Jacques Rispal: cast.
Er zijn 26 films gevonden.

Anthelme Collet

1990 | Avonturenfilm, Historische film, Komedie

Frankrijk 1990. Avonturenfilm van Jean-Paul Carrère. Met o.a. Bernard Crommbe, Elisabeth Huppert, Jacques Jouanneau, Jacques Rispal en Jacques Monod.

Anthelme Collet, een niet-adelijke onderluitenant in het leger van Napoleon, bemerkt dat de adellijke titel veel voordelen biedt. Vanaf dat moment laat hij zich doorgaan voor de zoon van de markies van Collet en leidt het leven van een avonturier, met alle voor- en nadelen vandien. Een ietwat langdradig scenario en de lengte is sowieso aan de overdreven kant. Daarentegen een goede tijdsreconstructie dankzij het knappe gebruik van natuurlijke decors. Pure ontspanning.

Interdit aux moins de 13 ans

1982 | Misdaad, Thriller, Film noir

Frankrijk 1982. Misdaad van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Patrick Depeyrat, Sandra Montaigu, Akim Oumaouche, Maryline Even en André Chaumeau.

Teneinde aan zijn troosteloze bestaan als wasserij-bezorger te ontkomen, pleegt Louis een overval die slecht afloopt: hij doodt twee personen. Verraden door zijn vrouw wordt hij gearresteerd, net als hij een nieuwe relatie is begonnen. Na met L'IMPRÉCATEUR, waarvoor een groot budget was uitgetrokken, een strop te hebben gehad, kwam de regisseur terug met een goedkopere misdaadfilm en weinig bekende acteurs. Het onheilspellende, grijze en kille decor van de buitenwijken is het belangrijkste element in deze pakkende film: het bepaalt het gedrag van de bewoners. Het doet ook het intrieste, banale karakter van deze heel eigentijdse geschiedenis vergeten.

Pour la peau d'un flic

1981 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1981. Misdaad van Alain Delon. Met o.a. Alain Delon, Anne Parillaud, Michel Auclair, Daniel Ceccaldi en Jean-Pierre Darras.

Voor zijn regiedebuut koos aartsconservatief Delon, verbazingwekkend recalcitrant, een roman van de immer strijdbare communist en genre-innovator Jean-Patrick Manchette (1945-1995). Het boek Que d'os! en de adaptatie van Delon en Christopher Frank verschillen dus enigszins. Niettemin past de solide misdaadthriller, voorzien van enkele gepeperde scènes, naadloos in de Delon-filmografie van hardgekookte noir à la française. Als geroyeerd rechercheur werkt privédetective Choucas (Delon zelf) zich met de opsporingsklus van een verdwenen blind meisje flink in de nesten. Parillaud, later fenomenaal als verliefde huurmoordenares in Nikita, is het sexy pruillipje van dienst en het Oscar Benton-nummer 'Bensonhurst blues' werd een surprisehit.

Vincendon

1980 | Misdaad

Frankrijk 1980. Misdaad van Franck Apprédéris. Met o.a. Jacques Dufilho, Michel Constantin, Julien Green, Jacques Rispal en Jenny Clève.

Drie agenten volgen een Parijse misdadiger naar Zuid- Frankrijk. Volgens een tip van zijn minnares wil hij daar een bank beroven. De overval mislukt en de achtervolging wordt ingezet. Deze ongewone politiefilm heeft zelfs een open einde. Het scenario is van Bernard Clavel.

Pourquoi pas!

1977 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1977. Komedie van Coline Serreau. Met o.a. Sami Frey, Mario Gonzalez, Christine Murillo, Nicole Jamet en Michel Aumont.

Een trio (waarom niet!) [KA2]a la JULES ET JIM (waarvan de vrouw het geld verdient!) wordt een quartet en ze weten nog lang en gelukkig te leven. Een sterke film, die je niet snel vergeet over de vrije liefde. Scenario van regisseuse Serreau. Camerawerk van Jean-François Robin.

La menace

1977 | Thriller, Misdaad, Actiefilm

Frankrijk​/​​Canada 1977. Thriller van Alain Corneau. Met o.a. Yves Montand, Carole Laure, Marie Dubois, Jean-François Balmer en Marc Eyraud.

Henri Savin (Montand), bedrijfsleider bij een transportbedrijf, heeft een verhouding met zijn leidinggevende, Dominique, Als hij haar dumpt voor de jongere Julie, stort ze zichzelf van een klif. De politie denkt echter dat er sprake is van moord, met als hoofdverdachte Julie, die al snel wordt gearresteerd. Deels psychologisch drama, deels spectaculaire thriller, en in beide opzichten geslaagd. Tweede samenwerking tussen regisseur Corneau en zanger/acteur Montand, die een jaar eerder Police Python 357 maakten. Marie Dubois won een César voor haar rol als Dominique.

Diabolo menthe

1977 | Drama, Komedie

Frankrijk 1977. Drama van Diane Kurys. Met o.a. Eléonore Klarwein, Odile Michel, Anouk Ferjac, Arlette Bonnard en Dora Doll.

Vernoemd naar een geliefd zomerdrankje, dit prachtige regiedebuut van ex-actrice Kurys, geïnspireerd op haar jeugdjaren. Daarin bracht de scheiding van haar ouders een schokeffect teweeg. Parijs 1963. De in karakter zeer verschillende zusjes Anne en Frédérique Weber wonen bij hun moeder, maar brengen met papa de zomervakantie door. Hoe te overleven in pubermeisjeschaos, dat is de kwestie. Geweldig naturel gespeeld door Klarwein en Michel. Uitvoerend producent was regisseur Alexandre Arcady, met wie Kurys ook een kind kreeg. Bekroond met de Prix Louis Delluc. Fraai filmaffiche van striptekenaar Floc'h.

Comme la lune

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Joël Séria. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Sophie Daumier, Dominique Lavanant, Anna Gaylor en Marco Perrin.

Een man verlaat zijn vrouw en gezin voor een vrouwelijke slager, die hij op zijn beurt verliest aan een vriend van vroeger. Hij trouwt met het vroegere meisje van die vriend, maar zij bedriegt hem met jongere mannen. De bravoure-rol van Marielle als de zelfingenomen seksist met oogkleppen op maakt de anti-held bijna aandoenlijk, omdat hij zich van geen kwaad bewust is. Hij krijgt vitaal tegenspel, vooral van Daumier als de vrouwelijke slager. De rollen tillen de film boven het anekdotische scenario uit zonder er een doeltreffende satire van te maken.

L'affiche rouge

1976 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1976. Drama van Frank Cassenti. Met o.a. Roger Ibáñez, Pierre Clémenti, László Szabó, Malka Ribowska en Anicée Alvina.

Een groot aantal verzetsstrijders werd tijdens de Tweede Wereldoorlog op de Mont Valérien, een heuvel vlakbij Parijs, door de nazi's geëxecuteerd. Dertig jaar later bereiden toneelspelers een openluchtvoorstelling over hen voor, waarbij nabestaanden en andere betrokkenen informatie en kritische kanttekeningen komen geven. Door de combinatie van flashbacks, de discussies en het toneel illustreert deze eigenzinnige film de theatertheorieën van Bertolt Brecht (1898-1956) over didactiek en politieke effectiviteit. De vormgeving, muziek en het elan van de jonge acteurs maken het resultaat meeslepend en aansprekend.

Comme un boomerang

1976 | Misdaad, Thriller, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1976. Misdaad van José Giovanni. Met o.a. Alain Delon, Carla Gravina, Charles Vanel, Louis Julien en Suzanne Flon.

De zoon van een ondernemer schiet onder invloed van drugs, per ongeluk een politieman neer. De pers rakelt het misdadig verleden op van zijn vader die - omdat de jongen tegen die vooroordelen kansloos lijkt - weer buiten de wet treedt om hem uit de gevangenis te bevrijden. De film gaat boeiend en treffend van start, maar het scenario - waaraan Delon meeschreef - wordt allengs steeds onwaarschijnlijker en melodramatischer zodat ook goed acteren geen overtuigingskracht geeft.

Les Ambassadeurs

1975 | Drama

Tunesië​/​​Frankrijk 1975. Drama van Naceur Ktari. Met o.a. Sidi Ali Kouiret, Jacques Rispal, Marcel Cuvelier, Françoise Thuriès en Faouzi Kazri.

Een ongeschoolde Tunesische gastarbeider in Parijs krijgt in werk en huisvesting te maken met racisme. Dit wordt versterkt door het toenemende zelfbewuste optreden van Derde-Wereldlanden en door de tegenacties van Fransen die het verlies van Algerije nog niet te boven zijn. Een organisatie die daartegen strijdt vindt aansluiting in de solidariteit van de Franse arbeidersklasse. Door te simpele zwart-wit tegenstellingen en uiteindelijk optimisme wordt het aanvankelijke uitgangspunt 'elke gastarbeider is ambassadeur van eigen land en cultuur' helemaal losgelaten. Alle clichés van de propaganda-film, al is het propaganda voor een goede zaak, vinden we in deze film terug.

Le Chant du départ

1975 | Drama, Komedie

Frankrijk 1975. Drama van Pascal Aubier. Met o.a. Brigitte Fossey, Rufus, Michel de Ré, Germaine Montéro en Jacques Rispal.

Een weduwe heeft een club voor alleenstaanden opgericht, waar tijdens de wekelijkse bijeenkomsten het plan groeit voor een collectieve zelfmoord, uit wanhoop over en protest tegen de onmenselijke samenleving. Op het moment dat zij tot de daad zullen overgaan, zet de regisseur zijn film stop en laat de personages gelukzalig herleven in een nieuwe utopische maatschappij. Deze onverwachte finale werkt zowel verwarring als ontwapenend naïef door de gulheid waarmee de regisseur zijn helden een beter lot gunt. Overtuigend is die idylle niet, maar de eerdere scènes zijn aandoenlijk en venijnig, met de verrassende Fossey als een onooglijke oude vrijster.

L'Agression

1975 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1975. Misdaad van Gérard Pirès. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Claude Brasseur, Michèle Grellier, Franco Fabrizi en Milena Vukotic.

Een man wiens vrouw en dochtertje door onbekenden bij de autoweg zijn gedood, gaat samen met zijn schoonzuster op zoek naar de schuldigen. Hij denkt ze te herkennen, heeft geen bewijzen en wil persoonlijk wraak nemen. Een Franse variant op Amerikaanse vigilante-films is even bedenkelijk als zijn Amerikaanse voorbeelden, maar onderscheidt zich door goed spel, vooral een verrassend dynamische Deneuve, die even uit de kleren gaat.

Ce cher Victor

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Robin Davis. Met o.a. Bernard Blier, Jacques Dufilho, Alida Valli, Alice Reichen en Philippe Castelli.

Gepensioneerden wonen sinds acht jaar samen, waarbij weduwnaar oude vrijgezel steeds meer tiranniseert en in bijzijn van anderen in de maling neemt waardoor diens wrok naar een uitbarsting toegroeit. Botsing van temperamenten in tragi-komische debuutfilm met net iets te weinig controle over ritme en uitbundigheid van de acteurs. Film blijft niettemin dichtbij herkenbare realiteit.

Calmos

1975 | Erotiek

Frankrijk 1975. Erotiek van Bertrand Blier. Met o.a. Jean Rochefort, Jean-Pierre Marielle, Bernard Blier, Brigitte Fossey en Claude Piéplu.

Gynaecoloog en de man van een veeleisende echtgenote duiken onder op het platteland voor een 'leven zonder vrouw'. Hun voorbeeld vindt zoveel navolging dat vrouwen zich organiseren in de strijd om hun rechten. Gevangenen van vrouwenleger worden met medische begeleiding tot neukmachines gemaakt en geheel uitgeput. Uitdagende satire van vrouwenhaat - die mannen nauwelijks voordeliger voorstelt - weet in de tweede helft geen maat te houden en ontaardt in zulke grove effecten dat de werkzaamheid verloren gaat. Ironische finale waarin onttakelde slachtoffers een schuilplaats zoeken in de enorme baarmoeder maakt veel goed.

On s'est trompé d'histoire d'amour

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Coline Serreau, Francis Perrin, Nicole Dubois, Gérard Caillau en Marre-Pierre Casey.

Als gevolg van een weinig, bevredigende vrijage tussen twee kantoorcollega's blijkt het meisje zwanger. Een overhaast huwelijk is noch wat zijzelf noch hun familie hadden verwacht en de geboorte van de baby maakt hen ook geen geschiktere partners. Het goed geobserveerd scenario van de actrice Serreau kreeg een te gelikte verfilming en op de twee hoofdrollen na blijven de personages zo plat als een dubbeltje. Serreau maakte later zelf betere films.

Les valseuses

1974 | Komedie, Drama

Frankrijk 1974. Komedie van Bertrand Blier. Met o.a. Gérard Depardieu, Patrick Dewaere, Miou-Miou, Jeanne Moreau en Brigitte Fossey.

Anarchistische zwarte schelmenkomedie, een verfilming van Bliers eigen roman, betekende de internationale doorbraak van de regisseur die een van Frankrijks meest consistente filmmakers zou blijken. Depardieu en Dewaere zijn twee jonge schooiers die zich vermaken met diefstal en beroving, mishandeling en aanranding. Vrolijke verwikkelingen worden afgewisseld door wrede, misogyne grappen. Jeanne Moreau zorgt voor enige gratie als een ex-gevangene die met beiden het bed deelt. Isabelle Huppert is even te zien als verlegen tiener met gemengde gevoelens voor de bandeloze anti-helden. Depardieu zou een van Bliers vaste acteurs worden, Dewaere werkte nog tweemaal met de regisseur voordat hij in 1982 door zelfmoord om het leven kwam.

Lacombe Lucien

1974 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1974. Oorlogsfilm van Louis Malle. Met o.a. Pierre Blaise, Aurore Clément, Holger Löwenadler, Therese Giehse en Stéphane Bouy.

Een stadje in de zuid-westelijke Lot, zomer 1944. Lucien is te jong en onberekenbaar voor de maquis (Résistance). Door een samenloop van omstandigheden belandt hij via Franse collaborateurs bij de Gestapo. Droog schetst Malle de snelle opkomst en nog snellere neergang van een oliedomme, brute opportunist overvallen door de gebeurtenissen. Meedogenloos is het tijdsbeeld van een gespleten natie vol landverraders, dieven en antisemieten. Co-scenarist is romancier Patrick Modiano, maar het harde naturalisme van Lacombe Lucien heeft niets gemeen met de stille melancholie van zijn literatuur.

L' invitation

1973 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1973. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Jean-Luc Bideau, François Simon, Jean Champion, Neige Dolsky en Cécile Vassort.

Een onopvallende kantoorbediende krijgt na de dood van zijn moeder een grote erfenis en koopt een buitenhuis waar hij op zondagmiddag zijn collega`s inviteert. De ongewone situatie, gecombineerd met drank, brengt jaloezie en wrok naar buiten die in de werksituatie verzwegen blijft, maar de volgende dag is alles weer bij het oude op het ontslag van een al te spontane typiste na. Deze schijnbaar simpele, maar minutieus geobserveerde film heeft een met het werk van Tsjechow vergelijkbare kwaliteit en betekende de internationale doorbraak van de (Franstalige) Zwitserse cinema. De regissuer schreef het scenario met Michel Vialla. Jean Zeller verzorgde het camerawerk.

Le chat

1971 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1971. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Jean Gabin, Simone Signoret, Annie Cordy, Jacques Rispal en Nicole Desailly.

De voormalige zetter Julien (Gabin) en ex-circusartieste Clémence (Signoret) zijn echtelieden die niets meer met elkaar te bespreken hebben. Ze wonen in hetzelfde huis, in een buurt die stukje bij beetje gesloopt wordt, maar ze eten aan aparte tafels, slapen in aparte bedden. De kat, de enige in huis die liefdevolle aandacht krijgt, wordt het middelpunt van hun psychologische strijd. Verfilming van een roman van Georges Simenon wordt geheel gedragen door de twee grote sterren, die destijds allebei in Berlijn met een Zilveren Beer werden onderscheiden.

Le Soldat Laforêt

1970 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1970. Komedie van Guy Cavagnac. Met o.a. Roger Van Hool, Catherine Rouvel, Francisco Rabal, Fernand Sardou en Jacques Rispal.

Een Franse soldaat raakt in 1940 los van zijn regiment en zwerft dagenlang doeloos rond door Zuid-Frankrijk. Hij heeft een aantal plezierige en bizarre (mischien alleen gefantaseerde) ontmoetingen, totdat hij op brute wijze wordt geconfronteerd met de realiteit van de door hem bijna vergeten oorlog. Door de fotografie wordt de schijnbare vredigheid van het platteland overtuigend, de acteurs zorgen voor kleurrijke typeringen, maar de dialoog is vaak pretentieus en wezenloos. Een innemende, niet geheel geslaagde film van een debutant die nooit meer een volgende film maakte.

L'invitata

1969 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1969. Drama van Vittorio de Seta. Met o.a. Joanna Shimkus, Michel Piccoli, Paul Barge, Lorna Heilbron en Albert Dagnant.

In het holst van de nacht wordt Anne geconfronteerd met de thuiskomst van haar echtgenoot - in gezelschap van een jongedame die, zo meldt hij, vanaf nu bij hen zal inwonen. Anne, onthutst en bedroefd, neemt daarop de uitnodiging aan van haar baas om hem naar het Zuid-Frankrijk te begeleiden. Vrije bewerking van Simone de Beauvoirs semi-autobioroman uit 1943 door fameuze documaker past, terugblikkend, perfect in zijn premièrejaar. Doorvoeld op-de-millimeter-spel van Shimkus en Piccoli vangt precies het onbestemde van de impromptu reis. Fraaie sfeertekening van meestercameraman Luciano Tovoli.

L' Invitata

1969 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1969. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Joanna Shimkus, Michel Piccoli, Jacques Perrin, Lorna Heilbron en Clotilde Joano.

Een bioloog komt van een buitenlands werkbezoek terug met een jonge logée. Zijn vrouw vermoedt een verhouding en verlaat het huis. Tijdens een reis met haar werkgever naar de Côte d'Azur laat ze zich door hem verleiden, maar beseft in een confrontatie met diens echtgenote zelf in een situatie als die van de logée te zijn geraakt. De scenariobewerking doet de psychologische subtiliteit van de roman van Simone de Beauvoir onvoldoende recht, zodat een simpel verhaaltje overblijft dat door regie en acteurs genuanceerd is ingevuld. De 'Reis- documentaire' vult de ontwikkeling van de gevoelens visueel goed aan.

L' Ecume des jours

1968 | Komedie

Frankrijk 1968. Komedie van Charles Belmont. Met o.a. Jacques Perrin, Marie-France Pisier, Sami Frey, Alexandra Stewart en Annie Buron.

Een jonge uitvinder wordt verliefd op de vriendin van zijn beste vriend, maar houdt zich helemaal op de achtergrond. Hij begint zijn ongecompliceerde leventje uitermate vervelend te vinden tot hij de verantwoordelijkheid voor een weesmeisje op zich neemt. Surrealistische cultus-roman van Boris Vian uit de tijd van het existentialisme - de personages zijn volgelingen van filosoof 'Jean-Sol Partre' - kreeg een liefdevolle verfilming van de als regisseur debuterende acteur Belmont, die er helaas niet in slaagt de gevoeligheid van de hoofdpersonen effectief te laten contrasteren met de hardheid van de buitenwereld, zodat de poëzie nogal wezenloos wordt en de frisheid van de acteurs in vacuüm blijft hangen.

L' Année du bac

1963 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1963. Familiefilm van Maurice Delbez. Met o.a. Jean Desailly, Simone Valère, Paul Amiot, Yvette Etiévant en Jacques Rispal.

Een groep middelbare scholieren wisselt tijdens een feestje verhalen over hun ouders uit, waaruit blijkt dat deze de moraal die ze hun kinderen voorhouden zelf niet bepaald in praktijk brengen. Sommigen worden daar cynisch van, anderen nemen zich voor het zelf beter te doen. Deze, qua opvattingen fiks gedateerde, toneelverfilming registreert slaafs de melodramatische scènes die ook nog eens onder de maat geacteerd worden.

Un nommé la Rocca

1961 | Misdaad, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1961. Misdaad van Jean Becker. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Christine Kauffmann, Pierre Vaneck, Béatrice Altariba en Michel Constantin.

Een Marseillaanse gangster probeert zijn makker steeds uit de nood te helpen met een gewoonlijk averechts tragisch resultaat, maar de vriendschap blijft intact tot bij een nieuwe coup de op de held verliefde zuster van de vriend om het leven komt. De zoon van de begaafde regisseur kon dankzij zijn voetbalvriendschap met Belmondo zijn filmdebuut maken, maar heeft weinig greep op de structuur en de individuele sc[KA2]enes, waardoor alleen de fotografie van Ghislain Cloquet een suggestieve werking geeft. De geromantiseerde onderwereldvriendschap kwam uit de roman van Jose Giovanni, die z[KA1]o ontevreden was met het resultaat dat hij het als regisseur z[KA2]elf elf jaar later overdeed in LA SCOUMOUNE (met Belmondo in dezelfde rol en Constantin in de plaats van Vaneck).