Marcel Berbert: cast en productie.
Er zijn 8 films gevonden.

Le dernier métro

1980 | Oorlogsfilm, Drama, Romantiek

Frankrijk 1980. Oorlogsfilm van François Truffaut. Met o.a. Catherine Deneuve, Gérard Depardieu, Jean Poiret, Heinz Bennent en Andréa Ferréol.

Catherine Deneuve is de onbetwiste ster van deze 'kroniek van het theater tijdens de oorlog, gezien door de ogen van een kind' (zoals Truffaut zijn film zelf noemde). Als echtgenote van een ondergedoken, joodse theaterdirecteur (Bennent) probeert Deneuve de 'troupe' bij elkaar te houden en het lopende toneelproject tot een goed einde te brengen. Truffaut vond Deneuve zonder meer fantastisch: 'een gepassioneerde actrice die nu haar echte kunnen kon tonen'. En 'de kei' Gérard Depardieu (Deneuve's minnaar in Le dernier metro) werd meteen gecontracteerd als hoofdrolspeler van Truffauts volgende film, La femme d'à côté (1981).

La Chambre verte

1979 | Drama

Frankrijk 1979. Drama van François Truffaut. Met o.a. Nathalie Baye, François Truffaut, Patrick Maléon, Jean Dasté en Jane Lobre.

Een journalist van een regionale krant leeft in de jaren twintig volledig in de cultus van zijn jong gestorven vrouw en andere overleden dierbaren. De ontmoeting met een jonge vrouw die op grond van eigen ervaringen zijn gevoelens lijkt te begrijpen, brengt hem bij verdere toenadering in een gewetenscrisis, omdat hij vreest de doden ontrouw te worden met de levenden. Deze zeer persoonlijke, uiterst ingetogen film van Truffaut - naar thema's uit verhalen van Henry James - eist een opperste concentratie: de toeschouwer moet bereid zijn om mee te leven met de innerlijke roerselen van de personages, omdat hij zich anders voornamelijk zal vervelen. Het neutrale acteren van Truffaut zelf is geheel in stijl, maar sluit ook iedere oppervlakkige dramatiek uit.

La nuit américaine

1973 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië 1973. Komedie van François Truffaut. Met o.a. Jacqueline Bisset, Jean-Pierre Léaud, Nathalie Baye, Jean-Pierre Aumont en Valentina Cortese.

In en om de studio's van Nice probeert een filmregisseur (gespeeld door Truffaut zelf) de opnamen van een melodrama tot een goed einde te brengen, ondanks tegenslagen, de temperamenten van de internationale sterbezetting en intriges en conflicten bij de acteurs en technici. Truffaut houdt zijn liefdesverklaring aan zijn vak luchtig met anekdotes en ironische observaties. En passant geeft hij een inkijkje in het productieproces van een speelfilm. Een prachtige rol van Valentina Cortese als een oudere ster die haar tekst niet kan onthouden. Oscar voor beste buitenlandse film.

Domicile conjugal

1970 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Daniel Ceccaldi, Hiroko Berghauer en Barbara Laage.

In de Antoine Doinel-cyclus - vier speelfilms plus één episode in de portmanteauproductie L'Amour à 20 ans uit 1962 - chroniqueert dit deel het huwelijk-met-hindernissen van onze (anti)held met de lieftallige Christine. Hartsunie of niet, het zwervend oog van de rusteloze Antoine valt ook op de bekoorlijke Japanse Kyoko (Hiroko Berghauer). Léaud groeide mee met de rol die zijn naam in filmhistorisch marmer beitelde, evenals Jade (1948-2006) met de hare. Doinel was deels Truffauts alter ego; de regisseur vroeg zelfs Jade ten huwelijk, maar kwam daar te elfder ure op terug.

La sirène du Mississipi

1969 | Romantisch drama, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1969. Romantisch drama van François Truffaut. Met o.a. Catherine Deneuve, Jean-Paul Belmondo, Nelly Borgeaud, Martine Ferrière en Marcel Berbert.

De Franse meester lijkt met deze verfilming van de romantische thriller Waltz into darkness van William Irish vooral een ode te willen brengen aan Hitchcock. Belmondo speelt een eenzame zakenman op een Afrikaans eiland, die een postorderbruid bestelt. Bij aankomst windt de dame in kwestie (Deneuve) hem meteen om haar vinger, maar is ze wel te vertrouwen? Destijds een relatieve flop voor Truffaut, misschien omdat het allemaal wat afstandelijk en oppervlakkig blijft, maar de sfeer is lekker broeierig en de acteurs zijn très cool. In 2001 verscheen de lachwekkende remake Original Sin met Antonio Banderas en Angelina Jolie.

Baisers volés

1968 | Drama, Romantiek, Biografie

Frankrijk 1968. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Delphine Seyrig, Michael Lonsdale en Harry-Max.

Derde episode uit de Antoine Doinel-cyclus van François Truffaut. Antoine (Léaud) wordt oneervol uit het leger ontslagen en is aan een baantje, maar vooral aan De Liefde toe. Met geen van beide wil het echt lukken, hij verprutst zijn eerste baantje en wordt verliefd op een fascinerende, maar getrouwde vrouw. Gelukkig is er ook nog Christine, 'wier gezicht van binnenuit verlicht lijkt te worden'. Een van de hoogtepunten in Truffauts oeuvre, humoristisch en ironisch, met een ondertoon van melancholie over het verliezen van romantische illusies.

La mariée était en noir

1967 | Drama, Actiefilm, Film noir, Thriller

Frankrijk 1967. Drama van François Truffaut. Met o.a. Charles Denner, Claude Rich, Alexandra Stewart, Daniel Boulanger en Serge Rousseau.

Op de trappen van de kerk wordt een kersverse bruidegom dodelijk getroffen door een geweerschot. Zijn bruid zal haar leven wijden aan het vinden en doden van de schuldigen. Deze wraakfilm kreeg een episodische aanpak waarbij elk van de vijf schuldigen in zijn levenssituatie wordt getekend en Moreau zich in wisselende, aangepaste gedaantes daarin binnendringt. De delen zijn boeiender dan het geheel. Opmerkelijke muziek van Bernard Herrmann. Het scenario is van regisseur Truffaut en Jean-Louis Richard naar het boek van William Irish.

Jules et Jim

1962 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1962. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jeanne Moreau, Oskar Werner, Henri Serre, Vanna Urbino en Marie Dubois.

F 1962. Van François Truffaut. Truffauts Jules et Jim had eigenlijk Jules, Jim et Cathérine moeten heten, want Jeanne Moreau's Cathérine is een inmiddels klassiek geworden filmpersonage. Grillig, eigenzinnig, wonderschoon en een beetje gek, én de grote liefde van Jules en Jim. De drie houden zielsveel van elkaar, maar de kijker heeft al snel door dat de ménage à trois tussen de verlegen Duitser Jim (Oskar Werner), de flamboyante Fransoos Jim (Henri Serre) en de eerder genoemde Cathérine tot mislukken is gedoemd. Aan het slot van de film denkt Jim te weten waarom: 'La maxime de Cathérine est: Dans un couple, il faut que l'un des deux au moins soit fidèle: 'l'autre'.