Jacques Martin: regie en cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Les cinq dernières minutes : Sous les feux de la rampe

1992 | Misdaad

Frankrijk 1992. Misdaad van Daniel Losset. Met o.a. Pierre Santini, Jacques Martin, Pierre Hoden, Fabienne Perineau en Paulette Dubost.

Het is een donderdag als alle andere in het Théâtre de l'Empire. Jacques Martin en zijn ploeg bereiden de uitzending van Dimanche Martin voor van volgende zondag. Eensklaps wordt achter de coulissen het lijk gevonden van een meisje dat haar debuut als zangeres moest maken in het programma. Gelijktijdig wordt een volgende misdaad aangekondigd. Commissaris Santini leidt het onderzoek. De eerste zaak voor Santini die in deze aflevering de fakkel overnam van Jacques Debary. Vooral interessant als kijkje achter de schermen van een populair Frans programma met presentator/acteur Martin in een onverwachte rol. Het scenario van Colette Djidou en Jean-Jacques Kahn zit goed in elkaar, maar had wel iets origineler mogen zijn in ontwikkeling. Jean-Claude Saillier stond achter de camera.

Arbre de Noël de Matignon à l'Opéra

1989 | Muziek, Documentaire

Frankrijk 1989. Muziek van Dirk Sanders. Met o.a. Jacques Martin, Compagnie Créole, La, Clarissions, Les, Quatre vikings, Les en Jean Madd.

Een weelderig spektakel dat Tweehonderd Jaar Franse Revolutie afsluit. Indrukwekkend, kleurrijk, vermakelijk en het soort produktie dat ervoor dient het kenmerkende imago van Frankrijk in de wereld goed naar voren te laten komen. Met medewerking van: La batterie-Fanfare de la Garde Républicaine, l'Orchestre Philarmonique de la Garde Républicaine, de dansschool van de Parijse Opera, de leerlingen van het Conservatorium van Rouen en de leerlingen van de dansschool van Annie Fratellini.

La passante du Sans-Souci

1982 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1982. Oorlogsfilm van Jacques Rouffio. Met o.a. Romy Schneider, Michel Piccoli, Helmut Griem, Maria Schell en Mathieu Carrière.

In 1934 vlucht een vrouw met haar joodse pleegzoontje uit Berlijn naar Parijs, waar haar pogingen om haar echtgenoot uit het concentratiekamp te bevrijden uitmonden in een tragedie. Bijna vijftig jaar later herkent de pleegzoon in een Zuid-Amerikaanse ambassadeur de verantwoordelijke nazi van destijds. De scène waarin een huilende Schneider luistert naar het vioolspel van haar 12-jarige pleegzoon is verreweg het meest aangrijpende moment in deze mooie film. Geen biografie laat onvermeld dat de jongen haar herinnerde aan haar eigen zoontje David die kort tevoren was verongelukt. De film werd dan ook aan David (en zijn vader) opgedragen.

Sex shop

1972 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1972. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Claude Berri, Juliet Berto, Nathalie Delon, Jean-Pierre Marielle en Béatrice Romand.

Een noodlijdende boekhandelaar maakt op advies van een vriend van zijn winkel een seksshop. Zowel zijn handel als clientèle geeft hem de indruk dat het eigen huwelijksleven toch wel erg fantasieloos is, maar na de frustrerende ervaringen met groepsseks kiest hij toch voor het comfort van een simpeler huwelijksrelatie en de verkoop van Maoïstische boeken, 'die immers óók goed lopen!' Rake en herkenbare typeringen houden al te makkelijk effectbejag in deze satire op de seksrage in evenwicht en vooral Berto als de volgzame echtgenote in slaapkameracrobatiek en Marielle als ondernemende flierefluiter zijn onweerstaanbaar komisch. Scenario van de regisseur.

Na!

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Jacques Martin. Met o.a. Jacques Martin, Danièle Evenou, Georges Chamarat en Lucien Raimbourg.

Tot op heden de enige film van een spektakel- en vooral tv-man. Centraal staat een voormalig oorlogsofficier die in Algerije heeft gezeten, en vriendschap sluit met en zich opwerpt als de Don Quichot-achtige voorvechter van een groep oudjes uit zijn wijk, die zich te kort gedaan voelen met hun magere pensioentje als gevolg van een staking bij de Sociale Dienst. Helaas sleept dit best aardige verhaaltje zich traag voort, vervalt het in een gemakkelijk soort van demagogie, en wordt er langdurig stilgestaan bij een hele reeks onbeduidende bijzaken. Van de wrangheid en de originaliteit van de maker van PETIT RAPPORTEUR op tv is niets terug te vinden. Jammer. Wie toch kijkt, zal genieten van de populistische beelden van Claude Saulnier.

Le Joueur

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Claude Autant-Lara. Met o.a. Gérard Philipe, Liselotte Pulver, Bernard Blier, Françoise Rosay en Nadine Alari.

Een Russische generaalsfamilie in Baden-Baden wordt bij voorbaat verscheurd door intriges om de erfenis van een oude tante, die echter nog zeer vitaal is en haar kapitaal aan de goktafels er door jaagt. Een op haar gemanipuleerde dochter verliefde idealistische leraar wordt ook door haar gokkoorts aangestoken. De spelverslaving kreeg in deze film een weinig overtuigende geobsedeerdheid, zodat de Dostoyevsky-verfilming een melodrama zonder kern werd die door de goede acteursprestaties niet gered kon worden.