Serge Korber

Belle grand-mère

Frankrijk 1998. Komedie van Marion Sarraut. Met o.a. Macha Méril, Victor Lanoux, Julie Sarraut, Isabelle Guiard en Jérôme Pradon.

Les Bidochon

Frankrijk 1996. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Anémone, Jean-François Stévenin, Annie Girardot, Daniel Gélin en Catherine Lachens.

Au Beau Rivage

Frankrijk 1993. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Jean Yanne, Geneviève Fontanel, Jean Gaven, François-Eric Gendron en Cécile Palas.

Au Beau Rivage is een uitspanning aan de oevers van de Seine. De gouden dagen zijn voorbij, er komen nog slechts een paar vaste stamgasten over de vloer bij Yanne, de rondborstige waard. Dagelijks hangen ze aan de toog. Yanne kan zich hier niet bij neerleggen, hij wordt er agressief van. Wanneer men op een dag discussieert over de herinrichting van zijn zaak wordt hij razend en na een heroïsch gevecht eindigt hij in de gevangenis. Ontroerende geschiedenis van een man die zijn eigen teloorgang niet kan verkroppen en terugvecht tegen een ongenadig lot. Yanne is schitterend in zijn rol, maar het spel van de overige personages vertoont weinig diepte. Het scenario van Thomas Korber en René Fallet is gebaseerd op een roman van Fallet en is een goede mengeling van melodrama en komedie.

Marie Pervenche: Le ressort diabolique

Frankrijk 1991. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Danièle Evenou, Alain Doutey, Christian Alers, Patrick Guillemin en Yann Colette.

Twee nogal onhandige moordenaars (van de operette) lopen een bekeuring op en schieten per ongeluk de veer van een revolver af op de agente: een lastig bewijsstuk! Zij volgen haar tot bij haar huis en sluiten haar op, maar ze ook weer niet al te slim, etc. Zoals altijd in de serie Marie Pervenche gaat het om een komische film en als het dan al geen filmtechnische topprestatie is, is het in ieder geval wel een stukje pretentieloos amusement.

Mort d'un pêcheur

Frankrijk 1990. Komedie van Serge Korber en Jean-Claude Charnay. Met o.a. Greg Germain, Diane Pierens, Paul Geoffrey, Bernard Le Coq en Emilie Benoît.

Guadeloupe. Aan de ene kant is er Greg wiens vrienden (luidruchtig) zijn verjaardag vieren en aan de andere kant twee muntvervalsers die op enkele kilometers afstand dollars aan het drukken zijn. Hoe en waarom krijgen deze twee werelden met elkaar te maken? Een overigens nogal moeizaam vooruitkomend en weinig geloofwaardig scenario naar een idee (?) van Greg Germain. Toch gaat er wel iets vanuit dankzij het decor, het goede humeur van de personages en dankzij het feit dat deze film noir gaandeweg steeds grappiger wordt.

Florence ou la vie de Château: Les énarques aux champs

Frankrijk 1990. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Luc Bideau, Patrick Préjean, Alain Doutey en Michel Pilorge.

De op een na laatste en slechtste aflevering van de serie [KL]Florence ou la vie de Ch[KA4]ateau[KLE]. Twee oudleerlingen van de [KA1]Ecole Nationale d`Administration (Doutey en Pilorge) krijgen met allerlei tegenslagen te maken in een typisch Frans dorpje. Een rommelig scenario, goedkope, afgezaagde grappen en dialogen. Nog erger dan verwacht. De betreffende twee acteurs slaan een slecht figuur, terwijl Girardot, Bideau en Préjean er nog wel iets van bakken. Het houdt niet over. Veels te

Florence ou la vie de Château : Roman-photo

Frankrijk 1990. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Pierre Darras, Ginette Garcin, Jean-Yves Gautier en Giulia Salvatori.

Een ploeg die de opdracht heeft een 'fotoroman' te maken, bezoekt onverwachts het kasteel uit de titel. Het gaat om een aantal beklagenswaardige figuren. Variaties op het genre, en hoewel er soms sprake van humor is, geldt hetzelfde voor de cliché's. Dankt veel aan de bruisende Girardot, in een stereotiepe maar vooral grappige rol.

Le jupon de Nemours,

Frankrijk 1989. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Pierre Danny, Arielle Sémenoff, Isabelle Mergault, Gérard Hernandez en Luc Florian.

Een geruïneerde kasteelheer kan zijn dienstmeid niet meer betalen, maar zij blijft bij hem in dienst. Zij plaatst namelijk haar naam onder de erotische romans die haar werkgever heeft geschreven, zodat ze er beide van kunnen leven. Een banaal scenario dat enigszins doet denken aan de reeks pornofilms van Serge Korber. Slechte dialogen en alleen Jean Lefebvre probeert nog iets van dit onbeduidende geheel te maken.

Boomerang

Frankrijk 1989. Misdaad van Serge Korber. Met o.a. Danièle Evenou, Alain Doutey, Clément Michu, Henri Garcin en Christian Alers.

Een avontuur van Marie Pervenche die in een clochard een voormalige prominente Parijse advocaat herkent. Ze bezorgt hem nieuwe levenslust en plezier in zijn werk door hem het op te laten nemen tegen een schurk.

A notre regrettable époux

Frankrijk 1988. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Jacqueline Maillan, Alida Valli, Jacques Dufilho, Pierre Tornade en Jean-Pierre Aumont.

Een macabere komedie op z'n Engels met niet minder dan zes moorden. Het draait allemaal om een erfenis, waar heel wat personen op azen. Helaas is het lang geen KING HEARTS AND CORONETS want zowel het scenario als de situaties ontbreekt het ten ene male aan vindingrijkheid. Klassiek en geijkt. De humor die is niet echt bijtend, en eerder zoet dan zwart. De uitmuntende prestatie van de acteurs redt de film echter. In 1990 werd er een 200m durende hermontage als tv-film van gemaakt en uitgezonden.

Florence ou la vie de Château : Le Prince et la Star

Frankrijk 1987. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Luc Bideau, Jean-Claude Massoullier, Vania Villers en Alexandra Lorska.

De eerste tv-film van een serie van zes en zonder twijfel de beste. Het is allemaal even zonderling als onwaarschijnlijk, met platzakke kasteelheer die appartementen verhuurt om de daken te kunnen repareren, een prins die erfgenaam is en bezeten van een grote ster, die overal haar producent zoekt. Voorts nog veel meer malle personages, waaronder het paard Soprano. Geestig.

Maestro

Frankrijk 1986. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Alain Doutey, Sophie Barjac, Claude Villers, Joëlle Guillaud en Jean Gaven.

Een beroemde dirigent wordt ontvoerd door een groep die naar regionale autonomie streeft, na een concert voor de vrede te hebben gegeven, tegelijk met een al even energieke als onhandige celliste. Ze beleven allerlei avonturen, terwijl de politie en de geheime dienst op een dwaalspoor worden gebracht. Het eindigt allemaal in 2027, wanneer de dirigent de Nobelprijs voor de Vrede krijgt. Na heel wat jaren in de `porno`-hel te hebben verkeerd, komt deze cineast (op het tv-scherm) terug bij zijn eerste liefde: de lichte komedie, vol grappen en bedekte toespelingen. Zijn celliste (Barjac) heet bijvoorbeeld Selavy. Niet steeds even gelijkmatig van kwaliteit, maar leuk.

Fred Connection

Frankrijk 1986. Misdaad van Serge Korber. Met o.a. Alain Doutey, Sophie Barjac, Jacqueline Doyen, Claude Villers en Jean Barney.

Mercier (Doutey) is een man van veertig jaar en in het leven geslaagd. Er wordt zelfs over hem gepraat als toekomstig minister. Helaas wordt tijdens een sjieke receptie bij hem thuis, met allerlei hoge gasten, een lijk gevonden, dat is verstopt in een kist. Dit tast `enigszins` zijn reputatie aan. Een tv-film die meer naar de komedie neigt - er is zelfs sprake van zwarte humor - dan naar het drama, vooral door toedoen van de logge politiecommissaris (Villers), die overigens Brouillard (mist) heet. Onschuldig maar leuk.

Merci Sylvestre : La femme P.D.G.

Frankrijk 1985. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Jean-Luc Moreau, Dany Carrel, Armand Mestral, Jacqueline Doyen en Anne Lefébure.

Sylvestre (Moreau) wordt ingehuurd om op het tien-jarige, hoogbegaafde zoontje van een vrouwelijke president-directeur (Carrel) te passen. De zaken gaan goed, maar haar privéleven is een puinhoop: haar man is ervandoor en ze wordt omringd door parasieten. Moreau zal deze Augiasstal eens uitmesten! Opgefleurd door wat snedige opmerkingen en grappige situaties. Het wisselvallige acteerwerk wordt gedomineerd door Carrel. Net

Cherchez l'erreur

Frankrijk 1980. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Roland Magdane, Roland Dubillard, Henri Virlojeux, Caroline Grimaldi en Micheline Luccioni.

Te verwaarlozen komedie, bedoeld als one man-show voor 'komiek' Magdane die zelf het scenario schreef. Hij speelt een verstrooide geleerde die de ene ramp na de andere veroorzaakt maar uiteindelijk toch een belangrijke ontdekking zal doen. Magdane wordt bijgestaan door een hond die houdt van kruidenthee, de samba en snelle sportwagens en die voortdurend de show steelt. Niet dat er veel te stelen valt.

Je vous ferai aimer la vie

Frankrijk 1978. Drama van Serge Korber. Met o.a. Marie Dubois, Julien Guiomar, Stéphane Garcin, Micheline Luccioni en Jean-Claude Massoulier.

Een smartlap over een moeder wier zoon na een langdurige coma sterft en getroost wordt door een chirurg. Dubois en Guiomar verdienen beter.

Trois mille un l'odyssée de l'extase

Frankrijk 1977. Erotiek van Serge Korber. Met o.a. Danièle Dissoubray en Charlie Schreiner.

In een tv-studio zenden een presentatrice en een technicus een programma uit in 1976, dat een vrij openlijke beschrijving van de seksuele praktijken van de mens van toen geeft, zoals ze nu gelukkig niet meer voorkomen. Het is namelijk 3001 en iedereen geniet en plant zich voort met behulp van pillen. Het belachelijke thema en de hypocriete aanleiding daargelaten, is het ongeloofwaardig voor de kijker. Het is allemaal even onecht.

Pornotissimo

Frankrijk 1977. Erotiek van Serge Korber. Met o.a. Alain Saury, Bob Holger, Monique Ciron, Karine Gambier en Sylvie Sartre.

Dankzij de toewijding van zijn secretaresse en zijn vrouw sluit een zakenman een belangrijk aankoop-contract met een olie- emir af, helpt de firma uit de problemen en volgt de directeur op. Uiteraard doen inhoud en scenario er niet toe. Enkele welkome grappen passeren de revue. Korber is echter wel diep gezonken in vergelijking met zijn eerste komedies. Ook bekend als SEXE SHOW.

Et vive la liberté

Frankrijk 1977. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Les Charlots, Claude Piéplu, Monique Siron, Pierre Maguelon en Georges Géret.

Les Charlots (Gérard Rinaldi, Jean Sarrus en Gérard Filipelliu) als soldaten in het vreemdelingenlegioen die als helden terugkeren uit Noord-Afrika. Ze moeten een Frans dorp verdedigen tegen andere legioensoldaten. Het buitengewoon rommelige en stierlijk vervelende scenario wordt door Korber doorgaans bedrijvig als pornoregisseur, verfilmd met de subtiliteit van een op hol geslagen bulldozer en moet het vooral hebben van mensen die struikelen en in plassen vallen en, ja hoor, gevechten met slagroomtaarten. Ellende, dus. Scenario van Jacques Lanzmann, Albert Kantof en regisseur Korber.

Les friandises musclées

Frankrijk 1976. Erotiek van Serge Korber. Met o.a. Alain Saury, Sylvia Bourdon en Bob Asklof.

Dokter Berger en zijn vriendinnetje organiseren een groot feest bij hem thuis en hij filmt de uitgelatenheid van zijn gasten via de glazen doorkijk in zijn zoldering. De kijker krijgt ondertussen `diepzinnige` (sic) gedachten over voyeurisme, fetisjisme, genot en andere al even opwindende onderwerpen voorgeschoteld. Een paar goede momenten ontstaan wanneer de regisseur de karikaturale toer opgaat. John Thomas is het pseudoniem voor Serge Korber. Ook bekend als HURLEMENTS DE PLAISIR.

Jeanne et Paul

Frankrijk 1976. Erotiek van Serge Korber. Met o.a. Emmanuelle Parèze, Bob Asklof, Pascale Duchatel, Erika Cool en Gabriel Pontello.

Het eeuwige verhaaltje van het paar dat nog altijd van elkaar houdt maar dat het in bed niet meer kan, vormt de aanleiding voor het tonen van uiteenlopende erotische verrichtingen. De beide partners vinden genezing na een reeks van buitenechtelijke experimenten. Dieptreurig en arme Korber. John Thomas is een pseudoniem voor Serge Korber. Ook bekend als EXCÈS.

La Vie secrète de Walter Petit

Frankrijk 1975. Erotiek van Serge Korber. Met o.a. Richard Darbois, Anne Libert, Claudine Beccarie, Pamela Stanford en Marcel Dalio.

Een reclame-man wordt door een vrouwelijke psychiater drastisch van zijn potentieproblemen afgeholpen, zodat hij bij zakenbezoek door het verleiden van de vrouw van een cli[KA3]ent een belangrijk contract krijgt en tenslotte het ware geluk vindt bij de dochter van zijn baas. Een aantal flops dwong regisseur Korber tot pornofilms zonder dat hij zijn eerder m[KA1]etier daarbij volledig vergat. Deze film onderscheidt zich in het genre door het vertellen van een (simpel maar sluitend) verhaal, verzorgde vormgeving en fotografie en vooral door aandacht voor erotiek voor en na de verplichte copulatiescènes. 'Echte acteurs' naast porno-specialisten maken de dialoogscènes genietbaar.

L'essayeuse

Frankrijk 1975. Erotiek van Serge Korber. Met o.a. Emmanuelle Parèze, Isabeau, Alain Saury, Bernard Musson en Pierre Danny.

Teneinde haar echtgenoot terug te krijgen, vraagt een vrouw zijn maîtresse haar ook eens wat slechte gewoonten bij te brengen, hetgeen ten slotte uitmondt in een driehoeksrelatie! Onder het scenario van dit niemendalletje zette Michel Vocoret zijn handtekening, en dat zegt genoeg. Het enige belang van de pornofilms van deze cineast, aanvankelijk een niet onverdienstelijk verfilmer van komedies, schuilt in het feit dat ze behoorlijk zijn geregisseerd.

Dans la chaleur de Julie

Frankrijk 1975. Erotiek van Serge Korber. Met o.a. Yves Collignon, Laure Cotereau, Ellen Pearl, Pierre Danny en Sylvia Bourdon.

De confrontatie tussen een idealistische jeugd en het vermoeide burgerdom, aldus het vage thema. Kort samengevat komt dit neer op een reeks scènes, waarin vooral veel gevreeën wordt. Weliswaar redden enkele komische kanttekeningen en dialogen de regie, maar het totaal verzandt toch al gauw in onbeduidend gedoe. Ook bekend onder de titel JULIE.

A bout de sexe

Frankrijk 1975. Erotiek van Serge Korber. Met o.a. Yves Collignon, Richard Darbois, Michel Vocoret, Charlie Schreiner en Martine Grimaud.

Twee jongeren die in een garage werken, brengen hun tijd vooral door met versieren. Een opeenvolging van bonte scènes vol goedkope erotiek. Een vervelende film. Ook bekend als UN GRAND COUP DANS LE PARE-CHOCS.

Ursule et Grélu

Frankrijk 1973. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Annie Girardot, Bernard Fresson, Jean Carmet, Marcel Dalio en Roland Dubillard.

Een heilsoldate en een muzikant lijden samen schipbreuk, worden verliefd, maar een reeks van avonturen drijft ze steeds weer uit elkaar. Deze poging tot geacteerd stripverhaal strandt op de stijlloze regie en het moedeloos over-acteren van anders verdienstelijke spelers. Deze flop noodzaakte de regisseur tot maken het van porno-films.

Les Feux de la chandeleur

Italië​/​​Frankrijk 1972. Drama van Serge Korber. Met o.a. Annie Girardot, Jean Rochefort, Claude Jade, Bernard LeCocq en Bernard Fresson.

Tegengestelde politieke activiteit van vrouw van gemeentepoliticus doet huwelijk stuklopen. Tien jaar later wil ze inmiddels hertrouwde ex-man heroveren en gedraagt zich als romantische adolescente, zodat volwassen kinderen aan haar geestvermogens gaan twijfelen. Romantisch en pathetisch aangedikt scenario geeft goed spel van de acteurs geen kans waardoor film onbedoelde parodie wordt, waar de clichés in beeld nog fataal schepje bovenop doen.

Sur un arbre perché

Italië​/​​Frankrijk 1970. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Louis de Funès, Geraldine Chaplin, Olivier de Funès, Alice Sapritch en Hans Meyer.

Tijdens zijn terugreis uit Italië neemt een zakenman een chique vrouw met een schoothond in de auto mee, en een jonge lifter. Zijn voeten raken verstrikt in de riem van de hond, de auto vliegt van de weg en blijft in een boomtop boven het zee- oppervlak hangen. Deze komedie met een oorspronkelijke situering valt in de uitwerking tegen. Gebrek aan bewegingsvrijheid maakt De Funès passiever en daardoor minder leuk. De Funès jr. is niet tegen de eisen van een belangrijke rol opgewassen.

L'homme-orchestre

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Louis de Funès, Noëlle Adam, Olivier de Funès, Puck Adams en Franco Fabrizi.

L'homme orchestre, of: waarin een B-film groots kan zijn. Deze pretentieloze komedie franchouillarde in kleurrijke FranScope trakteert de kijker op een ware De Funès-potpourri van charmant-idiote plot en cinematografisch-muzikale uitbundigheid. Fufu speelt de tirannieke Monegaskische dirigent-choreograaf Evan Evans die zijn ballerina's flink onder de duim heeft. Totdat, enfin, aan alle mooi-foute dingen een eind komt. Fantastisch swingende muziek van François de Roubaix (1939-1975), bijrol van De Funès' jongste zoon Olivier. Hoogtepunten: EE vertelt het sprookje 'De wolf en het lammetje' aan zijn danseressen, en het topnummer 'Piti-piti-pas'. Onweerstaanbaar vrolijke flauwekul.

L' Homme Orchestre

Italië​/​​Frankrijk 1970. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Olivier de Funès, Noëlle Adam en Louis de Funès.

L'homme orchestre, of: waarin een B-film groots kan zijn. Deze pretentieloze komedie franchouillarde in kleurrijke FranScope trakteert de kijker op een ware De Funès-potpourri van charmant-idiote plot en cinematografisch-muzikale uitbundigheid. Fufu speelt de tirannieke Monegaskische dirigent-choreograaf Evan Evans die zijn ballerina's flink onder de duim heeft. Totdat, enfin, aan alle mooi-foute dingen een eind komt. Fantastisch swingende muziek van François de Roubaix (1939-1975), bijrol van De Funès' jongste zoon Olivier. Hoogtepunten: EE vertelt het sprookje 'De wolf en het lammetje' aan zijn danseressen, en het topnummer 'Piti-piti-pas'. Onweerstaanbaar vrolijke flauwekul.

La Petite vertu

Frankrijk 1967. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Dany Carrel, Jacques Perrin, Robert Hossein, Pierre Brasseur en Raymond Gérôme.

Een fotograaf wordt verliefd op een jonge vrouw die zegt dat ze een model is. In werkelijkheid tippelt ze voor een jaloerse minnaar die ook nog een dief is. De fotograaf probeert haar tot respectabeler levenswijze te brengen. De roman van Hadley Chase kreeg een sentimentele en pittoreske Franse filmbewerking waarbij vooral de charme van Carrel alle aandacht kreeg. Perrin is een kleurloze en al te naïeve held. Scenario van Claude Sautet en Serge Korber.

Un idiot à Paris

Frankrijk 1966. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Jean Lefebvre, Dany Carrel, Bernard Blier, Philippe Avron en Bernadette Lafont.

Een naïeve 'dorpsidioot' wordt mee naar Parijs genomen en achtergelaten bij de Hallen. Hij ontmoet een vriendelijke hoer die op het platteland wil gaan tuinieren en een middenstander met een zwak voor verschoppelingen. De regie en de acteurs zetten het pittoreske van de personages zo nadrukkelijk aan dat de film nergens aandoenlijk wordt. Scenario van regisseur Korber, Jean Vermorel en Michel Audiard naar de roman van René Fallet. Camerawerk van Jean Rabier.

Un Idiot A Paris

Frankrijk 1966. Drama van Serge Korber. Met o.a. Bernard Blier, Pierre Richard en Jean Lefebvre.

Een naïeve 'dorpsidioot' wordt mee naar Parijs genomen en achtergelaten bij de Hallen. Hij ontmoet een vriendelijke hoer die op het platteland wil gaan tuinieren en een middenstander met een zwak voor verschoppelingen. De regie en de acteurs zetten het pittoreske van de personages zo nadrukkelijk aan dat de film nergens aandoenlijk wordt. Scenario van regisseur Korber, Jean Vermorel en Michel Audiard naar de roman van René Fallet. Camerawerk van Jean Rabier.

Le dix-septième ciel

Frankrijk 1965. Mysterie van Serge Korber. Met o.a. Marie Dubois, Jean-Louis Trintignant, Jean Lefebvre en Marcel Dalio.

Een eerste zowel ironische als romantische, poëtische en dromerige speelfilm waarmee de maker in het voetspoor van Marivaux treedt. De met allerlei misverstanden gepaard gaande liefdesverwikkelingen van een vaak in dromen vluchtende ramenlapper en een dienstmeisje gedurende hun vakantie in een met veel gevoeligheid door Georges Barsky gefilmd Bretagne. Een beetje iel en met een paar langdradige stukken maar met ook knap gevonden, bijna absurde grappen en hele aardige dialogen van Pascal Jardin. Zeer veelbelovend maar jammergenoeg ging Korber daarna heel erg tegenvallen.

Cléo de 5 à 7

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Corinne Marchand, Antoine Bourseiller, Michel Legrand, José Luis de Villalonge en Dorothée Blanck.

Ingetogen drama van 'la grand-mère de la nouvelle vague' brengt twee uur uit het leven van de jonge zangeres Cléo (Marchand) in beeld. Terwijl ze wacht op de uitslag van een kankeronderzoek, zwerft ze door de straten van Parijs. Ze bezoekt haar geliefde, die haar eventuele ziekte niet onder ogen wil zien, koopt een hoed, raadpleegt een waarzegster en ontmoet een soldaat met verlof. Cléo de 5 à 7 betekende de doorbraak van Varda. Let op de gastrollen van Jean-Luc Godard, Eddie Constantine en Anna Karina in het zwart-wit slapstickfilmpje dat Cléo weer wat opvrolijkt.