Daniel Martin: cast.
Er zijn 20 films gevonden.

Qui sème le vent

2011 | Thriller

Frankrijk 2011. Thriller van Frédéric Garson. Met o.a. Laurent Lucas, Natacha Régnier, Émile Abossolo M'Bo en Daniel Martin.

Wie wind zaait... (zal storm oogsten) is een goeddeels onderhoudende pamfletfilm van Frans-Duitse zender Arte, over de ontvoering van twee anti-kernenergie-activisten bij een uraniummijn in Niger. Het overkoepelende verhaal is de driehoeksmachtsstrijd tussen de belerende Franse staat, voormalig kolonisator en uitbater van de mijn; de standvastige lokale overheid en de naar grondstoffen hunkerende Chinese staat, die overal in Afrika mijnbouwrechten opkoopt. Westers postkolonialisme en ontwikkelingshulp versus onverbloemde handel en omkoping, gebaseerd op de teloorgang van het Franse uraniummonopolie in Niger van begin deze eeuw.

Le voyageur de la Toussaint

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Philippe Laik. Met o.a. Danièle Lebrun, Michel Duchaussoy en Daniel Martin.

Wie wind zaait... (zal storm oogsten) is een goeddeels onderhoudende pamfletfilm van Frans-Duitse zender Arte, over de ontvoering van twee anti-kernenergie-activisten bij een uraniummijn in Niger. Het overkoepelende verhaal is de driehoeksmachtsstrijd tussen de belerende Franse staat, voormalig kolonisator en uitbater van de mijn; de standvastige lokale overheid en de naar grondstoffen hunkerende Chinese staat, die overal in Afrika mijnbouwrechten opkoopt. Westers postkolonialisme en ontwikkelingshulp versus onverbloemde handel en omkoping, gebaseerd op de teloorgang van het Franse uraniummonopolie in Niger van begin deze eeuw.

Virus au paradis

2003 | Thriller

Zweden​/​​Frankrijk 2003. Thriller van Olivier Langlois. Met o.a. Richard Bohringer, Martin Forsström, Fejria Deliba, Hippolyte Girardot en Frédérique Tirmont.

Wie wind zaait... (zal storm oogsten) is een goeddeels onderhoudende pamfletfilm van Frans-Duitse zender Arte, over de ontvoering van twee anti-kernenergie-activisten bij een uraniummijn in Niger. Het overkoepelende verhaal is de driehoeksmachtsstrijd tussen de belerende Franse staat, voormalig kolonisator en uitbater van de mijn; de standvastige lokale overheid en de naar grondstoffen hunkerende Chinese staat, die overal in Afrika mijnbouwrechten opkoopt. Westers postkolonialisme en ontwikkelingshulp versus onverbloemde handel en omkoping, gebaseerd op de teloorgang van het Franse uraniummonopolie in Niger van begin deze eeuw.

Monsieur Batignole

2002 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 2002. Oorlogsfilm van Gérard Jugnot. Met o.a. Gérard Jugnot, Jules Sitruk, Jean-Paul Rouve, Michèle Garcia en Alexia Portal.

Parijs, 1942. Slager Batignole heeft een hekel aan Duitsers maar hij doet toch zaken met ze, mede dankzij zijn collaborerende schoonzoon. Als zijn joodse buren worden opgepakt, verhuist de slagersfamilie zelfs naar het ruime buurappartement. Maar Batignole's argeloosheid verandert terloops in verzet als hij besluit het ontsnapte buurjongetje te verbergen. Regisseur/scenarist/acteur Jugnot (Les choristes) is een kleine, gezette man die zijn alledaags voorkomen met chirurgische precisie inzet om een typische bonhomme neer te zetten. Monsieur Batignole heeft enkele melodramatische uitglijders richting de finale maar de film beklijft dankzij Jugnots authentieke portret van een tegen wil en dank herboren verzetsman.

Sade

2000 | Historische film, Biografie, Drama

Frankrijk 2000. Historische film van Benoît Jacquot. Met o.a. Daniel Auteuil, Marianne Denicourt, Jeanne Balibar, Isild Le Besco en Jean-Pierre Cassel.

Verfilming van het beroemde verhaal van Marquis de Sade door Benoit Jacquot, Filmmaker in Focus tijdens het Rotterdams Filmfestival 2005. Daniel Auteuil schittert iin de hoofdrol.

Meilleur espoir féminin

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Gérard Jugnot, Bérénice Béjo, Antoine Duléry, Sabine Haudepin en Mohamed Hicham.

Verfilming van het beroemde verhaal van Marquis de Sade door Benoit Jacquot, Filmmaker in Focus tijdens het Rotterdams Filmfestival 2005. Daniel Auteuil schittert iin de hoofdrol.

Mauvaises fréquentations

1999 | Drama, Familiefilm

Frankrijk 1999. Drama van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Maud Forget, Lou Doillon, Robinson Stévenin, Maxime Mansion en Cyril Cagnat.

Delphine is een onschuldig jong meisje dat verliefd wordt op een ogenschijnlijk leuke jongen. Ze doet zo hard haar best om zijn liefde te mogen ontvangen, dat ze in de prostitutie belandt.

Les enfants du printemps : Les feuilles mortes

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

Delphine is een onschuldig jong meisje dat verliefd wordt op een ogenschijnlijk leuke jongen. Ze doet zo hard haar best om zijn liefde te mogen ontvangen, dat ze in de prostitutie belandt.

Les enfants du printemps : Les copains d'abord

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

Delphine is een onschuldig jong meisje dat verliefd wordt op een ogenschijnlijk leuke jongen. Ze doet zo hard haar best om zijn liefde te mogen ontvangen, dat ze in de prostitutie belandt.

Les enfants du printemps : En haut de l'affiche

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

Delphine is een onschuldig jong meisje dat verliefd wordt op een ogenschijnlijk leuke jongen. Ze doet zo hard haar best om zijn liefde te mogen ontvangen, dat ze in de prostitutie belandt.

Le cocu magnifique

1998 | Romantiek

Duitsland​/​​Frankrijk 1998. Romantiek van Pierre Boutron. Met o.a. Isabelle Carré, Sagamore Stévenin, Yves Pignot, Sebastian Koch en Philippe Morier-Genoud.

Delphine is een onschuldig jong meisje dat verliefd wordt op een ogenschijnlijk leuke jongen. Ze doet zo hard haar best om zijn liefde te mogen ontvangen, dat ze in de prostitutie belandt.

Petites

1997 | Familiefilm, Romantiek

Frankrijk 1997. Familiefilm van Noémie Lvovsky. Met o.a. Ingrid Molinier, Julie-Marie Parmentier, Camille Rousselet, Magali Woch en Jean-Luc Bideau.

Delphine is een onschuldig jong meisje dat verliefd wordt op een ogenschijnlijk leuke jongen. Ze doet zo hard haar best om zijn liefde te mogen ontvangen, dat ze in de prostitutie belandt.

À découvert

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Laurent Jaoui. Met o.a. Isabelle Renauld, Féodor Atkine, Pierre Cassignaro, Emmanuelle Michelet en Romain Legrand.

Delphine is een onschuldig jong meisje dat verliefd wordt op een ogenschijnlijk leuke jongen. Ze doet zo hard haar best om zijn liefde te mogen ontvangen, dat ze in de prostitutie belandt.

Le R.I.F. : L'île des loups

1996 | Thriller, Misdaad

Frankrijk​/​​België 1996. Thriller van Michel Andrieu. Met o.a. Patrick Raynal, Aude Briant, Yves Afonso, Roch Leibovici en Pierre-Quentin Faesch.

Delphine is een onschuldig jong meisje dat verliefd wordt op een ogenschijnlijk leuke jongen. Ze doet zo hard haar best om zijn liefde te mogen ontvangen, dat ze in de prostitutie belandt.

Les années lycée: Sa vie à elle

1995 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1995. Familiefilm van Romain Goupil en Romain Goupil. Met o.a. Sabrina Houicha, Sephora Haymann, Nathalie Juvet, Elisabeth Commelin en Younesse Boudache.

Houicha, de zestien-jarige dochter van Algerijnse ouders in Frankrijk, groeit probleemloos op en haalt op school uitstekende cijfers. Tot zij beslist de hoofddoek te dragen, het symbool van de islam. Haar omgeving reageert onthutst. Niemand begrijpt waarom het meisje ineens de integratie afwijst. Moet men de hoofddoek verbieden of tolereren? In Frankrijk en België werd dit een ware strijd, zoals geïllustreerd in deze film. De zwaarwichtige dialogen vereisen van de kijker geduld en concentratie. Bovendien wordt het probleem nogal eenzijdig benaderd in dit scenario van Goupil, Zaïda Ghorab-Volta en Jean-François Goyet. De soundtrack bestaat uit hits van begin jaren 1990. Fotografie van William Lubtchansky. Formaat 16/9.

L'année Juliette

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Philippe Le Guay. Met o.a. Fabrice Luchini, Valérie Stroh, Marine Delterme, Didier Flamant en Jean-Louis Richard.

Tweede avondvullende film van Le Guay, die het vak leerde bij meesterfilmer Fran[KA10]cois Truffaut. Het is een lichte, zwarte komedie geworden over een jonge anesthesist uit Bordeaux, Camille Prader (Luchini), die een onbezorgde, intieme relatie heeft met de getrouwde Cl[KA1]ementine (Stroh). Cl[KA1]ementine wil echter meer. Ze verlaat haar echtgenoot en trekt bij Camille in wanneer hij naar een medisch congres is. Als ze hem afhaalt op het vliegveld M[KA1]erignac, overvalt ze Camille hiermee door hem het goede nieuws te vertellen. Ze wil ook een baby van hem. Camille is hiervan zo beduusd dat hij per abuis de koffers (die er identiek uitzien) pakt van een ander - fluitiste Juliette Graveur, die 's avonds in Bordeaux moet optreden, maar ze komt niet opdagen. Camille maakt dankbaar gebruik van de gelegenheid door Clémentine wijs te maken dat hij een relatie met Juliette heeft in de hoop van haar af te komen. Tegelijkertijd wordt Juliette een obsessie voor hem en wil hij haar ontmoeten. Enige tijd later worden Camille's koffers in de achterbak van Juliette's auto gevonden. De politie arresteert hem, want Juliette zat vermoord achter het stuur. Camille bevindt zich in een lastig parket. Aardig gespeeld door de aantrekkelijke hoofdrollen en een leuke tijdspassering. Het scenario is van Jean-Louis Richard en regisseur Le Guay. De fotografie is van Pierre Novion.

Le voleur d'enfants

1992 | Fantasy

Italië​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1992. Fantasy van Christian de Chalonge. Met o.a. Marcello Mastroianni, Ángela Molina, Michel Piccoli, Daniel Martin en Virginie Ledoyen.

Fijn spel van de hoofdrollen wordt bedorven door een zwak en verward scenario van Dominique Garnier en regisseur De Chalonge die het boek van Jules Supervielle bewerkten. Het verhaal gaat over de kinderloze Argentijnse kolonel b.d. Mastroianni en zijn vrouw Molina die omstreeks 1925 in Parijs ongelukkige jongetjes van de straat oppikken en ze in huis halen en ze een leven laten leiden als prinsen: ze worden goed gevoed en gekleed, waardoor ze geen reden hebben om te vluchten. Algauw wordt het een tiental. De oudste is wat opstandig; er ontstaat het gevoel dat er een prinsesje moet worden geadopteerd. De prent is doorwrocht met fantastische elementen zoals olifanten in de straten en een magiër, die op een gegeven moment zijn oog laat vallen op de leuke 'dochter' van de kolonel. Zeer traag, zonder duidelijk plot. Camerawerk van Bernard Zitzermann. Er werd zowel een Spaanstalige als een Franstalige versie geproduceerd.

Le bateau de mariage

1992 | Oorlogsfilm, Romantiek

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Oorlogsfilm van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Florence Pernel, Laurent Grévill, Marie Bunel, Thibault Vallat en Noémie Churlet.

De vrije zone van Frankrijk. Het is 1940. Mauve (Pernel) is een jonge, vrijgevochten tante. Ze komt uit Parijs. Ze keert terug naar het platteland waar ze haar intrek neemt bij haar zus B[KA1]eatrice (Bunel). Ze ontmoet diens vriend Pierre (Gr[KA1]evill) die zij zich nog van vroeger herinneren kan toen ze een klein meisje was. Deze laatste voelt zich aangetrokken door de onafhankelijke Mauve en het komt tot een relatie tussen de behoudende Pierre en de rebelse meid uit Parijs. Een school- inspecteur maakt Pierre erop attent dat hij beter getrouwd kan zijn als hij zijn baantje wil behouden. Mauve en Pierre trouwen halsoverkop. Mauve komt er gauw achter dat de stap in het huwelijksbootje een pijnlijke vergissing was. Een uitzichtloze situatie tegen de achtergrond van de Vichy-regering die zich steeds meer met het dagelijkse leven van de burger gaat bemoeien. Het is helaas allemaal erg voorspelbaar en vooral oppervlakkig uitgewerkt. De minder bekende acteurs leveren echter uitstekend werk in de debuutfilm van Am[KA1]eris. Het scenario is van de hand van regisseur Am[KA1]eris, Jean Gruault (iemand die veel met Truffaut samenwerkte), Caroline Bottaro en Chantal Richard naar de roman van Michel Besnier. Yorgos Arvanitis stond achter de camera en maakte prachtige beelden van de Franse campagne in `Vichy France`. Voor Frankrijk zijn films over deze periode (en het regime van Vichy in het bijzonder) nog steeds een pijnlijke onderneming.

El Quijote

1991 | Komedie, Avonturenfilm, Historische film, Familiefilm

Spanje 1991. Komedie van Manuel Gutiérrez Aragón. Met o.a. Fernando Rey, Alfredo Landa, Héctor Alterio, Esperanza Roy en Lina Canalejas.

Alonso Quijada (Rey) is gefascineerd door het ridderschap. Als hij op een dag de helderheid van geest verliest, ziet hij zichzelf als glorierijke ridder die door het land zwerft om het onrecht te bestrijden. Zijn oud paard wordt het trotse ros Rosinante en hij herdoopt zichzelf tot Don Quichotte de la Mancha. Hij ontmoet de arme Sancho Panza (Landa) die hij bevordert tot zijn schildknaap. Als hij dan nog zijn Dulcinea (Roy) ontmoet heeft hij eindelijk het doel van zijn leven bereikt: haar tot de zijne maken. Schitterende, getrouwe bewerking van de klassieker van Miguel de Cervantes, subliem vertolkt door Rey, die duidelijk ziek is, maar die dit tot een onvergetelijk voordeel uitbuit. Hij domineert de hele film moeiteloos. Zijn 'Don Quichotte' is gewoonweg de figuur die Cervantes op papier neerzette. Het is duidelijk dat niets bij deze film aan het toeval werd overgelaten. Een hoogstaande productie, gefilmd op schilderachtige lokaties, met sterke acteurs. De hier en daar langdradige fragmenten nemen we er graag bij. De roman werd tot scenario bewerkt door Camilo José Cela Conde en Fernando Corugedo. Prima fotografie van Teo Escamilla. Oorspronkelijk uitgezonden in vijf delen: een van 85m en vier van 55m. Stereo.

Savannah

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Jacques Higelin, Daniel Martin, Elodie Gautier, Sylvie Granotier en René Féret.

Iedereen denkt dat het kleine meisje Savannah ontvoerd is en wacht op de eis voor losgeld. In werkelijkheid is ze weggelopen en heeft ze zelf twee ontsnapte gevangenen gegijzeld! Nogal onwaarschijnlijk. Gemaakt in de stijl van ZAZIE DANS LE METRO. Pico heeft vooral een satire op het hedendaagse Frankrijk willen maken en op de domheid van de volwassenen ten opzichte van kinderen. Scenario van Marck Miller.