Geoffrey Enthoven: regie, scenario en productie.
Er zijn 8 films en 1 serie gevonden.

Marie Antoinette

2022 | Drama, Biografie

Frankrijk 2022. Drama van Deborah Davis. Met o.a. Emilia Schüle, Louis Cunningham, Jack Archer, Jasmine Blackborow en Marthe Keller.

BBC-serie over Marie-Antoinette (1755-1793), de laatste koningin van Frankrijk voordat de Franse Revolutie een einde maakte aan de monarchie. De serie is geschreven door Deborah Davis, die we nog kennen als regisseur van The Favourite (2018) over koningin Anna (1665-1714), en vertelt het levensverhaal van de ‘ongelooflijk moderne en avant-gardistische koningin’ Marie-Antoinette die op haar veertiende Oostenrijk verliet om met de dauphin van Frankrijk te trouwen. De slotscène laat zich raden.

Resurrection

2017 | Drama

België 2017. Drama van Kristof Hoornaert. Met o.a. Johan Leysen, Gilles De Schryver, Kris Cuppens en Thomas Ryckewaert.

Oude kluizenaar (Leysen) biedt verwarde jongeman onderdak in zijn afgelegen huis in dit speelfilmdebuut van Hoornaert, die eerder de kortfilm Kaïn maakte. Deze voorkennis biedt nog enig houvast bij het interpreteren van de vele christelijke motieven in Resurrection, want in de film zelf moet de kijker het doen zonder noemenswaardige plot, dialogen of muziek. Het eindeloze groen van de velden en bossen wordt prachtig in beeld gebracht en Leysens doorgroefde gezicht verveelt nooit, maar Resurrection is veel te rigide en de personages worden nooit meer dan pionnen van de filmmaker. Slow cinema in het kwadraat.

My First Highway

2016 | Drama

België 2016. Drama van Kevin Meul. Met o.a. Aaron Roggeman, Romy Lauwers, Ruth Becquart, Natali Broods en Mathias Sercu.

Op vakantie met zijn ouders en kleine broertje in Spanje loopt de zestienjarige Benjamin (Roggeman) de ongeveer even oude Annabel (Lauwers) tegen het lijf. Op zoek naar avontuur en aangejaagd door zijn hormonen laat de naïeve jongeling zich door haar in niet te overziene situaties manoeuvreren, met desastreuze gevolgen. Sterk, compromisloos speelfilmdebuut van de Vlaamse scenarist/regisseur Kevin Meul, over verleiding en verlies van onschuld. Meul filmt dicht op zijn personage, dat hij ook van zijn onsympathieke kant durft te laten zien.

Broer

2016 |

België​/​​Ierland 2016. Geoffrey Enthoven. Met o.a. Koen De Bouw, Titus De Voogdt, Koen De Graeve en Udo Kier.

Gelikte thriller uit de koker van topscenarist Pierre de Clercq, de man die het Nederlands/Vlaams taalgebied verrijkte met onder meer de tv-series Windkracht 10 en Flikken, en films als Man zkt Vrouw en Hasta la Vista. Deze film Broer is van hetzelfde glanzende laken een massapak, met Koen De Bouw als een lamzak die zich voordoet als z’n broer om zo in het gevlei – en de portemonnee – te komen van diens steenrijke ex in Ierland (Alison Doody). Uiteraard heeft mevrouw haar eigen snode plannen. Solide binnen z’n klasse.

Halfweg

2014 | Drama

België 2014. Drama van Geoffrey Enthoven. Met o.a. Koen De Graeve, Jurgen Delnaet en Evelien Bosmans.

Stef zit in een scheiding en verhuist naar een huis dat hij onder de prijs heeft kunnen kopen. Zijn rust wordt verstoord door de vreemde Theo die te pas en te onpas opduikt en beweert de ware eigenaar te zijn.

Hasta la vista

2011 | Komedie

België 2011. Komedie van Geoffrey Enthoven. Met o.a. Robrecht Vanden Thoren, Gilles De Schryver, Tom Audenaert, Isabelle De Hertogh en Kimke Desart.

In de tragikomische roadmovie Hasta la vista gaan drie gehandicapte vrienden naar een speciaal Spaans bordeel om hun maagdelijkheid te verliezen. Zo politiek correct als bovenstaande zin is de film gelukkig niet. Regisseur Geoffrey Enthoven maakte van zijn gehandicapte drietal geen stelletje zielenpieten, maar echte mensen met elk hun eigen zwakheden. De toon in de film is perfect, probleem is wel dat al vrij snel duidelijk is welke kant het allemaal op zal gaan. Dat is niet erg: de bestemming is minder belangrijk dan de weg ernaartoe.

Vidange Perdue

2006 | Komedie

België 2006. Komedie van Geoffrey Enthoven. Met o.a. Nand Buyl, Marijke Pinoy en Viviane de Muynck.

In de tragikomische roadmovie Hasta la vista gaan drie gehandicapte vrienden naar een speciaal Spaans bordeel om hun maagdelijkheid te verliezen. Zo politiek correct als bovenstaande zin is de film gelukkig niet. Regisseur Geoffrey Enthoven maakte van zijn gehandicapte drietal geen stelletje zielenpieten, maar echte mensen met elk hun eigen zwakheden. De toon in de film is perfect, probleem is wel dat al vrij snel duidelijk is welke kant het allemaal op zal gaan. Dat is niet erg: de bestemming is minder belangrijk dan de weg ernaartoe.

Les enfants de l'amour

2002 | Drama, Documentaire

België 2002. Drama van Geoffrey Enthoven. Met o.a. Nathalie Stas, Winnifred Vigilante, Michael Philpot, Olivier Ythier en Fauve De Loof.

Nathalie staat er na twee mislukte huwelijken weer alleen voor. Ze maakt zich op voor een vrijgezellenweekendje met haar vriendinnen en vindt zo een deel van haar jeugd terug, die ze te snel heeft moeten opgeven. De kinderen lijden echter zwaar onder de scheiding van hun ouders en begrijpen niet waarom ze voortdurend van thuis moeten veranderen. Beginnend regisseur Enthoven wilde oorspronkelijk een documentaire maken over de drama's die kinderen ondergaan bij echtscheidingen. Toen na veel research een van de 'onderwerpen' niet meer mee wilde werken, besloot Enthoven over te gaan op fictie met acteurs. Enthoven: 'Achteraf bekeken was een geacteerde documentaire het beste wat ik kon doen want als je echte situaties probeert uit te buiten [...] kom je eerder in het straatje van reality television in het genre van Big Brother en dat haat ik.' De bibberige digitale camera richtte zich dus uiteindelijk op de vrijheid eisende Nathalie (Stas), haar drie kinderen en twee exen. En de boodschap komt aan.

Kinder der Liebe

2002 |

België 2002. Geoffrey Enthoven. Met o.a. Winnifred Vigilante, Michael Philpott en Fauve De Loof.

Nathalie staat er na twee mislukte huwelijken weer alleen voor. Ze maakt zich op voor een vrijgezellenweekendje met haar vriendinnen en vindt zo een deel van haar jeugd terug, die ze te snel heeft moeten opgeven. De kinderen lijden echter zwaar onder de scheiding van hun ouders en begrijpen niet waarom ze voortdurend van thuis moeten veranderen. Beginnend regisseur Enthoven wilde oorspronkelijk een documentaire maken over de drama's die kinderen ondergaan bij echtscheidingen. Toen na veel research een van de 'onderwerpen' niet meer mee wilde werken, besloot Enthoven over te gaan op fictie met acteurs. Enthoven: 'Achteraf bekeken was een geacteerde documentaire het beste wat ik kon doen want als je echte situaties probeert uit te buiten [...] kom je eerder in het straatje van reality television in het genre van Big Brother en dat haat ik.' De bibberige digitale camera richtte zich dus uiteindelijk op de vrijheid eisende Nathalie (Stas), haar drie kinderen en twee exen. En de boodschap komt aan.