Felix Mendelssohn-Bartholdy

Sour Grapes

Verenigde Staten 1998. Komedie van Larry David. Met o.a. Steven Weber, Craig Bierko, Matt Keeslar, Karen Sillas en Robyn Peterman.

Le bassin de J.W.

Frankrijk​/​​Portugal 1997. Komedie van João César Monteiro. Met o.a. João César Monteiro, Hughes Quester, Pierre Clémenti, Joana Azevedo en Graziella Delerm.

À la vie, à la mort !

Frankrijk 1995. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Jacques Boudet, Jean-Pierre Darroussin, Ariane Ascaride en Jacques Gamblin.

L`Estaque is een verpauperde arbeiderswijk in Marseille, waar de huizen tussen de hoge opslagtanks en de hoge, smalle vuurspuwende pijpen van de rokende en stinkende olieraffinaderijen staan. In het `cabaret` Perroquet Bleu van macho Jos[KA1]e (Meylan) - vrouwtjes en snelle karren - en Jos[KA1]efa - ziet er niet meer uit om nog te strippen, maar heeft nog steeds bewonderaars - komen de bonte, werkloze en soms wanhopige bewoners samen. Ze vormen een hechte `familie`, die elkaar door dik en dun steunt. Hun band wordt gesymboliseerd door Marie-Sol (Ascaride), een jonge schoonmaakster die maar niet in verwachting kan raken van haar werkeloze man Patrick (Gamblin) en daarom de eveneens werkeloze Jaco (Darroussin) een kind bij haar laat verwekken. Als bijfiguren ontmoeten we de niet onbelangrijke V[KA1]enus (Pesenti), een verslaafde die snolt en stript en Farid (Ziane), een ouderloze Maghrebijn, die dealt. Je moet Marseille een beetje kennen om de sfeer echt te proeven, maar de sociale boodschap van Gu[KA2]ediguian die zelf uit L`Estaque afkomstig is, is luid en duidelijk. Het is zijn zesde film en hij schreef zelf het scenario. De rolverdeling bestaat grotendeels uit welwillende amateurs en vrienden van de maker. Een film voor liefhebbers van het werk van Ken Loach (deze laatste komt echter sterker over bij kijkers uit NW-Europa). Camerawerk van Bernard Cavalie. In eigen land is de bioscoop goed bezocht.

L'Age d'Or

Frankrijk 1930. Experimenteel van Luis Buñuel. Met o.a. Gaston Modot, Lya Lys, Caridad De Labardesque, Pierre Prévert en Lionel Artigas.

Een surrealistisch meesterwerk, dat enerzijds door metaforische aanvallen een satire is op de maatschappij, het geloof en de gevestigde orde, en anderzijds een verheerlijking van de hartstochtelijke liefde. Bij het uitkomen veroorzaakte de film een schandaal en werd hij verboden. De film heeft niets verloren van zijn kracht, zijn lyrische gedrevenheid en zijn poëtische zuiverheid. Op de achtergrond bespeurt men invloeden van Sade, Marx en Freud, maar door de originaliteit van dit werk is er geen sprake van een directe invloed. Deze film is een 'getuige' van het tijdperk van de surrealistische revolutie. Scenario van Luis Buñuel en Salvador Dali. Camerawerk van Albert Duverger.