Dominique Maurin

Dominique Maurin: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

On est toujours trop bon avec les femmes
Michel Boisrond, 1970

Anarchistes ou la bande à Bonnot
Philippe Fourastié, 1968

Zanzibar

1989 | Drama

België 1989. Drama van Christine Pascal. Met o.a. André Marcon, Fabienne Babe, Francis Girod, Marie-Armelle Deguy en Dominique Maurin.

Een symbolische titel. Een producent, een regisseur en een actrice zijn bezig aan een film. Film boeit hen maar het dagelijks leven niet minder. Een wrange schets van de gecompliceerde onderlinge relaties, vervat in een wreed soort van psychologisch realisme dat doet denken aan Bergman. Een verkenning van duistere afgronden, waarbij de kijker zich niet erg op z'n gemak voelt. Concessies zijn er niet gedaan in deze moeilijke film waarin de spelers de grenzen van hun kunnen bereiken.

Rebelote

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Jacques Richard. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Olga Georges-Picot, Maurice Garrel, Mado Maurin en Tina Aumont.

Een jonge slager is voor het leven getekend, na een ellendige jeugd als zoon van een tuberculeuze vader en een aan alcohol verslaafde moeder, die elkaar haten. Na vechtpartijen in dronkenschap belandt hij achter de tralies. Dit sociaal melodrama is nauwgezet in de stijl van de stomme film gemaakt en geacteerd, met aanstekelijk parodistisch resultaat. Met name L[KA1]eaud is in zijn bloedserieuze mimiek hoogst komisch. (Geheel in de traditie van weleer moet in de bioscopen de muzikale begeleiding live worden uitgevoerd.)

Les Princes

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Tony Gatlif. Met o.a. Gérard Darmon, Céline Militon, Muse Dalbray, Concha Tavora en Dominique Maurin.

Een familie van Algerijnse zigeuners moet haar appartement in een woonkazerne ontruimen en wordt zo gedwongen tot een nomadenbestaan. Een bouwvakker neemt met zijn drie zwagers uit sociaal protest deel aan oplichterijen en diefstal en verstoot vanuit traditioneel macho-gevoel zijn vrouw, die zich door een sociaal werkster de anti-conceptiepil heeft laten aanpraten. Zijn inwonende grootmoeder houdt de tradities hoog, maar ze is nieuwsgierig en bereid te profiteren van de beschaving en ze leert met haar achterkleinkind lezen. Ondanks de soms grove karikaturen van een afkeurende maatschappij, is dit een door milieu, onderwerp en doorvoelde aanpak belangwekende film van de jonge Algerijnse regisseur die hiermee eigen ervaringen van zich af filmde. Er is een prachtige oma-rol van de tachtigjarige Muse Dalbray.

On est toujours trop bon avec les femmes

1970 | Komedie

Frankrijk 1970. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Elizabeth Wiener, Jean-Pierre Marielle, Robert Dhéry, Roger Carel en Gérard Lartigau.

Een Ierse lokettiste is net even een plasje doen als in 1916 Republikeinen het postkantoor van Dublin bezetten; ze wordt per ongeluk gegijzeld. Terwijl buiten de militair met wie ze verloofd is het beleg rond het gebouw aanvoert, is zij binnen haar gijzelaars te slim af met 'de wapens van de vrouw'. Deze merkwaardige en onevenwichtige combinatie van de surrealistische woordhumor van Raymond Queneau met de in lichte pikanterie gespecialiseerde regie van Boisrond en acteurs uit de boulevardtheatertraditie levert een vlotte, vermakelijke en nogal rumoerige film op. Bij het kijken ernaar kan men maar beter níet aan de Ierse realiteit en actualiteit denken.

Erotissimo

1968 |

Italië/Frankrijk 1968. Gérard Pirès. Met o.a. Annie Girardot, Jean Yanne, Francis Blanche, Dominique Maurin en Didi Perego.

Zakenman heeft problemen met belasting en daardoor weinig aandacht voor zijn vrouw. Door media en reclame meent zij dat ze erotisch niet meer bij de tijd is en probeert die voorbeelden na te doen. Satire mist doel omdat film zelf geheel in stijl van commercial is gemaakt en jachtig geacteerd. Leuke rol van Blanche als belastinginspecteur.

Anarchistes ou la bande à Bonnot

1968 | Drama, Historische film

Frankrijk 1968. Drama van Philippe Fourastié. Met o.a. Bruno Cremer, Jacques Brel, Annie Girardot, Jean-Pierre Kalfon en Dominique Maurin.

Anarchistische commune vóór WO I maakt onder invloed van Jules Bonnot de stap van theorie en geschriften naar de praktijk en begaat reeks misdaden in Frankrijk en België die resulteert in onderlinge verdeeldheid, maar dan is de politie hen al op het spoor. Scenario is ideologisch zwak uitgewerkt en mist daardoor dramatische overtuigingskracht. Visuele reconstructie in stijl van oude tijdschriftillustraties is zeer geslaagd, terwijl alle acteurs ideaal gekozen zijn. Film blijft boeiend, maar het resultaat is teleurstellend.

Les grandes vacances

1967 | Komedie

Italië/Frankrijk 1967. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Ferdy Mayne, Claude Gensac, Martine Kelly en François Leccia.

Een directeur van een dure jongenskostschool (Funès) stuurt zijn zoon met vakantie naar Schotland, zodat de jongen daar zijn Engels kan ophalen. De zoon ziet echter meer in spelevaren met een jonge Schotse schone. Pa reist hem achterna om hem tot de orde te roepen. De speurtocht eindigt in Gretna Green en dat geeft het happy-end al aan. Louis De Funès in koortsachtige situaties, diverse vermommingen, ettelijke vreemdsoortige voertuigen. Onbekommerde kolder, waarmee de liefhebber zich uitstekend zal vermaken. Een te groot deel van de film moet echter worden gedragen door Olivier, die dit absoluut niet aankan. Jacques Vilfrid schreef met regisseur Girault het scenario.

imdb: Zoek Dominique Maurin op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1989	Zanzibar
1983	Rebelote
1983	Les Princes
1970	On est toujours trop bon avec les femmes
1968	Erotissimo
1968	Anarchistes ou la bande à Bonnot
1967	Les grandes vacances

name

email

mijn instellingen