Robert Benmussa

Venus in Fur

2013 | Drama

Frankrijk/Polen 2013. Drama van Roman Polanski. Met o.a. Emmanuelle Seigner en Mathieu Amalric.

Prikkelende en geestige 'battle of the sexes' tussen wulps geklede actrice die auditie komt doen (Seigner) en pedante theaterregisseur (Amalric). De auditie is voor een theaterversie van Venus im Pelz, Leopold von Sacher-Masochs baanbrekende boek over seksuele onderwerping. De op een Broadwaystuk van David Ives gebaseerde film staat sowieso al bol van de erotische spanning, maar profiteert ook nog eens van het feit dat Seigner Polanski's vrouw is en Amalric er precies zo uitziet als de jonge Polanski (zeg maar die uit Chinatown en The Tenant).

The Ghost Writer

2010 | Drama, Mysterie, Thriller

Verenigd Koninkrijk/Frankrijk/Duitsland 2010. Drama van Roman Polanski. Met o.a. Ewan McGregor, Pierce Brosnan, Olivia Williams, James Belushi en Kim Cattrall.

De Britse voormalig premier Adam Lang (Brosnan) huurt een ghostwriter (McGregor) in voor zijn memoires. Deze stuit op zaken die het daglicht nauwelijks verdragen. Goed gemaakte, klassieke, Hitchcockiaanse thriller met prima acteurs is gebaseerd op de roman The Ghost die politiek journalist Robert Harris schreef vlak na het aftreden van Tony Blair. De overeenkomsten met het tijdperk Blair-George Bush zijn overduidelijk. Regisseur Polanski had huisarrest in Zwitserland wegens een oude zedenzaak toen The Ghost Writer een zegetocht langs filmfestivals maakte.

Oliver Twist

2005 | Drama

Verenigd Koninkrijk/Tsjechië/Frankrijk/Italië 2005. Drama van Roman Polanski. Met o.a. Barney Clark, Ben Kingsley, Jamie Foreman, Harry Eden en Leanne Rowe.

De jonge Oliver Twist leidt een ellendig leven. Eerst moet hij slavenarbeid uitvoeren. Dan wordt hij te werk gesteld bij een doodkistenmaker, waar zijn collega's hem verachten. Hij loopt weg en sluit zich in Londen aan bij de zakkenrollersbende van Fagin (Ben Kingsley). Polanski verfilmde het verhaal van Dickens in klassieke stijl, met fraai en een tikje ouderwets gebruik van kleursymboliek. Het titelpersonage is een speelbal van krachten die hij niet kan controleren. Dat hij daardoor blanco blijft is de zwakte van de film, die schitterend is vormgegeven, maar een emotionele kern ontbeert.

The Pianist

2002 | Biografie, Drama, Oorlogsfilm

Verenigd Koninkrijk/Frankrijk/Duitsland/Polen 2002. Biografie van Roman Polanski. Met o.a. Adrien Brody, Thomas Kretschmann, Frank Finlay, Maureen Lipman en Emilia Fox.

'Prominente filmregisseur zoekt man tussen de 25 en 35, slank postuur, gevoelig, kwetsbaar en charismatisch. Acteerervaring niet vereist.' Polanski plaatste zijn advertentie omdat hij een film wilde maken over hoe de vermaarde Poolse pianist Wladyslaw Szpilman (1911-2000) de verschrikkingen van de nazi's in Polen overleefde. Hij kreeg bijna 1500 reacties, maar koos uiteindelijk voor de ervaren acteur Brody. Diens ingetogen werk leverde hem een César en een Oscar op. Polanski, die zelf met moeite de oorlog overleefde, won een Oscar voor beste regisseur.

Là-bas... mon pays

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Alexandre Arcady. Met o.a. Antoine de Caunes, Nozha Khouadra, Samy Naceri, Saïd Amadis en Mathilda May.

'Prominente filmregisseur zoekt man tussen de 25 en 35, slank postuur, gevoelig, kwetsbaar en charismatisch. Acteerervaring niet vereist.' Polanski plaatste zijn advertentie omdat hij een film wilde maken over hoe de vermaarde Poolse pianist Wladyslaw Szpilman (1911-2000) de verschrikkingen van de nazi's in Polen overleefde. Hij kreeg bijna 1500 reacties, maar koos uiteindelijk voor de ervaren acteur Brody. Diens ingetogen werk leverde hem een César en een Oscar op. Polanski, die zelf met moeite de oorlog overleefde, won een Oscar voor beste regisseur.

Furia

2000 | Komedie, Sciencefiction, Romantiek

Frankrijk 2000. Komedie van Alexandre Aja. Met o.a. Stanislas Merhar, Marion Cotillard, Wadeck Stanczak, Pierre Vaneck en Carlo Brandt.

Het scenario van de twintig-jarige regisseur Alexandre Aja en Gregory Levasseur naar een kort verhaal Graffiti van Julio Cortazar, verwijst naar toestanden in Argentinie. In Aja`s film is het verpakt als een romantische geschiedenis, die in de nabije toekomst speelt. Na een taaie strijd van bijna dertien jaar is een stad in een woestijn ingenomen, en de autoriteiten hebben bepaald dat het geschreven woord verboden is. De twintigjarige Theo is kunstenaar en maakt 's nachts kleurrijke beeldverhalen als muurkranten, die door de overheid met man en macht weer verwijderd worden. Zo ontmoet Theo op een van zijn escapades Elia (Cotillard), die ook muurschilderingen maakt om de bevolking wakker te schudden tegen de dictatuur. Naar Theo wordt gezocht, maar hij weet telkens aan een arrestatie te ontsnappen. Elia wordt gefolterd en als Theo dit hoort, laat hij zich oppakken om bij haar te zijn. In het subplot maken we kennis met Theo`s vader Aaron (Vaneck) die een groezelige bar uitbaat nadat de overheid hem blind had gemaakt voor kleuren, hij ziet nu in zwart-wit, zodat het voor hem geen zin meer had om verder te werken als kunstenaar. Verder wordt Theo geïnspireerd tot zijn schepping via versleutelde boodschappen, die hij meent te horen op de radio ondanks de stoorzenders. Theo's broer Laurence (Stanczak) zit bij de rechterlijke macht en steunt de dictatuur. Hoofdrol Merhar is goed en regisseur Ajar laat zien dat hij over talent beschikt. Het camerawerk is van Gerry Fisher, die op locatie in Marokko draaide. Soms valt op dat het budget van deze pamflettistische film heel bescheiden was.

Les enfants du siècle

1999 | Drama, Historische film, Biografie

Frankrijk 1999. Drama van Diane Kurys. Met o.a. Juliette Binoche, Benoît Magimel, Stefano Dionisi, Robin Renucci en Karin Viard.

Het scenario van de twintig-jarige regisseur Alexandre Aja en Gregory Levasseur naar een kort verhaal Graffiti van Julio Cortazar, verwijst naar toestanden in Argentinie. In Aja`s film is het verpakt als een romantische geschiedenis, die in de nabije toekomst speelt. Na een taaie strijd van bijna dertien jaar is een stad in een woestijn ingenomen, en de autoriteiten hebben bepaald dat het geschreven woord verboden is. De twintigjarige Theo is kunstenaar en maakt 's nachts kleurrijke beeldverhalen als muurkranten, die door de overheid met man en macht weer verwijderd worden. Zo ontmoet Theo op een van zijn escapades Elia (Cotillard), die ook muurschilderingen maakt om de bevolking wakker te schudden tegen de dictatuur. Naar Theo wordt gezocht, maar hij weet telkens aan een arrestatie te ontsnappen. Elia wordt gefolterd en als Theo dit hoort, laat hij zich oppakken om bij haar te zijn. In het subplot maken we kennis met Theo`s vader Aaron (Vaneck) die een groezelige bar uitbaat nadat de overheid hem blind had gemaakt voor kleuren, hij ziet nu in zwart-wit, zodat het voor hem geen zin meer had om verder te werken als kunstenaar. Verder wordt Theo geïnspireerd tot zijn schepping via versleutelde boodschappen, die hij meent te horen op de radio ondanks de stoorzenders. Theo's broer Laurence (Stanczak) zit bij de rechterlijke macht en steunt de dictatuur. Hoofdrol Merhar is goed en regisseur Ajar laat zien dat hij over talent beschikt. Het camerawerk is van Gerry Fisher, die op locatie in Marokko draaide. Soms valt op dat het budget van deze pamflettistische film heel bescheiden was.

Les menteurs

1996 | Romantiek, Komedie

Frankrijk/Zuid-Afrika 1996. Romantiek van Élie Chouraqui. Met o.a. Lorraine Bracco, Julie Gayet, Christian Charmetant, Marc Lavoine en Marie Guillard.

Het scenario van de twintig-jarige regisseur Alexandre Aja en Gregory Levasseur naar een kort verhaal Graffiti van Julio Cortazar, verwijst naar toestanden in Argentinie. In Aja`s film is het verpakt als een romantische geschiedenis, die in de nabije toekomst speelt. Na een taaie strijd van bijna dertien jaar is een stad in een woestijn ingenomen, en de autoriteiten hebben bepaald dat het geschreven woord verboden is. De twintigjarige Theo is kunstenaar en maakt 's nachts kleurrijke beeldverhalen als muurkranten, die door de overheid met man en macht weer verwijderd worden. Zo ontmoet Theo op een van zijn escapades Elia (Cotillard), die ook muurschilderingen maakt om de bevolking wakker te schudden tegen de dictatuur. Naar Theo wordt gezocht, maar hij weet telkens aan een arrestatie te ontsnappen. Elia wordt gefolterd en als Theo dit hoort, laat hij zich oppakken om bij haar te zijn. In het subplot maken we kennis met Theo`s vader Aaron (Vaneck) die een groezelige bar uitbaat nadat de overheid hem blind had gemaakt voor kleuren, hij ziet nu in zwart-wit, zodat het voor hem geen zin meer had om verder te werken als kunstenaar. Verder wordt Theo geïnspireerd tot zijn schepping via versleutelde boodschappen, die hij meent te horen op de radio ondanks de stoorzenders. Theo's broer Laurence (Stanczak) zit bij de rechterlijke macht en steunt de dictatuur. Hoofdrol Merhar is goed en regisseur Ajar laat zien dat hij over talent beschikt. Het camerawerk is van Gerry Fisher, die op locatie in Marokko draaide. Soms valt op dat het budget van deze pamflettistische film heel bescheiden was.

Dis-moi oui...

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Alexandre Arcady. Met o.a. Jean-Hugues Anglade, Julia Maraval, Claude Rich, Valérie Kaprisky en Patrick Braoudé.

Kinderarts dokter St[KA1]ephane Villiers (Anglade) is de benijdenswaardigste vrijgezel van Bordeaux. Hij is rond de dertig, succesvol en werkt in de chique priv[KA1]ekliniek van zijn vader, professor Villiers (Rich). Ooit zal dat alles aan hem toebehoren. Het leven in de stad aan de Gironde is mooi, iedereen bezit de nieuwste electronische speelgoedjes, luxe terreinwagens en fraaie appartementen. Tussen het rokkenjagen en het wagen van een gokje in een illegale speelhol, is er ook nog wat werk. Op een avond wordt St[KA1]ephane geconfronteerd met een meisje op zijn stoep, Eva (Maraval). Hij denkt dat het een scholiere is die de bus of de trein gemist heeft, maar het verleidelijke wichtje vertelt hem dat ze thuis mishandeld wordt. Hij wil haar wel voor de nacht onderdak verlenen, maar hij raakt niet meer van haar af. Om een lang verhaal kort te maken: ze lijdt aan een bijzondere hersentumor, die dokter Villiers moet verhelpen. Een dergelijke operatie is nog nooit uitgevoerd! De afloop laat zich raden. De kwaal is overigens authentiek, maar verder is de film volslagen ongeloofwaardig en het scenario van Olivier Dazat, Antoine Lacomblez en Arcady is ronduit slecht en oppervlakkig. Positief aan deze idiote, stroperige film zijn de volgende zaken die de waardering bepaald hebben: hunkerende ziekenhuispsychologe Nathalie, is lief, mooi en echt; Laforêt als moeder van Eva stelt haar oude fans niet teleur; de beelden van Robert Alazraki geven je zin om eens tijdens een vakantie Bordeaux te bezoeken en last, but not least, de muziek van Philippe Sarde beantwoordt aan de verwachtingen. Dolby-geluid.

Producer		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2013	Venus in Fur
2010	The Ghost Writer
2005	Oliver Twist
2002	The Pianist
2000	Là-bas... mon pays
2000	Furia
1999	Les enfants du siècle
1996	Les menteurs
1995	Dis-moi oui...

name

email

mijn instellingen