Milena Vukotic: cast.
Er zijn 52 films gevonden.

A Good Woman

2004 | Drama, Komedie, Romantiek

Verenigd Koninkrijk​/​​Italië​/​​Spanje​/​​Verenigde Staten​/​​Luxemburg 2004. Drama van Mike Barker. Met o.a. Helen Hunt, Scarlett Johansson, Mark Umbers, Milena Vukotic en Stephen Campbell Moore.

In deze bewerking van Oscar Wilde's toneelstuk Lady Windermere's Fan is niet alleen de titel, maar ook de setting veranderd, van Victoriaans Londen naar het Italiaanse Amalfi in de jaren dertig. Johansson en Umbers spelen een pril Amerikaans echtpaar dat op de proef wordt gesteld door de komst van een beruchte oudere landgenote (Hunt). Te veel van de speelse dialogen uit het origineel zijn vervangen door minder briljante tekst, die de psychologie van de hoofdpersonen moet verklaren. Het ontging de filmmakers dat de charme zich bij Wilde alleen aan de buitenkant bevindt.

Une famille formidable : Nicolas s'en va-t-en guerre

1994 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1994. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Béatrice Agenin, Milena Vukotic en Cécile Caillaud.

De Beaumonts trekken in hun nieuwe woonst in en treffen, tot hun groot genoegen Reine (Agenin, die de rol van Spaak overneemt) terug, die herstellende is van een zwaar auto-ongeval. Ze is een relatie begonnen met een advocaat, de vader van Audrey (Caillaud). Nicolas (Sarfati) verwaarloost zijn vrouw. Hij verdwijnt heel der nachten om zich aan het pokerspel over te geven. Met deze zevende aflevering verzinkt deze Franse soap helemaal in het onbenullige. Wat begon als een charmant familieportret is een derderangs stationsrommanetje geworden. Het scenario is van Santoni en Corinne Atlas. Voor de fotografie tekende Claude Robin. Nicam Stereo. Formaat 16/9.

Une famille formidable : L'amour en vacances

1994 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk​/​​Portugal 1994. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Béatrice Agenin, Maxime Leroux en Milena Vukotic.

Na een moeilijk jaar trekt Catherine, samen met haar zus Paule en de kinderen, naar Portugal om de vakantie door te brengen bij haar vader. Ze komt er echter terecht in een wervelstorm van emoties. De vriendin van haar vader trekt weg omdat ze het beu is dat er steeds naakte modellen in zijn schildersatelier staan. Catherine maakt gebruik van haar bemiddelingstalent om overal wat trachten bij te schaven, tot ze er zelf onderdoor gaat en troost zoekt bij Eric (Leroux), een Franse tourist. Een reeks die al veel te lang gerokken wordt, zodat de scenario`s zichzelf gaan herhalen. Flauw, voorspelbaar en melig dat is het script dat Santoni schreef, samen met Corinne Atlas en Natalie Carter. Gelukkig is dit de achtste en (voorlopig?) voorlaatste aflevering. Gefotografeerd door Claude Robin.

Une famille formidable : Dure, dure, la rentrée

1993 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1993. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Catherine Spaak, Milena Vukotic en Cécile Caillaud.

Na haar terugkeer uit Portigal valt Catherine in een grote leegte. De hele familie is het huis uit en Jacques is meestal bezig met zijn werk, verplaatsingen naar het buitenland, zakendiners, enz. Reine (Spaak) leidt het geheel met vaste hand. De in de liefde ontgoochelde Nicolas verhuist naar een loft boven het appartement van Alexis (Montes) en Marc. Deze laatste zit in de moeilijkheden. Zijn homosexualiteit werd ontdekt door een van zijn leerlingen en nu loopt zijn aanstelling als leraar gevaar. Het verhaaltje van de familie Beaumont kabbelt rustig verder, maar de hele crew werkt zuiver op routine. Nu we de personages kennen zijn hun belevenissen minder leuk. Het scenario voor deze zesde aflevering werd geschreven door Corinne Atlas, Alain Layrac en David Pharao. Claude Robin stond achter de camera.

Une famille formidable : Des vacances mouvementées

1993 | Familiefilm, Komedie

Portugal​/​​Frankrijk 1993. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Catherine Spaak, Milena Vukotic en Cécile Caillaud.

Duperey en Le Coq verheugen zich over het feit dat ze eindelijk op vakantie kunnen gaan naar Portugal waar bijna de hele familie verenigd zal zijn, want ook Duperey's zus, Vukotic gaat naar Portugal om er haar vriend te zien. Vader en moeder zijn van plan er een tweede huwelijksreis van te maken. Wanneer haar vriend niet op het rendez-vous verschijnt ontdekt Vukotic dat deze gehuwd en vader van drie kinderen is. Ze poogt zelfmoord te plegen. Alle bekende ingrediënten zitten weer netjes op een rij om de kijker te doen huilen en lachen in deze vijfde aflevering van een reeks waarbij je in geen geval mag nadenken. De kwaliteit gaat zienderogen achteruit. Corinne Atlas, Alain Layrac en Jean-Louis Tribes schreven het scenario. Fotografie is van Claude Robin.

Une famille formidable : Bonnes et mauvaises surprises

1993 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1993. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Catherine Spaak, Milena Vukotic en Philippe Khorsand.

Na de geboorte van een tweeling heeft de familie Beaumont het drukke stadsleven vaarwel gezegd om te genieten van de rust van het platteland. Het huiselijk geluk duurt echter niet lang. Eerst verliest Khorsand, de vriend van Le Coq, zijn baan. Wat later verneemt Le Coq zelf dat zijn guide overgenomen werd door een financiële groep en dat ook hij voor zijn diensten bedankt wordt. Dan besluiten Le Coq en Khorsand om een boerenbedrijf op te starten. Ruzie in het gezin en werkloosheid staan centraal in deze vierde aflevering van de reeks, waarvan de titel de lading helemaal dekt. Erg interessant is het allemaal niet. Een avond in je eigen gezin is minstens even boeiend. Geschreven door Corinne Atlas en Alain Layrac en in beeld gezet door Claude Robin.

Stefano Quantestorie

1993 | Komedie

Italië 1993. Komedie van Maurizio Nichetti. Met o.a. Maurizio Nichetti, Elena Sofia Ricci, Amanda Sandrelli, Caterina Sylos Labini en James Thierrée.

Een ontmoeting, een ongeluk, een droom en een jong leven gaan een richting op die beschreven kan worden als een fantasierijke metamorfose. Is [KA1]e[KA1]en leven niet genoeg voor Stefano Quantestorie (Nichetti)? Hij wil verschillende levens leiden als verschillende karakters. Nichetti is groots in zijn interpretatie van de diverse karakters in deze raadselachtige en humoristische film over uiteenlopende situaties en kansen, die het leven zo drastisch kunnen veranderen. De geschiedenis doet denken aan iets tussen Zelig en Pirandello in: niets is onmogelijk. Vermakelijk maar een beetje dronkemansachtig. Het scenario is van regisseur en Laura Fischetto. Het camerawerk is van Mario Battistoni.

Fantozzi in paradiso

1993 | Komedie

Italië 1993. Komedie van Neri Parenti. Met o.a. Paolo Villaggio, Milena Vukotic, Gigi Reder, Anna Mazzamauro en Plinio Fernando.

Fantozzi (Villaggio) is terug. Deze keer heeft hij te veel begrafenissen bijgewoond van oude vrienden die een beter leven hadden dan hij. Hij besluit een bank te beroven om zijn pensioen aan te vullen, maar het plan mislukt. Het gaat steeds slechter met hem, maar het ergste van alles moet nog komen: een dokter vertelt hem dat hij nog maar een week te leven heeft. Met wat hulp beleeft Fantozzi een nacht vol seks en plezier, zoals hij nooit eerder in zijn leven gehad heeft, maar hij gaat wel dood. Helaas veroordeelt boeddha hem tot reïncarnatie. Het gebruikelijke slapstick-werk van Fantozzi met de miskleunen die we van hem gewend zijn.

Abissinia

1993 | Film noir, Drama

Italië 1993. Film noir van Francesco Martinotti. Met o.a. Enrico Salimbeni, Mario Adorf, Grazyna Szapolowska, Milena Vukotic en Luca Zingaretti.

Plaats van handeling is het stadje Riccione aan de Adriatische kust, waar een doodkist naar de hoofdstraat wordt gereden. Vervolgens gaat de film terug in de tijd. De kijker ziet een luie vreemdeling, die ondergedompeld raakt in de rampspoed die de ziekelijke jaloezie van een andere man met zich meebrengt. Een film noir over apathie, kortom, die fataal wordt. De luie ober Salimbeni, in elkaar geslagen en ontslagen bij een restaurant, wordt aangenomen door een andere restauranthouder, Adorf, wiens restaurant Abyssinia niet loopt, omdat het verkeerd gelegen is. Salimbeni legt de puzzelstukjes van het vermaarde verleden van Adorf en zijn vrouw, Szapolowska, via de roddels van het lakse personeel bij elkaar. Zij vertellen over de gebeurtenissen die tot de dood lijden, waarmee de openingsscène met de doodkist begint. Gladjes gemonteerd en opgenomen. Martinotti regisseerde deze sombere tragedie op opvallend ongebruikelijke wijze.

Une famille formidable: Les parents disjonctent

1992 | Drama, Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1992. Drama van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Milena Vukotic, Cécile Caillaud en Roméo Sarfati.

Stormachtige tijden voor de familie Beaumont. Moeder Catherine (Duperey) is arts en haar man Jacques (Le Coq) is een bekend culinair criticus. Ze hebben drie kinderen, de 21-jarige Audrey (Caillaud), de achttien-jarige Nicolas (Sarfati) en de twaalf-jarige Fr[KA1]ed[KA1]erique (Lauret). Tussen vader en moeder botert het al enige tijd niet meer. Jacques heeft een verhouding met aantrekkelijke Nelly (Renauld) die een meester- banketbakkersdiploma heeft. Nelly wordt er gek van en stort haar hartje uit bij haar zus Paule (Vukotic), die astrologe is. Dochter Audrey ontdekt dat haar papa een ander is dan Jacques, als zij toevallig een stel brieven vindt in de slaapkamer van haar moeder Catherine. Een vriend van Jacques, Richard Mathis (Khosand) wordt in de steek gelaten door zijn vriendin, waarop Jacques hem voor onbepaalde tijd in huis haalt. De eerste aflevering van anderhalf uur van totaal negen van een in Frankrijk enorm populaire familie-soap-serie. In de eerste aflevering worden - hoe kan het ook anders - de diverse personages gepresenteerd, waarvan sommigen stout zijn, maar niemand echt slecht is. Een gaat het nog acht delen verder. Pascale Breugnot schreef het scenario voor deze pulp en Claude Robin deed het camerawerk.

Une famille formidable : Des vacances orageuses

1992 | Familiefilm, Komedie

Portugal​/​​Frankrijk 1992. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Milena Vukotic, Cécile Caillaud en Roméo Sarfati.

Catherine en Jacques vertrekken met hun dochters Paule en Frédérique op vakantie naar Portugal. Nicolas blijft in Parijs waar hij een job als museumbewaker heeft gevonden. Bovendien wil hij van de afwezigheid van zijn ouders gebruik maken om zijn maagdelijkheid te verliezen en die kans krijgt hij tijdens een verjaardagsfeestje waarop hij een mooie Italiaanse ontmoet. Onschuldig amusement dat allerlei amoureuse verwikkelingen toont in Parijs maar ook in Portugal waar zowel de ouders als hun dochters met liefdesperikelen te maken krijgen. Scenario van Alain Layrac, Santoni en Sylvie Dervin, naar de personages van Pascale Breugnot. Claude Robin stond in voor het beeldmateriaal. Deel twee in de reeks.

Une famille formidable : Des jours ça rit, des jours ça pleure

1992 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1992. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Milena Vukotic, Cécile Caillaud en Roméo Sarfati.

Nu ze de ex-verslaafde gaat ontmoeten met wie ze correspondeerde toen deze in de gevangenis zat is Ophélie erg zenuwachtig. Ondertussen bereidt Audrey zich koortsachtig voor op haar examens. Jacques is bereid de verslaafde vriend van Ophélie gratis rechtsbijstand te verlenen. Frédérique volgt een intensieve tennisstage, terwijl Nicholas en zijn vriendinnetje hun intrek nemen in de kamer van de dienstmeid. Weer heel wat verwikkelingen in de derde aflevering van deze reeks, die echter de frisse kwaliteiten van vorige delen mist. Het wordt allemaal meer episodisch en de personages worden niet meer uitgediept. Eve Deboise en Laurent Vachaud schreven het scenario, dat door Claude Robin verfilmd werd.

In camera mia

1992 | Drama, Komedie, Romantiek

Italië 1992. Drama van Luciano Martino. Met o.a. Nastassja Kinski, Gianfranco Manfredi, Ricky Tognazzi, Simona Izzo en Pino Amendola.

Massimo (Manfredi) is een schrijver die met tegenzin surrealistische verhalen schrijft voor film en televisie. Zijn vrouw (Izzo) ruilt hem in voor een advocaat en hij besluit een autobiografische roman te schrijven. Hij gaat in de villa van zijn vader wonen en op een heerlijke nacht bij volle maan, ontmoet hij een prachtige vrouw (Kinski) die trompet speelt. Hij is gefascineerd en van lieverlee valt hij voor haar, terwijl iedereen hem waarschuwt dat ze stapelgek is. Een bloedeloos geheel, wat te wijten is aan het zwakke script en een regisseur die er iets ontzettend esthetisch van wilde maken. Het spel is aanzienlijk beter dan de film. Het scenario is van rgeisseur Martino. Het camerawerk is van Nino Celeste.

Prigioniera di una vendetta

1991 | Thriller

Spanje​/​​Italië​/​​Frankrijk 1991. Thriller van Jeannot Szwarc en Vittorio Sindoni. Met o.a. Mireille Darc, Jean Sorel, Giuliano Gemma, Ana Obregón en Remo Girone.

Voortreffelijke politieke thriller, uitstekend gespeeld door een internationale cast. Een co-produktie van topkwaliteit. Laura, een Parijse fotografe (Darc) ontdekt dat haar man niet is omgekomen bij een auto-ongeluk, zoals ze steeds had gedacht. Hij werd vermoord omdat hij een fabriek voor chemische wapens ontdekt had. Ze gaat op zoek naar de mensen die verantwoordelijk zijn voor zijn dood, een speurtocht die haar naar Lissabon, Barcelona en Rome voert. Alleen gewapend met haar camera trekt ze ten strijde tegen een hebzuchtige, machtige, corrupte multinationale organisatie. Ook bekend als MAXIMUM EXPOSURE.

Cattiva

1991 | Drama

Italië 1991. Drama van Carlo Lizzani. Met o.a. Julian Sands, Erland Josephson, Milena Vukotic, Didi Perego en Francesca Ventura.

Dit historisch drama speelt zich af in een psychiatrische inrichting rond 1900 toen de psychoanalyse controversieel was; er heersten twee opvattingen: de oude en de nieuwe Freudiaanse therapie. De Sio speelt een vrouw die een zenuwinstorting krijgt door de dood van haar dochter nadat ze al getraumatiseerd was door de zelfmoord van haar vader 7 jaar ervoor.

Matilda

1990 | Drama, Romantiek

Italië 1990. Drama van Antonietta De Lillo en Giorgio Magliulo. Met o.a. Carla Benedetti, Silvio Orlando, Gianni Agus, Milena Vukotic en Tino Schirinzi.

Matilda is een ambitieuze doch burgerlijke vrouw die, na een aantal desastreus verlopen relaties, een man wil zoeken. Ze vindt hem in Torquato, een lelijke en verlegen eenling die als archivaris werkt op het Culturele Instituut in Napels. Vastbesloten gaat zij geen enkele moeilijkheid uit de weg om hem aan de haak te slaan. De film gaat over de psychologische barrière tussen de midden- en arbeidersklasse en over de discrepantie tussen de koele, moderne levensstijl en de warme, huiselijke sfeer. Spel en regie zijn goed.

Fantozzi alla riscossa

1990 | Komedie

Italië 1990. Komedie van Nari Parenti. Met o.a. Paolo Villaggio, Milena Vukotic, Gigi Reder, Plinio Fernando en Anna Mazzamauro.

De zevende film in deze succesvolle vervolgserie. Dit keer komt Fantozzi (Villaggio) in allerlei hachelijke situaties terecht. Nadat hij van een herrieschopper de kunst heeft geleerd om gemene streken uit te halen, begint hij aan een carrière die hem een gevangenisstraf en een echtscheiding zal opleveren. Zijn ex-vrouw schrijft dan een boek, waarin ze hem belachelijk maakt. Ook in deze film treffen we weer de gebruikelijke slapstick, flaters en neurotische gebaren aan, maar dit nieuwste verhaal uit de serie wekt de indruk van een vermoeide komedie die zijn einde nadert.

Una verita come un'altra

1989 | Mysterie, Drama

Italië 1989. Mysterie van Gianluigi Calderone. Met o.a. Vanni Corbellini, Capucine, Raffaella Azim, Orso Maria Guerrini en Luigi Montini.

Dit verhaal naar een boek uit de dertiger jaren van de Amerikaanse schrijver Patrick Quentin gaat over een vrouw die dood aangetroffen wordt door haar man, die op de beurs werkt. Er volgt een onderzoek en geleidelijk komt het dubbele leven van de vrouw aan het licht. Kennelijk waren heel wat mensen op de hoogte van haar dubbele bestaan, behalve haar man. Een zeer fraai opgenomen tv-film met intriges, mooie karakterschetsen, mysteries en misdaden.

Fantozzi va in pensione

1988 | Komedie

Italië 1988. Komedie van Neri Parenti. Met o.a. Paolo Villaggio, Milena Vukotic, Plinio Fernando, Gigi Reder en Anna Mazzamauro.

Een deel uit de reeks films over Fantozzi. Hij is gepensioneerd, maar dat is voor hem als van de regen in de drup raken. Uiteraard heeft hij genoeg van de vernederingen en de sleur op kantoor, maar wat moet hij thuis? Neurotisch herhaalt hij zijn dagelijkse routine. Het hondje dat hij gekocht heeft, wordt een kwaadaardige mastiff die niet erg aan zijn baas gehecht is. Sommige stukken zijn zeer leuk, terwijl andere dom en absurd zijn. Overdreven geacteerd. Scenario van Piero de Bernardi, Alessandro Bencivenni, Domenico Saverni en Paolo Villagio en regisseur Parenti. Camerawerk van Sergio d'Offizi.

Anna

1988 | Romantiek

Duitsland 1988. Romantiek van Frank Strecker. Met o.a. Silvia Seidel, Patrick Bach, Jon Peterson, Günther Maria Halmer en Ilse Neubauer.

Deze film is een vervolg op de gelijknamige succesvolle zes- delige Duitse tv-serie, waarin we zien hoe het verder gaat met de populaire balletdanseres Anna. Ze krijgt een engagement in New York, en dat brengt haar privéleven - ze heeft een relatie met Rainer, die aan een rolstoel gekluisterd is - in de war. Een prettige ontspanningsfilm, heel geschikt voor een breed publiek. Choreografie van Molly Molloy. Het scenario is van Justus Pfaue. Het camerawerk is van Peter Ambach.

Roba da ricchi

1987 | Komedie, Erotiek

Italië 1987. Komedie van Sergio Corbucci. Met o.a. Laura Antonelli, Renato Pozzetto, Lino Banfi, Serena Grandi en Paolo Villaggio.

Een idiote komedie, opgenomen in Monte Carlo, over een aantal echtparen die in de meest absurde situaties terechtkomen waarin alles om seks en rijkdom draait. De vrouwen zijn prachtig, maar het verhaal is een belediging voor de intelligentie van de kijker. Alleen Villaggio zorgt voor wat komische scènes.

La Vallée des Espoirs

1987 |

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1987. Jean-Pierre Marchand. Met o.a. Patrick Catalifo, Nicolas Navazo, Nourredine Souli, Jean-Claude Adelin en Milena Vukotic.

Lang epos over de moeilijke weg naar de top van een Italiaanse immigranten-familie. Vlak na WO II betrokken de gezinsleden de houten barakken van een krijgsgevangenkamp in de omgeving van een mijnbouwstadje in Lotharingen. De basis van dit verhaal wordt gevormd door een eindeloze reeks van verwikkelingen en voorvallen. Een film van wisselende kwaliteit. Hij duurt te lang en bevat te veel gepraat. Voorts veel Italiaanse opgewondenheid naast geslaagde scènes, gespeeld door precies de juiste acteurs.

Das Weite Land

1987 | Drama, Romantiek

Duitsland​/​​Oostenrijk 1987. Drama van Luc Bondy. Met o.a. Michel Piccoli, Bulle Ogier, Milena Vukotic, Jutta Lampe en Wolfgang Hübsch.

Bondy maakte zijn tweede bioscoopfilm naar een toneelstuk van Arthur Schnitzler. Hij portretteert de wereld van de gegoede burgerij in het Wenen van de eeuwwisseling. Centraal staat de industrieel Hofreiter die, door zijn door geldingsdrang en verveling ingegeven escapades, het leven van de mensen in zijn omgeving verstoort. Een indrukwekkende film door de geslaagde karakters en de stemmige weergave van een tijdperk.

Max mon Amour

1986 | Komedie

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1986. Komedie van Nagisa Ôshima. Met o.a. Anthony Higgins, Charlotte Rampling, Bernard-Pierre Donnadieu, Victoria Abril en Anne-Marie Besse.

Deze Franse film is gemaakt door een Japanse regisseur met Engelse hoofdrollen (en Franse bijrollen). Getalenteerde Oshima vertelt met veel zwier het schier onmogelijke verhaal van de aap die verliefd is geworden op zijn bazin (Rampling), terwijl haar man (Higgings), een jonge diplomaat haar verdenkt van overspel, maar niet met het beest - hoewel hij al in de openingssc[KA2]ene zijn geweer oppoetst; het scenario van Jean-Claude Carri[KA2]ere (naar een idee van hemzelf) en de regisseur is echter niet overtuigend. Woest als Buñuel, uitdagend dialoog en camerawerk van Raoul Coutard dat er mag zijn. Een gekke film, die een taboe poogt te doorbreken.

Via Mala

1985 | Romantiek, Drama

Italië​/​​Frankrijk​/​​Oostenrijk​/​​Duitsland 1985. Romantiek van Tom Toelle. Met o.a. Mario Adorf, Maruschka Detmers, Milena Vukotic, Dominique Pinon en Sissy Höfferer.

Tot dusver langste (de derde) verfilming van de beroemde gelijknamige Zwitserse familesaga van John Knittel met Adorf als de wrede, overheersende aan de drank verslaafde patriarch Jonas Laurentz, die door iedereen wordt gehaat - hij slaat zijn zoon Niklas (Pinon) kreupel en de Nederlandse Detmers als zijn jongste dochter Silvie die verdwijnt nadat zij van medeplichtig aan de moord op haar vader wordt verdacht. Kale jonkheer Andreas von Richenau (Kukura) is verliefd op Silvie, maar Andreas` verarmde familie heeft andere plannen. Na de onnatuurlijke dood van Jonas Laurentz, ontrafelt Andreas - inmiddels rechter geworden - de familietragedie, en aan het slot kan hij Silvie in zijn armen sluiten. Dramatische, groots opgezette miniserie die ver boven het peil van colportagelectuur uitstijgt dankzij een indrukwekkende internationale bezetting (Adorf en Höfferer werden in 1986 gelauwerd als beste Duitse tv-acteurs voor hun vertolkingen) en de muziek van Ennio Morricone. Detmers werd naar aanleiding van haar rol en vertolking in Duitsland uitgeroepen tot populairste actrice van het seizoen 1985/86. Het camerawerk is van Igor Luther, die de kijker op fraaie landschapsopnamen van de alpen tracteert. Het scenario is van Jörg Graser. Wordt meestal in drie delen uitgezonden.

The House Of The Yellow Carpet

1984 |

Italië 1984. Carlo Lizzani. Met o.a. Milena Vukotic, Vittorio Mezzogiorno, Béatrice Romand en Erland Josephson.

Tot dusver langste (de derde) verfilming van de beroemde gelijknamige Zwitserse familesaga van John Knittel met Adorf als de wrede, overheersende aan de drank verslaafde patriarch Jonas Laurentz, die door iedereen wordt gehaat - hij slaat zijn zoon Niklas (Pinon) kreupel en de Nederlandse Detmers als zijn jongste dochter Silvie die verdwijnt nadat zij van medeplichtig aan de moord op haar vader wordt verdacht. Kale jonkheer Andreas von Richenau (Kukura) is verliefd op Silvie, maar Andreas` verarmde familie heeft andere plannen. Na de onnatuurlijke dood van Jonas Laurentz, ontrafelt Andreas - inmiddels rechter geworden - de familietragedie, en aan het slot kan hij Silvie in zijn armen sluiten. Dramatische, groots opgezette miniserie die ver boven het peil van colportagelectuur uitstijgt dankzij een indrukwekkende internationale bezetting (Adorf en Höfferer werden in 1986 gelauwerd als beste Duitse tv-acteurs voor hun vertolkingen) en de muziek van Ennio Morricone. Detmers werd naar aanleiding van haar rol en vertolking in Duitsland uitgeroepen tot populairste actrice van het seizoen 1985/86. Het camerawerk is van Igor Luther, die de kijker op fraaie landschapsopnamen van de alpen tracteert. Het scenario is van Jörg Graser. Wordt meestal in drie delen uitgezonden.

Occhio malocchio prezzemolo e finocchio

1983 | Mysterie, Komedie

Italië 1983. Mysterie van Sergio Martino. Met o.a. Johnny Dorelli, Lino Banfi, Dagmar Lassander, Paola Borboni en Janet Agren.

Twee verhalen over magie en bijgeloof. Het eerste gaat over een man die ervan overtuigd is dat zijn buurman ongeluk brengt. Hij vraagt hulp aan een tovenaar. In het tweede verhaal krijgt een goochelaar bovennatuurlijke macht van een echte tovenaar dankzij de tussenkomst van een oude edelvrouwe. Een komedie vol magische gags die tamelijk grappig zijn.

Nostalghia

1983 | Drama, Experimenteel

Italië​/​​USSR​/​​Frankrijk 1983. Drama van Andrej Tarkovski. Met o.a. Oleg Jankovski, Erland Josephson, Domiziana Giordano, Laura de Marchi en Delia Boccardo.

Een Russische professor verblijft in Toscane om de middeleeuwse architectuur te bestuderen en komt in contact met een excentrieke ziener die het einde van de wereld voorziet en tijdens een protestdemonstratie tot zelfverbranding overgaat. De visueel uiterst opmerkelijke film zit vol literaire en picturale referenties, maar blijft voor de toeschouwer duister omdat de regisseur vergeet dat een film behalve beeldende ook dramatische kunst is. De acteurs blijven vooral silhouetten in tegenlicht, al valt Giordano op als de doortastende tolk van de nostalgische held.

La lune dans le caniveau

1983 | Misdaad, Mysterie, Actiefilm

Italië​/​​Frankrijk 1983. Misdaad van Jean-Jacques Beineix. Met o.a. Gérard Depardieu, Nastassja Kinski, Victoria Abril, Vittorio Mezzogiorno en Bertice Reading.

Een havenarbeider wordt geobsedeerd door wraak op de aanrander van zijn zusje, die haar tot zelfmoord dwong. Hij wordt verliefd op de vriendin van een rijke dronkelap. Werkelijkheid en romantische wraak-fantasie[KA3]en gaan dan onontwarbaar door elkaar lopen. Een pretentieuze en onbegrijpelijke mislukking van de regisseur van DIVA, die de roman van David Goodis gebruikt voor een oogverblindende maar holle vormgeving. De bekwame acteurs zijn niet meer dan een decoratieve beeldvulling en alleen Abril en Reading (als Depardieu's vaste vriendin en stiefmoeder) brengen er een schijn van leven in. De film gaat amechtig van het ene quasi-einde naar het andere en lijkt eindeloos te duren.

La Casa del tappetto giallo

1983 | Mysterie, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1983. Mysterie van Carlo Lizzani. Met o.a. Erland Josephson, Béatrice Romand, Vittorio Mezzogiorno en Milena Vukotic.

Een jonge huisvrouw, wier echtgenoot wordt vermist, krijgt een onbekende over de vloer die zegt haar tapijt te willen kopen, maar haar vervolgens naar het leven staat. Ze doodt hem met zijn eigen mes, maar dat is pas het begin van een reeks onaangename verrassingen. Deze nauwelijks geloofwaardige, maar onderhoudende mysterie-thriller speelt zich geheel in de flat af. Het goede spel van de acteurs krijgt nogal wat te verduren door de slordige nasynchronisatie van de drie buitenlanders. De aanwezige elementen van zwarte humor zijn weldadig, maar maken de film wél onnodig lang, tot aan de toch wel verrassende ontknoping.

L' Art d'aimer

1983 | Komedie, Erotiek

Frankrijk​/​​Italië 1983. Komedie van Walerian Borowczyk. Met o.a. Michele Placido, Marina Pierro, Massimo Girotti, Laura Betti en Philippe Lemaire.

De Romeinse tribuun Macarius brengt zijn jonge vrouw bij zijn moeder onder als hij oorlog moet gaan voeren, maar ze krijgt wel toestemming om de lessen van de dichter Ovidius, die de libertijnse liefde predikt, te volgen. Ze brengt, evenals haar schoonmoeder, zijn lessen in praktijk met een medecursist. Ondanks de klassieke inspiratie en de Italiaanse top-acteurs een verdere afgang van Borowczyk, die niet verder komt dan een banale en niet eens amusante seks-klucht die voor de bedoelde humor afhangt van een spionerende papegaai in de slaapkamer van de heldin. De vroegere esthetiek is vervangen door een slordige verkleed- en uitkleedpartij.

Fantozzi subisce ancora

1983 | Komedie

Italië 1983. Komedie van Neri Parenti. Met o.a. Paolo Villaggio, Gigi Reder, Riccardo Garrone, Milena Vukotic en Plinio Fernando.

De zoveelste uit de Fantozzi-reeks, over de overbekende figuren en hun onophoudelijke ongelukken. Deze banale komedie met vermoeide grappen gaat over de problemen van Fantozzi's foeilelijke dochter die zwanger is van een dubieuze figuur, en de verwoesting van zijn woning. U kunt beter naar de tv-reclame kijken.

Monsignor

1982 | Drama

Verenigde Staten 1982. Drama van Frank Perry. Met o.a. Christopher Reeve, Geneviève Bujold, Fernando Rey, Jason Miller en Joseph Cortese.

Aalmoezenier Reeve wordt tijdens WO II in het Vaticaan ontboden omdat hij zich te actief met de oorlog bemoeit. Daar wordt hij belast met de reorganisatie van de kerkelijke financiën, die in niet geringe mate aan de mafia gelieerd zijn; hij wordt tot kardinaal benoemd. Een clichématige en saaie film, waarin veel te veel wordt gepraat. Scenario van A. Polonsky en M. Maves. Camerawerk van Billy Williams.

Amici miei, atto due

1982 | Komedie

Italië 1982. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Ugo Tognazzi, Philippe Noiret, Gastone Moschin, Adolfo Celi en Renzo Montagnani.

Vier middelbare [KL]practical jokers[KLE] in Florence merken dat hun puberale grappen zich ook tegen henzelf kunnen keren. Een van hen, een berooide graaf belandt zelfs in een rolstoel. Met dit vervolg op een zeven jaar oude succesfilm wordt aan deel 1 weinig nieuws toegevoegd. De afgetrapte geintjes van mannen die al jaren beter moeten weten zijn het feitelijke onderwerp, maar de aanwezige top-acteurs maken er toch iets leuks van. Het [KLE]unhappy ending[KLE] is meer in de traditie van de eerste film, dan dat het echt logisch of overtuigend genoemd kan worden. (Noiret, wiens persoonlijke deel nu door talrijke flash-backs weer tot leven komt).

Fantozzi contro tutti

1981 | Komedie

Italië 1981. Komedie van Neri Parenti. Met o.a. Paolo Villaggio, Gigi Reder, Anna Mazzamauro, Milena Vukotic en Plinio Fernando.

De verdere avonturen van kantoorklungel Ugo Fantozzi (Villagio). Het bedrijf waar Ugo werkt krijgt een nieuwe directeur, die gek is op wielrennen. Om de baas een plezier te doen moet het hele personeel, inclusief Fantozzi, meedoen aan een zware wielerwedstrijd die door het bedrijf wordt georganiseerd. Terwijl Fantozzi en zijn collega`s zich in het zweet rijden, legt zijn vrouw (Vukotic) het aan met een sterke, hardhandige bakker. Het verhaal, noch de regie, is uitzonderlijk, maar als geheel is de film best grappig.

La Terrazza

1980 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1980. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Marcello Mastroianni, Serge Reggiani, Ugo Tognazzi en Jean-Louis Trintignant.

Het Romeinse soir[KA1]ee-leven verenigt kopstukken uit het culturele en maatschappelijke leven. De steeds wisselende benadering van dezelfde sc[KA2]ene maakt duidelijk hoe zeer ieder van de mannen van zijn oorspronkelijke idealen is vervreemd en aan het eind van hun Latijn is gekomen. De vrouwen hebben daarentegen hun praktische greep op de realiteit behouden, terwijl de jongeren alles met ironische scepsis bekijken. Deze sleutelfilm met zelfkritiek (met schrijvers, filmers, politici in eigen rollen naast de acteurs) heeft een veelkleurige structuur die herhalingen niet geheel vermijdt, maar een ingewikkeld tragi-komisch beeld geeft van een generatie en ondanks alle ontluistering de warmte van in stand gebleven vriendschap overdraagt. Het scenario is van regisseur Scola, Agenore Incorocci als Age en Furio Scarpelli. Het camerawerk is van Pasqualino De Santis. Technicolor. Stereo.

Bianco, rosso e verdone

1980 | Komedie

Italië 1980. Komedie van Carlo Verdone. Met o.a. Carlo Verdone, Elena Fabrizi, Irina Sampetir, Milena Vukotic en Angelo Infanti.

Verkiezingen noodzaken drie Italianen (allen gespeeld door Verdone) om zich per auto naar hun geboorteplaats te begeven: een praatzieke Turijner die zijn vrouw tureluurs maakt, een Siciliaanse gastarbeider uit M[KA3]unchen, en een Romeins moederskindje met een tirannieke en humeurige oma. Zelfde formule als Verdones debuut UN SACCO BELLO. Hij laat weer zijn typeringskunsten zien (met als hoogtepunt de kinderlijke Romein). Hij heeft als filmer aan routine gewonnen, èn aan budget dankzij de produktie van Sergio Leone.

Sabato Domenica e Venerdi

1979 | Komedie

Italië 1979. Komedie van Sergio Martino, Pasquale Festa Campanile en Castellano Pipolo. Met o.a. Adriano Celentano, Lino Banfi, Edwige Fenech, Barbara Bouchet en Milena Vukotic.

Een gefilmde drieluik: op zaterdag wordt een manager verliefd op een Japanse en zondag grijpt een vrachtwagenchauffeur een mooie Siciliaanse. Op vrijdag dreigt een impresario een ballerina te verliezen. Drie verhalen over de relaties tussen mannen en vrouwen, hun dwaasheid en liefde. Zoveel regisseurs maken deze film echter ongeloofwaardig. Goede momenten, maar verder niets bijzonders.

Per vivere meglio, divertitevi con noi

1978 | Komedie

Italië 1978. Komedie van Flavio Mogherini. Met o.a. Monica Vitti, Johnny Dorelli, Catherine Spaak, Renato Pozzetto en Milena Vukotic.

Deze drieluik is niet een echt bijzondere film, al valt er veel plezier te beleven aan het spel van de acteurs. In het eerste verhaal zien we een gravin (Vitti) die ernstige problemen heeft met mannen. Het tweede gaat over een verzekeringsagent die zeker wil zijn van de trouw van zijn vrouw. Hij stelt haar op de proef, verkleed als mysterieuze minnaar. In het derde verhaal is Pozetto eigenaar van een beroemd racepaard, maar in werkelijkheid heeft hij het dier allang in onderpand gegeven voor een lening.

Le braghe del padrone

1978 | Komedie

Italië 1978. Komedie van Flavio Mogherini. Met o.a. Enrico Montesano, Adolfo Celi, Milena Vukotic, Paolo Poli en Felice Andreasi.

Een eenvoudige glazenwasser sluit een pact met de duivel in een poging hogerop te komen op de sociale ladder. Eerst probeert hij het in een uitgeverij en later tracht hij de directie over te nemen van een automobielbedrijf. De eerste helft van de film is best aardig, maar later ontaardt de komedie in een chaotische situatie. Montesano is een voortreffelijke komiek; een plezier om naar te kijken.

Gran bollito

1978 | Komedie, Misdaad

Italië 1978. Komedie van Mauro Bolognini. Met o.a. Shelley Winters, Max von Sydow, Laura Antonelli, Renato Pozzetto en Alberto Lionello.

Een respectabele dame van middelbare leeftijd - die rond 1900 in een zuidelijk dorpje is geboren en met zwarte kunst opgroeide - pleegt een reeks bijlmoorden en verwerkt de slachtoffers tot toiletzeep. Een groteske mislukking in een poging tot absurdistische zwarte humor waarvoor deze anders zo bekwame regisseur niets in huis blijkt te hebben. Hierdoor gaan dit op feiten gebaseerde verhaal en de sterke bezetting beide totaal de mist in. Het idee om de dames uit Winters clubje te laten spelen door acteurs in travestie vergroot de verbijstering, maar draagt niets bij aan de humor. Scenario van Nicola Badalucco en Luciano Vincenzoni.

Cet obscur objet du désir

1977 | Drama, Romantiek, Erotiek, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje 1977. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Carole Bouquet, Ángela Molina, Milena Vukotic en André Wéber.

Een man van middelbare leeftijd vertelt tijdens een treinreis aan zijn medepassagiers over zijn geobsedeerde liefde voor het kamermeisje Conchita. Zij brengt hem het hoofd op hol, maar houdt hem ook op een afstand. Ondanks alle getreiter en vernederingen blijft hij haar volgen. Deze hoogstpersoonlijke interpretatie van de roman La femme et le pantin van Pierre Louÿs heeft twee niet op elkaar lijkende actrices in de rol van Conchita, die haar sensuele en frigide kant afzonderlijk vertegenwoordigen. Bizarre incidenten en surrealistische grappen maken van Buñuels laatste film een mooi slotakkoord.

L'Agression

1975 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1975. Misdaad van Gérard Pirès. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Claude Brasseur, Michèle Grellier, Franco Fabrizi en Milena Vukotic.

Een man wiens vrouw en dochtertje door onbekenden bij de autoweg zijn gedood, gaat samen met zijn schoonzuster op zoek naar de schuldigen. Hij denkt ze te herkennen, heeft geen bewijzen en wil persoonlijk wraak nemen. Een Franse variant op Amerikaanse vigilante-films is even bedenkelijk als zijn Amerikaanse voorbeelden, maar onderscheidt zich door goed spel, vooral een verrassend dynamische Deneuve, die even uit de kleren gaat.

Amore vuol dire gelosia

1975 | Erotiek, Komedie

Italië 1975. Erotiek van Mauro Severino. Met o.a. Enrico Montesano, Barbara Bouchet, Milena Vukotic, Pino Ferrare en Eleonora Morana.

Matige sekskomedie met genoeg humor en bloot om de kijker tevreden te houden. Montesano is een tandarts, die met Vukotic is getrouwd. Met zijn seksueel frigide vrouw, hun twee vervelende kinderen, zijn schoonmoeder en grootmoeder wonen ze in een ruim appartement. Ze zijn allen streng katholiek. Hij is niet gelukkig met zijn huwelijk en zijn seksleven en voelt zich tot zijn mooie buurvrouw, Bouchet, aangetrokken. Zij is op haar beurt diep ongelukkig met haar man die altijd achter andere vrouwen aanzit. Geleidelijk aan ontstaat er een affaire tussen Montesano en Bouchet. Er doen zich natuurlijk wel onverwachtse omstandigheden voor waar ze een oplossing voor moeten zien te vinden. Montesano en Vukotic spelen goed. Bouchet is mooi en niet zuinig in het tonen van haar weelderige lichaam.

Amici miei

1975 | Komedie

Italië 1975. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Ugo Tognazzi, Philippe Noiret, Gastone Moschin, Duilio del Prete en Bernard Blier.

Vijf vijftigers bestrijden sleur en verveling in hun bourgeois-bestaan met puberachtige practical jokes. Een van hen maakt er zelfs op zijn sterfbed nog een geintje van. Pessimistische komedie - waarin veronderstelde humor enige remedie is tegen besef van verloren of mislukte illusies - werd bedacht door zieke Pietro Germi die net voor zijn dood de regie overdeed aan Monicelli. Het succes leidde tot een hele reeks van middelbare vriendschapsfilms in Frankrijk en Italië. Luigi Kuveiller schoot de mooie plaatjes.

Le fantôme de la liberté

1974 | Fantasy, Komedie, Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1974. Fantasy van Luis Buñuel. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Monica Vitti, Michel Piccoli, Adriana Asti en Julien Bertheau.

'Het was een ambitieuze film,' becommentarieert Buñuel in zijn autobiografie 'Mon dernier soupir' eufemistisch zijn één-na-laatste werk Le fantôme de la liberté. Ondanks de frustrerende productie zou het niettemin een persoonlijke favoriet blijven. Geen wonder: in een niet na te vertellen slinger van onderling nauwelijks verbonden episodes drijft de filmmagiër op 74-jarige leeftijd nogmaals zijn satirische vorm van surrealistencinema op de spits. Sardonisch, scabreus, droomlogisch, oogstrelend, bizar - adjectieven te over voor deze vrije val door de oorspronkelijke kunstenaarsgeest die Buñuel eigen was. Memorabel is oa de dinerscène op toiletpotten. Co-scenarist was Jean-Claude Carrière.

Dracula vuole vivere: cerca sangue di Vergine!

1974 | Horror, Erotiek

Frankrijk​/​​Italië​/​​Verenigde Staten 1974. Horror van Paul Morrissey en Antonio Margheriti. Met o.a. Udo Kier, Vittorio De Sica, Maxime de la Falaise, Milena Vukotic en Stefania Casini.

Een beroemde vampier kan alleen overleven door het drinken van maagdenbloed, maar dat wordt steeds schaarser. Hij hoopt op de dochters uit een Italiaanse aristocratische familie, maar een revolutionaire knecht verzet zich zowel tegen hem als tegen de heersende klasse door alle meisjes vóór de vampier te verleiden. Geslaagdere camp-parodie dan FRANKENSTEIN, omdat dezelfde acteurs voor deze rollen beter geschikt zijn, zodat de mythes - naast alle melige en uitdagende grappen - hun eigen bestaansrecht houden. Kier is met een broos-decadente uitstraling zelfs aandoenlijk als de vampier, wanneer hij weer geen onbezoedeld bloed heeft gevonden. Ook bekend als BLOOD FOR DRACULA en YOUNG DRACULA.

Dracula Vuole Vivere: Cerca Sangue Di V

1974 | Horror

Italië 1974. Horror van Paul Morrissey. Met o.a. Stefania Casini, Milena Vukotic, Maxime de la Falaise, Arno Juerging en Silvia Dionisio.

Een beroemde vampier kan alleen overleven door het drinken van maagdenbloed, maar dat wordt steeds schaarser. Hij hoopt op de dochters uit een Italiaanse aristocratische familie, maar een revolutionaire knecht verzet zich zowel tegen hem als tegen de heersende klasse door alle meisjes vóór de vampier te verleiden. Geslaagdere camp-parodie dan FRANKENSTEIN, omdat dezelfde acteurs voor deze rollen beter geschikt zijn, zodat de mythes - naast alle melige en uitdagende grappen - hun eigen bestaansrecht houden. Kier is met een broos-decadente uitstraling zelfs aandoenlijk als de vampier, wanneer hij weer geen onbezoedeld bloed heeft gevonden. Ook bekend als BLOOD FOR DRACULA en YOUNG DRACULA.

La Villeggiatura

1973 | Drama

Italië 1973. Drama van Marco Leto. Met o.a. Adalberto Maria Merli, Adolfo Celi, Milena Vukotic en John Steiner.

Een geschiedenisleraar die weigert zich loyaal te verklaren met het fascisme, wordt in de jaren dertig verbannen naar een eiland. Zijn politieke opponent, die zijn intellectuele evenknie is, slaagt er bijna in om hem daar een gevoel van vakantie te geven om zijn verzet te sussen. Een sobere dialectische film over de verleidelijke kanten van alledaags fascisme en de zwakte van bureau-anarchie.

Venga a prendere il caffè da noi

1970 | Komedie

Italië 1970. Komedie van Alberto Lattuada. Met o.a. Ugo Tognazzi, Francesca Romana Coluzzi, Angela Goodwin, Milena Vukotic en Jean-Jacques Fourgeaud.

Een vrijgezel van middelbare leeftijd trouwt met een rijke oude vrijster, maar begint ook een verhouding met haar twee inwonende zusters. Zij gaan daar gretig op in en doen alsof zij dit niet van elkaar weten. Als de man zich echter te buiten gaat aan de dienstbode, wreken ze zich collectief en maken van hem een passief object, gereed voor de rolstoel. Een venijnige satire op de seksuele vraatzucht, die schuil gaat achter de respectabele hypocrisie van de provinciaalse bevolking. Tognazzi speelt een schitterende hoofdrol als de opportunist, die even monsterlijk is als de drie zusters. Hij maakt hem bijna te sympathiek, waardoor de strekking van de film iets scheef wordt getrokken, met niettemin een zeer vermakelijk resultaat.

Rita la zanzara

1966 | Musical, Komedie, Familiefilm

Italië 1966. Musical van George Brown. Met o.a. Rita Pavone, Giancarlo Giannini, Bice Valori, Turi Ferro en Vittorio Congia.

Op een meisjesschool zet de speelse, sprankelende Rita (Pavone) de boel op stelten. Ze heeft het speciaal voorzien op de jonge, verlegen muziekleraar Paolo (Giannini), op wie ze in het geheim een oogje heeft. Op een dag glipt ze stiekem Paolo`s kamer in en ze ontdekt dat die schijnbaar stille, onhandige leraar moderne beat- en popsongs schrijft. Ze gaat des te meer van hem houden en ze probeert zijn hart te veroveren. Deze jeugdige romantische komedie met zangeres Rita Pavone (in de jaren zestig bijzonder populair in Itali[KA3]) werd geregisseerd door Lina Wertmuüller onder het pseudoniem George Brown.

Questa volta parliamo di uomini

1965 | Komedie

Italië 1965. Komedie van Lina Wertmüller. Met o.a. Nino Manfredi, Luciana Paluzzi, Milena Vukotic, Margaret Lee en Patrizia De Clara.

Het eerste deel van dit komische vierluik gaat over een rijke vrouw die steelt uit verveling. Dat komt mooi uit als haar echtgenoot bijna failliet gaat. In het tweede deel weet een messenwerper in zijn act zijn vrouw maar niet te missen, hij moet aan de bril. Ook het derde en vierde deel gaan over ongewone relaties tussen mannen en vrouwen. Regisseur Wertmüller weet daar wel weg mee, zoals ze in 1972 bijvoorbeeld liet zien in het hilarische Mimì metallurgico ferito nell'onore. Deze film is minder briljant, maar nog steeds de moeite waard.