léaud.

Er gebeuren vreemde dingen in een ziekenhuis in Frankrijk, medicijnen verdwijnen en patiënten overlijden onverwachts. Leerling-verpleegster Isabelle, bijgenaamd Bambi, denkt dat een van de chirurgen, dr Philipp, de schuldige is en besluit op zoek te gaan naar bewijzen. Ze brengt hierdoor echter haar eigen leven in gevaar.

Abril Despedaçado

2001 | Drama, Actiefilm

Frankrijk​/​​Brazilië​/​​Zwitserland 2001. Drama van Walter Salles. Met o.a. Jose Dumont, Rita Assemany, Luiz Carlos Vasconcelos, Ravi Ramos Lacerda en Flavia Marco Antonio.

Fraai gestileerde film over strijdende families en bloedwraak. Net als in Central do Brasil, goed voor twee Oscarnominaties en bijna zestig andere filmprijzen, kiest regisseur Salles in Behind the Sun voor het vertelperspectief van een kleine jongen. Opnieuw is het een effectieve vertelwijze, gesteund door sterk spel en gevat in oogstrelend camerawerk, met gloedvolle tinten. Het eenvoudige verhaal slaat echter dood op platte symboliek en behaagzieke mooifilmerij. Regisseur Salles baseerde zijn film op 'Een breuk in april' van Ismail Kadare, maar hij nam alleen het thema van de bloedwraak over en zette het verhaal verder volledig naar zijn hand.

Passion of Mind

2000 | Romantisch drama, Mysterie

Verenigde Staten 2000. Romantisch drama van Alain Berliner. Met o.a. Demi Moore, Stellan Skarsgård, William Fichtner, Peter Riegert en Joss Ackland.

Schrijver Ronald Bass, die met zijn script voor Rain Man nog een Oscar won, kon Passion of Mind geen richting geven. Erg jammer, want de opzet is intrigerend en Moore krijgt de kans gevoeliger kanten van zichzelf te tonen in de altijd wonderschone kaders van cameraman Eduardo Serra. Als Marie (Moore) slaapt in Frankrijk, wordt Marty (ook Moore) wakker in Amerika. De beleving van haar dubbelleven wordt Marie/Marty teveel, zodat ze psychiaters inschakelt.

Ressources humaines

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Laurent Cantet. Met o.a. Jalil Lespert, Jean-Claude Vallod, Chantal Barré, Véronique De Pandelaère en Michel Begnez.

Aanstormend scenarist-regisseur Cantet werd de golden boy van Frankrijk door dit fijnzinnige drama over werk. Lespert speelt Frank, wiens vader al dertig jaar als arbeider in een metaalfabriek werkt. Frank komt ook bij het bedrijf werken, maar dan als management trainee. Hierdoor komen vader en zoon recht tegenover elkaar te staan. Ressources humaines biedt sterk menselijk drama in een realistisch neergezet werkklimaat, koel gefilmd door Matthieu Poirot-Delpech. De acteurs, uitgezonderd Lespert, schijnen geselecteerd te zijn bij arbeidsbureaus in de buurt.

Peau neuve

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Emilie Deleuze. Met o.a. Samuel Le Bihan, Marcial Di Fonzo Bo, Catherina Vinatier, Claire Nebout en Fabien Lucciarini.

Aanstormend scenarist-regisseur Cantet werd de golden boy van Frankrijk door dit fijnzinnige drama over werk. Lespert speelt Frank, wiens vader al dertig jaar als arbeider in een metaalfabriek werkt. Frank komt ook bij het bedrijf werken, maar dan als management trainee. Hierdoor komen vader en zoon recht tegenover elkaar te staan. Ressources humaines biedt sterk menselijk drama in een realistisch neergezet werkklimaat, koel gefilmd door Matthieu Poirot-Delpech. De acteurs, uitgezonderd Lespert, schijnen geselecteerd te zijn bij arbeidsbureaus in de buurt.

Emporte-moi

1999 | Drama

Frankrijk​/​​Canada​/​​Zwitserland 1999. Drama van Léa Pool. Met o.a. Karine Vanasse, Pascale Bussières, Miki Manojlovic, Alexandre Mérineau en Charlotte Christeler.

Het is 1963. De dertienjarige Hanna (Vanasse) is 13 en woont in Montréal. Ze heeft een moeilijke leeftijd, ze is geen meisje meer maar ook nog geen vrouw. Hanna heeft veel ruzie met haar ouders. Duidelijk is wel dat ze veel van haar kwakkelende, hardwerkende moeder (Bussières) houdt. Meer moeite heeft ze met haar vader (Manojlovic), overlevende van de holocaust en miskend schrijver. Haar broer Paul (Mérineau) is haar enige houvast. Op een middag ziet Hanna in de bioscoop de Godard-film 'Vivre Sa Vie'. Gefascineerd door het motto van de film; leef je leven zoals het komt, blijft het Hanna bezighouden, echter vergetend dat er ook grenzen zijn. Langzaamaan neemt Hanna het motto over. Samen met haar broer en vriendin Laura, die ze al bij de film zag en later op een feestje ontmoet, ontdekt ze haar ambivalente sexuele gevoelens. Op een bepaald moment wordt haar duidelijk dat het motto van de Godard-film iets anders inhoudt. Namelijk dat je vrij bent om te leven als je wilt, maar dat daarbij de verantwoordelijkheid komt om het goed te doen en dat je die verantwoordelijkheid ook zelf moet dragen. Een bijzondere film met een steengoede rol van Karine Vanasse.

The Hole

1998 | Drama, Experimenteel

Taiwan 1998. Drama van Tsai Ming-liang. Met o.a. Kuei-Mei Yang, Tien Miao, Hsiang-Chu Lin, Lin Kun-huei en Lu Li-chin.

Het is 1963. De dertienjarige Hanna (Vanasse) is 13 en woont in Montréal. Ze heeft een moeilijke leeftijd, ze is geen meisje meer maar ook nog geen vrouw. Hanna heeft veel ruzie met haar ouders. Duidelijk is wel dat ze veel van haar kwakkelende, hardwerkende moeder (Bussières) houdt. Meer moeite heeft ze met haar vader (Manojlovic), overlevende van de holocaust en miskend schrijver. Haar broer Paul (Mérineau) is haar enige houvast. Op een middag ziet Hanna in de bioscoop de Godard-film 'Vivre Sa Vie'. Gefascineerd door het motto van de film; leef je leven zoals het komt, blijft het Hanna bezighouden, echter vergetend dat er ook grenzen zijn. Langzaamaan neemt Hanna het motto over. Samen met haar broer en vriendin Laura, die ze al bij de film zag en later op een feestje ontmoet, ontdekt ze haar ambivalente sexuele gevoelens. Op een bepaald moment wordt haar duidelijk dat het motto van de Godard-film iets anders inhoudt. Namelijk dat je vrij bent om te leven als je wilt, maar dat daarbij de verantwoordelijkheid komt om het goed te doen en dat je die verantwoordelijkheid ook zelf moet dragen. Een bijzondere film met een steengoede rol van Karine Vanasse.

The Book Of Life

1998 | Experimenteel, Thriller, Komedie

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1998. Experimenteel van Hal Hartley. Met o.a. Martin Donovan, P.J. Harvey, Dave Simonds, Miho Nikaido en Thomas Jay Ryan.

Geheel in stijl benadert Hal Hartley het einde der tijden met ironie en zwarte humor. Jezus (Donovan) keert op 31 december 1999 terug naar aarde - New York om precies te zijn - in gezelschap van zijn vriendin Maria Magdalena (de strak in leren pak gestoken rockzangeres PJ Harvey). Hij is er in opdracht van zijn Pa, die genoeg heeft van de mensheid. De zegels van het Boek der Levenden moeten worden verbroken, het is tijd voor de Apocalyps. Jezus moet met het Boek (handig vastgelegd op de harddisk van een PowerBook) naar het advocatenkantoor Armageddon, Armageddon, en Jehosophat, dat de zaken van zijn Vader behartigt. Maar Jezus toont zich een rebel. Hartley koos voor The Book of Life een opvallende visuele stijl, die iets weg heeft de Dogma-films. In de hand gehouden camera, beverig en soms onscherp beeld, en veelvuldig gebruik van de primaire kleuren. Het duurt even voor je er aan gewend bent, maar daarna draagt het zeker bij aan de sfeer van de film.

Quelque chose d'organique

1998 | Drama

Canada​/​​Frankrijk 1998. Drama van Bertrand Bonello. Met o.a. Romane Bohringer, Laurent Lucas, Charlotte Laurier, David DiSalvio en Stephen James Smith.

Geheel in stijl benadert Hal Hartley het einde der tijden met ironie en zwarte humor. Jezus (Donovan) keert op 31 december 1999 terug naar aarde - New York om precies te zijn - in gezelschap van zijn vriendin Maria Magdalena (de strak in leren pak gestoken rockzangeres PJ Harvey). Hij is er in opdracht van zijn Pa, die genoeg heeft van de mensheid. De zegels van het Boek der Levenden moeten worden verbroken, het is tijd voor de Apocalyps. Jezus moet met het Boek (handig vastgelegd op de harddisk van een PowerBook) naar het advocatenkantoor Armageddon, Armageddon, en Jehosophat, dat de zaken van zijn Vader behartigt. Maar Jezus toont zich een rebel. Hartley koos voor The Book of Life een opvallende visuele stijl, die iets weg heeft de Dogma-films. In de hand gehouden camera, beverig en soms onscherp beeld, en veelvuldig gebruik van de primaire kleuren. Het duurt even voor je er aan gewend bent, maar daarna draagt het zeker bij aan de sfeer van de film.

Mi primera noche

1998 | Komedie

Spanje 1998. Komedie van Miguel Albaladejo. Met o.a. Carlos Fuentes, Leonor Watling, Mariola Fuentes, Juanjo Martinez en Emilio Guttiérez Caba.

Geheel in stijl benadert Hal Hartley het einde der tijden met ironie en zwarte humor. Jezus (Donovan) keert op 31 december 1999 terug naar aarde - New York om precies te zijn - in gezelschap van zijn vriendin Maria Magdalena (de strak in leren pak gestoken rockzangeres PJ Harvey). Hij is er in opdracht van zijn Pa, die genoeg heeft van de mensheid. De zegels van het Boek der Levenden moeten worden verbroken, het is tijd voor de Apocalyps. Jezus moet met het Boek (handig vastgelegd op de harddisk van een PowerBook) naar het advocatenkantoor Armageddon, Armageddon, en Jehosophat, dat de zaken van zijn Vader behartigt. Maar Jezus toont zich een rebel. Hartley koos voor The Book of Life een opvallende visuele stijl, die iets weg heeft de Dogma-films. In de hand gehouden camera, beverig en soms onscherp beeld, en veelvuldig gebruik van de primaire kleuren. Het duurt even voor je er aan gewend bent, maar daarna draagt het zeker bij aan de sfeer van de film.

Meia noite

1998 | Drama

Brazilië 1998. Drama van Walter Salles en Daniela Thomas. Met o.a. Fernanda Torres, Luis Carlos Vasconcellos, Carlos Vereza, Mateus Nachtergaele en Nelson Sargento.

Geheel in stijl benadert Hal Hartley het einde der tijden met ironie en zwarte humor. Jezus (Donovan) keert op 31 december 1999 terug naar aarde - New York om precies te zijn - in gezelschap van zijn vriendin Maria Magdalena (de strak in leren pak gestoken rockzangeres PJ Harvey). Hij is er in opdracht van zijn Pa, die genoeg heeft van de mensheid. De zegels van het Boek der Levenden moeten worden verbroken, het is tijd voor de Apocalyps. Jezus moet met het Boek (handig vastgelegd op de harddisk van een PowerBook) naar het advocatenkantoor Armageddon, Armageddon, en Jehosophat, dat de zaken van zijn Vader behartigt. Maar Jezus toont zich een rebel. Hartley koos voor The Book of Life een opvallende visuele stijl, die iets weg heeft de Dogma-films. In de hand gehouden camera, beverig en soms onscherp beeld, en veelvuldig gebruik van de primaire kleuren. Het duurt even voor je er aan gewend bent, maar daarna draagt het zeker bij aan de sfeer van de film.

Life on Earth

1998 | Drama

Mali​/​​Frankrijk​/​​Mauritanië 1998. Drama van Abderrahmane Sissako. Met o.a. Abderrahmane Sissako, Nana Baby, Mohamed Sissako, Bourama Coulibaby en Keita Bina Gaoussou.

Op de vooravond van het jaar 2000 keert Dramane (Sissako), een Mauritaanse cineast die in Frankrijk leeft, terug naar zijn geboortedorpje Sokolo in Mali. Hij wil zijn vader bezoeken en tevens een film draaien over het leven op aarde. Getooid in Afrikaanse gewaden fietst hij door de straten en door de velden. Hij ontmoet Nana (Baby), een meisje dat ook op doorreis is. Hij wordt op haar verliefd. Een beeld van een ons haast onbekende cultuur, waar tijd op een heel andere manier beleefd wordt en de mensen op een compleet andere manier leven. Het feit dat we een nieuw millennium betreden raakt hun koude kleren. Sissako maakt gebruik van zijn kennis van zowel de Franse als de Malinese cultuur om de twee parallel naast elkaar te zetten en het is aan de toeschouwer om uit te maken welke de meest ideale levenswijze is. Een poëtische, fascinerende reis, waarbij wereldburger Sissako zich dan eens van zijn kritische kant, dan weer van zijn ironische kant laat zien. Het is in elk geval een feest van kleuren, want kleuren zijn uiterst belangrijk voor het volk dat hij centraal stelt in zijn film. Hij schreef zelf het scenario. De prachtige fotografie is van Jacques Besse. Gemaakt in de ARTE- reeks 2000 As Seen By.

Le mur

1998 |

België 1998. Alain Berliner. Met o.a. Daniel Hanssens, Pascale Bal, Mil Seghers, Michael Pas en Peter Michel.

Op de vooravond van het jaar 2000 keert Dramane (Sissako), een Mauritaanse cineast die in Frankrijk leeft, terug naar zijn geboortedorpje Sokolo in Mali. Hij wil zijn vader bezoeken en tevens een film draaien over het leven op aarde. Getooid in Afrikaanse gewaden fietst hij door de straten en door de velden. Hij ontmoet Nana (Baby), een meisje dat ook op doorreis is. Hij wordt op haar verliefd. Een beeld van een ons haast onbekende cultuur, waar tijd op een heel andere manier beleefd wordt en de mensen op een compleet andere manier leven. Het feit dat we een nieuw millennium betreden raakt hun koude kleren. Sissako maakt gebruik van zijn kennis van zowel de Franse als de Malinese cultuur om de twee parallel naast elkaar te zetten en het is aan de toeschouwer om uit te maken welke de meest ideale levenswijze is. Een poëtische, fascinerende reis, waarbij wereldburger Sissako zich dan eens van zijn kritische kant, dan weer van zijn ironische kant laat zien. Het is in elk geval een feest van kleuren, want kleuren zijn uiterst belangrijk voor het volk dat hij centraal stelt in zijn film. Hij schreef zelf het scenario. De prachtige fotografie is van Jacques Besse. Gemaakt in de ARTE- reeks 2000 As Seen By.

Ma vie en rose

1997 | Drama, Komedie

België​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1997. Drama van Alain Berliner. Met o.a. Georges Du Fresne, Michèle Laroque, Jean-Philippe Écoffey, Hélène Vincent en Daniel Hanssens.

De zevenjarige Ludovic (Du Fresne) snapt niet waarom hij een jongen is, want hij was veel liever een meisje geweest. Hij kleedt en gedraagt zich daarom vaak als een meisje. Dit past niet bij de bekrompen kleinburgerlijke normen van zijn buurt, waardoor uiteindelijk iedereen het gezin behandelt als paria's. Vader verliest zijn werk en de sfeer thuis wordt grimmig. Je zou denken dat het om loodzware kost gaat, maar regisseur Berliner benadert het gegeven op een frisse, poëtische en genre-vernieuwende manier. Het drama van Ludovic wordt echter teveel benadrukt (achtereenvolgens bekeken door de ogen van Ludovic, zijn vader en zijn moeder), waardoor het niet helemaal geslaagd genoemd mag worden.

Les sanguinaires

1997 |

Frankrijk 1997. Laurent Cantet. Met o.a. Frédéric Pierrot, Catherine Baugué, Djallil Lespert, Marc Adjadj en Nathalie Bensard.

De zevenjarige Ludovic (Du Fresne) snapt niet waarom hij een jongen is, want hij was veel liever een meisje geweest. Hij kleedt en gedraagt zich daarom vaak als een meisje. Dit past niet bij de bekrompen kleinburgerlijke normen van zijn buurt, waardoor uiteindelijk iedereen het gezin behandelt als paria's. Vader verliest zijn werk en de sfeer thuis wordt grimmig. Je zou denken dat het om loodzware kost gaat, maar regisseur Berliner benadert het gegeven op een frisse, poëtische en genre-vernieuwende manier. Het drama van Ludovic wordt echter teveel benadrukt (achtereenvolgens bekeken door de ogen van Ludovic, zijn vader en zijn moeder), waardoor het niet helemaal geslaagd genoemd mag worden.

Das Frankfurter Kreuz

1997 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Drama van Romuald Karmakar. Met o.a. Michael Degen, Manfred Zapatka, Jochen Nickel, Kajsa Reingardt en Ulrich von Dofschütz.

De zevenjarige Ludovic (Du Fresne) snapt niet waarom hij een jongen is, want hij was veel liever een meisje geweest. Hij kleedt en gedraagt zich daarom vaak als een meisje. Dit past niet bij de bekrompen kleinburgerlijke normen van zijn buurt, waardoor uiteindelijk iedereen het gezin behandelt als paria's. Vader verliest zijn werk en de sfeer thuis wordt grimmig. Je zou denken dat het om loodzware kost gaat, maar regisseur Berliner benadert het gegeven op een frisse, poëtische en genre-vernieuwende manier. Het drama van Ludovic wordt echter teveel benadrukt (achtereenvolgens bekeken door de ogen van Ludovic, zijn vader en zijn moeder), waardoor het niet helemaal geslaagd genoemd mag worden.