Antonella Attili: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Solino

2002 | Drama, Komedie

Duitsland 2002. Drama van Fatih Akin. Met o.a. Barnaby Metschurat, Moritz Bleibtreu, Antonella Attili, Gigi Savoia en Tiziana Lodato.

Een Italiaans gezin emigreert in de jaren zestig naar het Duitse Ruhrgebied om daar een pizzarestaurant te openen. Zoons Giancarlo (Bleibtreu) en Gigi (Metschurat) weten aardig hun draai te vinden, tot ze als jongvolwassenen verliefd worden op hetzelfde meisje. Er volgt een onherstelbare breuk, waarna Gigi met zijn moeder terugkeert naar Solino. Derde speelfilm van Turkse Duitser Akin, die later internationaal succes oogstte met Gegen die Wand en Auf der anderen Seite, is een nostalgisch, niet al te opzienbarend coming-of-age-verhaal dat aangenaam voortkabbelt.

Sabato club: Un bugiardo in paradiso

1998 | Komedie

Italië 1998. Komedie van Enrico Oidoini. Met o.a. Antonella Attili, Flavio Insinna en Paolo Villaggio.

Een Italiaans gezin emigreert in de jaren zestig naar het Duitse Ruhrgebied om daar een pizzarestaurant te openen. Zoons Giancarlo (Bleibtreu) en Gigi (Metschurat) weten aardig hun draai te vinden, tot ze als jongvolwassenen verliefd worden op hetzelfde meisje. Er volgt een onherstelbare breuk, waarna Gigi met zijn moeder terugkeert naar Solino. Derde speelfilm van Turkse Duitser Akin, die later internationaal succes oogstte met Gegen die Wand en Auf der anderen Seite, is een nostalgisch, niet al te opzienbarend coming-of-age-verhaal dat aangenaam voortkabbelt.

Amico mio II : Casa... casa...

1998 | Drama

Italië​/​​Duitsland 1998. Drama van Paolo Poeti. Met o.a. Massimo Dapporto, Désirée Nosbusch, Billie Zöckler, Andriano Pantaleo en Roswitha Schreiner.

Een Italiaans gezin emigreert in de jaren zestig naar het Duitse Ruhrgebied om daar een pizzarestaurant te openen. Zoons Giancarlo (Bleibtreu) en Gigi (Metschurat) weten aardig hun draai te vinden, tot ze als jongvolwassenen verliefd worden op hetzelfde meisje. Er volgt een onherstelbare breuk, waarna Gigi met zijn moeder terugkeert naar Solino. Derde speelfilm van Turkse Duitser Akin, die later internationaal succes oogstte met Gegen die Wand en Auf der anderen Seite, is een nostalgisch, niet al te opzienbarend coming-of-age-verhaal dat aangenaam voortkabbelt.

Cronaca di un amore violato

1995 | Thriller

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Italië 1995. Thriller van Giacomo Battiato. Met o.a. Roberto Zibetti, Isabella Ferrari, Sophie Broustal, Goya Toledo en Marisa Paredes.

Luca (Zibetti) die aan de universiteit studeert, is onzeker. Uiterlijk merk je dat niet aan hem, maar zijn twijfel aan zichzelf heeft hem contactarm gemaakt en gestoord. Tegenover zijn woning is een tandartsenpraktijk waar hij de hupse assistente Valeria (Broustal) ziet. Hij heeft de wildste fantasie[KA3]en en de bizarste seksuele obssesies over haar. Hij begluurt haar en volgt haar heimelijk met zijn videocamera. Hij wordt steeds wanhopiger. Als hij ziet dat ze `s avonds haar auto niet aan de gang kan krijgen, besluipt hij haar en verkracht haar in het donker. Hij keert snel terug naar de woning en ontpopt zich even later als de barmhartige overbuur, die met haar te doen heeft. Valeria heeft hem niet herkend, is ontdaan over zijn warme gevoelens en is hem dankbaar. Terwijl Valeria het trauma over het voorval tracht te verwerken, gaat Luca gebukt onder schuldgevoelens. Als hij troost zoekt bij de oudere Lorena (Ferrari), vangt zij hem wel op, maar weigert iedere vorm van intimiteit. Nu komt de duivel pas echt los in Luca en belandt hij in een neerwaartse spiraal. Deze film gaat over de ontleding van een ongelukkige ziel en is gedaan in de vorm van een psychologische thriller. Broustal gooide later hogere ogen met vergelijkbare rollen in haar eigen land in sterkere films. Het magere scenario van regisseur Battiato en Graziano Diana naar de feministische roman van Anna Maria Pellegrino is behoorlijk traag. Het camerawerk is van Roberto Forza.

Il lungo silenzio

1993 | Drama

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1993. Drama van Margarethe von Trotta. Met o.a. Carla Gravina, Jacques Perrin, Alida Valli, Ottavia Piccolo en Paolo Graziosi.

Een drama gebaseerd op het hedendaagse Italiaanse politieke web dat besmeurd is met corruptie, onbetrouwbaarheid en zwijgen. Een rechter wordt vermoord en zijn vrouw zet het onderzoek voort waaraan haar overleden echtgenoot werkte. Zij komt erachter dat haar man werd vermoord omdat hij de connectie en het netwerk tussen de politiek, de maffia en de Masonic Lodge onderzocht. Zij weigert op te geven en probeert door de muur van stilte heen te breken, die al veel te lang voortduurt en het in de openbaarheid te brengen. Gravina is uitstekend als de weduwe, maar de film is te zwaar op de hand voor de gemiddelde kijker. Het scenario is van Felice Laudadio. Het camerawerk is van Mario Sperduti.

Cena alle nove

1991 | Drama

Italië 1991. Drama van Paolo Breccia. Met o.a. Valerio Andrei, Gianluca Favilla, Stella Vordeman, Ilaria Borelli en Antonella Attili.

Het middelpunt van deze film vormt een reünie van een groep jonge vrienden, hoewel de feitelijke locatie zich verder uitstrekt dan tot ruimte, waar het diner plaatsvindt. De film dwaalt af naar allerlei subplots, die wél van elkaar verschillen maar toch erg op elkaar lijken, en beginnen achter de muren en gesloten deuren van elk appartement. Een transseksuele zanger, die ook gestudeerd heeft, bereidt zich voor op zijn nachtelijke tippel, een paar door dagelijkse routine afgestompte lieden keren vergeefs terug naar huis, een meisje wordt opgepikt op een spoorstation en verkracht door vier mannen en een dominante vrouw vermaakt op vurige wijze enkele masochistische klanten. Overleving en verzet, dat bij het krieken van de dag wegsterft in de onbekende grootheid van de geest. Een metropolitane symfonie van geweld, nachtelijke horror, liefde, verbittering en seks. Een interessante, bescheiden film.

Stanno tutti bene

1989 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1989. Drama van Giuseppe Tornatore. Met o.a. Marcello Mastroianni, Michèle Morgan, Marino Cenna, Roberto Nobile en Valeria Cavalli.

De derde film van Tornatore is een sentimenteel verhaal met Mastroianni als oudere Siciliaan, die door Italië reist om zijn vijf volwassen kinderen te bezoeken. Bij de eerste vangt hij bot - zijn lievelingszoon Alvaro is niet thuis. Hij ziet twee andere zoons in Rome en Florence, maar de ontmoetingen lijken onwerkelijk. Een andere zoon zit zo met het bezoek van zijn vader dat hij de stad uitvlucht en de dochter in Turijn probeert zich zo goed mogelijk voor te doen. Twee zoons biechten op dat Alvaro zelfmoord heeft gepleegd. Verhaal over leugens en doen-alsof. Scenario van regisseur Tornatore en Tonino Guerra. Camerawerk van Blasco Giurato en Claudio Morabito.