Jan Rouiller

Sur un air d'autoroute

Frankrijk 2000. Komedie van Thierry Boscheron. Met o.a. Sacha Bourdo, Aure Atika, Philippe Nahon, Marc Berman en Marie-France Pisier.

La poursuite du vent

Frankrijk 1998. Drama van Nina Companéez. Met o.a. Bernard Giraudeau, Dominique Reymond, Mathieu Simonet, Valentine Varela en Maud Rayer.

Commissaire Moulin : Lady in blue

Frankrijk 1997. Misdaad van Denis Amar. Met o.a. Yves Rénier, Laura Favali, Anne Roussel, Lola Gans en Tchee.

Une famille formidable : Nicolas s'en va-t-en guerre

Frankrijk 1994. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Béatrice Agenin, Milena Vukotic en Cécile Caillaud.

De Beaumonts trekken in hun nieuwe woonst in en treffen, tot hun groot genoegen Reine (Agenin, die de rol van Spaak overneemt) terug, die herstellende is van een zwaar auto-ongeval. Ze is een relatie begonnen met een advocaat, de vader van Audrey (Caillaud). Nicolas (Sarfati) verwaarloost zijn vrouw. Hij verdwijnt heel der nachten om zich aan het pokerspel over te geven. Met deze zevende aflevering verzinkt deze Franse soap helemaal in het onbenullige. Wat begon als een charmant familieportret is een derderangs stationsrommanetje geworden. Het scenario is van Santoni en Corinne Atlas. Voor de fotografie tekende Claude Robin. Nicam Stereo. Formaat 16/9.

Une famille formidable : De père en fils

Frankrijk 1994. Komedie van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Béatrice Agenin, Daniel Gélin en Milene Vukotic.

Het overlijden van Juliens moeder komt als een schok aan in het leven van de Beaumonts. Julien en Audrey trekken tijdelijk in het huis van de moeder in, maar de broers en zusters van Julien kunnen de autoriteit van Audrey maar moeilijk aanvaarden. Om de vrede te handhaven sluit Julien terug vrede met Jacques en ze zullen weer samenwerken aan de [KL]Guide Beaumont[KLE]. De onverwachte verschijning van Jacques` vader, Edouard (Gélin) gaat gepaard met spanningen. Deze laatste aflevering van de populaire tv-reeks is kwalitatief weer beter dan de voorgaanden, vooral dank zij de schitterende prestatie van Gélin. Het einde is natuurlijk voorspelbaar in al zijn sentimentaliteit. Santoni schreef het scenario samen met Corinne Atlas en Claude Robin stond weer in voor de fotografie.

Rocca : Retour de flamme

Frankrijk 1994. Misdaad van Paul Planchon. Met o.a. Raymond Pellegrin, Souad Amidou, Jan Rouiller, Henri Guybet en Sylvain Rougerie.

Een eenvoudig gezinnetje wordt na een weekend-uitstapje om onbekende redenen uitgemoord door twee mannen. Alleen het kleine meisje Guillier kon ontkomen door zich te verbergen. Het meisje is in shocktoestand en Monsieur le commissaire Rocca (Pellegrin) vreest dat haar leven in gevaar is. In zijn scenario doet Jacques Barberi uit de doeken waarom deze familie-zonder-geschiedenis eraan moest geloven. Het trio, bestaande uit Pellegrin en zijn inspecteurs-assistenten Amidou en Rouillier, functioneert perfect en het meisje Guillier is onweerstaanbaar charmant. Jammer dat de ontknoping van dit dramatisch aandoend politie-onderzoek zo lang op zich laat wachten.

Rocca : Mortels rendez-vous

Frankrijk 1994. Misdaad van Paul Planchon. Met o.a. Raymond Pellegrin, Jan Rouiller, Henri Guybet, Fiona Gélin en Didier Sauvegrain.

Na een gewelddadige ruzie met haar man, verlaat Gélin samen met haar zoontje de echtelijke woning. Ze roept de hulp in van commissaris Pellegrin, die besluit moeder en kind bij hem thuis onder te brengen. Ondertussen onderzoekt Pellegrin een reeks geheimzinnige moorden, die veel op rituele slachtingen lijken. Enkele uitlatingen van Gélin geven de commissaris bepaalde aanwijzingen. Politiefilm met alle bekende ingrediënten, zonder verrassingen. Zou door een computer geschreven kunnen zijn. De acteurs leveren hun werk af zonder enig enthousiasme. Het scenario is van Margueritte Gourgue naar een roman van Marcel Jullian en Claude Brami. Het camerawerk is van Serge Palatsi.

Passé sous silence

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Marie-Sophie L. Berthier, Marie Matheron, Carlo Brandt, Aurore Clément en Jean-Claude Dreyfus.

C[KA1]ecile Arnoux (L. Berthier) wordt opgeroepen om zitting te nemen in een jury. Ze zal moeten oordelen over een vrouw die ervan verdacht wordt haar minnaar te hebben vermoord. De eerste confrontatie zorgt voor een schok. De verdachte was haar boezemvriendin toen ze allebei dertien waren. De vriendin doet niet de minste moeite zich te verdedigen, dus gaat ex-Madame Lelouch zelf op zoek naar haar motieven, zeer tot ongenoegen van echtgenoot S[KA1]ebastien Arnoux (Brandt). Alledaags drama over vriendschap en plichtsbesef, waarbij de moordzaak slechts een neventhema is. De acteurs leveren oppervlakkig werk. Het niet bepaald originele scenario is van de hand van Christian Biegalski, Bénédicte Popper, Joëlle Goron en Niddam. Claude Egger stond achter de camera.

Les truffes

Frankrijk 1994. Komedie van Bernard Nauer. Met o.a. Jean Reno, Christian Charmetant, Isabelle Candelier, Anne Roussel en Jean-Paul Roussillon.

Platte klucht cum road-movie over een derderangs bokser met een rauw geslagen oog. Patrick Lemaire (Reno) en groezelige gauwdief Nathaniel (Charmetant), die elkaar in een bar in het Noorden van Frankrijk leren kennen. Patrick is uitgeteld in de sport en wil zijn neef in Narbonne opzoeken. De grond is te heet onder Nathaniels voeten en hij moet ijlings de stad verlaten. Bij een pompstation leidt Patrick de kassi[KA2]ere (Vialleton) af en verleidt haar tot een vies vluggertje, terwijl Nathaniel de geldla leeggraait. Nathaniel heeft zo`n haast om weg te komen, dat hij Patrick vergeet, maar kort erop zijn ze weer bij elkaar en krijgen wel even een ruzie. Dan pikt Nathaniel het etui van het zoontje van een bijna failliete wijnbouwer (ze geven het terug), en vervolgens versiert Nathaniel een leuk meisje - Huguette (Candelier) - wier moeder een fraaie slee heeft, waarmee ze in Narbonne aanlanden. De flauwe, kinderachtige grappen in deze film, waar het spel slechts een karikatuur is, zijn van het volgende gehalte: heel leutig - een varken een luier omdoen tot niet meer bijkomen - het tot moes slaan van een vrouwelijke parkeerwachter. De titel betekent truffels, een peperdure delicatesse, die door varkens als regel wordt opgespoord, maar in het kringtaaltje (ook bekend als argot of slang) heeft het de waarde van 'domme eikels'. Het meer dan achterlijke scenario voor deze z.g. dijenkletser is van Philippe De Chauveron en regisseur Nauer. Het camerawerk is van Vincent Jeannot en is waarschijnlijk het sterkste aspect aan de film.

Une famille formidable : Dure, dure, la rentrée

Frankrijk 1993. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Catherine Spaak, Milena Vukotic en Cécile Caillaud.

Na haar terugkeer uit Portigal valt Catherine in een grote leegte. De hele familie is het huis uit en Jacques is meestal bezig met zijn werk, verplaatsingen naar het buitenland, zakendiners, enz. Reine (Spaak) leidt het geheel met vaste hand. De in de liefde ontgoochelde Nicolas verhuist naar een loft boven het appartement van Alexis (Montes) en Marc. Deze laatste zit in de moeilijkheden. Zijn homosexualiteit werd ontdekt door een van zijn leerlingen en nu loopt zijn aanstelling als leraar gevaar. Het verhaaltje van de familie Beaumont kabbelt rustig verder, maar de hele crew werkt zuiver op routine. Nu we de personages kennen zijn hun belevenissen minder leuk. Het scenario voor deze zesde aflevering werd geschreven door Corinne Atlas, Alain Layrac en David Pharao. Claude Robin stond achter de camera.

Petit

Frankrijk 1993. Komedie van Patrick Volson. Met o.a. Stéphane Audran, Julien Gutierrez, Patrick Pineau, Jan Rouiller en Michel Bompoil.

Na een eerder woelige vrijgezellennacht ontwaakt Leo (Pineau) met de gedachte aan zijn huwelijk met Lucie (Villeneuve) en herinneringen aan zijn jeugdliefde Marianne. Tot zijn verstomming stelt hij vast dat hij terug in het lichaam van een tienjarige (Gutierrez) zit. Hij kan niet anders bedenken dan dat hij behekst werd door het exotische hoertje waarop zijn vrienden hem trakteerden. Terwijl de hele familie en zijn verloofde vergeefs wachten in de kerk tracht hij wanhopig zijn normale ouderdom terug te krijgen. Enkel zijn moeder Fran[KA10]coise (Audran) gelooft hem, evenals zijn beste vriend (Bompoil), die echter van de gelegenheid gebruik maakt om Lucie te versieren. Voorspelbare komedie van een volwassene die terug kind wordt, maar praat met een terminologie van een dertigjarige. Er zitten enkele leuke momenten in (vooral met moeder Audran), maar naar het einde toe worden alle registers van de sentimentaliteit opengetrokken. Corinne Atlas schreef het scenario en Jacques Boumendil stond achter de camera.

Les démoniaques

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1993. Thriller van Pierre Koralnik. Met o.a. Ángela Molina, Aurore Clément, Jean-Philippe Écoffey, Jan Rouiller en Teco Celio.

Op hun huwelijksdag redden Ecoffey en Molina een jonge vrouw van de verdrinkingsdood in het meer vlakbij hun prachtige landhuis. Al snel blijkt deze vrouw Clément geen onbekende te zijn voor Molina. Waar hebben ze elkaar vroeger ontmoet en waarom doen ze zo geheimzinnig over het verleden? Een spannende thriller naar de roman Celle qui n'était plus van het specialisten-duo Boileau-Narcejac. Een lugubere sfeer die fijngevoelige kijkers koude rillingen over de rug doet lopen. Koralnik en Philippe Madral bewerkten de roman op zeer filmische wijze. Uitstekend spel van beide hoofdrolspeelsters. Ook al werd het geen LES DIABOLIQUES, toch kunnen deze demonische vrouwen de nachtrust verstoren. Indrukwekkende slotbeelden. Fotografie van Pavel Korinek en voor de muziek zorgde Serge Franklin.

Impasse meurtrière

Frankrijk​/​​Italië​/​​Zwitserland 1993. Drama van Yvan Butler. Met o.a. Isabelle Ferrari, Jacques Penot, Jonathan Silvera, Sévérine Bujard en Jan Rouiller.

Penot is de zoon van een bekende uitgever. Hij is gehuwd met de Italiaanse vertaalster Ferrari, maar niet gelukkig. Hij zal weldra de uitgeverij van zijn vader overnemen, maar de auteurs verkiezen nog steeds te onderhandelen met papa. Bovendien heeft zijn vrouw mysterieuze afspraakjes waar ze hem niets over vertelt. De afdaling in de hel van een moorddadige jaloezie kan beginnen. Melodramatische thriller over gebrek aan communicatie wat grote gevolgen kan hebben. Goede sfeerschildering, maar de regie is nogal routineus en biedt weinig verrassingen. Het scenario van Sylvain Saada en Eric Emmanuel Schmitt is gebaseerd op de roman No Escape van Joseph Haynes maar mist de gespierde razernij die de roman naar een onvergetelijke climax leidt. Fotografie van Jacky Mahrer.

Une famille formidable: Les parents disjonctent

Frankrijk 1992. Drama van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Milena Vukotic, Cécile Caillaud en Roméo Sarfati.

Stormachtige tijden voor de familie Beaumont. Moeder Catherine (Duperey) is arts en haar man Jacques (Le Coq) is een bekend culinair criticus. Ze hebben drie kinderen, de 21-jarige Audrey (Caillaud), de achttien-jarige Nicolas (Sarfati) en de twaalf-jarige Fr[KA1]ed[KA1]erique (Lauret). Tussen vader en moeder botert het al enige tijd niet meer. Jacques heeft een verhouding met aantrekkelijke Nelly (Renauld) die een meester- banketbakkersdiploma heeft. Nelly wordt er gek van en stort haar hartje uit bij haar zus Paule (Vukotic), die astrologe is. Dochter Audrey ontdekt dat haar papa een ander is dan Jacques, als zij toevallig een stel brieven vindt in de slaapkamer van haar moeder Catherine. Een vriend van Jacques, Richard Mathis (Khosand) wordt in de steek gelaten door zijn vriendin, waarop Jacques hem voor onbepaalde tijd in huis haalt. De eerste aflevering van anderhalf uur van totaal negen van een in Frankrijk enorm populaire familie-soap-serie. In de eerste aflevering worden - hoe kan het ook anders - de diverse personages gepresenteerd, waarvan sommigen stout zijn, maar niemand echt slecht is. Een gaat het nog acht delen verder. Pascale Breugnot schreef het scenario voor deze pulp en Claude Robin deed het camerawerk.

Une famille formidable : Des vacances orageuses

Portugal​/​​Frankrijk 1992. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Milena Vukotic, Cécile Caillaud en Roméo Sarfati.

Catherine en Jacques vertrekken met hun dochters Paule en Frédérique op vakantie naar Portugal. Nicolas blijft in Parijs waar hij een job als museumbewaker heeft gevonden. Bovendien wil hij van de afwezigheid van zijn ouders gebruik maken om zijn maagdelijkheid te verliezen en die kans krijgt hij tijdens een verjaardagsfeestje waarop hij een mooie Italiaanse ontmoet. Onschuldig amusement dat allerlei amoureuse verwikkelingen toont in Parijs maar ook in Portugal waar zowel de ouders als hun dochters met liefdesperikelen te maken krijgen. Scenario van Alain Layrac, Santoni en Sylvie Dervin, naar de personages van Pascale Breugnot. Claude Robin stond in voor het beeldmateriaal. Deel twee in de reeks.

Une famille formidable : Des jours ça rit, des jours ça pleure

Frankrijk 1992. Familiefilm van Joël Santoni. Met o.a. Anny Duperey, Bernard Le Coq, Milena Vukotic, Cécile Caillaud en Roméo Sarfati.

Nu ze de ex-verslaafde gaat ontmoeten met wie ze correspondeerde toen deze in de gevangenis zat is Ophélie erg zenuwachtig. Ondertussen bereidt Audrey zich koortsachtig voor op haar examens. Jacques is bereid de verslaafde vriend van Ophélie gratis rechtsbijstand te verlenen. Frédérique volgt een intensieve tennisstage, terwijl Nicholas en zijn vriendinnetje hun intrek nemen in de kamer van de dienstmeid. Weer heel wat verwikkelingen in de derde aflevering van deze reeks, die echter de frisse kwaliteiten van vorige delen mist. Het wordt allemaal meer episodisch en de personages worden niet meer uitgediept. Eve Deboise en Laurent Vachaud schreven het scenario, dat door Claude Robin verfilmd werd.