Sophie Tatischeff: montage.
Er zijn 3 films gevonden.

Parade
Frankrijk/​Zweden 1974. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Karl Kossmayer, Pia Colombo, Pierre Bramma en Michèle Brabo.
Sophie Tatischeff: Montage
vpro cinema
bezoekers
Ik
Trafic
Frankrijk/​Italië 1971. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Maria Kimberly, Marcel Fraval, Honoré Bostel en François Maisongrosse.
Sophie Tatischeff: Montage
B
vpro cinema
bezoekers
Ik
Jour de fête
Frankrijk 1949. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Guy Decomble, Paul Frankeur, Santa Relli en Maine Vallee.
Sophie Tatischeff: Montage
B
vpro cinema
bezoekers
Ik

Parade

1974 | Komedie, Documentaire

Frankrijk​/​​Zweden 1974. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Karl Kossmayer, Pia Colombo, Pierre Bramma en Michèle Brabo.

De wanhopige comeback-poging van Tati na zijn faillissement. Video-reportages van zelden echt spectaculaire circusnummers, afgewisseld door sketches van hemzelf als Monsieur Loyal uit zijn oude theaterrepertoire. De ongeïnspireerde slordigheid steekt pijnlijk af bij het gedetailleerd perfectionisme van zijn vroegere werk.

Trafic

1971 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1971. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Maria Kimberly, Marcel Fraval, Honoré Bostel en François Maisongrosse.

Lolbroek Tati (Playtime) geeft een laatste maal gestalte aan zijn alter ego Monsieur Hulot, ditmaal ontwerper van een vernuftige campingwagen. Het wonderlijke vehikel met een claxon die tevens dienst doet als scheerapparaat en een bumper waar men vlees op kan braden - dient te worden gepresenteerd op de autobeurs in Amsterdam. De tocht ernaartoe loopt door voortdurende pech echter volledig in het honderd. Aanvankelijk zou Tati deze charmante, maar voor zijn doen teleurstellende komedie samen met Bert Haanstra regisseren, maar die verliet na ruzie de productie.

Jour de fête

1949 | Komedie

Frankrijk 1949. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Guy Decomble, Paul Frankeur, Santa Relli en Maine Vallee.

Tati's passie voor het conflict tussen moderniteit en traditie krijgt in Jour de fête vorm in het dagelijks werk van de stuntelende postbode François (Tati). Tijdens de feestelijkheden van 14 juli ziet François een film over de Amerikaanse posterijen die snel en efficiënt miljoenen brieven verwerken. François kan niet eens de posttas op zijn rug vinden, tot vermaak van de dorpelingen. Met hulp van de kermislieden probeert hij zijn ingesleten gewoonten te stroomlijnen. Feestelijke, vertederend warme komedie van de cineast die zijn vak zou perfectioneren met de latere Mon Oncle en Playtime. Werd in 1995 in de originele gekleurde versie opnieuw uitgebracht.
imdb: Zoek Sophie Tatischeff op IMDB