Catherine Lecoq: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

La voyageuse du soir

1994 | Komedie, Familiefilm, Drama

Frankrijk​/​​Italië​/​​Zwitserland 1994. Komedie van Igaal Niddam. Met o.a. Sophie Broustal, Andrea Occhipinti, Yves Jacques, Aurore Clément en Maxime Leroux.

Viviane Vermorel (Broustal) groeit op in Marseille. Haar vader is marine-officier en meestal afwezig. Haar moeder, een naaister, weigert in te zien dat haar dochter het talent bezit om een succesrijke mode-ontwerpster te worden. Het komt dan ook dikwijls tot hevige ruzies tussen moeder en dochter. De enige die begrip opbrengt voor het meisje is Jeanne (Cotillon), eigenares van het H[KA4]otel des Voyageurs, waar zeelieden en prostitu[KA1]ees elkaar ontmoeten. Nadat ze door haar vriend bedrogen werd, besluit Viviane naar Parijs te trekken om er een mode-opleiding te volgen. Drie jaar later studeert ze met succes af. Door haar grote zelfzekerheid slaagt ze erin een baan als stagiaire te krijgen in het mode-atelier van J. Boissard. Hier maakt ze kennis met Boissards medewerker Arthur (Jacques), die droomt van een carrière als striptekenaar. Het dramatische relaas van een meisje dat haar milieu wil ontvluchten en er nog in slaagt ook. Het verhaal loopt niet altijd even vlot en Broustal is niet steeds even geloofwaardig in haar rol. Dat sociaal succes steeds een prijs heeft is de moraal van het scenario dat Odile Barsky en Igaal Niddam baseerden op de roman van Annick Geille. Fotografie van Charlie Gaëta.

Le paradis absolument

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Patrick Volson. Met o.a. Christophe Malavoy, Connie Nielsen, Patrick Bouchitey, Marc Jolivet en Sabine Haudepin.

Wanneer hij wordt ontslagen werpt Malavoy zijn koffertje in de zee, om zich dan te herinneren dat zijn sleutels er nog in zitten. Hij springt erachteraan. De mooie mannequin Nielsen ziet het gebeuren en denkt dat hij zelfmoord wil plegen. Ze 'redt' hem. Hij was nog liever verdronken, maar zijn vrienden duwen hem in de armen van het meisje. Hij is echter gehuwd en wil zijn huwelijk niet kapot maken, al is hij ondertussen wel verliefd op Nielsen. Zo raakt hij verstrikt in een net van leugens. Een sentimentele komedie over trouw en ontrouw. Het toeval wil trouwens dat Malavoy's filmechtgenote een radioprogramma presenteert over huwelijksproblemen. Als je van dit soort boulevard-komedies houdt, kun je er wel van genieten. Het scenario van Pierre Colin-Thibert, Jean-Claude Islert en Michel Lengliney is niet bepaald origineel of geestig te noemen, maar de hoofdrolspelers doen hun best. Dominique Brabant stond in voor het camerawerk.

Cœur de père

1993 | Drama

Frankrijk​/​​België 1993. Drama van Agnès Delarive. Met o.a. Jean-Paul Comart, Anne Le Ny, Antoine Cousin, Aurélien Vigie en Didier Bourguignon.

Yves (Comart) en Annette (Le Ny) hebben twee kleine kinderen, Jean-Marie (Cousin) en Arthur (Vigie). Ze leven nog wel samen, maar het klikt allang niet meer tussen beiden. Uiteindelijk verlaat Annette het echtelijke dak en neemt de kinderen mee. Yves, die erg aan zijn kinderen gehecht is, aanvaardt de voorwaarden van de echtscheiding niet, waarbij hij de kinderen een weekend op twee bij zich mag hebben. Hij wil hen zien wanneer hij er zin in heeft en hij brengt de zaak voor de rechtbank. Het is het begin van een vuile strijd om het hoederecht. Hoe ver kunnen gescheiden ouders gaan om hun rechten te doen gelden op de kinderen? En worden de kinderen er dan uiteindelijk niet het slachtoffer van? Dit is het aangrijpende relaas van een gevecht dat te ver ging. Uitstekende acteerprestaties. Huguette Debaisieux, Pierre Pauquet en Delarive baseerden het scenario op een enquête van Anne Senger. Fotografie van Jean-Paul Schwartz. Uitgezonden in de reeks C'est mon histoire en voorzien van een nawoord door de betrokken personen.

Parpaillon

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Luc Moullet. Met o.a. Rémy Martin, Catherine Michaud, Frank Getreau, Leny Sellan en Brigitte Canaan.

Het is weer zover. Zoals elk jaar verzamelt een zootje wielertoeristen zich voor de traditionele beklimming aan de voet van de 2.632m hoge Col de Parpaillon in de Franse Alpen. Voor enkelen is het de eerste keer, anderen hebben al meer ervaring. Sommigen komen om te kijken, weer anderen willen bekeken worden. Er zijn er zelfs die verliefd worden. Sportiviteit is geen algemene regel. Arm en rijk zijn deze dag gelijk. Een gekke komedie, waarin de beklimming van de berg enkel dient als kapstok voor een sociale satire. Soms doet de film wat teveel denken aan Jacques Tati, die duidelijk de inspiratiebron is. Moullet schreef ook het scenario, naar Parpaillon, ou à la recherche de l'homme à la pompe d'Ursus van Alfred Jarry. Achter de camera stond Jean-Jacques Flori.

Trottoir des allongés

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Jean-Louis Daniel. Met o.a. Catherine Lecoq, Jacques Burloux, Carla Marlier, Daniel Langlet en François Michaux.

De 25-jarige Marcel verliest zijn baan en dwaalt doelloos door de straten. Hij maakt kennis met twee vrouwen en die kennismaking zal zijn leven diepgaand veranderen. De ene, Anita, is een depressieve zwerfster, net als hij. De andere, Barbara, is een rijke bourgeoise die voor de lol derderangshotels afschuimt. Deze deprimerende, lelijk gefotografeerde film is een emotieloze, intellectualistische stijloefening en daardoor hypocriet en zinloos. Desalniettemin bekroond op het festival van Hyères. Ook bekend als LA BOURGEOISE ET LE LOUBARD.