Richard Wagner: cast en muziek.
Er zijn 37 films gevonden.

Je rentre à la maison

2001 | Drama, Komedie

Portugal​/​​Frankrijk 2001. Drama van Manoel de Oliveira. Met o.a. Michel Piccoli, Antoine Chappey, Catherine Deneuve, John Malkovich en Leonor Baldaque.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

Lise et André

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Denis Dercourt. Met o.a. Isabelle Candelier, Michel Duchaussoy, Aïssa Maïga, Augustin Bartholomé en Jean-Christophe Bouvet.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

Maestro, Maestro! : Herbert von Karajan

1999 | Documentaire, Biografie, Muziek

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Oostenrijk​/​​Australië​/​​Nederland 1999. Documentaire van Patricia Plattner. Met o.a. Peter Boeckmann, Ines Clouzot, Fritz Dolezal, Dietrich Gerhard en Michel Glotz.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

Wings of Hope

1998 | Documentaire, Drama

Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk 1998. Documentaire van Werner Herzog. Met o.a. Juliane Koepcke, Werner Herzog, Juan Zaplana Ramirez en Marcio Ribera.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

The Legend of Parsifal

1998 | Documentaire, Fantasy, Muziek

Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Oostenrijk​/​​Australië​/​​Mexico​/​​Italië 1998. Documentaire van Tony Palmer. Met o.a. Placido Domingo, Violeta Urmana, Matti Salminen, Nikolai Putilia en Feodor Mojhaev.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

Povinnost'

1998 |

Rusland 1998. Aleksandr Sokurov.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

Little Dieter Needs to Fly

1998 | Documentaire, Oorlogsfilm

Verenigd Koninkrijk​/​​Duitsland 1998. Documentaire van Werner Herzog. Met o.a. Dieter Dengler en Eugene Deatrick.

De theateracteur Gilbert Valence (Michel Piccoli) krijgt na een voorstelling te horen dat zijn vrouw, dochter en schoonzoon bij een auto-ongeluk om het leven zijn gekomen. Gilbert blijft verslagen achter met zijn kleinzoon. Na van de ergste schok bekomen te zijn hervat hij zijn dagelijks leven. Hij blijkt een man van gewoonten; op vaste tijden koopt hij zijn krant bij de kiosk, bezoekt zijn café en wandelt door de straten van Parijs. De teruggetrokken levende acteur verdeelt zijn tijd tussen zijn kleinzoon en het theater, waarvoor hij nog steeds een passie koestert. Wanneer hem een rol in een hedendaagse televisieserie wordt aangeboden, gelardeerd met veel seks en geweld, wijst hij het aanbod verontwaardigd van de hand. Een rol in de verfilming van de literaire klassieker 'Ulysses' accepteert hij wel. Tijdens de opnamen heeft hij echter zichtbaar moeite met de Engelse dialogen; als zijn geheugen hem in de steek laat verlaat Gilbert de set met de woorden 'Je rentre à la maison'.

L'ennui

1998 | Drama, Romantiek, Komedie

Frankrijk​/​​Portugal 1998. Drama van Cédric Kahn. Met o.a. Charles Berling, Sophie Guillemin, Arielle Dombasle, Robert Kramer en Alice Grey.

De mechanismen van seksuele bezittingsdrang worden kaal en genadeloos blootgelegd in dit psychologisch intrigerende drama waarin een filosofie-docent verstrikt raakt in zijn eigen obsessie voor een meisje nog niet half zijn leeftijd. Veertiger Martin (Berling) vertoont symptomen van een midlife crisis wanneer hij Cecilia (Guillemin) ontmoet. Ze is eerder alledaags dan uitzonderlijk en eerder gereserveerd dan hartstochtelijk. Ze zien elkaar dagelijks voor seks, ondanks Martins minachting voor haar. Robert Kramer, de Amerikaanse regisseur van onder meer Route One USA speelt een kunstenaar die in bed met Cecilia aan zijn einde komt. Naar de roman La noia (1960) van Alberto Moravia.

Julia Varady ou Le chant possédé

1998 | Documentaire, Biografie, Muziek

Duitsland​/​​Frankrijk 1998. Documentaire van Bruno Monsaingeon. Met o.a. Julia Varady, Dietrich Fischer-Dieskau en Viktoria Postnikova.

De mechanismen van seksuele bezittingsdrang worden kaal en genadeloos blootgelegd in dit psychologisch intrigerende drama waarin een filosofie-docent verstrikt raakt in zijn eigen obsessie voor een meisje nog niet half zijn leeftijd. Veertiger Martin (Berling) vertoont symptomen van een midlife crisis wanneer hij Cecilia (Guillemin) ontmoet. Ze is eerder alledaags dan uitzonderlijk en eerder gereserveerd dan hartstochtelijk. Ze zien elkaar dagelijks voor seks, ondanks Martins minachting voor haar. Robert Kramer, de Amerikaanse regisseur van onder meer Route One USA speelt een kunstenaar die in bed met Cecilia aan zijn einde komt. Naar de roman La noia (1960) van Alberto Moravia.

Lebensborn

1997 | Sciencefiction, Horror

Verenigde Staten 1997. Sciencefiction van David Stephens. Met o.a. Melissa Carlton, Greg Forshay, Arthur Roberts, Tyler Mason en Lenny Rose.

De mechanismen van seksuele bezittingsdrang worden kaal en genadeloos blootgelegd in dit psychologisch intrigerende drama waarin een filosofie-docent verstrikt raakt in zijn eigen obsessie voor een meisje nog niet half zijn leeftijd. Veertiger Martin (Berling) vertoont symptomen van een midlife crisis wanneer hij Cecilia (Guillemin) ontmoet. Ze is eerder alledaags dan uitzonderlijk en eerder gereserveerd dan hartstochtelijk. Ze zien elkaar dagelijks voor seks, ondanks Martins minachting voor haar. Robert Kramer, de Amerikaanse regisseur van onder meer Route One USA speelt een kunstenaar die in bed met Cecilia aan zijn einde komt. Naar de roman La noia (1960) van Alberto Moravia.

Le bassin de J.W.

1997 | Komedie, Fantasy

Frankrijk​/​​Portugal 1997. Komedie van João César Monteiro. Met o.a. João César Monteiro, Hughes Quester, Pierre Clémenti, Joana Azevedo en Graziella Delerm.

De mechanismen van seksuele bezittingsdrang worden kaal en genadeloos blootgelegd in dit psychologisch intrigerende drama waarin een filosofie-docent verstrikt raakt in zijn eigen obsessie voor een meisje nog niet half zijn leeftijd. Veertiger Martin (Berling) vertoont symptomen van een midlife crisis wanneer hij Cecilia (Guillemin) ontmoet. Ze is eerder alledaags dan uitzonderlijk en eerder gereserveerd dan hartstochtelijk. Ze zien elkaar dagelijks voor seks, ondanks Martins minachting voor haar. Robert Kramer, de Amerikaanse regisseur van onder meer Route One USA speelt een kunstenaar die in bed met Cecilia aan zijn einde komt. Naar de roman La noia (1960) van Alberto Moravia.

Fugueuses

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Marie Trintignant, Irène Jacob, Nicole Garcia, Stéfano Dionisi en François Berléand.

In de trein Parijs-Lissabon wil Marina (Marie Trintignant) zich een snel nummer van haar begeleider Bruno (Gelin), die de zestig gepasseerd is, zich niet laten welgevallen. Hij slaat met zijn hoofd tegen de rand van de wasbak en is op slag dood. Marina verlaat de coup[KA1]e en ontmoet in een wagon verderop Prune (Jacob), die haar vertelt dat ze op weg is naar haar vader in Lissabon die ze in haar hele leven nog geen tien keer heeft gezien, om haar onuitstaanbare moeder Jeanne (Garcia) te ontvluchten. Marina en Prune liggen elkaar wel en ze zetten samen de reis voort. Bij het baden in Portugal verdrinkt Prune en neemt Marina haar identiteit aan en begint lieve brieven naar Jeanne te sturen, die het zaakje op een gegeven moment niet meer vertrouwt. Ondertussen is Marina, die dus nu Prune is, verliefd geworden op Prune`s halfbroer Eugenio (Dionisi). Uiteindelijk moet alles fout lopen. Het scenario van regisseuse Nadine Trintignant en Gilles Perrault bevat geen nieuwe stof, is tamelijk zwak en laat een aantal zaken onopgelost. Hierbij komen een aantal idiote dialogen direct in de camera en dat is heel erg jammer, want Marie Trintignant en Jacob beschikken allebei over veel talent om de kijker te boeien. Ze hadden derhalve een betere film verdiend. Het camerawerk van Acacio De Almeida bevat een aantal prachtige shots van het landschap en is in zijn totaliteit zeer aanvaardbaar. Er is dankbaar gebruik gemaakt van klassieke muziek (Mozart, Bruckner, Wagner, Vivaldi) die heel goed past en mooi klinkt.

Bruckners Entscheidung

1995 | Drama, Biografie

Duitsland 1995. Drama van Jan Schmidt-Garre. Met o.a. Joachim Bauer, Markus Ertelthaler, Sophie von Kessel, Julia Regehr en Joachim Kaiser.

De vermaarde Oostenrijkse componist Anton Bruckner (1824- 1896) durfde aanvankelijk aan zijn muzikaal talent niet toe te geven. Hij werd leraar en studeerde in het geheim muziek en werd in 1855 op 31-jarige leeftijd organist van de dom in Linz. Toen hij 43 was maakte hij een geweldige crisis door om te besluiten hoe het verdere verloop van zijn leven zou zijn. Hij ging drie maanden kuren in het sanatorium van wondergenezer Vinzenz Prei[KL29]nitz in Bad Kreuzen. De film, gedraaid in effectief zwart-wit gaat over de tijd in het kuroord. Een fictieve, buitenbeeldse figuur, de architect Otto (met de stem in de originele versie van Peter Fricke) wisselt van gedachten met Brucker en raakt met hem bevriend. Hij schrijft over zijn ontmoetingen met Bruckner aan zijn vriendin Sophia, die we wel in beeld zien (Von Kessel). De regisseur, die eerder de film CELIBIDACHE (over de gelijknamige dirigent) maakte, laat de kijker middels zijn gedramatiseerde documentaire zien hoe Bruckner tot de slotsom komt voor het verdere verloop van zijn begenadigde carri[KA2]ere. Zowel de slow-motion beelden als de muziek van Richard Wagner (die in de figuur van Kaiser door Bruckner ontmoet wordt), Sebastian D'Iradier en Bruckner zelf spelen een grote rol in deze meditatieve, filosofische film. Scenario van regisseur Schmidt-Garre. Het camerawerk is van Pascal Hoffmann en Wedigo von Schutzendorf. Voor Bruckner liefhebbers -en vorsers een must. De buitenbeeldse stem van Bruckner is van Peter von Fontano.

A comedia de Deus

1995 | Komedie, Erotiek

Portugal​/​​Italië​/​​Denemarken​/​​Frankrijk 1995. Komedie van João César Monteiro en Joao Cesar Monteiro. Met o.a. João César Monteiro, Claudia Teixeira, Raquel Ascensão, Manuela De Freitas en Max Monteiro.

De al wat oudere Joao de Deus is de manager van een goedlopende ijssalon in Lissabon. De zaken gaan zo goed dat men van plan is een keten te openen in Frankrijk, Italië en Spanje. Joao is vrijgezel, houdt van vrouwen, maar kan ze maar moeizaam veroveren. Hij heeft een vreemde hobby.

Ludwig, 1881

1993 | Drama, Biografie, Historische film

Zwitserland​/​​Duitsland 1993. Drama van Donatello Dubini en Fosco Dubini. Met o.a. Helmut Berger, Max Tidof, Herbert Leiser, Ingold Wildenauer en Michael Schiller.

In juli 1881 maakt Ludwig II van Beieren (Berger) incognito een reis door Zwitserland, in gezelschap van Josef Kainz (Tidof), een acteur van het Koninklijk Toneelgezelschap van M[KA3]unchen. Verleid door de stem van de populaire acteur wil de excentrieke koning hem meenemen naar de actuele plaatsen waar [KL]Wilhelm Tell[KLE] van Schiller zich afspeelt en hem de beroemde sc[KA2]enes in het natuurlijke kader laten declameren. Een intimistisch drama, gebaseerd op een waar gebeurd feit uit het leven van Ludwig II (in werkelijkheid was het een schrijver), schitterend vertolkt door beide hoofdrollen. Het enige dat men kan verwijten aan het scenario van debuterende regisseurs Donatello en Fosco Dubini, Barbara Marx en Martin Witz is dat het erg literair is en weinig plaats biedt voor actie. Schitterende fotografie van Matthias Kälin. Muziek van Richard Wagner wordt uitgevoerd door het Kronos Quartet.

Subspecies

1991 | Horror

Roemenië​/​​Verenigde Staten 1991. Horror van Ted Nicolaou. Met o.a. Laura Tate, Anders Hove, Michael Watson, Michelle McBride en Irina Movila.

Een produktie van Charles Band (REANIMATOR), naar men zegt de eerste vampierfilm die werd opgenomen in Transsylvani[KA3]e, de streek waar Dracula zelve opereerde. Jammer alleen dat niemand voor een goed script heeft gezorgd. Anders Hove is een smerige bloedzuiger (hij heeft kennelijk goed naar NOSFERATU van Murnau gekeken), met in zijn kielzog een stoet duivelskindertjes.

Meeting Venus

1991 | Drama, Romantiek, Muziek

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Hongarije​/​​Frankrijk 1991. Drama van István Szabó. Met o.a. Glenn Close, Niels Arestrup, Moscu Alcalay, Macha Méril en Erland Josephson.

Arestrup speelt een Hongaarse dirigent die naar Parijs gaat om Wagners opera Tannhauser te dirigeren en dat leidt tot een aantal observaties over kunst en bureaucratie, kunstenaars en democratie, gekibbel, interventies van vakbonden en triviale afgunst. Eigenlijk een soort metafoor over wat er in het Europa van 1990 gaande is. Een dappere film waarin de opera meer als decor dient. Er is ook een mooi liefdesverhaal tussen Arestrup en een schitterende Close als de diva. Tot op zekere hoogte ook een alternatieve versie van Truffaut's LA NUIT AMÉRICAINE. Nederlandse Ter Steege, dé ontdekking van SPOORLOOS in de rol van Monique. De stem van Close is ingedubbed door niemand minder dan Kiri Te Kanewa. Scenario van regisseur Szabó en Michael Hirst. Camerawerk van Lajos Koltai.

Die Spur des Bernsteinzimmers

1991 | Misdaad, Thriller

Duitsland 1991. Misdaad van Roland Gräf. Met o.a. Corinna Harfouch, Kurt Böwe, Uwe Kockisch, Ulrich Tukur en Michael Gwisdek.

De vermaarde 'Bernsteinzimmer' heeft volgens kenners grote kunsthistorische waarde. Men spreekt zelfs van het achtste wereldwonder, al komt dat wat overdreven over. Tegen het einde van WO II hebben de nazi's de kamer laten verdwijnen, waardoor deze legendarisch is geworden en tot menige speculatie heeft geleid. Door de dood van haar vader raakt Harfouch betrokken bij een zoektocht naar de kunstschat. Ze komt in aanraking met een gepensioneerde inspecteur van politie, die op een nazi-misdadiger jaagt. Ze ontmoet een jongeman, die de sporen van zijn vader natrekt, die bij de verdwijning in 1944 betrokken geweest zou zijn. De laatste getuige zou een horlogefabrikant uit Zwitserland geweest zijn. Beslist een intrigrerende film, die helaas wat ballast met zich meedraagt in de vorm van onnodige plotwendingen en nevenintriges. Ook de vrolijke toonzetting is soms dissonant met het verhaal, waarvoor Roland Gräf en Thomas Knauf het scenario schreven. Deze film lag nog in de DEFA-studio's uit de voormalige DDR en werd met gelden van de omroep WDR en diverse filmfondsen uit Berlijn, Hamburg, Nordrhein Westfalen in 1991 voltooid. Het camerawerk is van Roland Dressel.

Marquis

1989 | Animatie, Erotiek

Frankrijk​/​​België 1989. Animatie van Roland Topor en Henri Xhonneux.

Een ongewone biografie, waarin de penis van de markies de Sade optreedt als afzonderlijke persoonlijkheid die zijn bezitter met raad en daad bijstaat tijdens zijn 27 jaar durende gevangenschap. Dat leidt tot een hoogst ongebruikelijke dialoog, waarin de bizarre humor van Topor de denkwereld van de Sade een bij vlagen surrealistische dimensie verleent, terwijl het oorspronkelijke sadistische universum van de markies geen geweld wordt aangedaan. In alle opzichten een opmerkelijke en zelfs uitzonderlijke animatiefilm, die niet moet worden geclassificeerd als porno. Met in de oorspronkelijke versie de stemmen van: Philippe Bizot, François Marthouret, Gabrielle Van Damme, Michel Robin, Ben de Moor, Isabelle Canet-Wolfe, Olivier Dechaveau, Vicky Messica, Nathalie Juvet, Bernard Cognaux, René Lebrun, Pierre Decuypere, Bob Morel en Roger Crouzet. Camerawerk van Etienne Faudet.

Mamy Wata

1989 | Drama

Mali​/​​Frankrijk 1989. Drama van Moustapha Diop. Met o.a. Sidiki Bakaba, Sandra Novik, Gérard Essomba, France Zobda en Sotigui Kouyaté.

Hoewel Moustapha Diop in Europa een zeer gelauwerd regisseur is vanwege zijn M[KA1]EDECIN DE GAFIR[KA1]E (1982), is hij er niet in geslaagd deze film tot een succes te maken. Dit is te wijten aan het onsamenhangende scenario dat een (niet te vertellen) verhaal vertelt dat een periode van 32 jaar bestrijkt en dat de kijker meevoert van de Vercors via Parijs naar een Malinees dorpje. In die context speelt zich bovendien een sociaal drama af getekend door het verval, de vervolgingen door de soldaten van de nationale dictator, de gevangenneming van het verzet en het uiteindelijke optreden van de watergodin Mamy Wata, die de krachten van het Kwade overwint op de tonen van de 'Walkurenrit'. Te veel is echter te veel! Niettemin zitten er in deze film een aantal heel mooie en emotioneel geladen scènes.

La maison de Jade

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Jacqueline Bisset, Vincent Perez, Véronique Silver, Yves Lambrecht en Pascal Decolland.

Een bewerking van de autobiografische roman van Madeleine Chapsal. Hoewel zij dicht bij de tekst bleef, pleegde de regisseuse hoogverraad door de strekking weer te geven als een sentimenteel verhaaltje, dat wemelt van de cliché's uit een fotoroman. En dat ook nog in een al even pretentieuze als goedkope filmstijl. Jacqueline Bisset voorkomt een algehele afgang door haar talent in enkele sterke scènes in te zetten. Maar waar is de Nadine Trintignant van LE VOLEUR DE CRIMES gebleven?

Die Weihnachtsgans Auguste

1988 | Familiefilm

Oost Duitsland 1988. Familiefilm van Bodo Fürneisen. Met o.a. Dietrich Körner, Barbara Dittus, Käthe Reichel, Daniel Mewes en Peter Bause.

Peter L[KA3]owenhaupt (Mewes) is de zoon van een belangrijke zanger van de prestigieuze Semper Oper in Dresden. Peters vader Ludwig heeft de eretitel Kammers[KA3]anger. Vader Ludwig verheugt zich op de vetgemeste kerstgans, die tijdens de feestdagen op zijn bord zal komen. Peter krijgt echter medelijden met het dier en laat het vroegtijdig ontsnappen. En z[KA1]o kon het gebeuren dat er zaken misgingen tijdens [KL]Lohengrin[KLE], de opera van Richard Wagner, en dat er een gans rondwaggelde op het station van Dresden. Manfred Freitag en Joachim Nestler herschreven het verhaal van Friedrich Wolf en verplaatsten het in de `huidige` tijd van de DDR (die inmiddels geschiedenis is). Lotti Schawohl bewerkte het verhaal tot scenario en R[KA3]udiger Pelikan stond achter de camera. Verschrikkelijk (Oost-)Duits en echt niet veel aan.

Richard und Cosima

1987 | Biografie

Frankrijk​/​​Duitsland 1987. Biografie van Peter Patzak. Met o.a. Otto Sander, Tatja Seibt, Fabienne Babe, Anton Diffring en Peter Matic.

Richard Wagner en Cosima Liszt komen elkaar tegen, hebben elkaar lief en tarten elkaar. Dit gegeven maakt beslist geen film, terwijl de hoofdpersonen nauwelijks geloofwaardig zijn. Blijft over een lange en monotone kroniek die bij niemand anders dan operaliefhebbers in de smaak zal vallen, want de film is er zo van doorspekt dat de gelieven op de achtergrond blijven. Een opgeblazen en vervelend werk, met mooie plaatjes van Anton Peschke. Maar waarom de muziek van Weber, die stierf toen Wagner nog maar nauwelijks een tiener was? Ook bekend als RICHARD ET COSIMA.

Das Treibhaus

1987 | Drama

Duitsland 1987. Drama van Peter Goedel. Met o.a. Christian Doermer, Laila-Florentine Fréer, Jörg Hube, Hanns Zischler en O.A. Buck.

Na jarenlang buiten zijn vaderland verbleven te hebben, keert in het begin van de jaren 1950 afgevaardigde Keetenheuve terug naar Duitsland, sterk gemotiveerd om het stuk geschoten land te helpen bij de wederopbouw. Zijn idealen zijn echter gedoemd te mislukken: de politieke ontwikkeling heeft een totaal andere koers uitgezet. Goedel draaide de film naar de gelijknamige roman van Wolfgang Koeppen, die destijds opschudding veroorzaakte en waarvan het thema ook nu nog niets aan kracht heeft ingeboet. Het camerawerk is van David Slama.

Wagner

1983 | Biografie, Muziek, Historische film, Musical

Verenigd Koninkrijk​/​​Oostenrijk​/​​Hongarije​/​​Italië 1983. Biografie van Tony Palmer. Met o.a. Richard Burton, Vanessa Redgrave, Gemma Craven, Laurence Olivier en John Gielgud.

Ondanks de eerste successen met zijn opera's wordt Wagner door zijn strijd voor een verenigd Duitsland genoodzaakt tot statenloosheid, tot hij onder de protectie komt van Ludwig II, hoewel ook dan aan de politieke schandalen en aan de geldschulden geen eind komt. Deze marathon-film - samengesteld uit een negen uur durende tv-serie - neemt een kritische houding ten opzichte van het onderwerp aan, maar vergeet interessant te worden. Het tijdperk, de historische personages en de top-bezetting geven soms aanzetten tot dramatische spanning, maar de alleen maar decoratieve regie doet er niets mee. Burton in de titelrol en Galffi als Ludwig zijn uitermate vlak, maar toch te verkiezen boven het mateloze schmieren van Olivier. Ondanks de grote lengte is er een minimale aandacht voor Wagners composities.

Parsifal

1982 | Muziek, Mysterie

Duitsland​/​​Frankrijk 1982. Muziek van Hans Jürgen Syberberg. Met o.a. Edith Clever, Michael Kutter, Karin Krick, Robert Lloyd en Aage Haugland.

Deze mammoetfilm - duur 260 minuten - is Syberbergs visie op de legende van de naïeve Parsifal. De oorspronkelijk middeleeuwse vertelling van Wolfram von Eschenbach is verbonden met de 'moderne' interpretatie die Richard Wagner in zijn opera gaf. Het decor wordt gevormd door een enorm dodenmasker van Wagner.

Giganten der Alpen

1981 | Sportfilm, Documentaire

Duitsland 1981. Sportfilm van Friedrich Bach. Met o.a. Friedrich Bach, Siegfried Kimmel, Ernst Tischauser, Leo Forster en Edi Boren.

Een documentaire over de hoogste en gevaarlijkste bergen in de Alpen en de bergbeklimmers die daar tegenop klimmen. De vele mooie plaatjes worden begeleid door de dreunende muziek van Wagner en Grieg.

Jeu

1975 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1975. Oorlogsfilm van Réginald Gray. Met o.a. Laurent Terzieff, Derk Kinnane, Pascale de Boisson en Claude Aufaure.

Tijdens de Bezetting wordt een Duits officier ingekwartierd in een dorpje. Iedere avond stelt hij de bewoners voor een spelletje Russische roulette te doen. Na twee avonden zijn ze allemaal dood (!!) behalve hij en de pastoor, die hem ziet als een antichrist. Toch speelt deze ook mee, met een vast geloof in de immanente gerechtigheid. Het gevolg is dat hij zichzelf doodt en de officier weer vertrekt. Het is voldoende Terzieff te zien als officier die de duivel vervloekt om de zaal aan het brullen van het lachen te krijgen. Dat was echter geenszins de bedoeling van deze kolderieke en pretentieuze onderneming met ook nog de muziek van Tannhauser! Tot nu de enige film van deze regisseur maar de vraag is of dat erg is. Ook bekend als LE PASSANT.

Je t'aime... tu danses

1973 | Experimenteel

België 1973. Experimenteel van François Weyergans. Met o.a. Maurice Béjard, Delphine Seyrig en Rita Poelvoorde.

Volgens het scenario mediteert Béjart zowel over de eenzaamheid als over een 'pas de deux' die hem de kans geeft zijn belangrijkste werkinstrument, dat wil zeggen zijn eigen lichaam, opnieuw te ontdekken. Maar hij is niet tevreden over het resultaat en zal het zelf nooit dansen voor publiek. Béjart is perfect als zichzelf maar het geheel doet erg intellectueel aan, in de negatieve betekenis van het woord. Een kille en nogal ontoegankelijke film, buiten het feit om dat de muziek van Wagner niet zo goed bij het onderwerp 'aansluit'.

Tristan und Isolde

1968 | Muziek, Drama

België 1968. Muziek van Joseph Benedek. Met o.a. Jacqueline Van Quaille, Maryse Patris, Claude Heather, J. Greindl en Dan Richardson.

Het integrale werk van Wagner, dat op twee manieren vertoond kan worden: per acte of in tien delen gehakt, elk voorafgegaan door een muzikale analyse van André Vandernoot. Kan ermee door, zonder nu direct te willen stellen dat de eerstgenoemde mogelijkheid beter is.

The Mummy's Shroud

1967 | Horror

Verenigd Koninkrijk 1967. Horror van John Gilling. Met o.a. André Morell, John Phillips, David Buck, Elizabeth Sellars en Maggie Kimberley.

Archeologen op zoek naar de graftombe van een Egyptische farao van 4000 jaar geleden, uit welke periode ook dit scenario schijnt te stammen.

Ming Green

1966 |

Verenigde Staten 1966. Gregory Markopoulos.

Archeologen op zoek naar de graftombe van een Egyptische farao van 4000 jaar geleden, uit welke periode ook dit scenario schijnt te stammen.

Der Fliegende Holländer

1964 | Drama, Historische film, Romantiek, Fantasy

Oost Duitsland 1964. Drama van Joachim Herz. Met o.a. Anna Prucnal, Gerd Ehlers en Fred Düren.

Het verhaal van deze film is gebaseerd op de gelijknamige opera van Wagner uit 1841. Meisje Senta (Prucnal), de dochter van een reder, fantaseert dat ze de vrouw is van de Vliegende Hollander (Düren) en hem helpt de vloek op te heffen die hem dwingt eeuwig over de zeeën te zwalken. De spelprestaties zijn goed en de beelden zien er mooi uit, maar de film mist dynamiek. Het scenario is van Harald Horn en regisseur Herz. Het camerawerk is van Peter Brand, Erich Gusko en Karl Neugebauer.

Shadow of the Cat

1961 | Horror

Verenigd Koninkrijk 1961. Horror van John Gilling. Met o.a. Barbara Shelley, André Morell, William Lucas, Richard Warner en Freda Jackson.

Een spannende horrorfilm over een poes die de moord op haar vrouwtje wreekt.

Mélo

1932 | Drama

Frankrijk 1932. Drama van Paul Czinner. Met o.a. Gaby Morlay, Maria Fromet, Blanche Denège, Pierre Blanchar en Victor Francen.

Voor haar ontrouw met de beste vriend van haar man, die invalide is, ziet een jonge vrouw (Morlay) geen andere uitweg, dan zelfmoord. Scenario van regisseur Czinner, Carl Mayer en Henry Bernstein, naar diens toneelstuk. Bernstein deed naderhand produktiemaatschappij Path[KA1]e-Natan een proces aan wegens verminkingen op de snijtafel van zijn oorspronkelijke schepping. Zijn beroep op het droit-personnel werd door de rechtbank afgewezen. Derhalve staat de juiste lengte van de rolprent niet vast, maar in het algemeen neemt men aan dat 95m juist is. Czinner draaide in dat jaar de Duitse versie, getiteld DER TR[KA3]AUMENDE MUND met zijn vrouw Elisabeth Bergner in de hoofdrol, die ook die rol vervulde in de Engelse versie, DREAMING LIPS (1935). De decors zijn van Zander en de camera werd bemand door Jules Krüger en René Ribault. In 1952 opnieuw gefilmd door Josef von Baky, waarvoor Czinner het scenario schreef en 1986 nog eens gedaan door Alain Resnais.

Der träumende Mund

1932 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1932. Drama van Paul Czinner. Met o.a. Elisabeth Bergner, Rudolf Forster, Anton Edthofer, Margarete Hruby en Jaro Fürth.

Engelse versie van MÉLO, over Bergner die zowel van haar gehandicapte man als van zijn, oudere beste vriend houdt. Bergner was getrouwd met regisseur Czinner. Scenario van Carl Mayer en regisseur Czinner, die ook aan de oorspronkelijke versie meeschreven. Camerawerk van Jules Krüger. In 1952 opnieuw gefilmd door Josef von Baky, waarvoor Czinner het scenario schreef en 1986 nog eens gedaan door Alain Resnais.

L'Age d'Or

1930 | Experimenteel

Frankrijk 1930. Experimenteel van Luis Buñuel. Met o.a. Gaston Modot, Lya Lys, Caridad De Labardesque, Pierre Prévert en Lionel Artigas.

Een surrealistisch meesterwerk, dat enerzijds door metaforische aanvallen een satire is op de maatschappij, het geloof en de gevestigde orde, en anderzijds een verheerlijking van de hartstochtelijke liefde. Bij het uitkomen veroorzaakte de film een schandaal en werd hij verboden. De film heeft niets verloren van zijn kracht, zijn lyrische gedrevenheid en zijn poëtische zuiverheid. Op de achtergrond bespeurt men invloeden van Sade, Marx en Freud, maar door de originaliteit van dit werk is er geen sprake van een directe invloed. Deze film is een 'getuige' van het tijdperk van de surrealistische revolutie. Scenario van Luis Buñuel en Salvador Dali. Camerawerk van Albert Duverger.