Amelia Bullmore: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

What We Did On Our Holiday

2014 | Komedie, Drama

Verenigd Koninkrijk 2014. Komedie van Andy Hamilton en Guy Jenkin. Met o.a. David Tennant, Rosamund Pike, Billy Connolly, Ben Miller en Amelia Bullmore.

Het huwelijk van de Londense Doug (Tennant) en Abi (Pike) staat op knappen, maar dat moet ­geheim blijven voor Dougs vader ­Gordie (Connolly), die kanker heeft, in een vergevorderd stadium. Dat stil houden is best lastig wanneer Abi, Doug en hun drie kinderen naar Schotland gaan om Gordies verjaardag te vieren. Deze aardige tragikomedie komt een tikje traag op gang, maar blijkt dankzij het frisse script met fijne dialogen en het innemende spel, van Tennant, Connolly, Pike en zeker ook van de jonge acteurs, toch de moeite waard. Bonus: fraaie beelden van het Schotse landschap.

Catherine Cookson's Tilly Trotter

1999 | Romantiek, Historische film

Verenigd Koninkrijk 1999. Romantiek van Alan Grint. Met o.a. Carli Norris, Simon Shepherd, Gavin Abbott, Madelaine Newton en Rosemary Leach.

Het huwelijk van de Londense Doug (Tennant) en Abi (Pike) staat op knappen, maar dat moet ­geheim blijven voor Dougs vader ­Gordie (Connolly), die kanker heeft, in een vergevorderd stadium. Dat stil houden is best lastig wanneer Abi, Doug en hun drie kinderen naar Schotland gaan om Gordies verjaardag te vieren. Deze aardige tragikomedie komt een tikje traag op gang, maar blijkt dankzij het frisse script met fijne dialogen en het innemende spel, van Tennant, Connolly, Pike en zeker ook van de jonge acteurs, toch de moeite waard. Bonus: fraaie beelden van het Schotse landschap.

Mrs. Dalloway

1997 | Drama, Romantiek, Historische film

Verenigd Koninkrijk​/​​Nederland​/​​Verenigde Staten 1997. Drama van Marleen Gorris. Met o.a. Vanessa Redgrave, Natascha McElhone, Rupert Graves, Michael Kitchen en Alan Cox.

Na het binnenhalen van de Oscar werd regisseuse Marleen 'Antonia' Gorris uitbundig het hof gemaakt door Hollywood. 'Je wordt ineens zichtbaar, je staat op de kaart, in elk geval in Amerika,' concludeerde ze. Eerste resultaat daarvan is de verdienstelijke Virginia Woolf-verfilming Mrs. Dalloway, een ingenieus vertelde film met twee naadloos vervlochten verhaallijnen. Centraal staat zomaar een dag uit het leven van Mrs. Dalloway, een dame uit de Britse upperclass die (middels de hier probaat werkende kunstgreep van de voice-over) mijmert over haar leven. Even belangrijk is de ziektegeschiedenis van de suïcidale oud-soldaat Septimus Warren (Rupert Graves) die in WO I een trauma heeft opgelopen. Scenariste Eileen Atkins laat duidelijk uitkomen dat Virginia Woolf zich meer verwant voelde aan Septimus dan aan de - vaak irritante, maar door Redgrave fraai en eigenzinnig gespeelde - titelfiguur die tenslotte kiest voor een leven van zelfbedrog. Fraaie muziek (uit onder andere La Traviata) onderstreept de opstandige melancholie van pracht acteur Rupert Graves, als altijd op z´n best in uitpuntige, aparte rollen.

Faith

1994 | Drama

Verenigd Koninkrijk 1994. Drama van John Strickland. Met o.a. Michael Gambon, John Hannah, Susannah Harker, Connie Booth en Keith Allen.

Een jonge Britse ontwikkelingswerkster wordt in Afrika vermoord, met een wapen dat door Britse wapenfabrikanten werd geleverd. Enkele maanden later vinden wij Harker, de dochter van hooggekwoteerde parlementariër Gambon, tussen de lakens met Hannah, een sensatiezoekende journalist van een Britse tabloid. Hannah brengt de peccadillo's aan het licht van haar vader omdat zij zich op Gambon wil revancheren, die haar moeder Jones bedriegt en de drank injaagt. Lekkere, tweedelig politiek drama, door Simon Burke geschreven en duidelijk geïnspireerd op seksschandalen en wapengesjoemel bij Britse politici in de jaren 1990. Burke maakt er een lekkere dissectie van privé- en politieke moraal van. Gambon is de hatelijke politicus die zijn vrouw, gezin en vrienden verlinkt om zijn cabinetszitje veilig te stellen. Een kluif voor wie houdt van moderne Shakespeareaanse toestanden als verraad, wraak, gebrek aan liefde, drankzucht en de manier waarop de Britse sensatiepers aan kopij weet te komen. Conservatieven, die een scheve schaats berijden, lijken bovendien nog steeds interessanter dan linkse zwierbollen. De bekende Britse politicus Ken Livingstone speelt in cameorol zichzelf. Muziek van John Keane.