Albert Simono

Les pisteurs : Le marché du sport

Frankrijk 1996. Drama van Luc Béraud. Met o.a. Antoine Duléry, Philippe Lelièvre, Claude Evrard, Albert Simono en Philippe Nahon.

Jour de colère

Frankrijk 1992. Drama van David Delrieux. Met o.a. Cécile Pallas, Frédéric van den Driessche, Carlo Brandt, Bernard Ballet en Albert Simono.

Al sinds haar kindertijd wordt Pallas gekweld door de herinnering aan het dodelijk ongeluk van haar vader. Ze was er getuige van en volgens haar was Brandt, destijds een vriend des huizes, bewust verantwoordelijk voor diens dood. Als ze hem na vijftien jaar toevallig terugziet is ze vastbesloten zich op hem te wreken. Een jonge vrouw bezeten door haatgevoelens op een persoon waarvan ze niet eens met zekerheid weet of hij haar vader vermoord heeft. Kan je als jonge volwassene trouwens wel nuchter oordelen over een feit, hoe ingrijpend ook, dat je als kind meemaakte? Acteerprestaties zijn redelijk, maar het scenario van Delrieux en Mireille Lanteri is niet altijd even geloofwaardig. Gérard Vigneron stond achter de camera.

À gauche en sortant de l'ascenseur

Frankrijk 1988. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Richard, Richard Bohringer, Emmanuelle Béart, Fanny Cottençon en Jean-Michel Dupuis.

Gérard Lauzier bewerkte zijn toneelstuk L'amuse- gueule tot scenario. Een vaudeville vol wrange grappen, persoonsverwisselingen en achtervolgingen volgens de beste tradities van het genre. Zeer goed, maar enigszins overdreven acteerwerk. Molinaro maakte er geen verfilmd toneel van en het resultaat is vrij vermakelijk. Het camerawerk is van Robert Fraisse.

Les ripoux

Frankrijk 1984. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Philippe Noiret, Thierry Lhermitte, Régine, Grace De Capitani en Claude Brosset.

Typisch zo'n komedie waar de Fransen mee weglopen, die ze overladen met prijzen (maar liefst drie Césars) maar die in het buitenland koel wordt ontvangen. Terwijl het verhaal van de door de wol geverfde politieinspecteur die een groentje op z'n dak krijgt, best leuk is. Oude rot René (Noiret) licht jonge idealist François (Lhermitte) beentje, maar krijgt zijn trekken thuis. François maakt rare sprongen, wordt pardoes rijk, en blijkt zelfs gewetenloos te zijn. Misschien moet je Frans zijn om er chocola van te maken, maar geinig is het zeker.

Pervertissima

België 1971. Erotiek van Jean-Louis Van Belle. Met o.a. Maelle Pertuzzo, Albert Simono, Charles Buhr, Jacques Lacourie en Jean-Louis Van Belle.

Een lachwekkend idiote reportagefilm met Pertuzzo als een studente die door een literair agentschap wordt ingehuurd om in Parijs een enquête over de liefde te houden. Ze belandt, zoals verwacht kon worden, in bordelen, stripteasetenten, sauna's en op het einde zelfs in een laboratorium waar een gekke professor aan de perfecte man werkt. Zo onvoorstelbaar slecht dat het soms heel leuk wordt.

Perverse et docile

Frankrijk 1970. Thriller van J.L. van Belle. Met o.a. Carole Lebel, Albert Simono, Katia Kenno, Paul Descombes en Claude Beautheac.

Een vrouw pleegt een reeks weerzinwekkende moorden en rijdt zich vervolgens in een auto te pletter. Hierna wordt het waarom van dit alles uit de doeken gedaan. LA MARIÉE ETAIT EN NOIR voor de seksmarkt.

Le Sadique aux dents rouges

België 1970. Horror van Jean-Louis van Belle. Met o.a. Jane Clayton, Albert Simono en Daniel Moosman.

Een geleerde verandert een jongeman in een vampier. Een zwak werkje gebaseerd op I WAS A TEENAGE FRANKENSTEIN en I WAS A TEENAGE WEREWOLF.