Dominique Laffin

Dominique Laffin: cast.
Er zijn 14 films gevonden.

Passage secret

1984 | Avonturenfilm, Drama, Experimenteel

Frankrijk 1984. Avonturenfilm van Laurent Perrin. Met o.a. Dominique Laffin, Francis Camus, François Siener, Ged Marlon en Julien Dubois.

Vier jongens plegen 's nachts een diefstal voor twee jonge vrouwen, maar een man bemoeit zich ermee. Het hoe en waarom zijn niet bekend, in deze droomwereld in nachtopnames, zowel op de daken van Parijs als in de catacomben. De jonge regisseur neemt heel wat risico's, hij verliest soms de greep op het onderwerp en laat zich beïnvloeden door Bresson en Rivette, maar al met al is dit een bijzondere film.

System ohne Schatten

1983 | Misdaad, Romantiek, Drama

Duitsland 1983. Misdaad van Rudolf Thome. Met o.a. Bruno Ganz, Dominique Laffin, Hanns Zischler, Sylvie Kekule en Hartmut Bitomsky.

Een ontmoeting tussen drie mensen: het echtpaar Juliet en Melo en de computerspecialist Faber. Gezamenlijk lichten ze de bank op. Via manipulaties met de computer wordt geld naar een rekening in Zwitserland overgeschreven. De film heeft geen duidelijk verhaal. Veel wordt slechts aangestipt, zoals de onderlinge verhoudingen, en wordt verder aan de fantasie van de kijker overgelaten.

Liberty belle

1983 |

Frankrijk 1983. Pascal Kané. Met o.a. Dominique Laffin, André Dussollier, Philippe Caroit, Bernard-Pierre Donnadieu en Jerôme Zucca.

De ondertitel van de film is ‘twintig jaar oud in 1960’. In het universum van regisseur en scenarist Pascal Kané, zelf veertien in 1960, is die twintiger in 1960 de onbevangen rebel Julien. Een zoekende jongeling in Parijs, met linkse ideeën, die zich vastklampt aan de strijd van dat moment, de Algerijnse Revolutie. De kracht van filmmaker Kané's draaiboek is dat het front overal opduikt: van wat voor films hou je? Kun je, al dan niet intiem, omgaan met iemand van rechts? En hoe naïef kun je zijn, zonder gevolgen voor je favoriete collectief? Uitdagend stuk.

La tribu des vieux enfants

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Favart. Met o.a. Caroline Silhol, Sophie Barjac, Dominique Laffin, Thierry Lhermitte en Pascale Bardet.

Een familiegeschiedenis naar de succesvolle roman van G.J. Arnaud. `Oude kinderen` omdat het om vijf broers van 23 tot dertig jaar gaat, allen getrouwd maar samen in een huis wonend met echtgenotes die niets in te brengen hebben, want zij vormen een ietwat eigenaardige maar zeer eensgezinde club. Een beetje humor, een beetje geheimzinnigheid, een beetje tragiek, een beetje avontuur, een beetje dwaasheid, kortom, een beetje van alles en nog wat in deze geslaagde mengelmoes, des te meer vanwege de schitterende acteerprestaties en de zonder meer fatsoenlijke regie. Vooral Lhermitte en Laffin, wiens overlijden even daarna (1985) op 33-jarige leeftijd te betreuren valt, vallen op.

L'empreinte des géants

1980 | Drama

Duitsland/Frankrijk 1980. Drama van Robert Enrico. Met o.a. Mario Adorf, Zoé Chauveau, Patrick Chesnais, Andréa Ferréol en Raimund Harmstorf.

De dochter van een wegwerker heeft altijd een nomadenbestaan in caravans gekend en is nu met haar vader bij de aanleg van een snelweg in Bourgogne, waar ze getuige is van particuliere en sociale conflicten tussen de andere arbeiders en hun gezinsleden. De terugkeer van Enrico naar een genre waarmee hij in de jaren 1960-70 succes had - LES GRANDES GUEULES over houthakkers - laat teleurstellend weinig greep op de stof zien, waarbij hij aan de buitenkant van het milieu blijft en ondanks de grote lengte van de film de talrijke intriges onevenwichtig uitwerkt. De inzet van goede acteurs helpt onvoldoende. Françoise Chevalier en de regisseur bewerkten de roman La Marie Marraine van Hortense Dufour tot scenario. Camerawerk van Didier Tarot.

Tapage nocturne

1979 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1979. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Dominique Laffin, Joe Dallesandro, Bertrand Bonvoisin, Marie-Hélène Breillat en Bruno Devoldère.

Een getrouwde filmregisseuse verzamelt in hoog tempo eenmalige veroveringen tot ze haars ondanks verliefd wordt op een collega die haar na een verhouding vol spelletjes en rituelen zelf de bons geeft. De regisseuse schreef vanaf haar zeventiende jaar schandaalromans, werkte als actrice en scenarioschrijfster. De film loopt vast in clichés die weliswaar worden omgekeerd maar cliché's blijven. De hoofdrol zonder enige terughoudendheid van Laffin verdient een betere context, zoals ook bij andere rollen Breillats duidelijkste talent spelregie lijkt.

L' Oeil du maître

1979 | Drama

Frankrijk 1979. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Patrick Chesnais, Olivier Granier, Dominique Laffin, Marina Vlady en Michel Aumont.

Reporters bij een lokaal tv-station lopen stuk op de politieke censuur. Een streber weet een baan in Parijs te krijgen en trekt een ex-collega als medewerker aan. Om zijn carrière niet in gevaar te brengen stemt hij erin toe coupures aan te brengen in een reportage over de Mobiele Eenheid, die achter zijn rug door de idealistische collega weer ongedaan worden gemaakt. De uitzending zelf wordt echter onderbroken door een zg. 'storing'. Dit boeiend kijkje in de keuken van de omroep weegt op tegen de vlakke regie van de debutant, terwijl goed spel de schetsmatige roltegenstellingen nuanceert.

Felicité

1979 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1979. Drama van Christine Pascal. Met o.a. Christine Pascal, Chil Bouscuille, Dominique Laffin, Monique Chaumette en Paul Crauchett.

Een meisje haalt haar broer van het station af, maar heeft die avond met haar vriend afgesproken. Haar jaloezie over diens vroegere verkering die ze toevallig ontmoeten, laat haar alleen door de nacht zwerven onder het opnieuw beleven van haar jeugdervaringen, frustraties en angsten. Ondertussen heeft de broer op haar kamer zelfmoord gepleegd. Deze hoogst persoonlijke debuutfilm van een begaafde jonge actrice dwingt enerzijds respect af door het cineastisch talent en de volledige eerlijkheid, maar geeft de toeschouwer anderzijds het gênante gevoel op de stoel van haar psychiater te zijn geplaatst.

Chiedo asilo

1979 | Komedie, Drama, Romantiek

Italië/Frankrijk 1979. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Roberto Benignini, Dominique Laffin, Luca Levi, Girolamo Marzano en Chiara Moretti.

Een jonge kleuterleider laat zijn leerlingen in een betonwijk van Bologna hun eigen gang gaan en trekt daar lessen uit voor zichzelf en andere volwassenen. Hij neemt hen en zijn zwangere vriendin mee naar de vrije natuur van haar Siciliaanse geboortedorp, maar kan de verantwoordelijkheid niet aan en pleegt zelfmoord door een jongetje met zelfmoordneigingen bewust de zee in te volgen. Deze derde film in successie die eindigt met zelfmoord van de man, terwijl de vrouw met een baby achterblijft is symptomatisch voor Ferreri's 'optimisme' dat de nieuwe mens alleen een ontwikkelingskans krijgt na de dood van de oude mens. De ongeforceerde registratie van de kleuters en het spontaan daarop inspelen van de clowneske Benignini geven de film een ongekende warmte die de strekking des te wranger maakt. Het scenario is van Gerard Brach en regisseur Ferreri met medewerking van Benigni. Het camerawerk is van Pasquale Rachini. Eastmancolor, Mono. Ook bekend als PIPICACADODO.

La femme qui pleure

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. Dominique Laffin, Jacques Doillon, Haydée Politoff, Lola Doillon en Jean-Denis Robert.

Een vrouw krijgt van haar man te horen dat hij van haar wil scheiden voor een ander. Zelfs hun dochtertje is geen soelaas in haar grenzeloze wanhoop, waarbij ze elk zelfrespect vergeet in de pogingen haar man terug te winnen. Desnoods wil ze een driehoeksverhouding. De minnares knapt af op de besluiteloosheid van haar geliefde; pas dan vindt ook de echtgenote de moed met haar man te breken. Dit simpele verhaal krijgt door de uitvergroting van de emoties en het afzien van enigerlei franje een pijnlijk-indringende werking, waarbij vooral de beide actrices een verregaande authenticiteit bereiken. Doillon zelf speelt de echtgenoot nog meer als een zwakkeling dan noodzakelijk lijkt, maar de persoonlijke beleving maakt zijn film tot een uitzonderlijk werkstuk, dat de verontrustende keerzijde van de vrije moraal laat zien.

Les petits calins

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Josiane Balasko, Caroline Cartier en Dominique Laffin.

Les Petits câlins

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Dominique Laffin, Caroline Cartier, Josiane Balasko, Roger Mirmont en Claire Maurier.

Terwijl haar flatgenotes hun brood verdienen op de vlooienmarkt, leeft Sophie op kosten van haar ouders en brengt haar tijd door met het versieren van jongemannen voor één nacht. Sommigen schrikken terug omdat het initiatief hun ontnomen wordt, maar één van hen weigert zich als wegwerpartikel te laten gebruiken en zet koppig door tot een wat permanentere relatie. Deze aardige omkering van de conventionele man-vrouw omgangsvormen wordt topzwaar gemaakt met onnodige, flauwe grappen. Laffin is een ontdekking, maar de regie laat haar aan haar lot over zodat haar ontwapenende glimlach gaat irriteren.

La Nuit tous les chats sont gris

1977 | Fantasy

Frankrijk 1977. Fantasy van Gérard Zingg. Met o.a. Gérard Depardieu, Robert Stephens, Charlotte Crow, Laura Betti en Ann Zacharias.

Een excentrieke Brit vertelt aan een twaalf-jarig nichtje zelf verzonnen avonturen van een jonge dief en rokkenjager. Naarmate de alcoholconsumptie van de verteller toeneemt gaat hij zich steeds meer identificeren met zijn creatie. De debuterende regisseur heeft onvoldoende greep op zowel de werkelijkheid als de fictie, zodat een verwarrende mengelmoes ontstond waaraan zowel het spel van Depardieu (die de film zelf produceerde) als de kwaliteit van de fotografie weinig kon verbeteren.

Dites-lui que je l'aime

1977 | Thriller, Romantiek

Frankrijk 1977. Thriller van Claude Miller. Met o.a. Gérard Depardieu, Miou-Miou, Jacques Denis, Dominique Laffin en Claude Piéplu.

Een eenzame fabrieksarbeider blijft geobsedeerd door zijn inmiddels getrouwde jeugdliefde en moeder van een kind. Hij schrijft haar en belt haar nog regelmatig. De jonge buurvrouw in zijn pension is in stilte verliefd op hem en wordt het slachtoffer van zijn opgekropte frustraties. De film offert thriller-elementen van Patricia Highsmith's Sweet Sickness aan romantische bezetenheid en maakt die treffend waar, tot aan het ontsporende einde. Opmerkelijke, tegendraadse rollen van Depardieu en Miou-Miou. Het scenario is van Miller en Luc Béraud. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

imdb: Zoek Dominique Laffin op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1984	Passage secret
1983	System ohne Schatten
1983	Liberty belle
1982	La tribu des vieux enfants
1980	L'empreinte des géants
1979	Tapage nocturne
1979	L' Oeil du maître
1979	Felicité
1979	Chiedo asilo
1978	La femme qui pleure
1977	Les petits calins
1977	Les Petits câlins
1977	La Nuit tous les chats sont gris
1977	Dites-lui que je l'aime

name

email

mijn instellingen