Jean-Pierre Rochette

Les enfants du printemps : Les feuilles mortes

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

Les enfants du printemps : Les copains d'abord

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

Les enfants du printemps : En haut de l'affiche

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

Heureusement qu'on s'aime

Frankrijk 1997. Komedie van David Delrieux. Met o.a. Bernadette Lafont, Andréa Ferréol, Jordan Santoul, Nadine Spinoza en Marc Samuel.

François Kléber : Dans la gueule du loup

Frankrijk 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Yves Afonso en Jean-Noël Brouté.

Commissaris Fran[KA10]cois Kl[KA1]eber (Lanvin) waagt zich in het hol van de leeuw. Hij infiltreert in een gangsterbende die hij op heterdaad wil betrappen. Alles verloopt uitstekend, tot de teerlingen opnieuw geworpen worden. Zijn assistente Esther (Vitali) wordt gegijzeld door zijn 'medeplichtigen'. Hij moet nu uiterst voorzichtig te werk gaan om Esther te redden. Was Kléber te voortvarend waardoor het leven van Esther in de waagschaal raakte? Wie het weten wil moet blijven zitten tot de allesbehalve onverwachte afloop van deze routineuze politiefilm. Het scenario is van Sylvain Saada, Gérard Carré en Alain Minier. Het camerawerk is van Daniel Diot, die zes belevenissen van de commissaire op de gevoelige laag vastlegde.

Emmanuelle : Le parfum d'Emmanuelle

Frankrijk 1993. Erotiek van Francis Leroi. Met o.a. Marcella Walerstein, Sylvia Kristel, George Lazenby en Jean-Pierre Rochette.

Young Emmanuelle (Walerstein) bezoekt een oude vriend (Rochette), die op Bali een bar runt. Eigenlijk is hij een schrijver die zich terugtrok om zijn biografie en een filmscenario te schrijven. Hij vertelt Emmanuelle zijn levensgeschiedenis. Haar wonderbaarlijk verjongend parfum gebruikt zij om zijn ouders, die een belangrijke rol in zijn leven speelden, jeugdige krachten te hergeven. Later ontvangt hij voor zijn film een nominatie voor een Gouden Palm op het festival van Cannes: een eer, die deze aflevering van de tv-avonturen van Emmanuelle nooit te beurt zal vallen. Het scenario is van Jean- Marc Vasseur en Timothy Fox, met 'additional story ideas' van Alain Siritzky. Het camerawerk is van Denis Rouden. Stereo.

Amour fou

Duitsland​/​​Italië​/​​Tsjechoslowakije​/​​Frankrijk 1993. Drama van Roger Vadim. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Andrea Occhipinti, Laetitia Legrix, Henri Virlogeux en Daniel Briquet.

Occhipinti is schrijver, veertig jaar oud en heeft een drankprobleem. Op verzoek van zijn echtgenote Barrault wordt hij in een psychiatrische instelling opgesloten. Op een morgen ontsnapt hij en trekt de bergen in waar hij het twaalf-jarige weesmeisje Legrix ontmoet. Ze zweren dat ze elkaar nooit in de steek zullen laten tot op een dag het meisje Barrault gaat zoeken. Poëtisch portret van de platonische liefde tussen een man op zoek naar zichzelf en een fris jong meisje getekend door een ongelukkige jeugd. Vadim is een meester in het inlassen van erotiek in de meest ongewone situaties. Hij is ook in deze film daar weer volop in geslaagd. Ook al gebeurt er niets tussen deze man en het meisje, toch is er sprake van een latente seksuele relatie. Vadim schreef zijn eiegen scenario dat hij baseerde op zijn roman Le fou amoureux. Voor het prachtige camerawerk tekende Pierre-William Glenn en de knappe score is het werk van Jean-Marie Senia.

Mamie by night: Marathon Girl

Frankrijk 1991. Komedie van Bernard Dumont. Met o.a. Odette Laure, Céline Carrié, Henri Garcin, Roger Carel en Frédéric Deban.

Eerste deel van de serie [KL]Mamie by night[KLE]. Op vijfenzestigjarige leeftijd wordt Louise Chabert (Laure) weduwe. Zij besluit haar leven te vergemakkelijken door haar Parijse appartementen te verkopen, die in de rosse buurt van Pigalle liggen. Wanneer ze zich daar voor het eerst vertoont heeft ze een met lood verzwaarde wandelstok, een setje traangasbommen en een aantal andere verdedigingswapens bij zich. Aangezien de film een ontluisterende en karikaturale komedie is, heeft zij ze niet nodig, hoewel ze ontdekt dat haar appartementen gekraakt zijn door een paar prostitu[KA1]ees. De film is niet altijd even vermakelijk (drie co-scenarioschrijvers, waaronder Jean Larriage) maar uiteindelijk is het geheel toch wel aardig dankzij de grappige personages, de reconstructie van een nogal legendarisch en mythisch en in ieder geval zeer fantasievol opgezet Pigalle (het echte Pigalle is anders!) en de ruwe gags. 'Als dat maar goed gaat!' om het maar eens met de woorden van een zekere Laetitia Ramolino te zeggen.