Marguerite Moreno (1871-1948): cast.
Er zijn 28 films gevonden.

Les Jeux sont faits

1947 | Drama, Mysterie, Horror, Experimenteel

Frankrijk 1947. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Micheline Presle, Marcello Pagliero, Charles Dullin, Marguerite Moreno en Fernand Fabre.

In het hiernamaals ontmoeten een door haar echtgenoot vermoorde vrouw en een door de politie gedode stakingsleider elkaar en merken dat ze op aarde een ideaal liefdespaar zouden zijn geweest. Ze krijgen vierentwintig uur herkansing, maar de strijdige interesses en milieus blijken obstakels, zodat het lot geen andere wending krijgt. Het oorspronkelijk scenario van Jean- Paul Sartre is kenmerkend voor zijn existentialisme, maar het krijgt een bekwame, maar ongeïnspireerde filmvorm en een onvoldoende bezetting van de mannelijke hoofdrol. Gevolg: een film die interessanter is om over na te denken of te praten dan om te zien. Het scenario is van regisseur Delannoy, Jacques- Laurent Bost en Jean-Paul Sartre. Het camerawerk is van Christian Matras.

L'éventail

1947 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1947. Komedie van Emile E. Reinert. Met o.a. Dany Robin, Marguerite Moreno, Claude Dauphin, Lucien Baroux en Henri Vidal.

Een jong meisje beleeft dolle avonturen nadat ze het pensionaat verlaten heeft, met uiteraard diverse amoureuze perikelen en een huwelijk tot besluit. Jacques Companeez en Marc-Gilbert Sauvajon schreven het scenario van deze onschuldige en fris gespeelde komedie. Ook bekend als L'ÎLE AUX NUAGES.

Chemins sans loi

1947 | Drama

Frankrijk 1947. Drama van Guillaume Radot. Met o.a. Ginette Leclerc, Marguerite Moreno, Jean Murat, Madeleine Rousset en Josée Conrad.

Deze Radot had als producent/regisseur maar een korte carrière en hij maakte slechts zeven films, maar hij is ten onrechte in de vergetelheid geraakt. Dit is niet een van zijn betere films omdat het scenario nogal melodramatisch is. Een klein meisje wordt door een groep zigeuners geadopteerd. Het blijkt een bende paardedieven te zijn, geleid door een oude vrouw, de Spin genaamd. Er wordt niet slecht geacteerd, en het is zeer overtuigend gefilmd.

Un Revenant

1946 | Drama, Komedie

Frankrijk 1946. Drama van Christian-Jaque. Met o.a. Louis Jouvet, Gaby Morlay, Ludmilla Tchérina, François Périer en Marguerite Moreno.

De leider van een balletgroep komt na twintig jaar terug in zijn geboorteplaats Lyon en gebruikt deze gelegenheid om oud zeer met familieleden te vereffenen. Door een prima ballerina met een neef te koppelen zaait hij tweespalt in de familie. De film onderscheidt zich door de venijnige dialoog (van Henri Jeanson) die de acteurs een kans tot rake typeringen geeft, Jouvet in de eerste plaats. Het filmdebuut van Tchérina.

Rendez-vous à Paris

1946 | Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1946. Avonturenfilm van Gilles Grangier. Met o.a. Annie Ducaux, Marguerite Moreno, Jacqueline Carrel, Odette Talazac en Gabrielle Robinne.

Een verwarrend verhaal over passie, jaloezie, liefde en vriendschap aan boord van een passagiersboot. Een dergelijk scenario à la Bernstein is niet eenduidig, maar vast staat dat Grangier een goede technicus is en de kunst verstaat zijn acteurs te kiezen en te regisseren.

Les Malheurs de Sophie

1946 | Komedie

Frankrijk 1946. Komedie van Jacqueline Audry. Met o.a. Madeleine Bousset, José Conrad, Marguerite Moreno, Michel Auclair en André Alerme.

Een bewerking (niet helemaal letterlijk) van de beroemde roman van de gravin de S[KA1]egur, die beter is dan de reputatie die zij heeft verworven. Hetzelfde verhaal gaat op voor het onterecht vergeten werk van Audry (1908-1977), die als assistente een goede leerschool had: Pabst en Ophüls. In feite schetst zij, zoals elders, fijntjes en nauwkeurig de psychologie van de vrouw, het eigenlijke onderwerp van al haar films. Zoals altijd werkte zij nauw samen met haar scenario-schrijver en echtgenoot Pierre Laroche. Nog eens verfilmd in 1980.

L'idiot

1946 | Drama

Frankrijk 1946. Drama van Georges Lampin. Met o.a. Gérard Philipe, Edwige Feuillère, Lucien Coëdel, Jean Debucourt en Nathalie Nattier.

Het is een hele prestatie om Dostojevski's vuistdikke boek 'De idioot' (1868) te comprimeren tot anderhalf uur celluloid. Regisseur Lampin en de befaamde Belgische scenarist Charles Spaak kregen het voor elkaar, met behoud van de literaire essentie. Franse steracteur Gérard Philipe (1922-1959) imponeert in zijn tweede acteerjaar als Mysjkin, de edelman die in de hogere regionen van de geharde Russische maatschappij door het leven gaat als 'de idioot' vanwege zijn naïeve christelijke naastenliefde. Vele close-ups van de subtiele lichaamstaal van Philipe, verbeelden effectief de dolende jongeling: vervreemd van vriendschappen, romantische liefde en zelfs van zijn fysieke gesteldheid. Knap werk.

Douce

1943 | Drama

Frankrijk 1943. Drama van Claude Autant-Lara. Met o.a. Odette Joyeux, Madeleine Robinson, Marguerite Moreno, Gabrielle Fontan en Marie-José.

Het aristrocratische gezin De Bonaf[KA1]e bewoont een chique herenhuis in Parijs in 1887. Madame de Bonaf[KA1]e (Moreno) is mater familias en de moeder van Engelbert de Bonaf[KA1]e (Debucourt), die weduwnaar is. Hij heeft een houten been. Ir[KA2]ene Comtat (Robinson) is de gouvernante van Engelberts zeventien-jarige dochter Douce (Joyeux) en de ma[KA4]itresse van rentmeester Fabien Marani (Pigaut). Engelbert verlangt naar een vrouw en wil desnoods trouwen met iemand uit de lagere stand; Irène wil wel een stapje omhoog, maar Madame de Bonafé is furieus als haar zoon haar zegen vraagt om met Irène te mogen trouwen. Ondertussen heeft Fabien Douce verleid en het tweetal gaat na hun romantische interlude naar de Opéra- Comique, waar brandt uitbreekt. Douce weet dat de knappe Fabien van plan is met Irène naar Canada te gaan, nu Madame de Bonafé vertoornd is op haar zoon. De wanhopige en vernederde Douce stort zich in het vuur en Irène en Fabien worden ontslagen. In de slotscène's wordt het huis voorgoed gesloten. Deze geweldige draak scoorde qua genre best hoog toen hij uitkwam. Hij werd echter beroemd na de première, omdat de censuur de producent dwong de scène's van een bezoek aan de armen te couperen, omdat men deze te vernederend vond. Vijftig jaar later volslagen belachelijk, al was de strekking natuurlijk onjuist - dat blijft onveranderd. Het scenario is van Pierre Bost en Jean Aurenche naar de roman van Michel Davet. Het camerawerk is van Philippe Agostini. Geproduceerd onder de Duitse bezetter toen de middelen schaars werden; toch kwamen er in dat jaar nog zestig films uit, maar dat was weinig vergeleken met het bevrijdingsjaar 1944, waarin er 73 uitkwamen en het jaar ervoor met 77.

Donne-moi tes yeux

1943 | Komedie

Frankrijk 1943. Komedie van Sacha Guitry. Met o.a. Sacha Guitry, Geneviève Guitry, Mona Goya, Aimé Clariond en Jeanne Fusier-Gir.

Hij verfilmde zelf zijn eigen scenario t.w. de liefdesperikelen van een beeldhouwer die op zijn model verliefd is. Bijzonder geestige dialogen en een levendige regie die niet dat statische van toneel heeft. Niettemin komt het scenario niet erg overtuigend over en voor de personages geldt hetzelfde. Een mooie gelegenheid voor Guitry om, in een tijd dat de Duitse Bezetting volop gaande was, een ontroerende hommage te brengen aan grote Franse schilders als Manet, Renoir, Corot, Rodin en anderen.

Carmen

1943 | Muziek, Drama, Avonturenfilm

Frankrijk 1943. Muziek van Christian-Jaque. Met o.a. Viviane Romance, Marguerite Moreno, Elli Parvo, Liliane Layné en Jean Marais.

Derde Franse versie van dit verhaal maar de eerste als geluidsfilm. Henri Jeanson, die toen nog ondergedoken zat, was een van de scenarioschrijvers. De anderen die aan het scenario en de dialogen meewerkten zijn Charles Spaak, Jacques Vlot en Claude-André Puget. We hebben het nu over de Franse cinema 'van kwaliteit'. Hoewel deze bewerking niet het niveau van de meest recente versies haalt, volgt zij nauwgezet de novelle van Prosper Mérimée, meer dan het libretto van de opera van Meilhac en Haévy. Goed spel en Ubaldo Arata weet op geslaagde wijze het landschap te benutten.

Le Camion blanc

1942 | Drama

Frankrijk 1942. Drama van Léo Joannon. Met o.a. Jules Berry, Marguerite Moreno, François Périer, Blanchette Brunoy en Fernand Charpin.

Zoals de traditie dat eist wordt het stoffelijk overschot van een zigeunerkoning per vrachtwagen door heel Frankrijk gereden: allerlei moeilijkheden doen zich op de route van 12.000 km voor. Door het oorspronkelijke onderwerp wordt de aandacht vastgehouden, ondanks de soms al te oppervlakkige zigeunerfolklore en een aantal sentimentele ontsporingen. De weerstanden die de zigeuners op hun weg ondervinden zijn echter nog steeds - helaas - actueel. Een sterke rolbezetting.

La Prière aux étoiles

1941 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1941. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Pierre Blanchar, Josette Day, Julien Carette, Pauline Carton en Jean Chevrier.

In 1941 in de 'vrije' zone begonnen, werd deze film in 1942 verboden aan één kant vanwege de volgens de bezetter veroorzaakte rompslomp en aan de andere kant vanwege de slechte kwaliteit van het gebruikte materiaal. Onafgemaakt is hij tot op de dag van vandaag nooit uitgegeven wat erg betreurenswaardig is, gezien de prachtige lyriek in de dialogen, die gelukkig bewaard zijn en gepubliceerd.

Ils étaient neuf célibataires

1939 | Komedie

Frankrijk 1939. Komedie van Sacha Guitry. Met o.a. Sacha Guitry, Elvire Popesco, Max Dearly, Marguerite Moreno en Victor Boucher.

Aan de vooravond van WO II neemt de regering een besluit dat het verblijf van buitenlanders in Frankrijk aan strenge regels bindt. Voor bepaalde immigranten is trouwen met een Frans staatsburger(es) de enige oplossing. Guitry heeft geen tijd verloren laten gaan en (te) snel een scenario rond dit thema in elkaar willen zetten. Wel aardig, zeer oppervlakkig en minder belangrijk dan zijn overige werk. Deze film is in de eerste plaats een sprankelende show van de acteurs! Er bestaat ook een versie van 108m.

Derrière la façade

1939 | Komedie, Drama

Frankrijk 1939. Komedie van Georges Lacombe. Met o.a. Lucien Baroux, Simone Berriau, Jules Berry, Julien Carette en Gabrielle Dorziat.

De misdaad in een sjiek appartementengebouw leidt tot een onderzoek waarbij elk van de bewoners een geheim blijkt te hebben. Politie-intrige als rode draad door episodische all-star film die in het scenario van toneelschrijver Yves Mirande een oppervlakkige, maar venijnige satire op de bourgeoisie wordt, met afwisselend komische en tragische scènes die de uitzonderlijke rolbezetting optimale kansen geeft. Von Stroheim speelt een arrogante emigrant die van zijn Parijse buren weinig heel laat.

Les Femmes collantes

1938 | Komedie

Frankrijk 1938. Komedie van Pierre Caron. Met o.a. Henri Garat, Josseline Gaël, Betty Stockfeld, Michèle Béryl en Mona Goya.

Jonge notaris probeert zich te onttrekken aan de trouwplannen van zijn drie vriendinnen en wordt verliefd op de verloofde van zijn klerk. Deze boulevard-komedie, volgens een door de jaren heen beproefd recept, kreeg een verfilming in een al even voorspelbare stijl, maar verwierf zich met de jaren een vertederende charme, vanwege de `leeftijd` van de film. De vooroorlogse (internationale) idool-status van Garat laat zich nu echter nauwelijks weer voorstellen.

La Route enchantée

1938 | Musical, Fantasy, Muziek

Frankrijk 1938. Musical van Pierre Caron. Met o.a. Charles Trénet, Jacqueline Pacaud, René Navarre, Marguerite Moreno en Julien Carette.

Een jonge provinciaal leert in een betoverd kasteel de liefde kennen. De hele film steunt op de schouders van Trénet; regisseur Caron was niet meer dan een hulpje. Men treft een totaal onrealistisch en bijna onwezenlijk universum aan dat het doet betreuren, dat dit de enige keer was dat Trénet zich met film inliet; een film om opnieuw te ontdekken.

J'étais une aventurière

1938 | Avonturenfilm

Frankrijk 1938. Avonturenfilm van Raymond Bernard. Met o.a. Edwige Feuillère, Jean Murat, Jean Max, Jean Tissier en Félix Oudart.

Vera Vronsky, een Russische prinses, geruïneerd door de revolutie, begeeft zich op het pad van de oplichterij en vormt een trio met de avonturier Désormeaux en de zakkenroller Paulo. Hun volgend slachtoffer bevindt zich aan de Rivièra en die gaan ze 100.000 francs trachten armer te maken. Maar door de onhandigheid van Paulo verloopt niet alles volgens plan. Ook bekend als LES GRANS MOYENS.

Barnabé

1938 | Komedie

Frankrijk 1938. Komedie van Alexandre Esway. Met o.a. Fernandel, Marguerite Moreno, Andrex, Claude May en Paulette Dubost.

Barnab[KA1]e (Fernandel) amateur fluitspeler wordt aangezien voor de graaf van Marengo. Madame Petit-Durand (Charley) wil dat haar dochter met hem gaat trouwen, maar Barnab[KA1]e houdt van Rose (Dubost) de dochter van de jachtopziener. De dochter van Madame Petit-Durand heeft al haar eigen keuze gemaakt. Komedie der verwisselingen, die eindigt met drie bruiloften. Het scenario van Alin Monjardin is te mager voor een avondvullende film en de gaten in het plot worden opgevuld met revue-optredens van de Blue Bell's Girls en cabaret van de Trois Bernard. De fotografie is van Gérard Perrin en Maurice Pecqueux. Tegenwoordig een vergeten film.

Regain

1937 | Komedie, Drama

Frankrijk 1937. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Fernandel, Orane Demazis, Marguerite Moreno, Gabriel Gabrio en Édouard Delmont.

Een dorpje op een onvruchtbaar plateau in de Provence raakt steeds verder ontvolkt tot slechts een handjevol bewoners overblijft. Uit angst dat haar zoon ook zal vertrekken zoekt een moeder een vrouw voor hem en vindt een door het leven misdeeld dienstmeisje dat geen eisen kan stellen. Er is echter ook nog een dorpsgenoot die uit pure luiheid is gebleven. Pagnols verfilming van de roman van Giono is serieuzer dan zijn eigen scenario's, maar blijft een lofzang op de natuur en degenen die daarmee in harmonie proberen te leven, met zijn vertrouwde acteursensemble. Scenario van Jean Renoir en André Girard naar een roman van Jean Giono.

Les Perles de la couronne

1937 | Historische film, Romantiek

Frankrijk 1937. Historische film van Sacha Guitry en Christian-Jaque. Met o.a. Sacha Guitry, Arletty, Jean-Louis Barrault, Jacqueline Delubac en Huguette Duflos.

Om minnaars uit de buurt van zijn nicht Catherina de Medici te houden geeft de paus Clemens VII hun opdracht vijf peervormige parels te vinden. De parels gaan de weg door de historie van collier naar kroon, vormen zo een leidraad in een overzicht van de Europese geschiedenis met nadruk op ironische anekdotes - Elizabeth I en Maria Stuart, Napoleon en Joséphine, enzovoorts - waarbij de meeste acteurs twee of drie rollen voor hun rekening nemen. Oppervlakkig, maar amusant.

La Fessée

1937 |

Frankrijk 1937. Pierre Caron. Met o.a. Albert Préjean, Mireille Perrey, Claude Dauphin, Marguerite Moreno en Yolande Laffon.

Een man geeft zijn dwarse echtgenote een pak slaag, waarvan de buurman een foto maakt. De foto doet de ronde door Parijs en wordt voor stakende arbeiders het symbool van verzet, maar na het keren van het tij zal hij de zege van de orde over anarchie gaan verbeelden. Ironische boulevard-komedie (van Jean de L[KA1]etraz) is verrassend actueel gebleven en houdt in Frankrijk nog altijd stand. Verfilming is echter te braaf, al spelen de acteurs met verve. (Let op Micheline Presle in een kleine bijrol).

Ces dames aux chapeaux verts

1937 | Komedie

Frankrijk 1937. Komedie van Maurice Cloche. Met o.a. Micheline Cheirel, Marguerite Moreno, Pierre Larquey en Alice Tissot.

Enkele details daargelaten is de roman van Germaine Acremant, een provinciale zedenschets, nog best leuk om te lezen. Het succes van het boek was de aanleiding tot deze bewerking voor film, die het louter van de acteerprestaties moet hebben. Cloche was namelijk niet meer dan een weliswaar produktieve maar matige regisseur.

Tout va très bien, madame la marquise

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Henry Wulschleger. Met o.a. Noël-Noël, Colette Darfeuil, Marguerite Moreno, Félix Oudart en Simone Bourday.

Ray Vee uit Bretagne beproeft zijn geluk in Parijs waar hij een rol krijgt in een revue over de Franse provincies. Zijn theatercarrière mislukt en hij zoekt onderdak bij zijn zuster die in plaats van een degelijke huishoudster de maintenée van een rijkaard blijkt te zijn. Deze op zichzelf staande komedie over de provinciaal in het losbandige Parijs speculeert op een vooroorlogse tophit en wisselt aardige scènes af met flauwiteiten. Ook de destijds beroemde show- band van Ray Ventura is te zien en te horen.

Le roman d'un tricheur

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Sacha Guitry. Met o.a. Sacha Guitry, Jacqueline Delubac, Marguerite Moreno, Rosine Déréan en Pauline Carton.

Een man heeft als jongen moeten ervaren dat bedrog meer loont dan eerlijkheid en weet met dit inzicht een fortuin te vergaren totdat hij voor het eerst last krijgt van een slecht geweten. Deze cynische komedie heeft een opvallend gebruik van commentaarstem die de beelden ironisch tegenspreekt.

Le coupable

1936 | Drama

Frankrijk 1936. Drama van Raymond Bernard. Met o.a. Madeleine Ozeray, Suzet Maïs, Marguerite Moreno, Junie Astor en Pierre Blanchar.

Het meest verrassende is toch wel dat de zoon van Tristan Bernard een boeiende, gevoelige, sobere, geloofwaardige en beslist niet gedateerde film heeft gemaakt, op basis van een onbeduidende roman van een Fran[KA10]cois Copp[KA1]ee (van de Académie Française) uit 1897, een nog slechter prozaschrijver - het is zijn enige roman - dan dichter. Realistische en haarfijn uitgewerkte decors van Léon Barsacq en Jean Perrier. Harde en contrastrijke belichting van Robert Le Febvre, die het ijzige karakter van het rechts- en gevangeniswezen accentueert. Zeer overtuigend spel van vooral de vermoedelijke dader Blanchar, toen nog heel jong, en zeer opzwepende muziek. Een herontdekking van deze overbekende geschiedenis over een gerechtelijke dwaling.

Les Misérables

1934 | Drama, Historische film, Romantiek

Frankrijk 1934. Drama van Raymond Bernard. Met o.a. Harry Baur, Charles Vanel, Orane Demazis, Charles Dullin en Marguerite Moreno.

De tweede sprekende verfilming van Victor Hugo's beroemde sociale roman is waarschijnlijk de beste, vooral dankzij het spel van Baur als Jean Valjean die wegens brooddiefstal twintig jaar gevangenisstraf krijgt en van Vanel als inspecteur Javet, die hem ook daarna levenslang blijft achtervolgen. De grote lengte van de film-in-drie-delen volgt alle verhaalsontwikkelingen uit het boek, maar blijft boeiend. Opmerkelijke fotografie en muziek. Het scenario is van de regisseur en André Lang. Het camerawerk is van Jules Krüger. Deel 1 is getiteld UNE TEMPÊTE SOUS UN CRÂNE, deel 2 LES THÉNARDIER en deel 3 LIBERTÉ, LIBERTÉ, CHÉRIE.

Pour être aimé

1933 | Komedie

Frankrijk 1933. Komedie van Jacques Tourneur. Met o.a. Pierre-Richard Willm, Suzy Vernon, Marguerite Moreno, Colette Darfeuil en Paulette Dubost.

Tweede lange speelfilm van Jacques Tourneur, en niet zo best vanwege het scenario vol stoplappen van Jacques Cèrier. Toch is deze film vandaag de dag beslist nog het bekijken waard, omdat er aangenaam in gespeeld wordt en vooral omdat hij niet in gebabbel ontaardt zoals zovele van de eerste geluidsfilms.

Le Capitaine Fracasse

1929 | Romantiek, Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk 1929. Romantiek van Alberto Calvacanti. Met o.a. Pierre Blanchar, Lien Deyers, Charles Boyer, Daniel Mendaille en Marguerite Moreno.

De berooide baron de Sigognac (Blanchar) ontvangt op zijn vervallen manoir in Gascogne (in de Dordogne in het Zuid-Westen van Frankrijk) een theatergroep. Verliefd op het jonge talent Isabelle (Deyers) besluit hij het reizende toneelgezelschap te volgen. Onderweg kan hij bewijzen wat hij waard is als ze worden overvallen door roverhoofdman Agostin (Mendaille) en zijn bende. Als de snel schermende edelman slaat hij de gehele bende van zich af en gaat voortaan door het leven als de onverschrokken held, de legendarische Capitaine Fracasse; in die hoedanigheid was de weg open voor nog veel meer avonturen. Deze zwijgende film kwam uit vlak voordat de geluidsfilm in Europa zijn intrede deed en zo raakte dit werk algauw in het vergeetboek. In 2000 restaureerde Lobster Films in opdracht van de Frans-Duitse cultuurzender ARTE met steun van het Conseil régional d'Aquitaine de film en Michel Portal componeerde er een score bij. Het scenario is van regisseur Cavalcanti en Henry Wulschleger naar een roman van Théophile Gautier. Het camerawerk is van Pierre Benoît en Paul Portier. Een voor cinefielen niet te versmaden werk. Talloze keren herverfilmd. Oorspronkelijke lengte: 2.900 meter.