Pascal Greggory

Jeanne du Barry

2023 | Biografie, Drama, Historische film

Frankrijk/Verenigd Koninkrijk 2023. Biografie van Maïwenn. Met o.a. Johnny Depp, Maïwenn, Melvil Poupaud, Pierre Richard en Pascal Greggory.

Dit historische drama over Jeanne du Barry, de beruchte courtisane aan het hof van Lodewijk XV, overtuigt niet altijd maar weet wel degelijk te ontroeren. Omdat het duidelijk een persoonlijke film is voor regisseur Maïwenn, die ook de titelrol voor zichzelf opeiste. De eigenzinnige Maïwenn werd nooit geaccepteerd door de Franse filmwereld en zal zich hebben herkend in de strijdbare courtisane, die door iedereen aan het Franse hof – behalve de koning – wordt behandeld als outsider. Voor de rol van Lodewijk XV koos ze nog een outsider, acteur Johnny Depp, die in 2020 was gecanceld omdat hij zijn ex Amber Heard zou hebben mishandeld. De casting van de gevallen filmster is opvallend, en Depps Frans heel behoorlijk, maar uiteindelijk is dat niet genoeg om dit verder vrij klassieke historische drama boven zichzelf uit te tillen.

Un beau matin

2022 | Drama

Frankrijk/Duitsland 2022. Drama van Mia Hansen-Løve. Met o.a. Léa Seydoux, Melvil Poupaud, Pascal Greggory en Nicole Garcia.

Om voor haar dementerende vader te kunnen zorgen heeft de alleenstaande moeder Sandra (Seydoux) haar eigen leven al jaren op pauze gezet. Maar dan ontmoet ze de inmiddels getrouwde jeugdvriend Clément (Poupaud) en moeten al haar lang weggedrukte gevoelens naar buiten. Fraai familiedrama van regisseur Hansen-Løve (oa Bergman Island), die ons een heel andere Seydoux laat zien dan we gewend zijn. De doorgaans als vamp gecaste Seydoux (No Time to Die, Crimes of the Future) oogt in Un beau matin namelijk opvallend alledaags in spijkerbroek en slobbertrui. Maar de mysterieuze mix van kracht en kwetsbaarheid – Seydoux’ handelsmerk – is ook in Sandra weer volop aanwezig.

Le métis de Dieu

2012 | Biografie, Drama

Frankrijk 2012. Biografie van Ilan Duran Cohen. Met o.a. Laurent Lucas, Aurélien Recoing, Audrey Dana en Pascal Greggory.

Tijdens de bezettingsjaren in Frankrijk besluit de veertienjarige Joodse jongen Aaron Lustiger zich tot het katholicisme te bekeren. Zijn moeder wordt later vermoord in een vernietigingskamp. Na de oorlog wordt hij priester, schopt het tot bisschop van Orleans en aartsbisschop van Parijs en raakt bevriend met paus Johannes Paulus II. De geplande vestiging van een nonnenklooster in Auschwitz opent oude wonden. Ambachtelijk gemaakte biopic met goed spel, over een man die de soms getroebleerde relatie tussen de katholieke kerk en het Jodendom probeerde te verbeteren.

Quartier lointain

2010 | Drama, Fantasy

België/Luxemburg/Frankrijk/Duitsland 2010. Drama van Sam Garbarski. Met o.a. Pascal Greggory, Jonathan Zaccaï, Alexandra Maria Lara en Léo Legrand.

Op graphic novel van Jiro Taniguchi gebaseerde fantasy over volwassen man die terugkeert naar zijn jeugd. Regie Sam Garbarski.

Le mariage à trois

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. Pascal Greggory, Julie Depardieu, Louis Garrel en Agathe Bonitzer.

Toneelauteur Auguste (Greggory) ontvangt in zijn Charente-villa de twee eventuele hoofdrolspelers voor zijn nieuwe productie. Pikantje: de gasten in kwestie zijn ex-echtgenote Harriet (Depardieu), van wie Auguste nog steeds droomt, plus haar jonge vlam Théo (Garrel). Voeg daar hun agent en een amoureus-avontuurlijke rechtenstudente/assistente aan toe en al spoedig lijkt het samenzijn op een boulevardstuk inclusief verknipt masochistenrandje. Met, Doillon zij dank, beduidend fijnzinnigere dialogen en wispelturige personages. Voor de ene kijker gaapverwekkend Frans relatiegeneuzel, voor de andere het summum van subtiel.

L'enfance du mal

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Olivier Coussemacq. Met o.a. Anaïs Demoustier, Pascal Greggory, Ludmila Mikaël en Aurélia Petit.

Het kinderloze echtpaar Henri en Nathalie van Eyck ontdekt de vijftienjarige Céline, stiekem kamperend in de schuur. Ze ontfermen zich over haar, maar iets klopt er niet. Regiedebuut van opdrachtscenarist en assistent-regisseur Coussemacq wekt associaties met Chabrol en Simenon. Helaas wordt van de kijker wel erg veel goedgelovigheid verwacht, hetgeen Claude noch Georges bij het schrijven zou zijn overkomen. Demoustier, Greggory en Mikaël vormen echter een intrigerend drietal. Andere plus is de Kammerspiel-achtige mise en scène, die alle nieuwerwetse fratsen links laat liggen.

Geliebte Clara

2008 | Biografie, Drama, Muziek

Duitsland/Frankrijk/Hongarije 2008. Biografie van Helma Sanders-Brahms. Met o.a. Martina Gedeck, Pascal Greggory en Malik Zidi.

Intrigerende biografie over Clara Schumann (Gedeck), de pianiste en componiste die op haar achttiende werd verschalkt door huisvriend en muziekleraar Robert Schumann (Greggory). De twee bestierden glansrijke carrières en zetten daarnaast maar liefst acht kinderen op de wereld. Geliebte Clara pakt de draad op in de herfst van het leven van Robert, in de periode dat Clara noodgedwongen uitgroeit tot boegbeeld van de vrouwenemancipatie. Daarnaast geeft het drama een beeld van Clara's relatie met hun inwonende protegé Johannes Brahms (Zidi). Gelardeerd met diverse spanningsbogen, van muzikaal tot sensueel.

La France

2007 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 2007. Oorlogsfilm van Serge Bozon. Met o.a. Sylvie Testud, Pascal Greggory, Guillaume Depardieu, Jean-Christophe Bouvet en Guillaume Verdier.

In 1917 ontvangt de Française Camille een brief van haar wederhelft, die als soldaat in de loopgraven dient. Ze zal hem nooit terugzien, schrijft hij. Waarop Camille heur haren kortwiekt, als jongeman verkleed naar hem op zoek gaat en zich aansluit bij een regiment dat ze onderweg tegenkomt. Op gezette tijden barst het gezelschap in gezang uit, een artistiekerig foefje dat nauwelijks iets met het eigenlijke verhaal van doen heeft. Reden om de rare liedjesintermezzi in deze controversiële Prix Jean Vigo-winnaar toch te trotseren is uiteraard de androgyne en dus perfect gecaste Testud in de hoofdrol.

Pardonnez-moi

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Maïwenn. Met o.a. Pascal Greggory, Mélanie Thierry en Aurélien Recoing.

Geïmproviseerd familiedrama in de traditie van Thomas Vinterbergs Festen rond een zwangere vrouw (regisseur Le Besco) die een film maakt over haar familie zodat haar kind later de verknipte familierelaties kan begrijpen. 'Vergeef me' is het regie- en scenariodebuut van actrice Le Besco. De film is deels gebaseerd op haar eigen ervaringen. Zo werd ze tot bloedens toe geslagen door haar vader en baarde ze op haar zestiende een kind (van cineast Luc Besson). Het begeleidend interview op de dvd maakt duidelijk dat de film is bedoeld 'om de pijn uit de kindertijd te verdrijven'.

La tourneuse de pages

2006 | Thriller, Drama, Muziek

Frankrijk 2006. Thriller van Denis Dercourt. Met o.a. Déborah François, Catherine Frot, Pascal Greggory en Xavier De Guillebon.

Als de jonge Mélanie Prouvost toelatingsexamen tot het conservatorium doet wordt ze op het beslissende moment afgeleid omdat een van de juryleden, een beroemd pianiste, een handtekening uitdeelt. Jaren later wint Mélanie, inmiddels volwassen, het vertrouwen van die pianiste. En mag bij concerten de pagina's van de partituur omslaan. La tourneuse de pages is een psychologische thriller die dankbaar gebruik maakt van de clichés uit het horrorgenre. Ook is het een film over de onaangename kantjes van muziek maken op het hoogste niveau, de stress en de jaloezie.

Gabrielle

2005 | Historische film, Drama

Frankrijk/Duitsland/Italië 2005. Historische film van Patrice Chéreau. Met o.a. Isabelle Huppert, Pascal Greggory, Claudia Coli, Thierry Hancisse en Chantal Neuwirth.

Pascal Greggory en Isabelle Huppert zijn in Gabrielle een man en een vrouw die aan het begin van de 20ste eeuw zichzelf, elkaar en hun relatie zo slecht begrijpen dat ze meerdere malen hardhandig gedwongen worden zich aan te passen. De stijl van Chéreau's kostuumfilm sluit zich naadloos bij de relationele botsingen aan. Gabrielle is op veel verschillende manieren gefilmd. In een bedaard tempo, met een haastige, beweeglijke camera, in zwartwit en in kleur, zwijgend en met geluid. De manier waarop Chéreau's vertelwijzes op elkaar botsen en de momenten waarop de film van het ene ritme op het andere overschakelt: die maken Gabrielle.

Les Bottes

2004 |

Frankrijk 2004. Renaud Betrand en Renaud Bertrand. Met o.a. Constance Dollé, Anne Brochet en Pascal Greggory.

Pascal Greggory en Isabelle Huppert zijn in Gabrielle een man en een vrouw die aan het begin van de 20ste eeuw zichzelf, elkaar en hun relatie zo slecht begrijpen dat ze meerdere malen hardhandig gedwongen worden zich aan te passen. De stijl van Chéreau's kostuumfilm sluit zich naadloos bij de relationele botsingen aan. Gabrielle is op veel verschillende manieren gefilmd. In een bedaard tempo, met een haastige, beweeglijke camera, in zwartwit en in kleur, zwijgend en met geluid. De manier waarop Chéreau's vertelwijzes op elkaar botsen en de momenten waarop de film van het ene ritme op het andere overschakelt: die maken Gabrielle.

Arsène Lupin

2004 | Avonturenfilm, Mysterie

Frankrijk/Italië/Spanje/Verenigd Koninkrijk 2004. Avonturenfilm van Jean-Paul Salomé. Met o.a. Romain Duris, Kristin Scott Thomas, Pascal Greggory, Eva Green en Mathieu Carrière.

In het Parijs van de Belle Époque raakt speurder Lupin (Duris) verwikkeld in duistere zaken wanneer hij de dood van zijn vader tracht op te helderen en ook nog een fabelachtige goudschat moet opsporen. Wellicht is dit wervelende, oogstrelende cape-en-degen-avontuur, met een heerlijk toefje fantastiek en in Hong Kong-stijl gechoreografeerde buitelgevechten in slo-mo, ietwat te flitsend gemonteerd. Dat kritiekpuntje terzijde gaat regisseur Salomé - sowieso niet bekend om zijn onsje minder - hier voluit en treft eigenlijk op zijn manier de jongensboeksfeer van de Arsène Lupin-verhalen van Maurice Leblanc. En het shot van die oceaanstomer-op-schaal is gewoon aandoenlijk.

Nid de guêpes

2002 | Thriller, Actiefilm

Frankrijk 2002. Thriller van Florent-Emilio Siri. Met o.a. Benoît Magimel, Samy Naceri, Nadia Farès, Pascal Greggory en Anisia Uzeyman.

Een pakhius in Straatsburg wordt omsingeld door Albanese huurmoordenaars. Degenen in het pakhuis - een eltie-eenheid, inbrekers en beveiligingsbeambten - zullen moeten samenwerken om te overleven. Met technische perfectie laat Siri zien dat het ook in Noord-Frankrijk mogelijk is een actiefilm in Hollywoodstijl te maken.

La vie promise

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Olivier Dahan. Met o.a. Maud Forget, Pascal Greggory, Isabelle Huppert en André Marcon.

Actrice Isabelle Huppert kroop na haar krachttoer in La pianiste (2001) opnieuw in de huid van een kille vrouw die hunkert naar sympathie. In La vie promise is ze Sylvia, een verbitterde prostituee in Nice die samen met haar dochter op de vlucht slaat nadat het meisje Sylvia's gewelddadige pooier heeft vermoord. De vlucht leidt naar Sylvia's oude liefde in het noorden, haar enige ijkpunt van geluk. Net als in La pianiste rust het drama stabiel op het meesterlijke non-verbale acteerwerk van actrice Huppert zodat Sylvia's meeslepende zoektocht geen uitleg behoeft. De melancholische muziek van Lucinda Williams is de enige emotioneel sturende factor.

Un ange

2001 | Drama, Misdaad

Frankrijk 2001. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Richard Berry, Elsa Zilberstein, Pascal Greggory, Bernard Le Coq en Vincent Martinez.

Actrice Isabelle Huppert kroop na haar krachttoer in La pianiste (2001) opnieuw in de huid van een kille vrouw die hunkert naar sympathie. In La vie promise is ze Sylvia, een verbitterde prostituee in Nice die samen met haar dochter op de vlucht slaat nadat het meisje Sylvia's gewelddadige pooier heeft vermoord. De vlucht leidt naar Sylvia's oude liefde in het noorden, haar enige ijkpunt van geluk. Net als in La pianiste rust het drama stabiel op het meesterlijke non-verbale acteerwerk van actrice Huppert zodat Sylvia's meeslepende zoektocht geen uitleg behoeft. De melancholische muziek van Lucinda Williams is de enige emotioneel sturende factor.

Pourquoi se marier le jour de la fin du monde ?

2000 | Drama

België/Luxemburg 2000. Drama van Harry Cleven. Met o.a. Jean-Henri Compère, Elina Löwensohn, Pascal Greggory, Lofti Yahya Jeddi en Sabrina Leurquin.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

La fidélité

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Andrzej Zulawski. Met o.a. Sophie Marceau, Guillaume Canet, Pascal Greggory, Michel Subor en Magali Noël.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

La confusion des genres

2000 | Komedie, Erotiek, Romantiek

Frankrijk 2000. Komedie van Ilan Duran Cohen. Met o.a. Pascal Greggory, Nathalie Richard, Vincent Martinez, Alain Bashung en Julie Gayet.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

The Messenger: The Story of Joan of Arc

1999 | Historische film, Oorlogsfilm, Drama, Biografie

Frankrijk 1999. Historische film van Luc Besson. Met o.a. Milla Jovovich, Dustin Hoffman, Faye Dunaway, John Malkovich en Tchéky Karyo.

Van Luc Bessons biopic over Jeanne d'Arc werd verwacht dat hij er in ieder geval goed uit zou zien, gezien zijn eerdere films als Le grand bleu (1988) en The Fifth Element (1997). En inderdaad, de film bevat fraai geschoten scènes, van het slagveld en van het hof. Probleem is wel dat Besson zijn toenmalige vrouw, Milla Jovovich, voor de hoofdrol castte. Ze heeft onvoldoende in huis om het iconische personage te vertolken, en gerenommeerde acteurs als Hoffman en Malkovich komen niet veel beter uit de verf. The Messenger blijft nogal aan de buitenkant.

Le temps retrouvé

1999 | Drama

Frankrijk/Italië 1999. Drama van Raoul Ruiz. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mazzarella, John Malkovich, Pascal Greggory en Marie-France Pisier.

Van Luc Bessons biopic over Jeanne d'Arc werd verwacht dat hij er in ieder geval goed uit zou zien, gezien zijn eerdere films als Le grand bleu (1988) en The Fifth Element (1997). En inderdaad, de film bevat fraai geschoten scènes, van het slagveld en van het hof. Probleem is wel dat Besson zijn toenmalige vrouw, Milla Jovovich, voor de hoofdrol castte. Ze heeft onvoldoende in huis om het iconische personage te vertolken, en gerenommeerde acteurs als Hoffman en Malkovich komen niet veel beter uit de verf. The Messenger blijft nogal aan de buitenkant.

Zonzon

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Laurent Bouhnik. Met o.a. Pascal Greggory, Gaël Morel, Jamel Debbouze, Fabienne Babe en Véra Briole.

In een moderne gevangenis delen drie mannen een cel met elkaar. Francky is tot tien jaar veroordeeld en hoogst gefrustreerd nadat zijn vrouw er met een ander vandoor is gegaan, student Grandjean is naar eigen zeggen onschuldig en Kader een immigrant die vaker heeft gezeten. Regisseur Bouhnik maakt een grimmig, maar visueel gestileerd portret van drie zeer verschillende mensen met dezelfde wens: weg wezen.

Ceux qui m'aiment prendront le train

1998 | Komedie, Drama

Frankrijk 1998. Komedie van Patrice Chéreau. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Valeria Bruni Tedeschi, Pascal Greggory, Charles Berling en Vincent Perez.

Als Patrice Chéreau de condition humaine fileert, kun je erop wachten: zwarte romantiek, cynisme over intieme relaties, clichés over de herenliefde, ongeremde verering van de zoete dood. In Ceux volgen we een vijftiental treinreizigers die op weg zijn naar Limoges om 'vriend' en schilder Jean-Baptiste te begraven. Tussen de rails blijkt het goed reflecteren over al die onderwerpen die Chéreau na aan het hart liggen. Voor flitsende gebeurtenissen is weinig ruimte, de film speelt zich voor tweederde in de trein af. Schitterende (dubbel)rol van Jean-Louis Trintignant.

La rivière Espérance

1995 |

Frankrijk 1995. Josée Dayan. Met o.a. Manuel Blanc, Carole Richert, Claire Nebout, Pascal Greggory en Jean-Claude Drouot.

Tv-fresco in negen delen, naar de gelijknamige trilogie van Christrian Signol, met centraal het leven en de vele dramatische gebeurtenissen van een familie van binnenvaartschippers op de Dordogne, in de tweede helft van de 19e eeuw. Liefde, passies, haat, ambities, hoop, mislukkingen, menselijk lijden en min of meer avontuurlijke ondernemingen vormen de ingredi[KA3]enten van een familiekroniek [KA2]a la Fran[KA10]caise. De handeling begint in het jaar 1832 wanneer de dertien-jarige Benjamin Donnadieu (Wiik), net als zijn vader en grootvader, met een sleepboot hout gaat vervoeren van de bovenloop van de Dordogne naar de laagvlakte - precies te zijn van Souillac naar Libourne. De jongen hoopt later onder de knoet van Ars[KA2]ene Lombard (Verley), de grote baas, en voor eigen rekening te kunnen varen. Zeven jaar later slaagt de inmiddels volwassen Benjamin (nu gespeeld door Blanc) erin een nieuwe afzetmarkt voor het hout te vinden. De toekomst ziet er stralend uit en Benjamin stapt fier in de voetsporen van zijn vader. Hij heeft ook een `verboden` relatie met Marie Paradou (Richert) en hij wordt weggestuurd voor een harde opleiding bij de marine. De zwangere Marie is wanhopig en twijfelt tussen haar liefde voor Benjamin en een verstandshuwelijk (met materi[KA3]ele zekerheid) die de notarisklerk Alexandre Duthil (Gr[KA1]eggory) haar en haar kind kan bieden. Benjamin gaat zich later met het vervoer van ondermijnende republikeinse geschriften bezighouden. Een gepland trac[KA1]e van de spoorlijn tot Souillac betekent een nekslag voor de schippers. Opvallend mooie landschappen van de P[KA1]erigord, Corr[KA2]eze en vooral van de Dordogne maken dit lange epos van de Isra[KA3]elische generaalsdochter Dayan (zij speelt zelf een rolletje) het volgen waard. Zij liet zich duidelijk inspireren door het oeuvre van John Ford. Bij het geheel kwamen negentig acteurs, honderd figuranten en een technische ploeg van 45 personen te pas. Scenaristen zijn Jean- Pierre Sinapi en Daniel Tonachella, die eerder al voor de tv de hit JALNA maakten. Drouot - van oorsprong een Belg en waar is de tijd van THIERRY LA FRONDE, Frankrijks populairste serie! - is een robuuste vijftiger, de familiepatriarch Victorien en vader van Benjamin, met madame Depardieu als zijn tv-echtgenote Elina.

Des mots qui déchirent

1994 |

Frankrijk 1994. Marco Pauly. Met o.a. Sabine Haudepin, Patrick Bouchitey en Pascal Greggory.

Tv-fresco in negen delen, naar de gelijknamige trilogie van Christrian Signol, met centraal het leven en de vele dramatische gebeurtenissen van een familie van binnenvaartschippers op de Dordogne, in de tweede helft van de 19e eeuw. Liefde, passies, haat, ambities, hoop, mislukkingen, menselijk lijden en min of meer avontuurlijke ondernemingen vormen de ingredi[KA3]enten van een familiekroniek [KA2]a la Fran[KA10]caise. De handeling begint in het jaar 1832 wanneer de dertien-jarige Benjamin Donnadieu (Wiik), net als zijn vader en grootvader, met een sleepboot hout gaat vervoeren van de bovenloop van de Dordogne naar de laagvlakte - precies te zijn van Souillac naar Libourne. De jongen hoopt later onder de knoet van Ars[KA2]ene Lombard (Verley), de grote baas, en voor eigen rekening te kunnen varen. Zeven jaar later slaagt de inmiddels volwassen Benjamin (nu gespeeld door Blanc) erin een nieuwe afzetmarkt voor het hout te vinden. De toekomst ziet er stralend uit en Benjamin stapt fier in de voetsporen van zijn vader. Hij heeft ook een `verboden` relatie met Marie Paradou (Richert) en hij wordt weggestuurd voor een harde opleiding bij de marine. De zwangere Marie is wanhopig en twijfelt tussen haar liefde voor Benjamin en een verstandshuwelijk (met materi[KA3]ele zekerheid) die de notarisklerk Alexandre Duthil (Gr[KA1]eggory) haar en haar kind kan bieden. Benjamin gaat zich later met het vervoer van ondermijnende republikeinse geschriften bezighouden. Een gepland trac[KA1]e van de spoorlijn tot Souillac betekent een nekslag voor de schippers. Opvallend mooie landschappen van de P[KA1]erigord, Corr[KA2]eze en vooral van de Dordogne maken dit lange epos van de Isra[KA3]elische generaalsdochter Dayan (zij speelt zelf een rolletje) het volgen waard. Zij liet zich duidelijk inspireren door het oeuvre van John Ford. Bij het geheel kwamen negentig acteurs, honderd figuranten en een technische ploeg van 45 personen te pas. Scenaristen zijn Jean- Pierre Sinapi en Daniel Tonachella, die eerder al voor de tv de hit JALNA maakten. Drouot - van oorsprong een Belg en waar is de tijd van THIERRY LA FRONDE, Frankrijks populairste serie! - is een robuuste vijftiger, de familiepatriarch Victorien en vader van Benjamin, met madame Depardieu als zijn tv-echtgenote Elina.

Comme un air de retour

1994 | Drama

België/Duitsland 1994. Drama van Loredana Bianconi. Met o.a. Sarah Balthazart, Evelyne Didi, Marie-Ange Dutheil, Pascal Greggory en Daniela Bisconti.

In het België van de jaren 1960 is de Italiaanse oma Dutheil met haar kleindochter Balthazart op bezoek bij de ouders van het kind, die als gastarbeiders in België verblijven. De grootmoeder heeft in Italië het ouderlijk huis gekocht, en hoopt dat haar zoon Gregory terugkeert naar Italië om het huis op te knappen. De man heeft daar wel oren naar, maar hij weet niet dat zijn vrouw Didi opnieuw zwanger is. Zij wil liever in België te blijven. Dat leidt tot spanningen, wantrouwen, leugens en intriges. Regisseur Bianconi, zelf een kind van Italiaanse gastarbeiders in Belgi[KA3], schreef ook het scenario. Haar film geeft een goed beeld van de grote sociale tegenstellingen uit die tijd.

La soif de l'or

1993 | Komedie, Actiefilm

Frankrijk 1993. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Christian Clavier, Tsilla Chelton, Catherine Jacob, Philippe Khorsand en Marine Delterme.

Clavier is een ongelooflijke vrek. Met zijn onderneming heeft hij een fortuin verduisterd dat hij omzet in goud. Samen met zijn geldzieke oma beraamt hij een plannetje om het edele metaal naar Zwitserland te brengen. Zijn vrouw en zijn chauffeur hebben in de gaten wat er aan de hand is en zijn van plan er een stokje voor te steken om zelf om de buit een luxe leventje te gaan leiden. Verschrikkelijk flauwe komedie waarbij niet te lachen valt. Clavier werkt hooguit op de zenuwen. De ellenlange openingsscène waarin hij een wegwaaiend briefje van vijfhonderd franc achternazit is gewoonweg idioot en de rest van de film blijft op dat niveau. Oury - van wie we beter gewend zijn - schreef het scenario samen met Clavier en Muriel Jullian. Fotografie van Tonino Delli Colli. Dolby Stereo. Panavision.

L'arbre, le maire et la médiathèque

1993 | Drama, Komedie

Frankrijk 1993. Drama van Éric Rohmer. Met o.a. Pascal Greggory, Arielle Dombasle, Fabrice Luchini, Clementine Amouroux en François-Marie Banier.

Opmerkelijk vrolijke plattelandsschets van Eric Rohmer rond een jonge socialistische burgemeester (Julien Dechaumes) begin jaren negentig in een klein dorp. De bevriende minister van Cultuur heeft hem een zak geld gegeven voor een nieuw cultureel centrum, tot ontzetting van het lokale schoolhoofd (Marc Rossignol). Meer tegenwind komt van de vriendin van de burgemeester, die hem simpelweg ziet als de aloude landheer. Regisseur en schrijver Rohmer leverde een kostelijke discussiefilm over de socialisten, de groenen, de conservatieven, het slinkende boerenbestand en de aanwas van de thuiswerkende import uit de stad.

Le trio en bémol

1990 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1990. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Jessica Forde en Pascal Greggory.

Een stel gaat uit elkaar, zonder drama`s of sc[KA2]enes. Ze blijven vrienden maar worden na een jaar weer minnaars. Rohmer ('Filmer van het dagelijks leven in de moderne wereld', aldus Henri Lefebvre) weeft kleinigheden, vluchtige kanttekeningen, blikken, gebaren en heel wat woorden samen tot een film. Echte intriges ontbreken. Op het eerste gezicht niets vernieuwends, maar in werkelijkheid vallen zijn films bij geen van de bekende genres in te delen. Dit geldt ook voor zijn tv-werk, dat eveneens het tegendeel is van verfilmd theater. Bij hem telt de persoonlijkheid van de acteurs mee, zodat het er altijd op lijkt dat zij zichzelf spelen. Het mysterie van mens en milieu tekent zijn films.

Hamlet

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Pierre Cavassilas. Met o.a. Gérard Desartha, Nada Stancar, Wladimir Yordanoff, Bernard Ballet en Marianne Denicourt.

De klassieke tragedie van Shakespeare opnieuw bewerkt voor met een spelregie van Patrice Ch[KA1]ereau, zelf filmregisseur. Een weelderige en persoonlijke versie waarin vrijheden lijken te zijn veroorloofd met betrekking tot het origineel. De vertaling uit het Engels is van de dichter Yves Bonnefoy en de schitterende decors zijn van Richarde Peduzzi. De camera maakt prima gebruik van de ruimte en wel zodanig dat het filmische aspect niet te kort gedaan wordt en (tenminste deels) ontsnapt aan de nadelen van 'gefilmd theater'.

Les Pyramides bleues

1988 | Drama

Mexico/Frankrijk 1988. Drama van Arielle Dombasle. Met o.a. Omar Sharif, Pedro Armendáriz jr, Hippolyte Girardot, Pascal Greggory en Pierre Vaneck.

Dombasle, actrice (voor Eric Rohmer) en regisseuse (CHASSE- CROISE, op een hele onnozele manier vertrouwelijk ), verfilmde in Mexico de geschiedenis van een hele rijke man die het niet kan verdragen dat zijn dochter, waar hij zeer veel van houdt, hem verlaat om non te worden. Bijna krankzinnig geworden probeert hij op alle mogelijke manieren om haar terug te krijgen. Uiteraard treft men invallen en vondsten aan in een even angstwekkende als surrealistische barokstijl maar de maakster slaagt er niet in zich te bevrijden van de overweldigende invloed van Buñuel. En wat te verwachten van een dergelijke 'casting'? Een erg ambitieuze film, die veel te moeilijk was voor degene die hem heeft bedacht. Ook bekend als PARADISE CALLING.

Pauline à la plage

1983 | Komedie, Romantiek, Familiefilm

Frankrijk 1983. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Amanda Langlet, Arielle Dombasle, Pascal Greggory, Féodor Atkine en Rosette.

Derde film in Rohmers reeks 'Comédies et proverbes' speelt zich af in een Normandisch badplaatsje waar de vijftienjarige Pauline (Langlet) en haar zojuist gescheiden nicht Marion (Dombasle) een korte vakantie doorbrengen. Marion trekt de aandacht van een oude vlam én van een oudere, cynische man. Pauline ontmoet een leuke jongen van haar eigen leeftijd. De wensen en verlangens, de relationele misverstanden en het onophoudelijke gefilosofeer van de personages over de liefde worden in de bekende Rohmer-stijl verbeeld: geestig maar bedaard, teder en bitterzoet.

Le beau mariage

1982 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1982. Drama van Éric Rohmer. Met o.a. Béatrice Romand, André Dussollier, Arielle Dombasle, Féodor Atkine en Thamila Mezbah.

Regisseur Rohmer maakte in de jaren tachtig onder de noemer Comédies et Proverbes een serie van zes lichtvoetige drama's over mensen die hannesen met liefde en leven. Kunstgeschiedenisstudente Sabine besluit na haar romance met Simon dat ze geen getrouwde mannen meer wil. Sterker: ze gaat zelf trouwen. Maar met wie? Haar vriendin Clarisse komt aanzetten met een neef die leuk en ongebonden is. Mooie hoofdrol van Romand, die prima uit de voeten kan met Rohmers visitekaartje: een ogenschijnlijk kabbelend scenario met mooie, verrassende dialogen.

Le Crime d'amour

1981 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1981. Drama van Guy Gilles. Met o.a. Macha Méril, Richard Berry, Jacques Penot, Piéral en Manuel Gélin.

Een jonge paranoïapatiënt doet alsof hij een moord gepleegd heeft om de aandacht van de pers op zich te vestigen en een boek in de gevangenis te kunnen schrijven. Hij belandt uiteindelijk in een inrichting. Gilles heeft een film gemaakt die zich constant op de grens van droom en werkelijkheid bevindt, maar die niet tot een synthese kan komen zoals in de films van Buñuel of Saura. Hij is ijverig en nauwkeurig te werk gegaan, maar soms is het resultaat moeizaam. Een film die de kijker niet koud laat dankzij enkele intens lyrische momenten.

Chassé-Croisé

1981 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1981. Drama van Arielle Dombasle. Met o.a. Pascal Greggory, Arielle Dombasle, Pierre Clémenti, Alexandra Stewart en Nathalie Guérin.

Een jonge man vermoordt een jonge vrouw zonder dat de relatie tussen hen duidelijk wordt. De film is zonder enige betekenis; hij is een samenraapsel waarin de invloed van Rivette, Rohmer, Borgès, Hugo Santiago en niet te vergeten Buñuel merkbaar is, maar vraag niet hoe. De filmmaker heeft ongetwijfeld ideeën maar elk talent ontbreekt. Tussen de figuranten ontwaren we Eric Rohmer, Roman Polanski en anderen. Een belachelijk, pretentieus en snobistisch werkstuk.

Les soeurs Brontë

1979 | Drama, Historische film, Biografie

Frankrijk 1979. Drama van André Téchiné. Met o.a. Isabelle Huppert, Isabelle Adjani, Marie-France Pisier, Patrick Magee en Pascal Greggory.

In 1834 wonen de Brontë-zussen in Haworth, een dorp op de woeste Yorkshire-moors. Emily (Adjani), Charlotte (Pisier) en Anne (Huppert) schrijven stiekem, broer Branwell (Greggory) schildert. Téchinés film chroniqueert hun harde levens getekend door ziekte, eenzaamheid, onbeantwoorde liefde, rigide mores en stands- en sekseverschillen. Zelden dringt er door het sombere palet van meestercameraman Bruno Nuytten een lichtstreepje. Het typeert deze onbarmhartig authentieke productie, die met zijn cineliteraire zwaarmoedigheid evenzeer kan hypnotiseren als afstoten. De drie topactrices ademen hun personages.

Flammes

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Adolfo Arrieta. Met o.a. Caroline Loeb, Xavier Grandes, Dyonis Mascolo, Marilu Marini en Pascal Greggory.

Een kunstmatig, hol psychologisch drama over een meisje dat voortdurend nachtmerries heeft over een brandweerman. Naarmate ze opgroeit beseft ze dat die brandweerman symbool staat voor haar onvervulde seksuele verlangens. Op een avond belt ze de plaatselijke brandweerkazerne, die rukken prompt uit en ja hoor, één van hen is de man uit haar dromen. Dit soort pseudo-intellektuele kletskoek wordt voornamelijk in Frankrijk verfilmd, hoewel het méér iets lijkt voor een pittige Monthy Python-parodie.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2023	Jeanne du Barry
2022	Un beau matin
2012	Le métis de Dieu
2010	Quartier lointain
2010	Le mariage à trois
2010	L'enfance du mal
2008	Geliebte Clara
2007	La France
2006	Pardonnez-moi
2006	La tourneuse de pages
2005	Gabrielle
2004	Les Bottes
2004	Arsène Lupin
2002	Nid de guêpes
2002	La vie promise
2001	Un ange
2000	Pourquoi se marier le jour de la fin du monde ?
2000	La fidélité
2000	La confusion des genres
1999	The Messenger: The Story of Joan of Arc
1999	Le temps retrouvé
1998	Zonzon
1998	Ceux qui m'aiment prendront le train
1995	La rivière Espérance
1994	Des mots qui déchirent
1994	Comme un air de retour
1993	La soif de l'or
1993	L'arbre, le maire et la médiathèque
1990	Le trio en bémol
1989	Hamlet
1988	Les Pyramides bleues
1983	Pauline à la plage
1982	Le beau mariage
1981	Le Crime d'amour
1981	Chassé-Croisé
1979	Les soeurs Brontë
1978	Flammes

name

email

mijn instellingen