Francesca de Sapio

Francesca de Sapio: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Desiderio

1984 | Drama

Italië 1984. Drama van Anna Maria Tatò. Met o.a. Fanny Ardant, Francesca de Sapio en Leonardo Treviglio.

Een journaliste mist de veerboot naar Griekenland, en dat geeft haar de gelegenheid om in haar geboorteplaats Apulia haar moeder en grootmoeder op te zoeken. Ze denkt terug aan haar ongelukkige jeugd, toen ze geslagen en misbruikt werd. In haar dromen spookt ook een verkrachter rond. Haar grootmoeder neemt haar als het ware in analyse, waardoor ze haar ellendige verleden kan verwerken. Ze vindt gemoedsrust en vertrekt opgelucht naar Griekenland. Traag, maar goed gespeeld.

Matlosa

1981 | Drama

Italië/Zwitserland 1981. Drama van Villi Hermann. Met o.a. Omero Antonutti, Francesca de Sapio, Flavio Bucci, Roger Jendly en Nico Pepe.

Een Zwitserse huisvader kan niet loskomen van de herinneringen aan zijn jeugd in een bergdorp tijdens de oorlog. Ieder weekend neemt hij zijn onwillig gezin mee van de stad naar zijn geboortehuis. De film probeert reliëf te geven aan het gevoel van ontworteldheid in een schijnbaar rimpelloos georganiseerde welvaartsstaat, maar de documentarist Hermann mist bij dit speelfilmdebuut voldoende dramatische greep om de relatie tussen heden en verleden samenhang te verlenen. Overigens is dit een van de zeldzame Italiaans-gesproken Zwitserse films.

Masoch

1980 | Drama, Biografie, Erotiek

Italië 1980. Drama van Franco Brogi Taviani. Met o.a. Paolo Malco, Francesca de Sapio, Fabrizio Bentivoglio, Valeria d' Obizi en Inga Alexandrova.

Historicus Leopold von Sacher Masoch wordt rond de eeuwwisseling verliefd op een jonge vrouw en maakt haar zijn geheime verlangens deelachtig om vernederd en gemarteld te worden. Pas in de loop van hun huwelijk wordt zijn perversie steeds openlijker, waarin de vrouw ondanks haar weerzin meegaat om het gezin intact te houden. Na de toch onvermijdelijke echtscheiding vindt hij een nieuwe meesteres. Om de bizarre seksualiteit visueel acceptabel en zelfs inleefbaar te maken, is meer talent en beheersing vereist dan de debuterende Taviani - jongere broer van Paolo en Vittorio - kan opbrengen, die weliswaar de oppervlakkige sensatie vermijdt, maar de al te simpel geïllustreerde biografie voor de toeschouwer laat wisselen tussen verveling en giecheligheid.

L' Altra donna

1980 | Drama

Italië 1980. Drama van Peter Del Monte. Met o.a. Francesca de Sapio, Fantu Mengasha, Edmund Purdom, Marisa Merlini en Renato Beltramo.

Een neurotische, van haar man gescheiden burgervrouw voelt zich door schuldbesef een buitenstaander in haar eigen leven. Een gekleurde hulp in de huishouding is voor de burgeroorlog in Ethiopië gevlucht en tussen beide vrouwen ontstaat geleidelijk aan saamhorigheid en identificatie, zeker als de bazin de treurige leefomstandigheden van zwarte gastarbeiders leert kennen. Een boeiend proces van toenemende solidariteit wordt geplaatst tegen de agressie en onveiligheid van Rome. Een reportage-achtige vormgeving helpt de film over onwaarschijnlijkheden in het scenario heen. Goed spel, zelfs van Purdom die haar ex-echtgenoot aannemelijk maakt inplaats van een kwalijke karikatuur.

Chiedo asilo

1979 | Komedie, Drama, Romantiek

Italië/Frankrijk 1979. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Roberto Benignini, Dominique Laffin, Luca Levi, Girolamo Marzano en Chiara Moretti.

Een jonge kleuterleider laat zijn leerlingen in een betonwijk van Bologna hun eigen gang gaan en trekt daar lessen uit voor zichzelf en andere volwassenen. Hij neemt hen en zijn zwangere vriendin mee naar de vrije natuur van haar Siciliaanse geboortedorp, maar kan de verantwoordelijkheid niet aan en pleegt zelfmoord door een jongetje met zelfmoordneigingen bewust de zee in te volgen. Deze derde film in successie die eindigt met zelfmoord van de man, terwijl de vrouw met een baby achterblijft is symptomatisch voor Ferreri's 'optimisme' dat de nieuwe mens alleen een ontwikkelingskans krijgt na de dood van de oude mens. De ongeforceerde registratie van de kleuters en het spontaan daarop inspelen van de clowneske Benignini geven de film een ongekende warmte die de strekking des te wranger maakt. Het scenario is van Gerard Brach en regisseur Ferreri met medewerking van Benigni. Het camerawerk is van Pasquale Rachini. Eastmancolor, Mono. Ook bekend als PIPICACADODO.

Amo, non amo

1979 | Drama

Italië 1979. Drama van Armenia Balducci en Armenia Balducci. Met o.a. Jacqueline Bisset, Maximilian Schell, Terence Stamp, Monica Guerritore en Gian Luca Venantini.

Een bourgeoise probeert na tien jaar huwelijk een nieuw leven te beginnen met een minnaar en begint bovendien een zelfstandige carri[KA2]ere, maar ze merkt dat ze in haar relatie met mannen in steeds dezelfde fouten vervalt. Glamour-milieu en strandlocaties contrasteren in deze interessante debuutfilm met een kritische visie op de oppervlakkige en passieve heldin. (De Amerikaanse versie probeert de heldin in een nieuwe montage van 102m sympathieker te maken, compleet met sentimentele songs van Burt Bacharach en Paul Anka, waardoor de strekking wezenloos wordt.) Bisset speelt trefzeker, maar wordt overtroffen door de ironische Guerritore als rivale/vertrouwelinge. Oorspronkelijk uitgebracht in de USA als I LOVE YOU, I LOVE YOU NOT.

Ciao maschio

1978 | Drama, Experimenteel

Frankrijk/Italië 1978. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Gérard Depardieu, James Coco, Marcello Mastroianni, Geraldine Fitzgerald en Gail Lawrence.

Een Fransman in New York werkt als belichter bij een feministische theatergroep. Daarnaast heeft hij nog een baantje in een wassenbeeldenmuseum, helpt hij de bejaarden in zijn wijk en zorgt hij voor een toevallig gevonden aapje. De dood van het beestje en de zwangerschap van zijn vriendin doen hem in een crisis belanden, waarbij hij later met het museum - symbool van de westerse beschaving - in vlammen opgaat. Ferreri's cultuurpessimisme krijgt hier een extra-dimensie door de achtergrond van de Newyorkse stadsrand aan de Hudson-oever. Daar woont een treffende verzameling verstotelingen die zichzelf hebben overleefd, hoewel de vrouwen wel overlevingsinstinct hebben en wellicht 'de nieuwe mens' zullen baren. Prachtige rollen van Depardieu, Mastroianni en Fitzgerald compenseren de zwartheid van de film met warmte en ontroering. Het scenario is van regisseur Ferreri, Gerard Brach en Rafael Azcona. Het camerawerk is van Philippe Sarde. Ook bekend als BYE BYE MONKEY.

imdb: Zoek Francesca de Sapio op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1984	Desiderio
1981	Matlosa
1980	Masoch
1980	L' Altra donna
1979	Chiedo asilo
1979	Amo, non amo
1978	Ciao maschio

name

email

mijn instellingen