Andreas Gruber: regie, scenario en productie.
Er zijn 5 films gevonden.

Welcome Home

2004 | Komedie, Drama

Oostenrijk 2004. Komedie van Andreas Gruber. Met o.a. Abdul Salis, Rainer Egger, Georg Friedrich, Jeanette Hain en Aloysius Itoka.

Bella Block - Im Namen der Ehre

2002 | Misdaad, Thriller

Duitsland 2002. Misdaad van Andreas Gruber. Met o.a. Hannelore Hoger, Rudolf Kowalski, Yasmin Asadie, Merab Ninidze en Branko Tomovic.

Das verletzte Lächeln

1996 | Komedie

Duitsland 1996. Komedie van Andreas Gruber. Met o.a. Natja Brunckhorst, Rainer Egger, Andrea Wolf, Suzanne Geyer en Klaus Zmorek.

Hasenjagd - Vor lauter Feigheit gibt es kein Erbarmen

1994 | Oorlogsfilm, Drama

Oostenrijk​/​​Duitsland 1994. Oorlogsfilm van Andreas Gruber. Met o.a. Kirsten Nehberg, Thierry van Werveke, Rüdiger Vogler, Rainer Egger en Elfriede Irrall.

Mooi gefotografeerd en sober verteld drama over de ontsnapping & vlucht van meer dan 500 Russische krijgsgevangen uit het concentratiekamp Mauthausen. Het is februari 1945. De 'weerbare mannen' uit de dorpen rond het KZ krijgen na de ontsnapping opdracht de achtervolging in te zetten en daarbij vooral geen gevangenen te maken. Over deze zogenoemde Hasenjagd werd tijdens het draaien van de speelfilm ook een documentaire gemaakt. Daarin keert een van de overlevenden terug naar de plaats waar zijn kameraden werden vermoord. Hij bracht het er levend af omdat een boerenfamilie hem met gevaar voor eigen leven onderdak aanbood.

Shalom, General

1989 | Komedie, Drama

Oostenrijk 1989. Komedie van Andreas Gruber. Met o.a. Rainer Egger, Dieter Naumann, Andrea Wolf en Suzanne Geyer.

Nadrukkelijk en geconcentreerd worden de ervaringen verteld van een Oostenrijkse dienstweigeraar (Egger) in zijn weinig verheffende job van verpleger in een bejaardentehuis, waar hij de hele dag geconfronteerd wordt met allerlei ellende. Hierbij zijn ook ruzietjes met de lastige oud-generaal uit de titel (Naumann), die in een rolstoel zit. De aanvankelijke afkeer voor elkaar verandert langzamerhand in wederzijds respect en begrip. Zonder valse sentimenten, maar met een zekere melancholie loodst regisseur Gruber de kijker door het lieve, positieve verhaal. Het camerawerk is van Hermann Duzendorfer. In 1989 bekroond met de Max-Ophüls-Preis en in 1991 met de Gouden Fipa.