Catherine Claeys

J'ai eu dur!

België 1996. Komedie van Gerald Frydman en Gérald Frydman. Met o.a. Stéphane Steeman, Alice Toen, Catherine Claeys, Régine Verelle en Michel Carcan.

Les kilos en trop

Frankrijk 1993. Komedie van Gilles Béhat. Met o.a. Marc Jolivet, Isabelle Renauld, Alexandra Vandernoot, Christophe de Barallon en Jean-Henri Compère.

Jolivet heeft slechts twee passies: jazz-muziek en vanillepudding. De eerste voert hij uit met vrienden tijdens te gekke jam-sessions, waaraan hij een houten kop overhoudt. Voor de tweede leeft zich in zijn eentje uit en levert hem wat kilootjes teveel op. Het enige dat hij mist in het leven is een vaste relatie. Twee vrouwen zijn belangrijk voor hem, Renauld en Vandernoot, maar hij durft zich niet te uiten. Hij voelt zich n.l. niet goed in zijn vel. Dus laat hij zich een streng diëet voorschrijven. Hij wil vermageren. Flauwe komedie rond een man die gewicht wil verliezen, maar moeite heeft met zijn wilskracht. Dit leidt tot situaties die volgens de scenaristen Jacques Santamaria, Jolivet en Gerard Miller humoristisch zouden moeten zijn. Het is jammer dat de kijker heel weinig van merkt. Roland Bernard stond achter de camera.

Krapatchouk

Spanje​/​​België​/​​Frankrijk 1992. Komedie van Enrique Gabriel Lipschutz. Met o.a. Guy Pion, Piotr Zaitchenko, Ángela Molina, Oscar Ladoire en Didier Flamand.

Twee Oosteuropese seizoensarbeiders die voor een appel en een ei op een landbouwbedrijf hebben gewerkt, willen huiswaarts keren en belanden in Parijs. Op het station beklagen ze zich tegenover een ambtenaar van de Franse spoorwegen over het feit dat er geen trein teruggaat naar hun thuisland Prajevice in de voormalige Sovjetunie. Het land is echter op geen enkele landkaart terug te vinden. Het verbijsterde tweetal krijgt de hele bureaucratische rompslomp over zich heen als diplomaten en militairen koortsachtig proberen te achterhalen waar Prajevice ligt en of het wel echt bestaat. Debuterend schrijver-regisseur Lipschutz die de Chileense nationaliteit heeft, maakte zijn intelligente scenario al in 1985, maar toen hij eindelijk aan de verfilming van KRAPATCHOUK begon, was de satire (over een veranderend Europa, waarin een heel land zoekraakt) raker dan ooit. De kleine Pion en de hoog boven hem uittorenende Zaitsjenko, die wel wat weg hebben van Asterix en Obelix, verlevendigen het politieke gegeven met aanstekelijke slapstick. De klucht werkt wonderwel, tot aan het nogal simplistische einde. Het camerawerk is van Raoul Perez Cubero. Gefilmd in Brussel, Parijs en Madrid.