Sydne Rome

Soraya

2003 | Biografie, Historische film, Drama

Italië/Duitsland 2003. Biografie van Lodovico Gasparini en Lodovico Gasperini. Met o.a. Anna Valle, Erol Sander, Mathilda May, Anja Kruse en Marco Vivio.

Nadat de Engelsen en de Sovjets Iran hadden bezet in 1941 uit angst voor collaboratie met nazi-Duitsland trad de sjah af en volgde zijn zoon Mohammed Reza Pahlevi (Sander) hem op. Reza ging nog even door als playboy zolang de geallieerden de lakens in het land uitdeelden. Nadat de Russen zich in 1946 als laatsten hadden teruggetrokken begon de sjah met een pro-westers beleid en moest hij nog even met hulp van zijn westelijke beschermers een opstand van zijn premier afslaan. Het werd tijd voor deze begeerde vrijgezel om te trouwen en voor nakomelingen te zorgen. De zuster (May) van de sjah woonde in Berlijn, waar zij Soraya Bakhtiari (Valle), die een Perzische vader en een Duitse moeder had, in 1949 uitnodigde voor een ontvangst, en de boodschap overbracht dat de sjah haar wilde ontmoeten. De in Keulen geboren Soraya wilde toneelspeelster worden en ging aarzelend en pas na hevig aandringen van haar vader naar Iran. Het was liefde op het eerste gezicht tussen haar en de sjah, maar helaas had Soraya een broze gezondheid. Ze werd ernstig ziek, maar trouwde de sjah in 1950 toen ze enigszins hersteld was en het gewaad van zestien kilo kon dragen. Hun geluk zou echter van korte duur zijn, omdat bleek dat Soraya geen kinderen kon krijgen. De sjah liet zich van haar scheiden, Soraya ging in Parijs wonen, kreeg een vorstelijke alimentatie, zette haar eerste schreden op de planken en ging voor de camera staan. Hoewel ze een oogverblindende verschijning was, kwam het niet tot een carrière als actrice. Ze ontmoet de Italiaanse regisseur Franco Indovina, en beleeft een romance met hem, maar helaas sterft hij in een vliegtuigongeluk, vlak voordat zij zouden gaan trouwen. Ze leidde geen onplezierig leven, maar ze ging om met de verkeerde mensen, die tot de steenrijken behoorden. In 2001 stierf ze in Parijs. Hoofdrol Valle is niet slecht, wordt gesteund door adequate bijrollen, maar over de echte Soraya kom je door het gedramatiseerde en sentimentele scenario van Jacqueline Feather en David Seidler naar een idee van Umberto Marino tamelijk weinig te weten. De definitieve biopic moet nog gemaakt worden. Het camerawerk is van Fabio Zamarion. Wordt meestal in twee delen uitgezonden.

Papa Giovanni - Ioannes XXIII

2002 | Biografie, Drama

Italië 2002. Biografie van Giorgio Capitani. Met o.a. Edward Asner, Michael Mendl, Claude Rich, Sydne Rome en Roberto Accornero.

Nadat de Engelsen en de Sovjets Iran hadden bezet in 1941 uit angst voor collaboratie met nazi-Duitsland trad de sjah af en volgde zijn zoon Mohammed Reza Pahlevi (Sander) hem op. Reza ging nog even door als playboy zolang de geallieerden de lakens in het land uitdeelden. Nadat de Russen zich in 1946 als laatsten hadden teruggetrokken begon de sjah met een pro-westers beleid en moest hij nog even met hulp van zijn westelijke beschermers een opstand van zijn premier afslaan. Het werd tijd voor deze begeerde vrijgezel om te trouwen en voor nakomelingen te zorgen. De zuster (May) van de sjah woonde in Berlijn, waar zij Soraya Bakhtiari (Valle), die een Perzische vader en een Duitse moeder had, in 1949 uitnodigde voor een ontvangst, en de boodschap overbracht dat de sjah haar wilde ontmoeten. De in Keulen geboren Soraya wilde toneelspeelster worden en ging aarzelend en pas na hevig aandringen van haar vader naar Iran. Het was liefde op het eerste gezicht tussen haar en de sjah, maar helaas had Soraya een broze gezondheid. Ze werd ernstig ziek, maar trouwde de sjah in 1950 toen ze enigszins hersteld was en het gewaad van zestien kilo kon dragen. Hun geluk zou echter van korte duur zijn, omdat bleek dat Soraya geen kinderen kon krijgen. De sjah liet zich van haar scheiden, Soraya ging in Parijs wonen, kreeg een vorstelijke alimentatie, zette haar eerste schreden op de planken en ging voor de camera staan. Hoewel ze een oogverblindende verschijning was, kwam het niet tot een carrière als actrice. Ze ontmoet de Italiaanse regisseur Franco Indovina, en beleeft een romance met hem, maar helaas sterft hij in een vliegtuigongeluk, vlak voordat zij zouden gaan trouwen. Ze leidde geen onplezierig leven, maar ze ging om met de verkeerde mensen, die tot de steenrijken behoorden. In 2001 stierf ze in Parijs. Hoofdrol Valle is niet slecht, wordt gesteund door adequate bijrollen, maar over de echte Soraya kom je door het gedramatiseerde en sentimentele scenario van Jacqueline Feather en David Seidler naar een idee van Umberto Marino tamelijk weinig te weten. De definitieve biopic moet nog gemaakt worden. Het camerawerk is van Fabio Zamarion. Wordt meestal in twee delen uitgezonden.

Tödliches Netz

1994 | Misdaad

Duitsland 1994. Misdaad van Vivian Naefe. Met o.a. Gottfried John, Sydne Rome, Dominic Raacke, Niels-Bruno Schmidt en Benno Fürmann.

Hauptkommissar Max Beckmann (John) speurt koortsachtig naar een seriemoordenaar, die zijn slachtoffers zoekt in het hackerswereldje. Beckmann die verliefd is op psychologe Karin Jensen (Rome), maakt zich zorgen om haar zoon Nicolai (Schmidt), die met zijn vriend Chet (F[KA3]urmann) lid is van een computerclub. Nicolai en Chet hebben een databank gekraakt, waarvan de eigenaren alles in het werk stellen om hun informatie voor anderen weg te houden. Lekkere krimi gesitueerd in het Duitse hackersmilieu, dat wat de technologie betreft snel werd achterhaald. Leuk om Rome weer eens te zien, die van oorsprong Amerikaanse is. Zij was ooit het sensuele blondje, dat (in deze film) inmiddels een bijna vijftig-jarige oma is (en nog steeds blond). Raacke, die Karkowski speelt, is heel bekend geworden als TATORT-commissaris Till Ritter. Schmidt-Schaller, die de rol van Steinke doet, werd eindjaren 1980 bekend als Leutnant Grawe in de DDR-serie POLIZEIRUF 110. Het scenario is van Jochen Brunow. Het camerawerk is van Martin Gressmann.

Beckmann und Markowski - Tödliches Netz

1994 | Mysterie

Duitsland 1994. Mysterie van Vivian Naefe. Met o.a. Gottfried John, Sydne Rome, Dominic Raacke, Niels-Bruno Schmidt en Benno Fürmann.

Hauptkommissar Max Beckmann (John) uit Berlijn speurt met zijn assistent Markowski (Raacke) koortsachtig naar een seriemoordenaar, die zijn slachtoffers zoekt onder de leden van een club van computerkrakers. Beckmann is verliefd op psychologe Karin Jensen (Rome). Hij maakt zich zorgen om haar zoon Nicolai (Schmidt) die met zijn vriend Chet (Fürmann) ook actief is in de computerclub. Nicolai en Chet zijn er met name in geslaagd binnen te dringen in een databank waarvan de eigenaars er alles voor over hebben om hun informatie te beveiligen. Lekkere krimi gesitueerd in het Duitse hackersmilieu, geschreven door Jochen Brunow. Prettig om de van oorsprong Amerikaanse Rome nog eens terug te zien; zij is het voormalige sensuele blondje dat inmiddels bijna de vijftig gepasseerd is en thans oma is, maar ze is nog steeds blond! Het camerawerk is van Martin Gressmann.

Il colore della vittoria

1990 | Drama, Biografie, Sportfilm

Italië 1990. Drama van Vittorio De Sisti. Met o.a. Adalberto Maria Merli, Claudio Amendola, Massimo Bonetti, Sydne Rome en Nancy Brilli.

Televisiefilm over het tweede wereldkampioenschap voetbal, dat in 1934 in Italië werd gehouden en voor het eerst door de Italiaanse nationale ploeg werd gewonnen. We volgen de spelers en andere betrokkenen. Hoofdfiguur is wel Vittorio Pozzo, een journalist en voetbaldeskundige, die manager werd van het nationale elftal. We zien ook het politieke gemaneuvreer van Mussolini, die wilde pronken met het organisatietalent van zijn fascistische regering. Behoorlijk spel, goed draaiboek en goede regie.

Edouard et ses filles

1990 | Komedie

België/Frankrijk 1990. Komedie van Michel Lang. Met o.a. Pierre Mondy, Valérie Karsenty, Nathalie Auffret, Sophie Carle en Christine Lemler.

In zijn films reduceert Lang de generatie van de jaren `70 - die in werkelijkheid bezield werd door een tragisch levensgevoel - tot een reeks clich[KA1]es van het boulevardtoneel (vgl. À NOUS LES PETITES ANGLAISES). Met deze tv-film over de generatie van de jaren '80 vervalt hij opnieuw in dezelfde fout: het is een samenraapsel van gebeurtenissen die aan de lopende band verzonnen zijn. Daarbij komt nog dat de acteurs een rommeltje van allerlei nationaliteiten vormen.

Romanza final

1986 | Biografie, Musical

Spanje 1986. Biografie van José María Forqué. Met o.a. José Carreras, Sydne Rome en Antonio Ferrandis.

Het leven van de tenor José Gayarre. Een biografische musical, aanvaardbaar wat betreft sfeer, miserabel wat betreft cinematografische kwaliteit.

Arrivano i miei

1982 | Komedie

Italië 1982. Komedie van Nini Salerno. Met o.a. Nini Salerno, Sydne Rome, Diego Abatantuono, Giuliana Calandra en Franco Oppini.

Een verhaal over een middenstandsgezin. Vader is tandarts en radio-amateur, moeder geeft les aan huisvrouwen en de veertien- jarige dochter gaat naar de bovenbouw. Op een dag wint moeder een tv-quiz: ze mag een weekend op stap met een bekende zanger. Dit verstoort het wankel evenwicht van het gezin. Oppervlakkig vertier, een schaamteloos mengelmoesje van Italiaans cabaret en klucht. Er zijn leuke momenten en soms wordt er goed gespeeld, maar die krenten in de pap kunnen de film niet redden.

Looping

1981 | Drama

Duitsland 1981. Drama van Walter Bockmayer en Rolf Bührmann. Met o.a. Hans Christian Blech, Shelley Winters, Sydne Rome, Ingrid Caven en Adrian Hoven.

Liefde en jaloezie, hartstocht en moord in de achtbaan. Het op super-8 begonnen duo-Bockmayer en Bührmann bereikt internationale allure in dit kermisartiestendrama.

Los Locos vacinos del 20

1980 | Komedie, Erotiek

Italië/Spanje 1980. Komedie van Juan Bochs. Met o.a. Sydne Rome, Simón Andreu, Maria Rosaria Omaggio en Carlos Larrañaga.

Twee vrienden kunnen er niet tegen dat hun echtgenotes belangrijkere banen dan zijzelf hebben. Een even groteske als onuitstaanbare film.

Schöner Gigolo - armer Gigolo

1978 | Drama

Duitsland 1978. Drama van David Hemmings. Met o.a. David Bowie, Marlene Dietrich, Kim Novak, Sydne Rome en Maria Schell.

Marlene Dietrichs come-back in de film na zeventien jaar. Ze speelt een barones die haar brood verdient met een gigolo- bedrijf. Onbegrijpelijk, want zij had gezworen nooit meer in een Duitse film te spelen. Ondanks alle talent een prul van een film. Ook het publiek bleef weg.

Moi, fleur bleu

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Eric Le Hung. Met o.a. Jodie Foster, Jean Yanne, Sydne Rome, Bernard Giraudeau en Lila Kedrova.

Achter zijn norse voorkomen is een vrachtrijder een sentimenteel man die hevig verliefd wordt op een Amerikaans fotomodel en zich verantwoordelijk voelt voor haar al even vrijgevochten, jongere zusje. Toch zal ze haar maagdelijkheid verliezen bij een jonge vriend van haar beschermer en hierover een schoolopstel maken. De goed gekozen acteurs wegen op tegen het rommelig scenario dat kluchteffecten afwisselt met een weinig diepgaande psychologische observatie. De Franse versie is te verkiezen boven de Engelse, door de verbazende flair waarmee Foster Franse schuttingtaal hanteert.

Il Mostro

1977 | Mysterie, Drama

Italië 1977. Mysterie van Luigi Zampa. Met o.a. Johnny Dorelli, Sydne Rome, Angelica Ippolito en Orazio Orlando.

De journalist Berigozzi (een goede rol van Dorelli) werkt bij een uitgever en hij laat zich iedere vernedering welgevallen, als hij maar carrière kan maken. Hij schrijft pessimistische thrillers en werkt mee aan een damesblad. Hij ziet kans de aandacht op zich te vestigen als hij een brief krijgt, ondertekend door 'Il Mostro' - Het Monster, waarin de anonyme schrijver aankondigt dat de dag daarop een bekende televisie- persoonlijkheid zal worden vermoord. Barigozzi wordt een gevierd journalist, die steeds weer nieuwe moorden weet te voorspellen, maar op een dag wordt hij natuurlijk zelf verdacht en hij belandt in de gevangenis. Een analyse van de on-moraal en de houding van mensen in Italië, maar dan wel heel oppervlakkig.

Umarmungen und andere Sachen

1976 | Misdaad

Duitsland 1976. Misdaad van Jochen Richter. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Sydne Rome, Anny Duperey, Alfred Edel en Willi Trenk-Trebitsch.

Een jongeman met een door roof verkregen half miljoen op zak komt op een oude boerderij twee geflipte vrouwen tegen. Een aardig gegeven dat halverwege in rook opgaat, wat jammer is van Léaud en zijn mooie tegenspeelsters.

Folies bourgeoises

1976 | Komedie

Frankrijk/Italië/Duitsland 1976. Komedie van Claude Chabrol. Met o.a. Stéphane Audran, Bruce Dern, Sydne Rome, Jean-Pierre Cassel en Ann-Margret.

Geen moordmysterie of psychologisch drama van nouvelle vague-meester Chabrol, maar nu eens een kolderieke relatiekomedie. De vrouw van een welgestelde schrijver heeft een verhouding met zijn uitgever, terwijl zowel schrijver als uitgever er zelf ook geheime relaties op nahouden. De verwikkelingen zijn op den duur moeilijk te volgen en eigenlijk ook niet bijster interessant. De op zich aantrekkelijke internationale cast lijkt er grotendeels net zo over te denken. Misschien had Chabrol beter de serieuze toon kunnen aanhouden van de roman van Lucie Faure, waarop hij zich baseerde.

Quaranta gradi all' ombra del lenzuolo

1975 | Komedie, Erotiek

Italië 1975. Komedie van Sergio Martino. Met o.a. Marty Feldman, Barbara Bouchet, Edwige Fenech, Dayle Haddon en Alberto Lionello.

Vijf episodes, waarin mooie vrouwen een perverse voorkeur voor onooglijke of gedegenereerde mannen hebben. Verbazingwekkend dat prominente acteurs zich lenen voor een reeks van platvloerse flauwiteiten. Feldman zorgt voor de enige humor als lijfwacht van een miljonairsdochter. Op de tv wordt de vijfde episode weleens weggelaten. Te zien zijn o.a. Il SOLDI IN BOCCA (Motesano en Bouchet), UN POSTO TRANQUILO (Maccione en Rome), LA GUARDIA DEL CORPO (Feldman en Haddon) en LA CAVALLONA (Fenech).

La Baby-sitter

1975 | Thriller

Frankrijk/Duitsland/Italië 1975. Thriller van René Clément. Met o.a. Maria Schneider, Sydne Rome, Robert Vaughn, Vic Morrow en Nadja Tiller.

Een beeldhouwster deelt haar woning met een aspirant-actrice die zich laat manoeuvreren in kidnap-complot waarvan huisgenote als mee ontvoerde baby-sitter ook slachtoffer dreigt te worden. Chaotisch scenario en al te heterogene rolbezetting resulteren in een primitieve B-film waarop Clément geen enkele greep lijkt te hebben, al doet hij bij vlagen zijn reputatie als kinderregisseur wel eer aan. Kranig spel van Schneider - ondanks alom gepubliceerde problemen met Italiaanse justitie tijdens opnamen - is het enige lichtpuntje.

Il faut vivre dangereusement

1975 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1975. Misdaad van Claude Makovski. Met o.a. Annie Girardot, Claude Brasseur, Sydne Rome, Hans Christian Blech en Mylène Demongeot.

Een privé-detective merkt dat zijn opdracht - bewijzen verzamelen tegen een overspelige echtgenote - een dekmantel is om hem in een ander bedenkelijk zaakje te gebruiken. Een reeks moorden is het gevolg. Een ongewone misdaadfilm die ernst en parodie afwisselt, maar in beiden de juiste toon treft, goed gespeeld door Brasseur en Girardot als zijn kordate vriendin. Scenario van regisseur Makovski, Nelly Kaplan en Claude Veillot naar de roman Les suicides du printemps van Raymond Marlot.

La race des seigneurs

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Pierre Granier-Deferre en Denys Granier-Deferre. Met o.a. Alain Delon, Sydne Rome, Jeanne Moreau, Claude Rich en Jean-Marc Bory.

Een politicus kan minister worden in de nieuwe regering. Hij heeft er alles voor over om dat te bereiken. Hij vervreemdt van zijn gezin, verzaakt het programma van zijn partij en drijft zijn minnares tot zelfmoord. In de film wordt zo angstvallig mogelijk geprobeerd de held niet met een bestaande partij te associëren zodat er een karakterloze schildering van het milieu ontstaat. De satirische elementen van Félicien Marceau's roman Creezy zijn vervangen door melodrama, vooral in de romance met het fotomodel. Niettemin goed spel. De regisseur en Pascal Jardin bewerkten de roman tot scenario. Walter Wottitz keek door de camera.

La Testa del serpente

1974 | Actiefilm, Misdaad

Italië/Spanje 1974. Actiefilm van José Maesso. Met o.a. Helmut Berger, Sydne Rome, José Ferrer, Kevin McCarthy en Juan Luis Galiardo.

Een gedeserteerde G.I. is een betaalde killer in een Zuidamerikaanse republiek geworden, maar weigert de opdracht om een vriend te doden. Dat plaatst hem op de zwartelijst van de opdrachtgevers, maar de F.B.I. schakelt hem in om een commando te trainen dat de organisatie moet liquideren. De merkwaardige rolbezetting geeft deze middelmatige actiefilm - die politieke verwijzingen angstvallig uit de weg gaat - enige curiositeitswaarde. Berger is als revolverheld wel verrassend, maar nauwelijks overtuigend.

Reigen

1973 | Komedie, Erotiek

Oostenrijk/Frankrijk 1973. Komedie van Otto Schenck. Met o.a. Gertraud Jesserer, Hans Brenner, Sydne Rome, Helmut Berger en Senta Berger.

Deze vierde verfilming van het ooit geruchtmakende toneelstuk van Arthur Schnitzler over voortdurende paarwisseling in het Wenen van 1900, bestaat uit tien episodes tot de cirkel wordt gesloten via dezelfde prostituée waarmee het ook begon. De neergaande lijn sinds Ophuls' meesterwerk LA RONDE bereikt een dieptepunt in deze nieuwste versie. De acteurs zijn goed of/en aantrekkelijk, maar de regie van een theaterman is lomp en het scenario geeft een overmatige aandacht aan de copulaties, en verwaarloost de ironie en de melancholie van het voor- en naspel. De eentonigheid wordt nog geaccentueerd door misplaatste en nadrukkelijke muziek van Lai.

El Clan de los inmorales

1973 | Misdaad

Dominicaanse Republiek/Spanje/Italië 1973. Misdaad van José G. Maesso. Met o.a. Helmut Berger, Sydne Rome, José Ferrer, Kevin McCarthy en Elena Berrido.

De politie ziet zich genoodzaakt zo hard op te treden tegen een gewetenloze zakenman/gangster dat de scheidslijn tussen wettig en ontwettig gedrag begint te vervagen. Deze film met zeer veel geweld tracht zijn uitgesproken fascistische inslag te verdoezelen met veel actie en obligate grappen. I-titel: ORDINE DI UCCIDERE; USA/GB-titel: ORDER TO KILL.

Diary Of Forbidden Dreams

1973 | Komedie

Duitsland/Frankrijk/Italië 1973. Komedie van Roman Polanski. Met o.a. Sydne Rome, Roman Polanski, Hugh Griffith, Marcello Mastroianni en Romolo Valli.

De politie ziet zich genoodzaakt zo hard op te treden tegen een gewetenloze zakenman/gangster dat de scheidslijn tussen wettig en ontwettig gedrag begint te vervagen. Deze film met zeer veel geweld tracht zijn uitgesproken fascistische inslag te verdoezelen met veel actie en obligate grappen. I-titel: ORDINE DI UCCIDERE; USA/GB-titel: ORDER TO KILL.

Le ultime ore di una vergine

1972 | Drama

Italië 1972. Drama van Gianfranco Piccioli. Met o.a. Massimo Farinelli, Sydne Rome en Don Backy.

Een kijk op sociale ongelijkheid en dwaasheid door de ogen van een jonge fotograaf die Rome afstruint in het gezelschap van opstandige studenten, stakende arbeiders, armen en bedelaars, die allemaal een dubbel leven leiden. Zijn eigen privé-leven wijkt trouwens ook af van zijn openbare leven en zijn verhouding met een jonge vrouw heeft een abortus tot gevolg. Een wrede kijk op het leven aan de buiten- zowel als aan de binnenkant. Helaas zijn de regie en de vertolkingen allebei zwak.

Che?

1972 | Komedie, Erotiek

Duitsland/Italië 1972. Komedie van Roman Polanski. Met o.a. Sydne Rome, Marcello Mastroianni, Hugh Griffith, Romolo Valli en Roman Polanski.

Een Amerikaanse liftster ontsnapt in Italie aan een aanranding en zoekt haar toevlucht in een villa waar ze als een van de (bizarre) gasten wordt gezien. Na bedreigd en belaagd te zijn, en haar oude gastheer bij de aanblik van haar charmes van genot te hebben laten sterven, ontkomt ze aan haar huisgenoten die haar achtervolgen, door weer te gaan liften. Deze variant op ALICE IN WONDERLAND mist door de zonnige Italiaanse situering en goedmoedig acteren, de verontrustende accenten van Polanski's andere werk, waardoor de film zonder verbindende sfeer chaotisch wordt met meer of minder leuke, losse scènes. Het scenario is van Polanski en Gerard Brach. Het camerawerk is van Marcello Gatti en Giuseppe Ruzzolini.

La Ragazza di latta

1970 | Sciencefiction

Italië 1970. Sciencefiction van Marcello Aliprandi. Met o.a. Sydne Rome, Roberto Antonelli, Elena Persiani, Umberto d' Orsi en Adriano Amidei Mogliano.

In een steriele toekomststaat weet de held alleen in zijn fantasieën aan indoctrinatie te ontsnappen. Zijn fantasieën concentreren zich steeds meer rond een toevallig gezien meisje, tot ze een robot blijkt te zijn. Zijn rebellie tegen het systeem blijkt dan voor datzelfde systeem nuttig te kunnen worden gemaakt. Deze pretentieuze sf-film heeft een verward scenario, waar de regisseur onvoldoende greep op krijgt, zodat de opmerkelijke fotografie de voornaamste kwaliteit is van deze filmische brij, waarin ook de geslaagde ideeën en scènes pruttelend verzinken.

Vivi, o preferibilmente morti

1969 | Western

Italië/Spanje 1969. Western van Duccio Tessari. Met o.a. Giuliano Gemma, Nino Benvenuti, Sydne Rome, Cris Huerta en Antonio Casas.

Een playboy uit de grote stad kan een erfenis in de wacht slepen door een half jaar een oogje te houden op een broer, die in het Wilde Westen een boerenbestaan tracht op te bouwen. Veel dwaze en komische avonturen in deze ontspannen spaghetti-western, die best aardig is vanwege de parodistische inslag. Gemma speelt als Montgomery Wood; let even op Rome in haar tweede filmrol. USA-titel: ALIVE OR PREFERABLY DEAD.

Bulldog Drummond : Some Girls Do

1969 | Thriller

Verenigd Koninkrijk 1969. Thriller van Ralph Thomas. Met o.a. Richard Johnson, Daliah Lavi, Bebe Loncar, Robert Morley en Sydne Rome.

Bulldog Drummond (Johnson) staat in voor de bewaking van een nieuw supersonisch vliegtuig. Tijdens een van de eerste testvluchten duikt een aantal tot de tanden gewapende dames op, die blijken te werken voor Drummonds aartsvijand Carl Peterson (Villiers). Typisch produkt voor de psychedelische jaren 1960-70, inmiddels sterk verouderd. Een afgang voor de hoofdpersoon, die beter af was met de reeks goedkope films uit het begin van zijn carrière. Oppervlakkig scenario van David Osborn en Liz Charles-Williams brengt spektakel, maar ondermaatse spanning en humor. Fotografie van Ernest Stewart. Dezelfde ploeg was verantwoordelijk voor het betere DEADLIER THAN THE MALE, twee jaar eerder.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2003	Soraya
2002	Papa Giovanni - Ioannes XXIII
1994	Tödliches Netz
1994	Beckmann und Markowski - Tödliches Netz
1990	Il colore della vittoria
1990	Edouard et ses filles
1986	Romanza final
1982	Arrivano i miei
1981	Looping
1980	Los Locos vacinos del 20
1978	Schöner Gigolo - armer Gigolo
1977	Moi, fleur bleu
1977	Il Mostro
1976	Umarmungen und andere Sachen
1976	Folies bourgeoises
1975	Quaranta gradi all' ombra del lenzuolo
1975	La Baby-sitter
1975	Il faut vivre dangereusement
1974	La race des seigneurs
1974	La Testa del serpente
1973	Reigen
1973	El Clan de los inmorales
1973	Diary Of Forbidden Dreams
1972	Le ultime ore di una vergine
1972	Che?
1970	La Ragazza di latta
1969	Vivi, o preferibilmente morti
1969	Bulldog Drummond : Some Girls Do

name

email

mijn instellingen