Roger Trapp: cast.
Er zijn 10 films gevonden.

Topors Träume

1994 | Fantasy

Duitsland 1994. Fantasy van Gerhard Thiel. Met o.a. Roland Topor, Ariane Barsacq, Peter Bramsen, Joël Derby en Christophe Dit Mambo-Stix Djani.

Een dag uit het chaotische leven van de Franse kunstenaar Roland Topor, tekenaar, schrijver, schilder, komiek, scenarist, fantast en specialist van de bijtende satire. Al deze aspecten van zijn enorm talent krijgen een eigen plaats op een dag. Daarbij filosofeert hij over alle mogelijke zaken. Het werd zeker geen droge documentaire, maar een ingenieuze mengeling van fictie en realiteit, een verrassende tocht door zijn universum waar niets voorspelbaar is. Een inktvlek begint eensklaps te vliegen, zijn spiegelbeeld leidt een eigen leven, een douanier vraagt of hij iets aan te geven heeft, want hij bevindt zich op de grens tussen leven en dood. Een groot deel van zijn surrealistische tekeningen passeren de revue, evenals uittreksels uit de films LA PLANETE SAUVAGE en LE LOCATAIRE. Het scenario werd geschreven door Thiel, in nauwe samenwerking met Topor. Achter de camera werd plaatsgenomen door Rüdiger Kortz.

La corruptrice

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Bernard Stora. Met o.a. Catherine Heigel, Samuel Labarthe, Laura Morante, Blanchette Brunoy en Brigitte Chamarande.

Dr. Denys Fortier (Labarthe) heeft, in 1950, de praktijk van zijn vader overgenomen in een klein provinciestadje. Hij huurt de diensten in van verpleegster Marcelle Davois (Hiegel), een geestelijke die uit Parijs overkomt. In haar uniform ziet Marcelle eruit als een streng wezen zonder leeftijd of sekse en ze stoot dan ook op de vijandigheid van veel patiënten die Fortiers zachtmoedigheid gewoon zijn. Maar Marcelle maakt zich al spoedig onmisbaar. Ze reorganiseert het dokterskabinet, schept orde in de administratie en zet Fortier aan tot het aankopen van een röntgenapparaat. Dan stelt hij op een dag kanker vast bij Marcelle. Een visueel erg stijlvol doktersdrama met een driestuiversverhaaltje dat erg oubollig overkomt. De acteurs doen hun best om alles geloofwaardig te maken, maar het zwaar op de hand liggende scenario van Stora, naar de roman van Guy des Cars, kan onmogelijk overtuigen. Fraaie fotografie van Romain Winding.

J'écris dans l'espace

1989 | Biografie, Historische film

Frankrijk 1989. Biografie van Pierre Étaix. Met o.a. Mac Ronay, Roger Trapp, Valeria Bruni Tedeschi, Sergio Mondès en Dimitri Jourdre.

Een verrassende film van degene die - met Jacques Tati - een van Frankrijks grootste satirische filmers is. En dat terwijl hij in 1987 na een gedwongen stilte van 16 jaar pas weer terug was in de bioscoop. Te zien is hoe Claude Chappe in 1794, terwijl de Franse Revolutie volop in gang was, de telegraafdienst instelt en laat functioneren ten behoeve van de Franse troepen. Een prima reconstructie van die tijd, met opnamen van Henri Alekan die voor zich spreken. Bovendien weten de nauwelijks bekende acteurs te overtuigen dank zij een (zeer) strakke regie. Een minder belangrijke film die volledig buiten het overige werk van Etaix valt valt maar in zijn opzet is geslaagd.

Education anglaise

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-Claude Roy. Met o.a. Jean Antolinos, Véronique Catanzaro, Jean-Claude Dreyfus, Véronique Goullard en Caroline Laurence.

De titel van de film komt niet overeen met de inhoud; er is namelijk weinig Engels aan de strubbelingen in een Duitsachtig meisjesinternaat in de dertiger jaren. Lijfstraffen en sadomasochisme zijn troef. Het gaat hier echter niet om een pornofilm maar om een goed geleide erotisch-libertijnse fabel, een moderne versie van JEUNES FILLES EN UNIFORME van Léontine Sagan hoewel er nog een grote kloof tussen deze film en het genie van Sagan bestaat. Antisemitisme en facisme komen ook ter sprake; de verre herinneringen die dat oproept laten de kijker zeker niet onberoerd.

Le Rose et le Blanc

1980 | Avonturenfilm, Fantasy, Mysterie

Frankrijk 1980. Avonturenfilm van Robert Pansard-Besson. Met o.a. Raymond Pellegrin, Bulle Ogier, Michael Lonsdale, Yves Alfonso en Vittorio Caprioli.

Deze film hoort thuis bij dat zeldzame rijtje films dat net zo origineel en onmogelijk om na te vertellen is als ZAZIE DANS LE METRO, waarmee hij verschillende punten van overeenkomst vertoont. Denk ook aan L`ANNEE DERNIERE A MARIENBAD of HISTOIRE DU MANUSCRIT TROUVE A SARAGOSSE. Ditmaal speelt het in Parijs. Een moza[KA3]iekvormige allegorie in een dromerig-po[KA3]etisch- komische stijl met talloze knipogen en imitaties (van HOTEL DU NORD tot LES PARAPLUIES DE CHERBOURG), die ondanks enkele langdradige momenten eé[KA1]n van de beste in zijn soort is.

Perversités suédoises

1977 | Erotiek

Frankrijk 1977. Erotiek van Jean-Claude Roy. Met o.a. Carole Gire, Martine Semo (Barbara Moose), Alain Raybaud (Alban Ceray), Roger Trapp en Jean-Louis Vattier.

Twee ongeremde Zweedse meisjes erven een keurig pension in de Provence. Uiteraard maken ze er een bordeel van onder het toeziend oog van een gendarme die niets in de gaten heeft. Hij voegt vettige humor toe aan deze pornofilm.

Les cuisses en chaleur

1976 | Erotiek

Frankrijk 1976. Erotiek van Patrick Aubin en Jean-Claude Roy. Met o.a. Bernard Musson, Samuel Zacharias, Ellen Earl, Corinne Daurisse en Chantal Fourquet.

Intriges, persoonsverwisselingen en neukpartijen in een kasteel. Het scenario is uiterst ingewikkeld en verward en behelst niet meer dan een reeks sketches die op goed geluk aan elkaar zijn geplakt. De film is bovendien totaal onbegrijpelijk geworden door de vernietigende ingrepen van de censor. Ook bekend als VOUS L'AVEZ DANS LE DOS.

Le grand voyage

1969 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk​/​​Portugal 1969. Oorlogsfilm van Jean Prat. Met o.a. Roland Dubillard, Jean Le Mouël, Henri Labussière, Oskar Freitag en Ilse Marie Schnering.

Dubillard, een Spaanse republikein is naar Frankrijk uitgeweken, van waaruit hij zijn strijd tegen het fascisme verder zet. Hij wordt echter ontdekt door de Gestapo. Hij wordt gearresteerd en op transport gesteld naar een concentratiekamp. Het wordt een lange, slopende en ellendige tocht die vier dagen en vijf nachten duurt. Tijdens de reis denkt hij aan wat gebeurd is en aan wat hem nog te wachten staat. Zeer literaire adaptatie van de roman van Jorge Semprun, voor het grootste gedeelte verteld door het hoofdpersonage. Zeker niet aan te raden voor een ontspannend avondje, want het lot van de honderdvijftig gedeporteerden, opgesloten in een beestenwagen, is alles behalve een plezierreisje. De roman werd op indrukwekkende wijze geadapteerd door de regisseur zelf. André Lecoeuvre stond achter de camera.

Tant qu'on a la santé

1966 | Komedie

Frankrijk 1966. Komedie van Pierre Étaix. Met o.a. Pierre Étaix, Véra Valmont, Denise Péronne, Simone Fonder en Claude Massot.

Gejaagdheid en geluidsoverlast in de grote stad worden een jongeman te veel en leiden door een misverstand tot een breuk met zijn geliefde. Een te hulp geroepen arts heeft nóg ergere trauma's van het moderne leven; de camping waar hij rust gaat zoeken is al even overbevolkt en lawaaiig. De episodische opbouw van satire met het accent op mimische en visuele humor is niet ieders smaak, evenmin als de komische persoonlijkheid van Etaix zelf, maar de film heeft een persoonlijke toon en in elk geval een aantal aansprekende grappen.

La chance et l'amour

1964 | Komedie, Erotiek

Frankrijk​/​​Italië 1964. Komedie van Bertrand Tavernier, Eric Schlumberger, Charles Bitsch en Claude Berri. Met o.a. Michel Auclair, Bernard Blier, Iran Eory, Bob Morel en Gérard Tichy.

Een episodenfilm, waarmee een kwartet van jonge regisseurs hun bioscoopdebuut maakte. I (Tavernier): Een killer is door zijn opdrachtgever met vals geld betaald, maar wreekt zich tijdens het pokeren. II (Schlumberger): Een jong stel lijkt halfbroer en halfzuster te zijn, maar niet alleen de vader, maar [KA1]o[KA1]ok de moeder heeft destijds een slippertje gemaakt. III (Bitsch): Een journalist wint onder pseudoniem de loterij van zijn eigen krant, maar kan de prijs niet incasseren zonder zich bloot te geven. IV (Berri): Smoesjes van soldaten over hun nalatigheid komen uit, maar het Duitse leger dient zich aan vóór de disciplinaire straf. Het kort bestek geeft de debutanten niet veel kans om hun talent te etaleren - zeker niet als schrijvers - maar het spel van Blier en Piccoli tillen de episodes van Tavernier en Bitsch boven de beperkingen uit.