Jean Valmont

Jean Valmont: cast.
Er zijn 21 films gevonden.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1995	Pour une vie ou deux
1995	François Kléber : Le pas en avant
1991	Les Cinq dernières minutes : Prête-moi ta plume
1990	Le prix du silence
1981	Madame Claude 2
1980	La Provinciale
1975	Mort d'un guide
1974	Pourvu qu'on ait l'ivresse
1974	Les Charlots en folie... dans: A nous quatre, Cardinal
1973	La Brigade
1972	Le Feu aux Lèvres
1971	Soleil rouge
1971	Les Vieux loups bénissent la mort
1969	Un Corpo caldo per l'inferno
1968	Un drôle de colonel
1968	L'oro di Londra
1965	Journal d'une femme en blanc
1964	La Baie du désir
1964	Faites sauter la banque
1963	Les Quatre Charlots mousquetaires
1963	Cover Girls

Pour une vie ou deux
Marc Angelo, 1995

François Kléber : Le pas en avant
Patrick Jamain, 1995

Les Cinq dernières minutes : Prête-moi ta plume
Louis Grospierre, 1991

Le prix du silence
Jacques Ertaud, 1990

La Provinciale
Claude Goretta, 1980

Mort d'un guide
Jacques Ertaud, 1975

La Brigade
René Gilson, 1973

Le Feu aux Lèvres
Pierre Kalfon, 1972

Les Vieux loups bénissent la mort
Pierre Kalfon, 1971

Un drôle de colonel
Jean Girault, 1968

L'oro di Londra
Guglielmo Morandi, 1968

Les Quatre Charlots mousquetaires
André Hunebelle, 1963

Pour une vie ou deux

1995 | Romantiek

Frankrijk 1995. Romantiek van Marc Angelo. Met o.a. Lambert Wilson, Judith Godrèche, Raoul Billerey, Christian Vadim en Luc Thuillier.

De schatrijke chemische ingenieur No[KA3]el Gr[KA1]egorio (Wilson) staat op het punt te trouwen met de mooie Andr[KA1]ea (Broustal). Op weg naar zijn kantoor rijdt hij Mila (Godr[KA2]eche) omver die met haar moto boodschappen doet voor een fotograaf. Ze is niet gewond maar kan een gunstige financi[KA3]ele regeling treffen met No[KA3]el. De foto`s die ze moest wegbrengen zijn echter hopeloos verloren en ze krijgt de bons van haar baas. Weer een zware slag voor het meisje dat juist een einde heeft gemaakt aan haar relatie met G[KA1]erard (Thuillier). Deze wil echter het voogdijschap over hun zesjarig dochtertje Betty (Serre) en grijpt elke gelegenheid te baat om haar in discrediet te brengen. Ten einde raad vraagt Mila de hulp van Noël. Gérard, die haar schuilplaats ontdekt heeft, ontvoert Betty en vlucht met de auto van Noël. Een ontspannende farce die weinig om het lijf heeft en bovendien erg voorspelbaar is. Het puike spel van Wilson en Godrèche maakt de film wel aantrekkelijk, evenals het ontwapenende acteertalent van de kleine Serre. Niets om voor thuis te blijven, maar als je niets anders te doen hebt best vermakelijk. Philippe Setbon, Claude Lerist en Léon Noël baseerden hun scenario op een origineel verhaal van Georges Desmouceaux en Yvan Lopez Garcia. Fotografie is van Jacques Boumendil. Stereo.

François Kléber : Le pas en avant

1995 | Misdaad, Actiefilm

Frankrijk/Canada 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Yves Afonso en Jean-Noël Brouté.

Zappa (Dulery) raakt zwaar gewond na een ongeluk terwijl hij dienst deed. Hij ligt in coma en zijn beste vriend commissaris Kl[KA1]eber (Lanvin) meent dat zijn incompetente zijn chef eraan debet is. Die schuift op zijn beurt Zappa de schuld van het ongeluk, waarbij een jonge vrouw omkwam, in de schoenen. Kléber is het er niet mee eens, en hij is vastbesloten de onschuld van zijn vriend te bewijzen. Politiefilm op maat gemaakt voor de titelpersonage met stereotiepe personages en cliché avonturen. Licht verteerbaar kijkbuisvoer dat je al vergeten bent voordat de film afgelopen is. Het scenario is van Gérard Cuq, Olivier Marchal en Frédéric D'Onfs. Het camerawerk is van Daniel Diot. Er kwamen in totaal zes afleveringen.

Les Cinq dernières minutes : Prête-moi ta plume

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Louis Grospierre. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Henri Courseaux, Clémentine Amouroux en Geneviève Omini.

De titel van dit door Fran[KA10]cois-Olivier Rousseau met zorg bewerkte scenario is symbolisch, daar de intrige zich afspeelt in de uitgeverswereld. Een verlaten landweg, een auto met pech en twee passagiers. Een van de twee gaat op hulp uit. Wanneer hij twee uur later terugkomt, treft hij zijn makker dood aan, met een kogel in de borst. En commissaris Cabrol (Debary), zoals altijd bijgestaan door zijn trouwe inspecteur M[KA1]enardeau (Eyraud), gaat deze hoogst merkwaardige zaak onderzoeken. Een ingenieus scenario en een correcte, onpersoonlijke regie, zoals gebruikelijk in dit soort series.

Le prix du silence

1990 | Mysterie, Romantiek

Frankrijk 1990. Mysterie van Jacques Ertaud. Met o.a. Claude Brasseur, Xavier Deluc, Anne Gautier, Jean-Christophe Lebert en Victor Garrivier.

Een klein stadje aan de Atlantische kust in 1945. Pierre Crozade (Brasseur), een verzetsstrijder van het eerste uur, heeft zijn plaats weer ingenomen als directeur van een fabriek. Aangezien zijn vrouw door de nazi's is vermoord, woont hij samen met een meisje waar hij zielsveel van houdt. Hij verbergt een geheim dat beetje bij beetje aan het licht zal komen, naarmate het kundige scenario naar het verhaal van Marianne Lewis- Schreiber zich ontwikkelt. De prestigieuze ex-filmregisseur Ertaud weet hoe hij sfeer moet creëren en beschikt over een opmerkelijke technische virtuositeit. Als je dan ook nog Brasseur voor je zaak weet te winnen, is de partij wel beklonken! Tamelijk

Madame Claude 2

1981 | Erotiek, Drama

Frankrijk 1981. Erotiek van François Mimet en Francois Mimet. Met o.a. Alexandra Stewart, Bernard Fresson, Kim Harlow, Dirke Altevogt en Lena Karlsson.

De callgirls van Madame Claude worden overal ter wereld uitgezonden waar zich maar rijke en machtige client[KA2]ele bevindt. Een nieuwsgierige journalist en een dreigend schandaal binnen de Franse regering brengen het voortbestaan van de onderneming in gevaar en zelfs het leven van Madame zelf, maar uiteindelijk worden alle onthullingen in de doofpot gestopt. Deze officieuze [KL]remake[KLE] (niet zozeer een vervolg) van de eerdere succesfilm is een wezenloos prentenboek, dat de 'girls' minder in actie dan wel in 'pikante' poses laat zien. De thrillerelementen zijn zo mogelijk nog spanningslozer en de acteurs doen niet eens moeite hun desinteresse te verbergen.

La Provinciale

1980 | Drama

Frankrijk/Zwitserland 1980. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Nathalie Baye, Angela Winkler, Bruno Ganz, Patrick Chesnais en Dominique Paturel.

Een industrieel tekenaarster gaat van de provincie naar Parijs om werk te zoeken, maar merkt dat al haar sollicitaties ook andere 'gunsten' veronderstellen. Ze bewaart haar zelfrespect ten koste van werkeloosheid, in tegenstelling tot een jonge actrice met wie ze vriendschap sluit. De eenvoud van Bayes acteren en Goretta's minitieuze aandacht voor zogenaamde kleurloze mensen wegen niet altjd op tegen de schematische voorspelbaarheid van het scenario, al zijn er en passant treffende en genuanceerde mannenportretten die stikken in hun rolpatroon. Als Bayes tegenpool zet Winkler haar rol veel te zwaar en melodramatisch aan.

Mort d'un guide

1975 | Drama, Avonturenfilm

Frankrijk 1975. Drama van Jacques Ertaud. Met o.a. Pierre Rouseau, Georges Claisse, Jean Valmont, Victor Lanoux en Françoise Lugagne.

De dood van een leerling-berggids in de Alpen, in gezelschap van een geroutineerde collega, wekt het wantrouwen van de broer van het slachtoffer die ook een journalist inschakelt. Ze vernemen dat de risico's bewust gezocht zijn, waarna de broer zelf een beklimming wil wagen. De combinatie van diverse ware gebeurtenissen leidt tot een enigszins onwaarschijnlijk scenario dat overtuigingskracht krijgt door de opmerkelijke bergfotografie en een voorstelling van alpinisme als een bezeten en zinloze prestatiedwang die tot ongelukken moet leiden.

Pourvu qu'on ait l'ivresse

1974 | Drama, Romantiek

Frankrijk/Italië 1974. Drama van Rinaldo Bassi en Reynald Bassi. Met o.a. Denise Roland, Paul Guers, Alain Noury, Stefania Careddu en Valérie de Tilbourg.

Bewerking van de roman [KL]Gamiani[KLE], een weinig bekend werk van Alfred de Musset. De kwaliteit van het spel maakt deze film de moeite waard, want ondanks de buitenopnamen op lokatie in Itali[KA3]e (erg mooie fotografie van Etienne Szabo) gaat het om gefilmd toneel en is de cinematografische waarde uiterst laag. Bovendien past de muziek van Carl Orff slecht bij de romantische entourage. Ook bekend als QU'IMPORTE LE FLACON POURVU QU'ON AIT L'IVRESSE.

Les Charlots en folie... dans: A nous quatre, Cardinal

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van André Hunebelle. Met o.a. Gérard Filipelli, Jean Sarrus, Jean-Guy Fechner, Josephine Chaplin en Daniel Ceccaldi.

Rommelige verfilming van de bekende roman waar de auteurs (eigenlijk meer de Charlots dan de regisseur) een parodie hebben gemaakt op het bekende verhaal van Dumas. Dit alles is niet erg hoogdravend maar zeer amusant voor een kinderlijk publiek omdat Hunebelle zijn vak verstaat, vooral waar het avonturenfilms betreft, terwijl de Charlots goed zijn in verbale grappen.

La Brigade

1973 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1973. Drama van René Gilson. Met o.a. Brigitte Fossey, Edward Wojtaszek, Jean Bouise, Piotr Szymanowski en Andrzej Siedlecki.

Poolse vrijwilligers zijn na Spaanse Burgeroorlog naar Frankrijk geëmigreerd waar ze in 1943 in het Noorden een eigen verzetsgroep hebben. Bij arrestatie worden ze door Franse politie zwaarder gevonnist dan landgenoten, zodat na bevrijding slechts twee leden het hebben overleefd. Sobere reconstructie van ware gebeurtenissen en hun politieke verwikkelingen door regisseur die in neo-realistische traditie werkt en daarmee in Franse cinema uitzonderingspositie heeft.

Le Feu aux Lèvres

1972 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1972. Drama van Pierre Kalfon. Met o.a. Olga Georges-Picot, Bernard Verley, Paul Guers, Jacques Portret en Karin Petersen.

Verbitterd over de dubbele moraal van haar echtgenoot en zijn notabele kennissenkring, versiert de vrouw van een seksuoloog een sensatiejournalist, die ze overhaalt om de perversiteiten van haar milieu in de openbaarheid te brengen, zonder te beseffen dat ze zelf óók het slachtoffer zal worden van zijn onthullingen. De veronderstelde aanklacht tegen de vercommercialisering van de erotiek doet hypocriet aan, omdat de film zelf niet anders doet. Dat levert overigens werkzaam suggestieve scènes op - contact tussen heldin en journalist in een seks-bioscoop waar voyeurisme op het doek en in de zaal verdubbeld wordt - hoewel het te pas en te onpas in beeld brengen van Parijse monumenten de commerciële export-overwegingen zeer nadrukkelijk duidelijk maakt.

Soleil rouge

1971 | Western

Frankrijk/Italië 1971. Western van Terence Young. Met o.a. Charles Bronson, Ursula Andress, Toshirô Mifune, Alain Delon en Capucine.

De Japanse ambassadeur moet een kostbaar samoeraizwaard aan de Amerikaanse president overhandigen. Zijn trein wordt overvallen en beroofd door bandieten die elkaar de buit proberen af te snoepen. De bedrogen outlaw associeert zich met een samoerai voor een gezamenlijke wraakactie. Deze Europese western haalt in het scenario van alles overhoop, van samoerai tot en met Comanches, en werkt ook door de merkwaardige sterbezetting onbedoeld komisch. De onverstoorbare Bronson en Mifune houden zich net staande.

Les Vieux loups bénissent la mort

1971 | Misdaad

Frankrijk 1971. Misdaad van Pierre Kalfon. Met o.a. José Morgane, Jean Valmont en Victor Guyan.

Een gepensioneerd gangsterkoning wreekt zich op de jongere garde. Banaal, stupide en zeer pretentieus.

Un Corpo caldo per l'inferno

1969 | Misdaad

Italië 1969. Misdaad van Franco Montemurro. Met o.a. Jean Valmont, Krista Nell, George Patton, John Bennedy en Tor Altmayer.

Vier inbrekers beroven een juwelierszaak in Cannes en duiken met de buit en een paar willige vriendinnen onder, terwijl een vasthoudende politieman de zaak tot klaarheid brengt. Deze film is volmaakt onbeduidend en oninteressant, slechts de orginele titel, hoewel flauwekul, is spannend. USA-titel: COLD CORPSE IN HELL.

Un drôle de colonel

1968 | Komedie, Misdaad, Erotiek

Frankrijk 1968. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jean Yanne, Jean Lefebvre, Pascale Roberts, Maria Pacôme en Michel Galabru.

Britse gangsters willen een stripteasedanseres inschakelen bij hun inbraken, maar merken dat een mysterieuze concurrent hen steeds voor is. Ze willen hem voor één keer voor zijn, door een legerkolonel en diens Hindoestaanse bediende - die ze van een Indiase diamant willen beroven - te gijzelen. Door vervolgens in de huid van de kolonel en diens bediende te kruipen willen ze hun rivaal ontmaskeren en uitschakelen. De mogelijkheden voor een onderhoudende misdaadkomedie werden verwaarloosd ter wille van vermoeiende leukdoenerij, waarmee de Fransen het 'typisch Britse' op de hak proberen te nemen. Scenario van de regisseur en Jacques Vilfrid. Camerawerk van Willy Gricha.

L'oro di Londra

1968 | Misdaad

Italië 1968. Misdaad van Guglielmo Morandi. Met o.a. John Karlson, Jean Valmont, Aldo Silvan, Mary Di Pietro en John Francis Lane.

Een geoliede Londense dievenbende, waarvan de leden goede posities bekleden en nooit met de politie in aanraking zijn geweest, bereidt een grote roof voor. Het plan komt op losse schroeven te staan als een van de bendeleden een auto-ongeluk krijgt, maar een vervanger is snel gevonden. Er wordt dagen gerepeteerd en bij de overval maken ze het goud buit van de International Banking Association Ltd. Maar bij de voorbereiding werd een detail over het hoofd gezien... De plot is interessant maar spel en regie laten nogal wat te wensen over.

Journal d'une femme en blanc

1965 | Drama

Frankrijk 1965. Drama van Claude Autant-Lara. Met o.a. Marie-José Nat, Jean Valmont, Paloma Matta, Claude Gensac en Jacques Santi.

Een gynaecologe doet stage in een kraamkliniek en maakt mee hoe jonge vrouw sterft aan miskraam. Zelf wordt ze zwanger van een collega, maar kiest voor abortus. Deze film hield zeker voor de ontstaansperiode een dapper pleidooi voor 'baas in eigen buik', maar doet dat, om een zo groot mogelijk publiek te bereiken, binnen de clichés van de doktersroman. Het spel van de hoofdrolspelers legt de nadruk op de smartlap in plaats van een strijdvaardige overtuigingskracht.

La Baie du désir

1964 | Erotiek

Frankrijk 1964. Erotiek van Max Pécas. Met o.a. Fabienne Dali, Jean Valmont, Sophie Hardy en François Dyrek.

Een meisje dat in een afgelegen strandwoning bij haar tante komt logeren, ontdekt dat deze met haar minnaar haar man heeft vermoord. Een simpel thrillerverhaaltje zonder verrassingen; alibi voor een reeks van omstandige ontkledingsscènes en af en toe een vrijpartij die aan de intrige niets toevoegen, maar wel de film op lengte brengen. Een enorm succes binnen het gespecialiseerde, pikante bioscoopcircuit verschafte dit goedkope vluggertje de status van klassieker in het genre, al is na de verandering van de normen sindsdien het opwindende aan de matte handeling en presentatie niet meer voorstelbaar.

Faites sauter la banque

1964 | Komedie

Frankrijk 1964. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Yvonne Clech, Jean-Pierre Marielle, Anne Doat en Jean Valmont.

Een wapenhandelaar merkt tot zijn ontsteltenis dat de bank al zijn geld heeft verkwanseld en hij ontwerpt plannen om door een overval zijn geld terug te krijgen. Maar aangezien dit een Louis-de-Funès-komedie is, wordt het een enorme puinhoop. Deze alleraardigste klucht drijft volledig op wat hij in huis heeft, vooral sublieme woede. Een lawine van grappen en grollen in een luchtige, vrolijke, pretentieloze film.

Les Quatre Charlots mousquetaires

1963 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk 1963. Avonturenfilm van André Hunebelle. Met o.a. Les Charlots, Karin Petersen, Josephine Chaplin, Catherine Jourdan en Bernard Haller.

Zoveelste versie van Alexandre Dumas` beroemde avonturenroman met als verschil dat niet de Musketiers maar hun vier knechten koningin Anna redden van de intriges van kardinaal Richelieu (een idee dat al eerder in een Italiaanse komedie werd gebruikt). Deze regisseur die twintig jaar eerder een versie naar de letter filmde, tekent nu voor een amechtige parodie die nooit grappig of zelfs onderhoudend wil worden. Leuk doen maar niet leuk zijn maakt het kwartet onuitstaanbaar.

Cover Girls

1963 | Drama, Erotiek

Italië/Frankrijk 1963. Drama van José Bénazéraf. Met o.a. Claudio Gora, Giorgia Moll, Tex Williams, Maria Grazia Buccella en Heidi Balzer.

Een regisseur wil een film over fotomodellen maken en zoekt contact met een sterfotograaf die een onbevangen jonge Zweedse wil lanceren. De filmer en fotograaf komen met de onbegaafde actrice in conflict over de hoofdrolbezetting. Zij wil haar talent bewijzen met een geënsceneerde zelfmoord op een bal masqué. Het filmproject wordt een fiasco, maar uit onbeantwoorde liefde voor de fotograaf kiest de Zweedse toch voor een carrière als model. Door de chaotische combinatie van de verschillende fragmenten en de rol van een regisseur-in-crisis wordt deze film wel vergeleken met Fellini's OTTO E MEZZO, een eer die niet verdiend is. Het camerawerk, van Alain Levent, van barokke scènes en uiteraard fraaie modellen is van hoge kwaliteit en maakt de film tot de uitschieter in het onbestemde oeuvre van Bénazéraf.

imdb: Zoek Jean Valmont op IMDB

name

email

mijn instellingen