Jan Johansson: muziek.
Er zijn 4 films gevonden.

Sȧ gȧr det till pȧ Saltkrȧkan

1977 | Familiefilm, Avonturenfilm

Zweden 1977. Familiefilm van Olle Hellbom. Met o.a. Maria Johansson, Torsten Lilliecrona, Louise Edlind, Kristina Jämtmark en Bengt Edlund.

TASHet scenario is van Astrid Lindgren. Het camerawerk is van Kalle Bergholm.

Beröringen

1971 | Drama, Experimenteel

Zweden​/​​Verenigde Staten 1971. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Bibi Andersson, Elliott Gould, Max von Sydow, Sheila Reid en Steffan Hallerstram.

Deze eerste Engelstalige speelfilm van Bergman gaat over een doktersvrouw die verliefd wordt op een Amerikaans-joodse archeoloog die te verstrikt zit in zijn eigen trauma's om haar bij haar twijfels te steunen. Dit relatief simpel beeld van een driehoeksverhouding kreeg veel kritiek om het spel van Gould, maar het zwakke Engelse dialoog en de onwaarschijnlijkheid dat Zweden onderling ook Engels spreken zijn grotere bezwaren. De prachtige rol van Andersson redt de film voor de ondergang. Het camerawerk is van Sven Nykvist.

Nattlek

1966 | Drama, Erotiek

Zweden 1966. Drama van Mai Zetterling. Met o.a. Ingrid Thulin, Keve Hjelm, Lena Brundin, Jörgen Lindström en Naima Wifstrand.

Jan (Hjelm), een 42-jarige, seksueel gefrustreerde man keert met zijn verloofde terug naar het ouderlijke kasteel, waar dertig jaar eerder de bron van zijn frustraties lag bij zijn dominerende en amorele moeder Irene (Thulin) en de orgie-achtige feesten die zij gaf. De film veroorzaakte destijds schandalen, niet zozeer om het getoonde als wel om het feit, dat een jongetje (Lindström) als passieve toeschouwer aan de erotische scènes deelnam. De psychologie blijft plat als een dubbeltje en de lamlendige seksscènes lijken vooral een demonstratie dat de regisseuse verder durft te gaan dan haar mannelijke collega's. Het spel van Hjelm maakt de fixaties van de volwassen held ook niet interessanter. Het scenario is van David Hughes en regisseuse Zetterling. Mono.

Barnvagnen

1963 | Drama

Zweden 1963. Drama van Bo Widerberg. Met o.a. Inger Taube, Thommy Berggren, Lars Passgärd, Ulla Aksellsen en Gunnar Ohlund.

Veel jongeren in het Malmö van de vroege jaren zestig snakken naar een interessanter leven dan dat van hun ouders. ‘Parijs is een tiara, Zweden een mottig bontje.’ Britt Larsson (Taube) denkt uit de fabriekssleur te kunnen breken met de zanger van een rock-’n-rollbandje. Helaas, nadat ze zwanger van hem is geworden heeft hij het ineens druk met zijn carrière. En ook een gecultiveerde losbol blijkt niet de prins op het witte paard. Regisseur Widerberg vond de films van Ingmar Bergman wat ouderwets en maakte dit tijdsbeeld in fraai zwart-wit met een fijne jazz-soundtrack. Niet beter dan Bergman, maar zeker geen mottig bontje.