Youssra: cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Al Assifa

2000 |

Frankrijk​/​​Egypte 2000. Khaled Youssef. Met o.a. Youssra, Hisham Selim, Hanan Tork, Hani Salama en Mohamed Nagati.

Perfumed Garden

1998 | Fantasy, Erotiek

India​/​​Verenigde Staten 1998. Fantasy van Jag Mundhra. Met o.a. Ivan Baccarat, Amy Lindsay, Pravesh Kumar, Gigi St. Blaque en Rajeshwari Sachdev.

Een Amerikaans stel, dat bijzondere objecten uit de oudheid verzamelt, kampt al enige tijd met huwelijksproblemen. Wanneer hun hulp wordt ingeschakeld bij het zoeken naar een beeld dat verband houdt met de wijsheden van de Kama Sutra, reist het stel af naar India. De erotische magie slaat toe wanneer het beeld wordt gevonden

Al-mohager

1994 | Drama

Egypte​/​​Frankrijk 1994. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Khaled Nabawy, Youssra, Michel Piccoli en Mahmoud Hemida.

Het jaar 1000 v. Chr. Ram, zoon van een arme boer droomt van een betere toekomst. Hij wil niet langer afhankelijk zijn van de willekeur van Moedertje Natuur. Bijna drie uur prachtige beelden, pakkende emoties, schitterende vertolkingen en oogverblindende decors. Een film vol poëzie, romantiek, avontuur en religieuze mysteries. Op de tv met bijna één uur bekort en dat is een stuk verteerbaarder voor gewone kijkers van vlees en bloed, die het niet met de waardering eens zullen zijn en het vooral langdradige kitsch vinden.

Mercedes

1993 | Drama, Misdaad

Egypte​/​​Frankrijk 1993. Drama van Yousry Nasrallah. Met o.a. Youssra, Zaki Abdel Wahab, Seif Eddine, Seif Abdel Rahman en Abla Kamel.

Noubi (Wahab) is de onwettige zoon van Warda (Yousra) die, om een schandaal te voorkomen, onder druk van haar moeder een oude man huwde die kort na zijn geboorte stierf. Na vier jaar in een psychologische instelling komt Noubi, die een geboren christen is, terug vrij als een overtuigde communist op het ogenblik dat overal ter wereld het communisme in elkaar stort. Zijn moeder doet soms vreemd en zijn broer is homofiel. Tijdens een huwelijksfeest wordt hij benaderd door Mohamed Taher (Eddine), ex-politieman. Deze vraagt zijn medewerking in het ontmaskeren van de bruid die betrokken is bij drugshandel. Hij wil haar uitschakelen, maar ze wordt beschermd door belangrijke mensen. Noubi heeft al vlug door dat Taher hem wil inschakelen bij terroristische acties. Hij wordt geconfronteerd met zijn eigen verleden, maar wat kan men doen in een wereld waar je belangrijk bent als je met een Mercedes rijdt? Een verwarde, maar boeiende parabel over de botsing van verschillende culturen. Het is niet eenvoudig om alle dubbele gronden in een visie te ontmaskeren, maar het loont zeker de moeite. Het einde van de film is zuivere kitsch, een satire op de Amerikaanse actiefilm. Het intelligente scenario werd geschreven door Nasrallah (die o.a. nog regie- assistent was bij Volker Schlöndorff) en Sayed Hegab. Achter de camera stond Ramses Marzouk.

Marcides

1993 | Komedie, Drama

Egypte​/​​Frankrijk 1993. Komedie van Yousry Nasrallah. Met o.a. Zaki Abdel Wahad, Youssra, Seif Eddine, Abla Kamel en Taheya Cariocca.

De blonde Wahab heeft een blanke huid en is daarom in zijn eigen land (Egypte) een buitenbeentje. Hij komt uit een steenrijke familie, die behoort tot de koptische christenen. Hij zou zijn fortuin wel aan de communistische partij willen schenken. Tijdens een huwelijksfeest krijgt hij opdracht de bruid te schaduwen. Zij wordt ervan verdacht met terroristen te maken te hebben. De zoektocht door de onderwereld van Cairo confronteert hem met zijn eigen, geheimzinnige verleden. Een merkwaardige film die enerzijds een gewelddadig politiek pamflet is en anderzijds een komische fabel over sociale toestanden in Cairo. Voor westerse kijkers is het verhaal niet gemakkelijk te doorgronden. Gefilmd in 1991 en ging in première op het filmfestival van Locarno. Het scenario is van regisseur Nasrallah. Het camerawerk is van Ramses Marzouk.

Terrorism & Bar.B.Que

1992 |

Egypte 1992. Sherif Arafa. Met o.a. Adel Imam en Youssra.

Een vader wil zijn kind van school laten veranderen, maar komt in botsing met een incompetente bureaucratie die nog nooit van zoiets vreemds gehoord heeft. Hij ontmoet meerdere mensen die in hetzelfde schuitje zitten en samen besluiten ze een actie-commando te vormen. Ze slagen erin het administratief centrum te bezetten en de plaatselijke overheid in hun hemd te zetten. Een gegeven dat ook in menig ander land gespeeld zou kunnen hebben, maar in dit geval zo chaotisch uitgewerkt is dat het op de zenuwen gaat werken. De acteursprestaties staan soms op het randje van het amateurisme en naar het einde toe is de film helemaal niet meer te volgen. Hij verliest zichzelf in geroep en getier om dan kompleet de mist in te gaan.

Iskindiriah kaman oue kaman

1990 | Drama

Frankrijk​/​​Egypte 1990. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Youssef Chahine, Youssra, Hussein Fahmi, Amr Abdel Guelil en Hisham Selim.

'Ik heb mijn andere Hamlet gezocht, een andere ik', verklaart de cineast en hoofdrolspeler. Zijn film is gebaseerd op de vraag, die hij zich stelt: 'En als ik dictator was?' Er volgt een bezeten spel waarin moordpartijen, oliedollars, stakende filmers, een land in crisis, Alexander de Grote, Shakespeare, herinneringen, liefde, fantasie, dans-intermezzo's, burleske grappen, waanzinnige beelden, parodies op de oudheid, etc. met elkaar in verband worden gebracht. Een en ander getuigt van een grote fantasie. Op cinematografisch gebied doet deze film niet onder voor de al even ongewone film OTTO E MEZZO van Fellini. Het is ook een liefdesverklaring aan Alexandrië. Camerawerk van Ramses Marzouk. De mooie decors zijn Onsy Abou Seif.

Haddouta misriyya

1982 |

Egypte 1982. Youssef Chahine. Met o.a. Nour El Cherif, Mohsen Mohieddine, Oussama Nadir, Youssra en Magda El Khatib.

Een regisseur wordt geveld door hartinfarct en moet in Londen een open-hartoperatie ondergaan. Dan begint een serie flashbacks. Het kind dat hij is geweest verwijt hem zijn jeugdidealen te hebben verraden. Vervolgens leven we mee met zijn beroeps- en liefdesleven. Aangezien de operatie geslaagd is, keert hij weer terug in het dagelijkse leven, waar hij langzaam herstelt. Het verhaal doet meteen denken aan Fellini`s OTTO E MEZZO (1963): het is een autobiografie waarin werkelijkheid (met fragmenten uit films van de regisseur) en fantasie worden gecombineerd, vanuit een nu eens realistische, dan weer symbolische hoek, in een barokke en lyrische stijl. Bovendien wordt er gereflecteerd over de filmische schepping. Deze gedurfde Oedipus-analyse is een van Chahines beste werken.