Gwen Eckhaus: regie, cast en scenario.
Er zijn 16 films gevonden.

Nadine

2007 | Drama

Nederland 2007. Drama van Erik de Bruyn. Met o.a. Monic Hendrickx, Halina Reijn, Sanneke Bos, Fedja van Huêt en Frank Lammers.

Nadine (gespeeld door drie actrices: Reijn, Bos en Hendrickx) is een alleenstaande vrouw die tot het besef komt dat het ware geluk haar door de vingers is geglipt. Opgejaagd door een kinderwens steelt ze de baby van haar ex-geliefde. In 2000 debuteerde De Bruyn sterk met Wilde mossels. Zijn tweede speelfilm is nadrukkelijk geen vertelling die zijn publiek met een afgerond scenario wil behagen. Het is ook een onevenwichtige film. De Bruyn imponeert met mooie plaatjes, de film loopt over van de stilistische ­bravoure. Maar de overbodige voice-over bederft veel.

Mis

2001 | Korte film

Nederland 2001. Korte film van Gwen Eckhaus. Met o.a. Mirjam Vriend, Miranda Bergen, Elle van Rijn, Terence Schreurs en Mieke Stemerdink.

Nadine (gespeeld door drie actrices: Reijn, Bos en Hendrickx) is een alleenstaande vrouw die tot het besef komt dat het ware geluk haar door de vingers is geglipt. Opgejaagd door een kinderwens steelt ze de baby van haar ex-geliefde. In 2000 debuteerde De Bruyn sterk met Wilde mossels. Zijn tweede speelfilm is nadrukkelijk geen vertelling die zijn publiek met een afgerond scenario wil behagen. Het is ook een onevenwichtige film. De Bruyn imponeert met mooie plaatjes, de film loopt over van de stilistische ­bravoure. Maar de overbodige voice-over bederft veel.

Baby Blue

2001 | Thriller

Nederland 2001. Thriller van Theo van Gogh. Met o.a. Susan Vidler, Oliver Cotton, Roeland Fernhout, Nienke Römer en Renée Fokker.

Ook in zijn duurste film (zes miljoen gulden), geschreven door thrillerauteur Tomas Ross, berijdt regisseur Van Gogh zijn stokpaardje, de machtsstrijd tussen man en vrouw. 'Vrouwen zijn veel gemener dan mannen,' zei hij in een interview over Baby Blue. Hoe dat in mekaar steekt ontdekt de kijker slechts beetje bij beetje, zoals in de Hitchcockfilm die hoofdpersonen Peter (Fernhout) en Marjan (Römer) net hebben gezien. De intriges in het overwegend Engels gesproken Baby Blue vangen aan bij de komst van de nieuwe buren van Peter en Marjan, Laura (Vidler) en Ron (Cotton). Het gaat ernstig broeien als Peter verliefd wordt op buurvrouw Laura - en het is maar beter verder niks over de plot los te laten. De acteurs spelen prima, ook de semi-bekende Engelse, en er is een leuke bijrol weggelegd voor stand-up komiek Najib Amhali. De beelden zijn functioneel, maar niet ambitieus, krachtig of dubbelzinnig; Van Gogh maakt er dan ook geen geheim van dat het hem nooit te doen is om camerawerk. Wel om het verhaal, dat volgens Van Gogh spannend moet zijn. Dat is Baby Blue ook wel, maar de verwikkelingen zijn soms wat te kunstmatig ingenieus voor soepele inleving.

Waan

1999 |

Nederland 1999. Rogier Gerritsen en Wiendelt Hooijer. Met o.a. Herman van der Horst, Julia van der Graaf, Fran Beumkes, Ruben van der Meer en Leo Hogenboom.

Ook in zijn duurste film (zes miljoen gulden), geschreven door thrillerauteur Tomas Ross, berijdt regisseur Van Gogh zijn stokpaardje, de machtsstrijd tussen man en vrouw. 'Vrouwen zijn veel gemener dan mannen,' zei hij in een interview over Baby Blue. Hoe dat in mekaar steekt ontdekt de kijker slechts beetje bij beetje, zoals in de Hitchcockfilm die hoofdpersonen Peter (Fernhout) en Marjan (Römer) net hebben gezien. De intriges in het overwegend Engels gesproken Baby Blue vangen aan bij de komst van de nieuwe buren van Peter en Marjan, Laura (Vidler) en Ron (Cotton). Het gaat ernstig broeien als Peter verliefd wordt op buurvrouw Laura - en het is maar beter verder niks over de plot los te laten. De acteurs spelen prima, ook de semi-bekende Engelse, en er is een leuke bijrol weggelegd voor stand-up komiek Najib Amhali. De beelden zijn functioneel, maar niet ambitieus, krachtig of dubbelzinnig; Van Gogh maakt er dan ook geen geheim van dat het hem nooit te doen is om camerawerk. Wel om het verhaal, dat volgens Van Gogh spannend moet zijn. Dat is Baby Blue ook wel, maar de verwikkelingen zijn soms wat te kunstmatig ingenieus voor soepele inleving.

De trein van zes uur tien

1999 | Thriller

Nederland 1999. Thriller van Frank Ketelaar. Met o.a. Peter Paul Muller, Roeland Fernhout, Rifka Lodeizen, Halina Reijn en Rudolf Lucieer.

Onno (Muller) droomt van een baan als curator in het Rijksmuseum. Als hij tot zijn blijdschap de laatste sollicitatieronde haalt, ontmoet hij de andere kandidaat en vreest dat deze arrogante yup met zijn sterke cv, genaamd Alex (Fernhout), hem van zijn droom zal afhouden. Wat doe je in zo'n geval? Je ontvoert hem en sluit hem ergens op tot de solliciatieprocedure is afgerond. Onno krijgt de baan, maar komt Alex drie jaar later tijdens een sollicitatie opnieuw tegen. De trein van 6 uur 10 ontrolt als een degelijke thriller met goed acteerwerk en aangename wendingen. De film werd ook op buitenlandse tv-kanalen een graag geziene gast.

Ivoren Wachters

1998 | Drama

Nederland 1998. Drama van Dana Nechushtan. Met o.a. Stijn Westenend, Roef Ragas, Elvira Out, Joop Doderer en Gwen Eckhaus.

Onno (Muller) droomt van een baan als curator in het Rijksmuseum. Als hij tot zijn blijdschap de laatste sollicitatieronde haalt, ontmoet hij de andere kandidaat en vreest dat deze arrogante yup met zijn sterke cv, genaamd Alex (Fernhout), hem van zijn droom zal afhouden. Wat doe je in zo'n geval? Je ontvoert hem en sluit hem ergens op tot de solliciatieprocedure is afgerond. Onno krijgt de baan, maar komt Alex drie jaar later tijdens een sollicitatie opnieuw tegen. De trein van 6 uur 10 ontrolt als een degelijke thriller met goed acteerwerk en aangename wendingen. De film werd ook op buitenlandse tv-kanalen een graag geziene gast.

Dropouts

1998 | Komedie, Drama

Nederland 1998. Komedie van Will Wissink. Met o.a. Peter Gorissen, Zebi Damen, Ashwin Mohanpersad, Duck Jetten en Tabe Bas.

Will Wissink weet al heel lang inventief met een laag budget om te gaan. Twintig jaar geleden begon hij als twaalfjarige jongen aan een - later bekroond - ruimte-epos waarin huishoudelijke artikelen fungeerden als robots en ruimteschepen. In 1998 kwam hij met een goedkoop geproduceerde film over daklozen in Amsterdam. Dropouts is duidelijk met passie en overtuiging vervaardigd en doet realistisch aan. Vooral het personage van de intelligente, tragische Stefan (Gorissen) is griezelig echt. Hij is een zwerver die ondanks zijn eigengereidheid in contact komt met een Albanees hoertje (gespeeld door scenarioschrijfster Damen) en een weggelopen Hindoestaanse jongen (Mohanpersad). Tegen de onwerkelijke achtergrond van de Eurotop in Amsterdam leren de drie karakters elkaars mooie en duistere kanten kennen. Dropouts is opgenomen in een stijl die net zo sober is als de levensstijl van daklozen en ontbeert modieuze flashbacks, overacting en melodrama. De film richt zich zonder poespas, maar met humor, scherpe dialogen en rauwe beelden - vaak zomaar op straat geschoten - op de harten van de kijkers. (IdH/VPRO Gids)

Novellen - Erwt

1996 |

1996. Simone van Dusseldorp. Met o.a. Gwen Eckhaus, Margo Dames, Josefien Hendriks en Gijs Scholten van Aschat.

Will Wissink weet al heel lang inventief met een laag budget om te gaan. Twintig jaar geleden begon hij als twaalfjarige jongen aan een - later bekroond - ruimte-epos waarin huishoudelijke artikelen fungeerden als robots en ruimteschepen. In 1998 kwam hij met een goedkoop geproduceerde film over daklozen in Amsterdam. Dropouts is duidelijk met passie en overtuiging vervaardigd en doet realistisch aan. Vooral het personage van de intelligente, tragische Stefan (Gorissen) is griezelig echt. Hij is een zwerver die ondanks zijn eigengereidheid in contact komt met een Albanees hoertje (gespeeld door scenarioschrijfster Damen) en een weggelopen Hindoestaanse jongen (Mohanpersad). Tegen de onwerkelijke achtergrond van de Eurotop in Amsterdam leren de drie karakters elkaars mooie en duistere kanten kennen. Dropouts is opgenomen in een stijl die net zo sober is als de levensstijl van daklozen en ontbeert modieuze flashbacks, overacting en melodrama. De film richt zich zonder poespas, maar met humor, scherpe dialogen en rauwe beelden - vaak zomaar op straat geschoten - op de harten van de kijkers. (IdH/VPRO Gids)

Sporen in het zand

1994 | Drama, Familiefilm

Nederland 1994. Drama van Marianna Dikker en Marianne Dikker. Met o.a. Inger van Heyst, Gwen Eckhaus, Ivo Meijer, Frans Kokshoorn en Inger van Heijst.

Sociaal werkster Van Heyst, gescheiden, met een bijna volwassen zoon (Meyer), werkt bij het Leger des Heils. Ze komt vlak voor Kerst haar voormalige collega Eckhaus tegen, die ze sedert haar huwelijk uit het oog verloren had. Eckhaus heeft zich niet kunnen handhaven onder de druk van de ellende die zij in de dagelijkse praktijk moest meemaken. Van Heyst blijkt echter in een schijnwereldje te leven dat door de hernieuwde ontmoeting met Eckhaus naar buitenkomt. Typisch drama waar Nederlanders zich sterk voor kunnen maken. Scenario van Ella Weisbrod. Camerawerk van Dirk Teenstra.

Hoffman's Honger

1993 | Drama

Nederland 1993. Drama van Leon de Winter. Met o.a. Elliott Gould, Jacqueline Bisset, Thom Hoffman, Gerard Thoolen en Huub Stapel.

Vierdelige tv-serie, door De Winter gemaakt naar zijn gelijknamige boek. Een politiek drama met in de hoofdrollen enkele internationaal bekende acteurs. De dialogen zijn overigens in het Engels. Gould arriveert in 1989 als Nederlandse ambassadeur in Praag. Hij is een ongewone antiheld, die nog treurt om zijn twee gestorven kinderen, lijdt aan slapeloosheid en zoekt naar de waarheid van de filosoof Spinoza. Zijn doorwaakte nachten vult hij met schranzen en zuipen. Zijn vrouw Bisset noemt zijn vraatzucht `Hoffman`s honger`, alsof het een ziekte betreft die een naam behoeft. In Praag belandt Gould in een wereld van politieke geheimen en dubbelzinnigheden. De CIA moet de waardevolle Tsjechische spionne Trintignant naar het Westen helpen vluchten, en ongemerkt vervult Gould een sleutelrol in die operatie. Te traag zet de Winter in zijn hoofdpersonage een joodse man neer, vanaf diens jeugd (flash-backs in zwart-wit) tot 1989. Ondertussen probeert hij hier de wereldgeschiedenis mee parallel te laten lopen. De acteur Hoffman (niet het hoofdpersonage!) speelt Sonnema, de rechterhand van de Nederlandse ambassadeur in Praag. Stapel is als levend geworden Spinoza de verteller van het verhaal, de Vlaming Leysen is een Amerikaanse CIA-baas en bovendien de vroegere minnaar van Bisset, die aardig haar best doet als ambassadeursvrouw beschaafd, keurig, welgemanierd, elegant en somber te zijn. Gould is indrukwekkend als de Nederlandse diplomaat die van alle regels durft af te wijken. Trintignant, als de Tsjechische spionne, is ongeloofwaardig door haar verschrikkelijke Franse tongval in de Engelse dialogen.

De tussentijd

1993 | Drama

Nederland 1993. Drama van Marianna Dikker en Marianne Dikker. Met o.a. Amanda Ooms, Jules Hamel, Pleuni Touw, Coen Flink en Eric Corton.

Flink, vader van de jonge vrouw Ooms, krijgt een hartaanval en sterft. De dierbare overledene neemt vervolgens telefonisch contact op met Ooms. Dat zorgt uiteraard voor enige verwarring: beschikt de jonge vrouw wel over al haar verstandelijke vermogens? De titel verwijst, volgens scenarioschrijfster/regisseur Dikker, naar een moment tijdens het sterfproces: als men als nabestaande de kans krijgt de stervende diep in de ogen te kijken, kan de dode, in de tijd die hij nog zou hebben gehad als hij was blijven leven, contact opnemen met een levende vertrouweling. Euthanasieproblematiek? Spookverhaal? Psychologische hoogstandjes? Zwarte humor? Hoe dan ook, het leven van de nabestaanden wordt flink door elkaar geschud: relaties komen in het gedrang, emoties leiden tot wanhoopsdaden en de geheimzinnige contacten van Ooms roepen antipathie[KA3]en op. Ingewikkeld, af en toe boeiend. Ooms is nagesynchroniseerd (door Gwen Eckhaus), Hamel is een kleurloze bedrieglijke arts, Corton het nuchtere vriendje van Ooms, maar de show wordt gestolen door een schitterende Touw als de aan de sherry verslaafde moeder van Ooms. Achter de camera stond Wouter Suyderhoud.

De sterke stam

1993 | Drama

Nederland 1993. Drama van Mark Timmer. Met o.a. Ivo ten Hagen, Hans Dagelet, Elja Pelgrom, Leonoor Pauw en Gwen Eckhaus.

Als de vrouw van een veehouder is overleden, staat hij er helemaal alleen voor. Ondertussen probeert iedereen van zijn netelige situatie te profiteren. Minder geslaagd Kammerspiel naar Der starke Stamm van M.L. Fleisser. Een aflevering uit een reeks van zes dramaproducties over het streven naar maatschappelijk succes, geregisseerd door Timmer en steeds met dezelfde acteurs.

De Laatste Held

1993 | Drama

Nederland 1993. Drama van Mark Timmer. Met o.a. Hans Dagelet, Ivo ten Hagen, Elja Pelgrom, Leonoor Pauw en Gwen Eckhaus.

Dagelet speelt de hoofdrol in een misdaad-serie voor de tv. Producent Woudenberg wil hem een nieuw contract laten tekenen, maar Dagelets vrouw Pelgrom vindt dat hij ermee moet stoppen. Hij wordt her en der onder druk gezet, molesteert tv-journaliste Pauw, zijn vrouw verlaat hem voor zijn broer Vecht en op het moment dat, na veel gedoe, voor iedereen een aanvaardbare oplossing in zicht is, begaat de would-be steracteur een wanhoopsdaad. Scenario van Ger Thijs, dat gebaseerd is op Clifford Odets cynische kijk op Hollywood dat in 1955 door Robert Aldrich werd verfilmd als THE BIG KNIFE. Goede vertolkingen maar verschrikkelijk toneelmatige regie.

Post Reykjavik

1992 | Romantiek, Drama

Nederland 1992. Romantiek van Nicole van Kilsdonk. Met o.a. Marc Hazewinkel, Gwen Eckhaus, Marja Kok en Dave Schwab.

Hazewinkel is onderhuurder bij de mooie Eckhaus. Op een dag opent hij per ongeluk een aan haar gerichte brief uit IJsland, waarin haar grote liefde, een dichter, afscheid neemt van haar omdat hij zijn gezin niet in de steek wil laten. Hij krijgt het niet over zijn hart haar de brief te geven. In plaats daarvan helpt hij haar bij de voorbereiding om naar IJsland te verhuizen, een land dat ook hij goed kent en waar hij lange tijd gewoond heeft. Een korte impressie van twee mensen die niets gemeen hebben, maar geleidelijk naar elkaar toegroeien. Voor Van Kilsdonk was dit een eindexamenproject en ze bewijst in elk geval een belofte te zijn, ook al wil ze in dit debuut teveel vertellen binnen een te beprekt kader. Een volgende, goede stijloefening en met een geschikter scenario zal ze ongetwijfeld een nog opmerkelijkere film afleveren.

De avonden

1989 | Drama, Biografie

Nederland 1989. Drama van Rudolf van den Berg. Met o.a. Thom Hoffman, Pierre Bokma, Elja Pelgrom, Dela Maria Vaags en Jobst Schnibbe.

Het relaas van een troosteloze oudejaarsweek in 1946, zoals die ­beleefd wordt door Frits van Egters (Hoffman). Frits is een intelligente en gevoelige, maar door weerzin en desillusie cynisch geworden zoon uit een kleinburgerlijk milieu. Het meesterwerk van Gerard Reve uit 1947 leek moeilijk te verfilmen, omdat een groot deel van de roman zich afspeelt in het hoofd van Frits van Egters. Regisseur Van den Berg deed toch een poging en het resultaat werd terecht bekroond met het Gouden Kalf voor de beste film. Hoffman kreeg ook een Kalf, voor zijn uitstekende hoofdrol. En de film werd de Nederlandse inzending voor de Oscars.

Spoorloos

1988 | Thriller, Horror

Nederland​/​​Frankrijk 1988. Thriller van George Sluizer. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Gene Bervoets, Johanna ter Steege, Bernadette Le Saché en Gwen Eckhaus.

Klassieker van eigen bodem, gebaseerd op Tim Krabbé's Het Gouden Ei, over een jong stel dat onderweg naar hun vakantiebestemming in Frankrijk plotseling pech krijgt. Aangekomen bij een tankstation verdwijnt de vrouw, waarna zich een jarenlange zoekactie door haar vriend ontvouwt. Misschien wel het beste wat in Nederland ooit op thrillergebied is gemaakt. Stukken beter ook dan de Hollywood-remake die Sluizer vijf jaar later zelf regisseerde, en waarin de onvergetelijke, gruwelijke slotakte voor het Amerikaanse publiek werd aangepast.