Vincenzo Crocitti: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

La morte di una strega

1995 | Thriller

Italië 1995. Thriller van Cinzia Torrini. Met o.a. Christine Reinhart, Remo Girone, Eleonora Giorgi, Vanny Corbellini en Ida Di Benedetto.

Een persfotograaf, Giovanni Riccardi (Girone) en een vasthoudende inspecteur van politie, Caruso (Pistoia) komen beiden heel dicht bij de oplossing van de moorden - er gebeurt een tweede - maar het zou flauw zijn om te onthullen wie nu de zaak klaart. De verdachten zijn de bewoners van een ouderwets Romeins appartement.

Aiutami a sognare

1981 | Musical, Komedie, Oorlogsfilm

Italië 1981. Musical van Pupi Avati. Met o.a. Mariangela Melato, Anthony Franciosa, Jean-Pierre Léaud, Alexandra Stewart en Paola Pitagora.

Weduwe vlucht tijdens WO II met haar gezin naar haar geboortehuis op het platteland en vindt daar de bladmuziek met haar geliefde Amerikaanse songs, een voorliefde die ze deelt met haar jeugdvrienden. Een neergestort Amerikaans legervliegtuig, waarvan de piloot moet onderduiken, brengt letterlijk de `Amerikaanse droom` bij hen binnen. Merkwaardige musical, waarin overbekende evergreens klinken uit de mond van Italiaanse platte-landsburgerij (helaas via accentloze playback die het effect ondermijnt). Ondanks de choreografie van Fred Astaire- medewerker Hermes Pal komt de film niet ècht van de grond, al zijn er komische en aandoenlijke momenten in de niet-muzikale scènes.

C'é un fantasma nel mio letto

1980 | Komedie, Horror

Spanje​/​​Italië 1980. Komedie van Claudia De Molinis. Met o.a. Lilli Carati, Renzo Montagnani, Luciana Turina, Vincenzo Crocitti en Guerrino Crivello.

Een pas getrouwd stel brengt hun huwelijksreis door op een kasteel, maar de schim van een verleider heeft het gemunt op de deugdzaamheid van de kersverse bruid. Zo nu en dan bijzonder grappig maar meestal absurd. De kwaliteit van de regie en van het spel zijn tweederangs. Het is interessant om Lilli Carati in deze seks-komedie over een wellustige geest als de bruid te zien, tien jaar voordat zij rollen in pornofilms kreeg.

La febbre americana

1978 | Muziek, Erotiek

Italië 1978. Muziek van Claudio de Molinis. Met o.a. Mircha Carcan, Zora Keer, Vincenzo Crocitti, Gianni Medici en Luigi Montefiori.

Een slordig plagiaat van SATURDAY NIGHT FEVER, verplaatst naar Italië met Keer als een pompbediende die droomt van een filmcarrière, eerst terechtkomt in pornofilms maar uiteindelijk door zijn talenten als danser toch zal doorbreken. Het idee blijft niet onaardig, maar de lusteloze vertolking en volstrekt inspiratieloze regie maken het erg moeilijk enige sympathie op te brengen voor de jonge hoofdpersonages. Met muziek van Cannonbell en Spotlight, die door deze film ook niet bepaald beroemd zijn geworden.

Un Borghese piccolo piccolo

1977 | Drama

Italië 1977. Drama van Mario Monicelli. Met o.a. Alberto Sordi, Shelley Winters, Romolo Valli, Vincenzo Crocitti en Renzo Carboni.

Een regeringsambtenaar die op het punt staat met pensioen te gaan, hoopt dat zijn weinig intelligente en luie zoon op zijn plaats zal kunnen komen en bereidt met omkoperij en vriendjespolitiek diens examen voor. Vlak daarvoor wordt de jongen echter getroffen door een verdwaalde kogel tijdens een terroristische actie. Als de vader de schuldige meent te herkennen gijzelt hij hem en begint een wraakactie. Deze beklemmende film start als een satire maar wordt - door Sordi's ontwikkeling van schlemiel tot wrekend monster, die levenslange frustaties uitleeft - steeds gruwelijker en heeft alleen oppervlakkig te maken met de kwalijke trend van Vigilante-films. Opmerkelijk stil spel van Winters als de door een beroerte verlamde en stomme moeder.

Romanzo popolare

1974 | Komedie

Italië 1974. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Ugo Tognazzi, Ornella Muti, Michele Placido, Pippo Starnazza en Vincenzo Crocitti.

Een ontwikkelde Milanese fabrieksarbeider trouwt met een veel jongere Siciliaanse immigrante en is zeer gelukkig tot hij een jonge politieagent - ook uit Sicilië - tot huisvriend maakt. De jonge streekgenoten worden geliefden en de echtgenoot gooit al zijn psychologisch inzicht en ruime denkbeelden overboord voor traditioneel wraakzuchtige jaloezie. Deze briljante komedie keert gebruikelijke genre-elementen om en toont een voor Italië ongewone ontwikkelingsdrang tot zelfstandigheid van de vrouw. De schitterende rol van Tognazzi steunt mede op zijn citeren van modieuze cliché-wijsheden, waarvan de ironie in de vertaling misschien verloren gaat.