Giovanna Gagliardo: regie.
Er zijn 4 films gevonden.

Caldo soffocante

1991 | Drama

Italië 1991. Drama van Giovanna Gagliardo. Met o.a. Christine Boisson, Ennio Fantastichini, Fiorenza Marchegiani, Maurizio Fardo en Raffaelle Offidani.

Deze film speelt tijdens het WK voetbal in Rome in 1990 als Italië tegen Ierland moet spelen. Een Française vindt een tas met een paspoort en een vliegticket. Als gevolg van de speurtocht door de hoofdstad naar de eigenaar van de tas valt haar een mysterieus lot ten deel. Aardig vertolkt, maar te subtiel en het tempo is te traag.

La rue des miroirs

1990 | Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1990. Misdaad van Giovanna Gagliardo. Met o.a. Nicola Garcia, Heinz Bennent, Massimo Serato, Adèle Aste en Milva.

Een jonge vrouw heeft zich in Itali[KA3]e te pletter gereden tegen de oplegger van een vrachtwagen. Het is dan aan mevrouw de rechter-commissaris Francesca (Garcia) om te bewijzen dat die zelfmoord in feite moord is. De regie staat geheel ten dienste van het ingenieuze scenario, dat geschreven werd door de Fransman Jean Gruault. De spanning is knap gedoseerd en er wordt met overtuiging gespeeld.

Via degli specchi

1982 | Thriller

Italië 1982. Thriller van Giovanna Gagliardo. Met o.a. Nicole Garcia, Heinz Bennent, Massimo Serato, Claudio Bigagli en Milva.

Een medewerkster van de rechtbank moet een onderzoek doen naar de zelfmoord van een jonge vrouw. Ze ontdekt vervolgens dat de trouweloze minnaar van het slachtoffer haar eigen echtgenoot is. Deze gestileerde film, waarin goed wordt geacteerd, kan door het trage tempo de aandacht maar net vasthouden tot aan de ontknoping. De opdringerige en voor dat tempo totaal ongeschikte muziek is echter een bijna onoverkomelijke irritatiefactor.

Maternale

1978 | Drama

Italië 1978. Drama van Giovanna Gagliardo. Met o.a. Carla Gravina, Anna Maria Gherardi, Marino Masé, Lajos Balaszovits en Umberto Silva.

Tijdens een zomerdag in 1960 houdt een huisvrouw van goede stand zich met rituele toewijding bezig met het bereiden van de maaltijden. Ze voelt zich echter toch in haar bestaansrecht bedreigd door de geleidelijke genezing van haar kreupele dochter, die dan zelfstandig zal worden en haar zorg niet meer nodig heeft. Dit verrassende filmdebuut van schrijfster Gagliardo gebruikt de stijlmiddelen van de reclamefilm om de verstikkende illusie van een voorbeeldig gezinsleven weer te geven, al werkt die vorm [KA1]o[KA1]ok (bedoeld) irriterend. Gravina suggereert heel knap de identiteitscrisis bij haar optreden als perfecte gastvrouw, moeder en echtgenote.