Bruno Cirino: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

El Faro da padre

1974 | Drama

Italië 1974. Drama van Alberto Lattuada. Met o.a. Gigi Proietti, Irene Papas, Teresa Ann Savoy, Mario Scaccia en Bruno Cirino.

Op papier schitterend bourgeoismelodrama waarin een grondspeculant in een schatrijke familie wil infiltreren door de beeldschone, maar achterlijke dochter te huwen. Hij wordt echter écht verliefd op het meisje en besluit van zijn plannen af te zien. De acteurs zijn stuk voor stuk uitstekend, maar Lattuada is als regisseur te flets om de erotische spanning die onder de oppervlakte ligt naar boven te brengen. Er bestaat ook een verknipte versie van 75m, die niet te volgen is. Ook bekend als LA BAMBINA.

Allonsanfan

1974 | Drama, Historische film, Experimenteel

Italië 1974. Drama van Paolo Taviani en Vittorio Taviani. Met o.a. Marcello Mastroianni, Lea Massari, Mimsy Farmer, Laura Betti en Claudio Cassinelli.

Oudere, uit aristocratie afkomstige aanhanger van revolutionaire 'carbonari' beseft in 1816 steeds duidelijker wat hij aan persoonlijk leven heeft opgeofferd voor een onbereikbaar politiek ideaal. Tijdens een expeditie naar het Zuiden probeert hij zich van de beweging los te maken en hij verraadt hen zelfs als bandieten aan de bevolking en politie die hen uitmoorden. Fanatiek geloof van de enige overlevende doet hem het rode hemd opnieuw aantrekken, waardoor hij ook doelwit van het leger wordt. Een film die in historische verpakking het failliet van linkse idealen in de jaren 1970-80 belicht. Kreeg meeslepende opera- achtige stilering, waarbij kleurgebruik en muziek de toeschouwer dwingen om - ondanks alles - mee te gaan met het revolutionaire elan.

Libera, amore mio

1973 | Drama, Oorlogsfilm

Italië 1973. Drama van Mauro Bolognini. Met o.a. Claudia Cardinale, Bekim Fehmiu, Philippe Leroy, Adolfo Celi en Bruno Cirino.

De dochter van een gevangen anarchist verzet zich in woord en gebaar tegen het fascisme, meer op emotionele dan ideële gronden. Tijdens de oorlog wordt ze partizane, maar na 1945 blijken een aantal fascisten nog steeds in het zadel te zitten. De politieke bewustwording gevolgd door desillusies kreeg een verrassend goede vertolking van Cardinale. Scenario van de regisseur, Luciano Vincenzoni en Nicola Badalucco.

Le faro da padre

1973 | Komedie, Erotiek

Italië 1973. Komedie van Alberto Lattuada. Met o.a. Gigi Proietti, Irene Papas, Theresa Ann Savoy, Mario Scaccia en Lina Polito.

Een jonge zakenman moet in opdracht van een ondernemer een stuk land van een gravin zien te kopen die hem een ruil voorstelt: als hij met haar debiele dochter trouwt, krijgt hij niet alleen de concessie maar ook een bruidsschat. Het blijkt doorgestoken kaart en hij ontvoert het - seksueel wel zeer voorlijke - meisje uit wraak. In haar nabijheid wordt hij hopeloos verliefd. De film zou een verwerpelijke exploitatie (in de verpakking van een satire op het economisch opportunisme) zijn, zonder de volstrekte en onbevangen vanzelfsprekendheid van Savoy die haar erotische scènes aan ieder gangbaar waardeoordeel doet onttrekken. De gefascineerde blik die Lattuada op haar richt is allesbehalve vrij van voyeurisme en wordt gedeeld door de toeschouwer.

Mordi e fuggi

1972 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1972. Komedie van Dino Risi en Dino Riso. Met o.a. Marcello Mastroianni, Oliver Reed, Lionel Stander, Carole André en Nicoletta Machiavelli.

Linkse activisten gijzelen om represailles te voorkomen een industrieel en zijn vriendin. Ze krijgen alle media achter zich aan en de familie van de industrieel is helemaal niet willig om hem terug te krijgen. De film pakt de toen al actuele problematiek aan met middelen van een komedie om een groot publiek te bereiken. Reed voldoet verrassend als Italiaan, Mastroianni is de inzet om wie al gauw niemand zich nog bekommert. Het scenario is van Ruggero Maccari, Bernardino Zapponi en regisseur Risi. Het camerawerk is van Luciano Tovoli.