Sidiki Bakaba

Une pour toutes

Frankrijk 1999. Komedie van Claude Lelouch. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Anne Parillaud, Alessandra Martines, Marianne Denicourt en Alice Evans.

La finale

Frankrijk 1998. Komedie van Patricia Mazuy. Met o.a. Emmanuelle Devos, Jean-Pierre Darroussin, Jean-François Gallotte, Marina Tomé en Sidiki Bakaba.

Mamy Wata

Mali​/​​Frankrijk 1989. Drama van Moustapha Diop. Met o.a. Sidiki Bakaba, Sandra Novik, Gérard Essomba, France Zobda en Sotigui Kouyaté.

Hoewel Moustapha Diop in Europa een zeer gelauwerd regisseur is vanwege zijn M[KA1]EDECIN DE GAFIR[KA1]E (1982), is hij er niet in geslaagd deze film tot een succes te maken. Dit is te wijten aan het onsamenhangende scenario dat een (niet te vertellen) verhaal vertelt dat een periode van 32 jaar bestrijkt en dat de kijker meevoert van de Vercors via Parijs naar een Malinees dorpje. In die context speelt zich bovendien een sociaal drama af getekend door het verval, de vervolgingen door de soldaten van de nationale dictator, de gevangenneming van het verzet en het uiteindelijke optreden van de watergodin Mamy Wata, die de krachten van het Kwade overwint op de tonen van de 'Walkurenrit'. Te veel is echter te veel! Niettemin zitten er in deze film een aantal heel mooie en emotioneel geladen scènes.

Le crime de Neuilly

Frankrijk 1989. Misdaad van Claude Barrois. Met o.a. Raymond Pellegrin, Thierry Rode, Jean-Michel Martial, Pierre Hatet en Jean-Paul Muel.

Een bewerking van de roman [KL]Les Clarines de Neuilly[KLE] van Claude Barrois (verschenen bij 'Fleuve Noir', Paris). Hij betrapt zijn echtgenote in bed met haar jonge minnaar. Deze vlucht via een naburig appartement, terwijl een oude dame die niet kan slapen hem met een verrekijker bespiedt. Dan heeft hij helaas de pech over een lijk te struikelen... Redelijke regie maar deze film moet het niettemin vooral hebben van de vondsten uit het boek en ook van het overtuigende spel.

Azizah, la fille du fleuve

Frankrijk 1988. Familiefilm van Patrick Jamain. Met o.a. Julien Guiomar, Jean-François Garreaud, Patrice-Flora Praxo, Sidiki Bakaba en Tola Koukoui.

Een bewerking van de roman Azizah de Niamkoko van Henri Crouzat. Een jong en mooi halfbloedmeisje past zich gemakkelijk aan in zowel de zwarte als de blanke cultuur in Afrika. Door middel van dit personage krijgt men inzicht in de leefwijze en de mentaliteit van de beide beschavingen. Degelijk verfilmd, met uitstekende acteurs.

Descente aux enfers

Frankrijk 1986. Misdaad van Francis Girod. Met o.a. Claude Brasseur, Betsy Blair, Hippolyte Girardot, Sophie Marceau en Sidiki Bakaba.

Bewerking in de stijl SERIE NOIRE van de roman van David Goodis die zich heel gelukkig heeft laten inspireren door TIRER SUR LE PIANISTE van François Truffaut. De personages zijn zonder mededogen en heel levensecht afgeschilderd. Tegen een achtergrond van karikaturen spelen zich de laatste jaren van Gilles Béhat en anderen af. Een opmerkelijk thema met geweldig camerawerk van Charlie van Damme en een stevig geconstrueerd scenario van Jean-Loupe Dabadie en Francis Girod.

Visages des femmes

Ivoorkust 1985. Romantiek van Désiré Écaré. Met o.a. Eugénia Clasé, Véronique Mahile, Carmen Levry, Anny Brigitte en Alexis Leatche.

De ironiserende debuutfilm van [KA1]Ecar[KA1]e, waarvan welwillende critici de vormgeving vergeleken hebben met de fraaie beelden van Jean Renoir en de inhoud met de verhalende stijl van Marcel Pagnol. Het gaat over Ivoorkust, dat zich nog maar net uit het koloniale tijdperk ontworsteld heeft en daar nog niet mee klaar is, tegen de achtergrond van drie vrouwenportretten (twee liefdesgeschiedenissen: een vrouw uit een dorp en een zakenvrouw uit de stad; en een melodrama: een tante die een en arme neef helpt), waaruit blijkt dat vrouwen heel veel bergen moeten verzetten om de bestaande traditie te trotseren. Een sociaal en psychologisch beeld van een gemeenschap met levendige en krachtige elementen dat hier en daar komisch en zeer zeker menselijk is. Sterk script van regisseur Écaré en een goede vertolking door voornamelijk amateur-spelers uit het dorp Adioukrou.

Le Médecin de Gafiré

Mali​/​​Niger 1984. Drama van Mustapha Diop. Met o.a. Sidiki Bakaba, Merlin N'Diagne en Fifi Dalla Kouyate.

Een confrontatie in Gafiré tussen Karounga, een zwarte arts die in Europa zijn studie heeft voltooid, en Ouba, een medicijnman. Mustapha Diop beeldt hier op interessante wijze zijn filosofie uit: een samenwerking tussen de oeroude stambewoners met hun praktijken en de moderne westerse mensen met hun technieken is mogelijk. Concreet gefilmd met veel gevoel voor lichamelijkheid en gelukkkig geen intellectualisme zoals in tal van andere films op dat gebied. Een lust voor het oog, maar helaas nog geen anderhalf uur lang.

Un Dessert pour Constance

Frankrijk 1982. Sarah Maldoror. Met o.a. Jean Bouise, Sidiki Bakaba en Cheik Doukouré.

Pittige satire rond twee Senegalezen, werkzaam bij een Parijse opruimingsdienst. Ze vinden een oud kookboek en dat proberen ze te verkopen aan de meest biedende. Niet alle ideeën die in het scenario stonden hebben het gehaald, maar Bouise is zoals steeds uitstekend, een plezier om naar te kijken. Oorspronkelijk gemaakt voor televisie, maar door de regisseuse zelf in de zalen uitgebracht.

Le professionnel

Frankrijk 1981. Thriller van Georges Lautner. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Robert Hossein, Elisabeth Margoni, Jean Desailly en Cyrielle Claire.

Joss Beaumont (Belmondo) wordt door de Franse geheime dienst naar een Afrikaans land gestuurd om een dictator te vermoorden. Hij wordt gepakt en in een showproces veroordeeld tot dwangarbeid. Maar dan ontsnapt hij, en keert terug naar Parijs om het karwei af te maken en een appeltje te schillen met zijn oude superieuren. Inmiddels is de politieke wind gedraaid. Op het hoogtepunt van Belmondo's carrière als testosteronheld was hij opnieuw afwisselend charmant en très cool. De muziek van Ennio Morricone werd genomineerd voor een César.

Bako, l'autre rive

Frankrijk 1978. Drama van Jacques Champreux. Met o.a. Sidiki Bakaba, Cheik Doukouré, Doura Mane, Guillaume Correa en Souleymane Koulibali.

Triest en melancholisch verhaal over het noodlot van een Afrikaan uit Mali die illegaal emigreert om de ellende te ontvluchten en die, na dokwerker in Spanje te zijn geweest, heimelijk de Franse grens passeert in de sneeuw van de Pyrenee[KA3]en. Hij sterft van de kou in Parijs, de stad van zijn dromen. Ondanks enkele langdradigheden en een beetje overdreven somber eind - maar het kan zijn dat de film op een waar verhaal is gebaseerd - heeft Champreux (geboren in 1930, dit is zijn eerste lange werk) een ingetogen, gevoelig, suggestief en zeer waar werk gemaakt, de kleinzoon van Louis Feuillade waardig.