Pierre Brasseur: cast.
Er zijn 83 films gevonden.

La più bella serata della mia vita

1972 | Komedie, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1972. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Alberto Sordi, Michel Simon, Pierre Brasseur, Charles Vanel en Claude Dauphin.

Welgemoed zoeft parvenu Alfredo Rossi (Sordi) in zijn blitse Maserati met een pak zwart geld richting Genève wanneer een in zwart leder gehulde motorrijdster (Janet Agren) lonkt. Zelfverzekerd achtervolgt Alfredo haar, krijgt autopech in de bergen en onderdak in een kasteel. Daar participeert hij in een zonderling avondlijk rollenspel met vier exquis dinerende magistraten in ruste. De blonde motorpoes blijkt dienstmeisje Simonetta. Schuld, boete, Scola-esprit: in dit gastronomisch-vinologisch uitgelezen semi-Kammerspiel jongleren Sordi en vier Franse acteerveteranen met trancheermesscherpe dialogen. Prachtig. Naar Friedrich Dürrenmatts Die Panne (1956). Pierre Brasseur verscheidde in de opnameslotfase.

Les mariés de l'an II

1971 | Komedie, Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië​/​​Roemenië 1971. Komedie van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Marlène Jobert, Laura Antonelli, Michel Auclair en Julien Guiomar.

De naar Amerika uitgeweken Nicolas (Belmondo) keert na de Franse Revolutie terug naar het vaderland om van zijn vrouw te scheiden. Hij moet wel want een voorgenomen tweede huwelijk met een rijke Amerikaanse erfgename liep al spaak tijdens de kerkelijke inzegening. Een jaloerse concurrent beschuldigde hem van bigamie waarop een vechtpartij - de eerste uit een lange reeks - volgde. Deze uitbundige en sierlijke avonturenkomedie wordt gecombineerd met een temperamentvol liefdesverhaal. Belmondo doet wat van hem verwacht kan worden, veel knokken en verbaasd kijken, alsof hij er eigenlijk niet bij wil horen.

Sous le signe de Monte-Cristo

1968 | Avonturenfilm, Drama

Frankrijk 1968. Avonturenfilm van André Hunebelle. Met o.a. Paul Barge, Anny Duperey, Pierre Brasseur, Raymond Pellegrin en Michel Auclair.

Het scenario volgt het verhaal van Alexandre Dumas` roman vrij getrouw, maar verplaatst het verraad van Edmond Dant[KA2]es naar winstbejag binnen een verzetsgroep tijdens WO II en laat de held na 1947 een schat vinden in Zuid-Amerika. Deze eigentijdse bewerking is niet origineel genoeg om een overbekend verhaal verrassend te maken en plaatst de helden en schurken ongenuanceerd zwartwit tegenover elkaar (al zijn de laatsten kleurrijker en boeiender dan de eersten)

Goto l'île d'amour

1968 | Experimenteel, Fantasy

Frankrijk 1968. Experimenteel van Walerian Borowczyk en Walérian Borowczyk. Met o.a. Pierre Brasseur, Ginette Leclerc, René Dary, Ligia Branice en Jean-Pierre Andreani.

De titel (Goto, het eiland van de liefde) is ironisch, want op het fictieve eiland bespioneert men elkaar en zucht de bevolking onder het juk van een krankzinnige dictator. Er is een theater waar onthoofdingen te zien zijn, er bestaan apparaten om vliegen te doden en er zijn andere akelige dingen die een concentratiekamp-achtige wereld suggereren. In die wereld speelt zich een ongelukkige, hopeloze en hartstochtelijke liefdesgeschiedenis af.

Le fou du labo 4

1967 | Komedie, Sciencefiction

Frankrijk 1967. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Bernard Blier, Pierre Brasseur, Michel Serrault, Maria Latour en Margo Lion.

Een na[KA3]ieve uitvinder, Eug[KA2]ene Ballanchon (Lefebvre), ontdekt een gas dat iedereen vriendelijk en goedgehumeurd maakt. Een spionage-organisatie die door directiesceretaris Beauchard (Blier) wordt aangevoerd, probeert zijn vinding te pakken te krijgen. Warrig verhaal is alleen kapstok voor gezochte grappen en de acteurs spannen zich overmatig in om er nog iets leuks van te maken. Vergeefs. Het scenario is van regisseur Besnard en Jean Halain naar de roman van René Cambon. Het camerawerk is van Raymond Le Moigne.

La Petite vertu

1967 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1967. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Dany Carrel, Jacques Perrin, Robert Hossein, Pierre Brasseur en Raymond Gérôme.

Een fotograaf wordt verliefd op een jonge vrouw die zegt dat ze een model is. In werkelijkheid tippelt ze voor een jaloerse minnaar die ook nog een dief is. De fotograaf probeert haar tot respectabeler levenswijze te brengen. De roman van Hadley Chase kreeg een sentimentele en pittoreske Franse filmbewerking waarbij vooral de charme van Carrel alle aandacht kreeg. Perrin is een kleurloze en al te naïeve held. Scenario van Claude Sautet en Serge Korber.

Le roi de coeur

1966 | Komedie, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1966. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Alan Bates, Pierre Brasseur, Jean-Claude Brialy, Geneviève Bujold en Adolfo Celi.

Het leven is zot, dat is zo’n beetje de teneur van oorlogsdrama Le roi de coeur. Of liever gezegd dorpskomedie, want veldslagen ontbreken. Dit is meer Dr. Strangelove-humor, rond een Schotse verkenner die tijdens WO I in een ontvolkt dorp tot koning wordt gekroond door een verzameling bont uitgedoste zonderlingen. Allemaal voormalige bewoners van het verlaten gesticht – dat ­waren nog louter paradijsvogels in rooskleurig 1966 – met de soldaten als stuntelaars aan de zijlijn. Een klassieker dankzij de weldadig slimme humor en het enthousiaste spel van een uitgelaten ensemble topacteurs.

La vie de château

1966 | Romantische komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1966. Romantische komedie van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Catherine Deneuve, Pierre Brasseur, Philippe Noiret, Henri Garcin en Carlos Thompson.

Ver van alle oorlogsrumoer verveelt Marie (Deneuve), een verwende, getrouwde vrouw, zich begin 1944 op het Normandische landgoed van haar man, pantoffelheld Jerome (Noiret), en wil het liefst naar Parijs. Dan moeten ze verzetsstrijder Dimanche (Brasseur), die met een parachute geland is, in de kelders verbergen. Hij wordt prompt verliefd op zijn knappe gastvrouw, terwijl de Duitse ingekwartierde majoor Klopstock (Thompson) haar ook het hof maakt. Terwijl beide mannen om haar de oorlog vergeten, zal haar echtgenoot zich als de ware held ontpoppen. Deze sierlijk gemaakte en inhoudelijk verrassende komedie liet voor het eerst de humoristische mogelijkheden van Deneuve zien en bood dankbaar emplooi aan die van Noiret.

Un Mondo nuovo

1965 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1965. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Nino Castelnuovo, Christine Delaroche, Pierre Brasseur, Françoise Brion en Isa Miranda.

Een Italiaanse fotograaf, die voor zijn inkomen afhankelijk is van zijn succes bij welgestelde oudere vrouwen, maakt een Parijse kunststudente zwanger. Hij haalt haar over tot abortus, maar ze bedenkt zich, terwijl hij intussen ook last van zijn geweten heeft gekregen. Een moralistische visie van een oudere generatie op een immorele jeugd. De Sica heft geen hoge toon van verontwaardiging aan, maar etaleert een wat trieste verwondering, die deze zedenschets niet authentieker maakt. De film is wel sympathiek, inclusief het geforceerde happy-end.

Pas de caviar pour Tante Olga

1965 | Komedie

Frankrijk 1965. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Pierre Brasseur, Sophie Daumier, Pierre Vernier, Francis Blance en Dora Doll.

Een werkster in het NATO-gebouw laat zich tot diefstal van een microfilm overhalen door haar Russische minnaar die haar vervolgens vermoordt. Haar dochtertje heeft onwetend de film bemachtigd, zodat de spionnen haar volgen. Deze kluchtige spionagekomedie is te lang en te ingewikkeld en daardoor alleen bij vlagen leuk, vooral door de verve van de kleurrijke rolbezetting.

La métamorphose des cloportes

1965 | Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1965. Misdaad van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Lino Ventura, Charles Aznavour, Pierre Brasseur, Irina Demich en Georges Géret.

Een inbreker heeft zich door een drietal kruimeldieven laten strikken voor een kraak, die mislukt. Tijdens zijn gevangenisstraf pikken zijn ex-medeplichtigen zijn spaarduiten in en verhandelen zijn gestolen schilderijen. Het scenario waarin de door de Franse film vaak geromantiseerde loyaliteit binnen het `milieu` op de korrel wordt genomen, strandt op de kwasi- geestigheid van de overvloedige dialoog. De kwaliteit van het acteren, de fotografie (Nicolas Hayer) en de muziek compenseren de dramaturgische zwakte net niet genoeg. Albert Simonin bewerkte een roman van Alphonse Boudard tot scenario.

L' Or du duc

1965 | Komedie

Frankrijk 1965. Komedie van Jacques Baratier. Met o.a. Claude Rich, Monique Tarbès, Pierre Brasseur, Annie Cordy en Danielle Darrieux.

Een adellijke dichter wordt door een deurwaarder met vrouw en tien kinderen op straat gezet, maar erft van een rijke oom een autobus waarin hij zijn gezin onderdak kan brengen. Pas na veel avonturen komt hij erachter dat het chassis van de bus van goud is. In plaats van het kansrijk gegeven met grappen uit te bouwen, zoekt de film het in een optreden van 'gaststerren' met wie het weerzien aangenaam is, zonder dat het tot verrassingen leidt.

Deux heures à tuer

1965 | Misdaad

België​/​​Frankrijk 1965. Misdaad van Ivan Govar. Met o.a. Michel Simon, Pierre Brasseur, Catherine Sauvage, Raymond Rouleau en Julie Fontaine.

Een lustmoordenaar maakt een klein dorpje onveilig. In het station wachten enkele mensen op hun trein en allen worden ze op de een of andere manier betrokken in deze geschiedenis. Zo gezien, zo vergeten.

Un Soir, par hasard

1964 | Mysterie

Frankrijk 1964. Mysterie van Yvan Govar. Met o.a. Annette Stroyberg, Michel Le Royer, Jean Servais, Pierre Brasseur en Gil Delamare.

Een jonge kerngeleerde wordt na een motor-ongeval tijdens zijn vakantie opgenomen in een geheimzinnig landhuis waarvan de bewoners niet ouder worden en dat omgeven is door radio-actieve terreinen die door een meteoriet-inslag zijn ontstaan. Achteraf gelooft hij aan een droom en vindt het kasteel onbewoond, maar hij krijgt toch een telegram van zijn mooie gastvrouw. Dit met onvoldoende middelen en fantasie gemaakt mysterie heeft ook nog eens uiterst zwakke hoofdrollen, zodat tot aan de logische ontknoping de film meer irriteert dan intrigeert.

Lucky Jo

1964 | Komedie, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1964. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Eddie Constantine, Françoise Arnoul, Pierre Brasseur, Georges Wilson en Christiane Minazzoli.

Christopher ‘Lucky Jo’ Jowett (Constantine) heeft helemaal niet zo veel geluk, vinden zijn vrienden, met wie hij een bende vormt. Want elke keer als hij meegaat met een klus wordt iemand gearresteerd. Nadat Jowett zelf een tijdje de petoet in moet, willen ze daarom niets meer met hem te maken hebben. En dan worden ze ook nog beschuldigd van een overval en een moord die door een andere bende zijn gepleegd. Prima misdaadfilm, vaak grappig, soms best bruut. Maar dat laatste wordt dan weer gecompenseerd door een glansrol van de charmante cockerspaniël Sécotine.

Le Grain de sable

1964 | Drama, Misdaad

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1964. Drama van Pierre Kast. Met o.a. Lilli Palmer, Pierre Brasseur, Laurent Terzieff, Sylva Koscina en Paul Hubschmid.

Een magnaat is uit de weg geruimd door degene die hem hoopt op te volgen. Er zijn nog twee kandidaten, zodat tussen één vrouw en twee mannen een strijd vol intriges ontstaat om de successierechten. Regisseur Kast heeft in films twee duidelijke interesses: beredeneerde strategie in de erotiek en architectuur. Beide probeert hij ook tot uitdrukking te brengen in een commerciëel opgezette misdaadfilm met een internationale bezetting. Opnamen in Portugal en een spel van aantrekken en afstoten leveren boeiende momenten op, maar de thriller gaat in langgerektheid verloren. Koscina is niet geschikt voor die rol en het bederft al haar scènes, Palmer is waar mogelijk subliem.

Liolà

1963 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1963. Komedie van Alessandro Blasetti. Met o.a. Ugo Tognazzi, Giovanna Ralli, Anouk Aimée, Pierre Brasseur en Elisa Cegani.

Een dorpsfactotum heeft al kinderen bij vijf verschillende moeders als een jonge boerin ook voorwendt zwanger van hem te zijn. Dat is een leugen om hem de watertoevoer van een oude buurman naar haar sinaasappeltuin te doen omleggen. Zijn woede na de ontdekking doet hem het water weer terugleiden, maar de mislukking daarvan zet het hele dorp droog. Deze plattelandskomedie van Pirandello is zeker geen hoogtepunt in zijn toneeloeuvre, maar biedt voor de film de gelegenheid tot enscenering op kleurrijke locaties en geeft de spelers kansen tot pittig spel die soms al te gretig worden aangepakt.

Les Bonnes causes

1963 | Drama, Mysterie, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1963. Drama van Christian-Jaque. Met o.a. Marina Vlady, Pierre Brasseur, Virna Lisi, Umberto Orsini en José Luis de Vilallonga.

Een vrouw heeft haar zieke echtgenoot vermoord en heeft de verdenking geladen op diens particuliere verpleegster. De rechter van instructie (Bourvil) vermoedt de waarheid, maar moet het opnemen tegen een briljant pleiter die ook nog de minnaar van de moordenares is. Deze thriller over klassejustitie heeft een pittig en wijdlopig dialoog die alle kansen geeft aan de tegenpolen als Bourvil en Brasseur. De ironische ontknoping waarbij de misdaad toch gestraft wordt komt wel heel erg uit de lucht vallen. Het scenario is van de regisseur en Paul Andréota naar de roman van Jean Laborde.

Le Magot de Josefa

1963 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1963. Komedie van Claude Autant-Lara. Met o.a. Anna Magnani, Bourvil, Pierre Brasseur, Ramon Iglesias en Henri Virlojeux.

Een componist probeert een dorpsherbergierster over te halen wat van haar spaargeld aan haar zoon af te staan. Dat geld blijkt niet te bestaan en alleen verzonnen om haar aanzien in het dorp te verschaffen. De jacht en intriges rond de niet bestaande poet doen aan de stukken van Molière denken, maar de film blijft mat, ondanks de a priori explosieve combinatie Magnani-Bourvil- Brasseur.

Les petits matins

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Jacqueline Audry. Met o.a. Agathe Aëms, Fernand Gravey, Pierre Mondy, Bernard Blier en Lino Ventura.

De achttienjarige Agathe lift van België naar de Côte d'Azur en ontmoet onderweg uiteenlopende mannen. Lichtvoetige roadmovie van Audry, in naoorlogs Frankrijk als regisseuse een rariteit, die consequent vrouwelijke thema's belichtte (ze maakte in 1951 het lesbisch getinte Olivia). Vanuit Agathe's perspectief zien we hoe verschillend de mannen op de avontuurlijke reizigster reageren. De bonte cast omvat onder meer Lino Ventura, een jonge Claude Rich, en Arletty (Les enfants du Paradis) in een van haar laatste rollen. Hoofdrolspeelster Aëms maakte uitsluitend deze film: ze prefereerde een carrière als model.

Le crime ne paie pas

1962 | Komedie, Historische film, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1962. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Edwige Feuillère, Gabriele Ferzetti, Gino Cervi, Rosanna Schiaffino en Michèle Morgan.

Deze episodenfilm in all star-bezetting naar romantische stripverhalen laat in vier verschillende perioden de heldin uit naam van de liefde een misdaad plegen en hiervoor straf ondergaan. De verhalen gaan van de Renaissance tot de tegenwoordige tijd, waarin een bezoek aan de vertoning van een film LE CRIME NE PAIE PAS het startpunt van de intrige is. De decoratieve aanpak van Oury maakt de film tot kitsch, zonder de komedie-elementen die later zijn sterkste kant zouden blijken. Door de spitse dialoog is de sketch van Morgan en Noiret over chantage en politiek gekonkel anno 1878 een uitschieter. Scenario van regisseur Oury, Jean-Charles Tachella en Paul Gordeaux.

L' Abominable homme des douanes

1962 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1962. Komedie van Marc Allégret. Met o.a. Darry Cowl, Taina Be, Pierre Brasseur, Francis Blanche en Marcel Dalio.

Een Marseillaanse douanier wordt getipt over de aankomst van een beruchte Amerikaanse gangster. Deze tip is echter een afleidingsmanoeuvre van een smokkelaar die zich ondertussen de drugszending van een rivaal wil toeëigenen. Een reeks misverstanden leidt tot persoonsverwarring tussen de douanier en de smokkelaar. Het peil van de film ligt boven dat van de klucht dankzij het vernuftige scenario en de goede acteerprestaties. Ook de regie is beter dan gewoonlijk, maar soms wat traag.

Crime Does Not Pay

1962 |

1962. Gérard Oury. Met o.a. Gino Cervi, Michèle Morgan, Pierre Brasseur, Annie Girardot en Gabriele Ferzetti.

Een Marseillaanse douanier wordt getipt over de aankomst van een beruchte Amerikaanse gangster. Deze tip is echter een afleidingsmanoeuvre van een smokkelaar die zich ondertussen de drugszending van een rivaal wil toeëigenen. Een reeks misverstanden leidt tot persoonsverwarring tussen de douanier en de smokkelaar. Het peil van de film ligt boven dat van de klucht dankzij het vernuftige scenario en de goede acteerprestaties. Ook de regie is beter dan gewoonlijk, maar soms wat traag.

Vive Henri IV, vive l'amour!

1961 | Historische film, Romantiek, Erotiek

Frankrijk 1961. Historische film van Claude Autant-Lara. Met o.a. Francis Claude, Francis Blanche, Bernard Blier, Pierre Brasseur en Nicole Courcel.

De bejaarde koning Hendrik IV wordt verliefd op een vijftienjarige en om de jaloezie van koningin Maria de Medicis niet te wekken, huwt hij haar uit aan een jonge prins, die onvoorzien aanspraak maakt op zijn huwelijksrechten en zijn echtgenote van het hof ontvoert. Het ironisch scenario in de traditie van een pikante roddel over gekroonde hoofden waarin Sacha Guitry uitblonk, concentreert de actie in de diverse slaapvertrekken van het hof. De regisseur mist echter de lichtvoetige aanpak en de theaterkomiek Claude is niet tegen de hoofdrol opgewassen. Het weerzien met een reeks sterren is aangenaam, hoe weinig kansen de film hun ook biedt.

Rencontres

1961 | Drama, Thriller

Frankrijk 1961. Drama van Philippe Agostini. Met o.a. Michèle Morgan, Pierre Brasseur, Gabriele Ferzetti, Monique Mélinand en Jacques Morel.

Een invalide piano-virtuoos probeert zijn gokschulden te voldoen door zijn eigen verdrinking te ensceneren om zo de uitkering van zijn levensverzekering op te strijken. Hij ontdekt dat zijn vrouw hem ontrouw is en zet de verzekeringsmaatschappij op het spoor van de gelieven, maar 'herleeft' weer om de echtgenote van haar minnaar op te eisen. De chique society-thriller blijft ondanks de zorgvuldige makelij zeer aan de oppervlakte van suspense en psychologie. Hoewel het aangenaam kijken is naar de mediterrane locaties kwijten de topacteurs zich niet meer dan geroutineerd van hun taak.

Pleins feux sur l'assassin

1961 | Thriller, Horror

Frankrijk 1961. Thriller van Georges Franju. Met o.a. Pierre Brasseur, Pascale Audret, Jean-Louis Trintignant, Marianne Koch en Dany Saval.

Oude graaf Brasseur besluit zich te wreken op zijn hebzuchtige familie die hem ooit in de steek liet en hij verbergt zich om te sterven. Een ramp voor de erfgenamen, want wanneer het lijk niet gevonden wordt, moeten ze vijf jaar wachten op de erfenis. Om de kosten van het onderhoud van het kasteel te dekken, organiseren ze een klank en lichtspel. Tijdens de repetitie vallen reeds de eerste doden. Een knappe thriller/spookfilm, geschreven door het duo Boileau-Nercejac, bekend van LES DIABOLIQUES. In de handen van Franju werd het een uitdagende zwarte komedie, met een absoluut schitterende climax. De sfeervolle zwart-wit fotografie was in handen van Marcel Fradétel en een jonge Maurice Jarre schreef de muziek. De film werd haast dertig jaar als verloren beschouwd, tot hij per toeval werd teruggevonden in het lab, waar hij opgeborgen was onder de draaititel LE CHATEAU DES MYSTERES.

Les amours célèbres

1961 | Romantiek

Frankrijk 1961. Romantiek van Michel Boisrond. Met o.a. Brigitte Bardot, Alain Delon, Jean-Claude Brialy, Pierre Brasseur en Suzanne Flon.

Deze luxueuze verfilming van romantische stripverhalen biedt gelegenheid tot 'sterren kijken'. Twee van de vier episoden brengen een overbekende pikanterie: een hertog snoept Lodewijk XIV een favoriete af; rivaliteit tussen actrices om roem en rijke aanbidders betekent een kans voor een slimme debutante. Bardot en Delon als tragische Agnès Bernauer en haar prins zijn onbedoeld veel komischer. De acteer-intensiteit van Signoret als de ouder wordende courtisane, die haar geliefde aan zich wil binden door hem met vitriool blind te maken, is een betere film waardig. Scenario van France Roche.

Le Bâteau d'Emile

1961 | Komedie

Frankrijk 1961. Komedie van Denys de La Patellière. Met o.a. Lino Ventura, Annie Girardot, Pierre Brasseur, Michel Simon en Edith Scob.

Een visser is de bastaardzoon van een rijke zakenman die, om zijn broer te dwarsbomen vanwege een oude vete, zijn deel van het familiekapitaal aan hem overmaakt. De oom probeert de erfgenaam in te palmen door hem een compagnonschap en de hand van zijn dochter aan te bieden, hoewel de visser samenleeft met een ex- zangeres. De roman van Simenon kreeg een oppervlakkige schilderachtige milieutekening die de sterke acteurs overigens dankbare rollen biedt. Scenario van regisseur de La Patellière en Albert Valentin.

L' Affaire Nina B.

1961 | Thriller

Duitsland​/​​Frankrijk 1961. Thriller van Robert Siodmak. Met o.a. Nadja Tiller, Pierre Brasseur, Walter Giller, Jacques Dacqmine en Etienne Bierry.

Zakenman probeert in naoorlogs Duitsland concurrenten uit te schakelen door ze te chanteren met nazi-verleden. In plaats daarvan wordt hij zelf gearresteerd wegens fraude. Oppervlakkige J. M. Simmel-roman met romance tussen geterroriseerde echtgenote en chauffeur krijgt van regie en acteurs meer spanning en toewijding dan hij verdient.

Les yeux sans visage

1960 | Horror, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1960. Horror van Georges Franju. Met o.a. Pierre Brasseur, Alida Valli, Juliette Mayniel, Edith Scob en François Guérin.

Na een auto-ongeval is het gezicht van de dochter van een chirurg volledig verminkt. Samen met zijn assistente lokt hij jonge vrouwen in zijn kliniek om hun gezichtshuid op het meisje te transplanteren, operaties die steeds mislukken. Interessante horrorfilm combineert een stijlvol visuele aanpak in de traditie van het expressionisme met een niet nadrukkelijke, klinische benadering van de echte gruweleffecten. (Resultaat: flauwvallers in de bioscoop). Een opmerkelijk geslaagde en oorspronkelijke genrefilm. Regisseur Franju maakte eerder geruchtmakende documentaires, waaronder Le sang des bêtes, over een slachthuis in Parijs.

Le dialogue des carmélites

1960 | Drama, Historische film

Italië​/​​Frankrijk 1960. Drama van Philippe Agostini en R.L. Bruckberger. Met o.a. Jeanne Moreau, Alida Valli, Pascale Audret, Madeleine Renaud en Pierre Brasseur.

Een jonge aristocratische novice die aan haar roeping twijfelt wordt in 1793 met andere Carmelitessen ter dood veroordeeld en vindt voldoende moed en geloof om ook het schavot te bestijgen. Die Letzte am Schafott van Gertrude von Le Fort kreeg een ingetogen en niet nadrukkelijk stichtelijke filmbewerking, met soms onnodige of onnodig uitgesponnen scènes om de sterke rolbezetting dramatische kansen te geven. De zwakste rol is helaas van Audret als novice. Camerawerk van André Bac.

Il bell'Antonio

1960 | Drama, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1960. Drama van Mauro Bolognini. Met o.a. Marcello Mastroianni, Claudia Cardinale, Pierre Brasseur, Rina Morelli en Tomas Milian.

Direct na La dolce vita gooide Mastroianni moedig zijn imago van viriele beau overhoop. Als Siciliaan 'Mooie' Antonio gaat hij een gearrangeerde verbintenis aan met notarisdochter Barbara (Cardinale), maar wanneer families, pastoor en dorpsgenoten in de gaten krijgen dat het huwelijk bedtechnisch een fataal slappe vertoning is, zijn de rapen gaar. Door Armando Nannuzzi prachtig gefotografeerd drama uit de gouden jaren van de Italiaanse cinema veegt de vloer aan met naargeestige mores. Scenariobijdragen van Pier Paolo Pasolini.

Candide ou l'optimisme au 20e siècle

1960 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1960. Komedie van Norbert Carbonnaux. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Pierre Brasseur, Daliah Lavi, Nadia Gray en Michel Simon.

Leerling van filosoof wordt verliefd op jonge barones, maar door haar vader verjaagd. Tijdens WO II vindt hij leermeester terug in concentratiekamp en geliefde op blanke slavenmarkt in Midden-Oosten. Film heeft met een filosofische vertelling van Voltaire niet meer gemeen dan namen van personages, maar is met vaart gemaakte komedie die als satirisch doelwit filmgenres en filmtypes neemt (zelfparodieën van sterbezetting) in plaats van het echte leven. Cassel geeft aan het onverwoestbare optimisme van held charme, Brasseur is briljant als dwarse filosoof.

Candide Ou L'optimisme Au 20e Siecle

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Norbert Carbonnaux. Met o.a. Jean Poiret, Jean-Louis Richard, Nadia Gray, Daliah Lavi en Michel Serrault.

Leerling van filosoof wordt verliefd op jonge barones, maar door haar vader verjaagd. Tijdens WO II vindt hij leermeester terug in concentratiekamp en geliefde op blanke slavenmarkt in Midden-Oosten. Film heeft met een filosofische vertelling van Voltaire niet meer gemeen dan namen van personages, maar is met vaart gemaakte komedie die als satirisch doelwit filmgenres en filmtypes neemt (zelfparodieën van sterbezetting) in plaats van het echte leven. Cassel geeft aan het onverwoestbare optimisme van held charme, Brasseur is briljant als dwarse filosoof.

Where The Hot Wind Blows!

1958 |

1958. Jules Dassin. Met o.a. Melina Mercouri, Pierre Brasseur, Gina Lollobrigida, Yves Montand en Marcello Mastroianni.

Leerling van filosoof wordt verliefd op jonge barones, maar door haar vader verjaagd. Tijdens WO II vindt hij leermeester terug in concentratiekamp en geliefde op blanke slavenmarkt in Midden-Oosten. Film heeft met een filosofische vertelling van Voltaire niet meer gemeen dan namen van personages, maar is met vaart gemaakte komedie die als satirisch doelwit filmgenres en filmtypes neemt (zelfparodieën van sterbezetting) in plaats van het echte leven. Cassel geeft aan het onverwoestbare optimisme van held charme, Brasseur is briljant als dwarse filosoof.

The Possessors

1958 |

1958. Denys de La Patellière. Met o.a. Emmanuelle Riva, Pierre Brasseur, Jean Desailly en Jean Gabin.

Leerling van filosoof wordt verliefd op jonge barones, maar door haar vader verjaagd. Tijdens WO II vindt hij leermeester terug in concentratiekamp en geliefde op blanke slavenmarkt in Midden-Oosten. Film heeft met een filosofische vertelling van Voltaire niet meer gemeen dan namen van personages, maar is met vaart gemaakte komedie die als satirisch doelwit filmgenres en filmtypes neemt (zelfparodieën van sterbezetting) in plaats van het echte leven. Cassel geeft aan het onverwoestbare optimisme van held charme, Brasseur is briljant als dwarse filosoof.

Sans famille

1958 | Drama, Familiefilm

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1958. Drama van André Michel en Andre Michel. Met o.a. Joël Flateau, Gino Cervi, Pierre Brasseur, Bernard Blier en Simone Renant.

Remi is als kind uit zijn gezin ontvoerd om een erfeniskwestie en wordt als zevenjarige verkocht aan een rondtrekkende kermisklant met een beestennummer. Hector Malots beroemde roman kreeg precies de juiste filmbenadering waarbij zowel melodramatiek serieus wordt genomen als de humor het volle pond (maar niet meer dan dat) krijgt, waardoor het resultaat boeiend en vertederend blijft voor alle leeftijden.

Messieurs les ronds-de-cuir

1958 | Komedie

Frankrijk 1958. Komedie van Henri Diamant-Berger. Met o.a. Noël-Noël, Pierre Brasseur, Philippe Clay, Michel Serrault en Jean Poiret.

Een conservator maakt aanspraak op een museumstuk, maar wordt geconfronteerd met een onvoorstelbare bureaucratie en lamlendigheid op het verantwoordelijke ministerie. Deze venijnige toneelsatire van Georges Courteline heeft nog niets aan werkzaamheid en burleske humor verloren, maar zowel de scenariobewerking als de regie zijn veel te mat, waardoor de sterbezetting het er te dik op legt. Onderhoudend, maar het had zoveel meer kunnen zijn.

Les grandes familles

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Denys de La Patellière. Met o.a. Jean Gabin, Pierre Brasseur, Bernard Blier, Jean Desailly en Françoise Christophe.

Een geldmagnaat wil zijn anti-autoritaire zoon een lesje leren en brengt hem bewust in financiële moeilijkheden om hem vervolgens uit de nood te kunnen helpen. Onverwachte beursfluctuaties maken dat onmogelijk en de zoon, die vergeefs een beroep doet op zijn oom pleegt zelfmoord. De vader zal uit wraak zijn zwager ruïneren. Ondanks de academische vormgeving houdt het cynische verhaal van geldmanipulaties de dramatische spanning gaande en de rolbezetting is over de hele linie ideaal. Scenario van de regisseur en Michel Audiard. Camerawerk van Louis Page.

La loi

1958 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1958. Drama van Jules Dassin. Met o.a. Gina Lollobrigida, Yves Montand, Pierre Brasseur, Marcello Mastroianni en Melina Mercouri.

Een Italiaans dorpje wordt geregeerd door een rijke bandiet inplaats van de gerespecteerde, maar berooide burgemeester. De komst van een landbouwingenieur doet de conflicten en emoties nog verder oplaaien. De sociale roman van Roger Vailland werd een opgeklopt melodrama met dankbare rollen voor de acteurs - vooral Montand als bandiet. Lollobrigida heeft niet de leeftijd meer voor de uitdagende, maar prille maagd en Mercouri als gefrustreerde burgemeestersvrouw met een zwak voor jongelieden is ronduit belachelijk. Scenario van de regisseur en Françoise Giroud. Ook bekend als WHERE THE HOT WIND BLOWS.

La Vie à deux

1958 |

Frankrijk 1958. Clément Duhour. Met o.a. Pierre Brasseur, Danielle Darrieux, Sophie Desmarets, Fernandel en Edwige Feuillère.

Een succesvolle schrijver stelt een testament op waarin hij zijn bezittingen nalaat aan koppels die hem inspireerden tot zijn beroemde boek La vie a deux, mits ze nog even gelukkig zijn als toen. Vrienden die anders de erfenis zullen krijgen gaan op onderzoek uit naar de beurse plekken in het huwelijksleven van hun 'concurrenten'. Sacha Guitry is vaak verweten dat hij zijn scenario's zonder inzicht, wat de vorm betreft, in beeld bracht. De postume verfilming van deze stof door een assistent die jarenlang met hem werkte, bewijst het tegendeel door het totaal onbreken van filmisch besef. Dat bezwaar zal minder gelden op tv, waar de ironie de episodes en de sterbezetting de meeste aandacht krijgen.

La Tête contre les murs

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Georges Franju. Met o.a. Jean-Pierre Mocky, Anouk Aimée, Paul Meurisse, Pierre Brasseur en Charles Aznavour.

Een vader laat zijn zoon die hem heeft willen bestelen opnemen in een psychiatrische inrichting waar tegenstrijdige ideeën zijn over de behandeling van de patiënten. Nadat de jongen zich vergeefs tegen therapie heeft verzet probeert hij te ontsnappen. Zowel het acteren van Mocky als het door hem geschreven scenario doet de roman van Hervé Bazin onvoldoende recht, maar de regie van documentarist Franju en de fotografie van Eugen Shüfftan geven de film een beklemmende sfeer. De eerste dramatische rol van Aznavour als medepatiënt.

Cartagine in fiamme

1958 | Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Italië 1958. Avonturenfilm van Carmine Gallone. Met o.a. Daniel Gélin, Anne Heywood, José Suarez, Pierre Brasseur en Paolo Stoppa.

Tijdens het beleg van Carthago door de Romeinen wordt de schone Fulvia bedreigd met dood op de brandstapel, maar twee rivalen proberen haar te redden. De idealistische banneling lukt het, maar tijdens de vlucht krijgen ze het Carthaagse leger achter zich aan. Een spektakelfilm met een degelijker scenario en sterkere rolbezetting dan gebruikelijk. Imponerende massascènes compenseren de matte vormgeving.

Porte des lilas

1957 | Misdaad, Komedie, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1957. Misdaad van René Clair. Met o.a. Pierre Brasseur, Georges Brassens, Henri Vidal, Dany Carrel en Raymond Bussières.

Een goedhartige nietsnut brengt een voortvluchtige gangster onder bij een bevriende bohémien, maar kan niet nalaten over zijn heldendaad op te scheppen, zodat de dochter van een caféhouder op de vreemdeling verliefd wordt. Als deze het meisje wil overhalen tot diefstal voor geld om te vluchten, doodt de nietsnut degene die hij had willen redden. Deze volkse tragi- komedie mist de elegantie en humor van Clairs vroegere werk, maar tilt door de treffende spelregie de overtuiging boven het al te simpele scenario uit. Brassens is voortreffelijk in het enige filmoptreden van zijn loopbaan. Scenario van regisseur Clair en Jean Aurel naar motieven van de roman La Grande Ceinture van René Fallet. Camerawerk van Robert Le Febvre.

Napoléon

1955 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk 1955. Avonturenfilm van Sacha Guitry. Met o.a. Jean-Pierre Aumont, Pierre Brasseur, Gianna Maria Canale, Jean Chevrier en Danielle Darrieux.

Een film over het leven van Napoleon Bonaparte, met meer aandacht voor zijn liefdes, familie-affaires en politieke intriges dan voor zijn militaire en politieke verrichtingen. (Alle veldslagen zijn houterig geënsceneerd op zichtbaar steeds dezelfde locatie en met dezelfde figuranten.) In de opmerkelijke sterbezetting, die weinig te doen krijgt, speelt Gélin de jonge Bonaparte, terwijl Pellegrin de rol van keizer halverwege overneemt - hoewel de acteurs ongeveer even oud zijn en helemaal níet op elkaar lijken. Guitry zelf speelt Talleyrand. Het scenario is van de regisseur. Het camerawerk is van Pierre Montazel.

La tour de Nesle

1955 | Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk​/​​Italië 1955. Avonturenfilm van Abel Gance. Met o.a. Pierre Brasseur, Michel Bouquet, Sylvana Pampanini, Paul Guers en Henry Toja.

Pampanini, die tijdens de afwezigheid van Lodewijk X Frankrijk regeert, draagt geen kuisheidsgordel en verslindt heel wat adellijke minnaars, waarvan de ze de lijken in de Seine laat smijten, want wie de liefde met de koningin van Frankrijk bedreven heeft, mag het niet meer navertellen. Kapitien Brasseur stelt een onderzoek in. Bordkartonnen historische spektakelfilm. Het scenario werd geschreven door Fuzellier en de regisseur. Reeds eerder gefilmd in 1937.

La torre del piacere

1955 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1955. Drama van Abel Gance. Met o.a. Silvana Pampanini, Pierre Brasseur en Paul Guers.

Een perfide koningin, onverzadigbaar waar het 't verleiden van mannen betreft, versiert de ene na de andere heer, maakt dankbaar gebruik van hun diensten en laat hen dan vallen. Al haar minnaars veroordeelt zij ter dood, ook de twee jongemannen die haar zoons blijken te zijn. Pampanini is prachtig onder de kundige regie van Gance.

Raspoutine

1954 | Historische film, Romantiek, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1954. Historische film van Georges Combret. Met o.a. Pierre Brasseur, Isa Miranda, Renée Faure, Milly Vitale en Jacques Berthier.

Een mystieke monnik die zijn eigen religie predikt, weet de Russische prins van diens bloederziekte te genezen en krijgt zo grote politieke invloed aan het hof, tot jonge aristocraten bij het uitbreken van WO I tegen hem gaan complotteren. De film verknoeit de mogelijkheden van deze fascinerende historische stof en een sterke rolbezetting. Het scenario lijkt wel een kasteelroman en de regie is uitermate zwak. Brasseur is uiterlijk onherkenbaar, maar acteert de sterren van de hemel.

Oasis

1954 | Avonturenfilm, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1954. Avonturenfilm van Yves Allégret. Met o.a. Michèle Morgan, Pierre Brasseur, Cornell Borchers, Grégoire Aslain en Ulrich Beiger.

De eigenaar van een oase in Marokko wordt verdacht van goudsmokkel en krijgt door een geldsyndicaat twee spionnes op zijn pad. Een bandiet zit ook achter hem aan, maar de inmiddels van zijn eerlijkheid overtuigde en verliefd geworden vrouw waarschuwt hem. Ze komen echter allemaal in de woestijn om. Deze eerste Europese cinemascopefilm heeft meer aandacht voor de landschappen dan voor de personages, die slecht geschreven zijn en ook niet zo best geacteerd. Ondanks alle ontbering blijft het uiterlijk van de actrices onberispelijk. (In de gelijktijdig opgenomen Duitstalige versie OASE speelt Carl Raddatz de rol van Brasseur.)

Vestire gli ignudi

1953 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1953. Drama van Marcello Pagliero. Met o.a. Eleonora Rossi Drago, Gabriele Ferzetti en Pierre Brasseur.

Gouvernante Ersilia Drei (Drago) geeft zichzelf aan de man van wie zij houdt, een piloot. Deze sterft tijdens een missie en dan zwicht zij voor haar werkgever. Wanneer het meisje waarop zij moet passen, op tragische wijze om het leven komt, wordt ze ontslagen uit haar functie. Ze tracht als prostituée aan de bak te komen, en doet tenslotte walgend van zichzelf een poging tot zelfmoord. Ze wordt gered, maar haar tragische lot is reeds getekend. Uitstekend spel maar in z'n totaliteit een zware en nogal trage film.

Le rideau rouge

1952 | Mysterie

Frankrijk 1952. Mysterie van André Barsacq. Met o.a. Jean-Denis Maclès, Michel Simon, Pierre Brasseur, Monelle Valentin en Noël Roquevert.

Waarschijnlijk de enige film van deze theaterman, en helaas is dat aan de regie goed te merken. Toch is het best een aardig thema: het scenario brengt een scène uit Hamlet over naar Macbeth, en de acteur die Banco speelt wordt echt vermoord. In zekere zin een politiefilm, maar toch ook weer niet. Is vooral waardevol door wat de acteurs laten zien, die zich helemaal geven, zonder het te overdrijven. De film is ook bekend onder de titels LES ROIS D'UNE NUIT en CE SOIR, ON JOUE MACBETH.

Le plaisir

1952 | Komedie

Frankrijk 1952. Komedie van Max Ophüls. Met o.a. Jean Galland, Madeleine Renaud, Daniel Gélin, Claude Dauphin en Gaby Morlay.

De Maupassant door Ophüls: een portmanteaufilmmeesterstuk. In Le masque zijgt een oudere Casanova op de dansvloer ineen. In La maison Tellier neemt de madam van een maison close haar nachtvlinders mee op een bijzonder uitje. Le modèle vertelt de tragische liefde tussen kunstschilder en muze. Kijker, treed binnen in de Belle Époque van de classicistische Franse cinema: van decors, kostumering en fotografie tot spel en muziek ademt Le plaisir perfectie en ambivalente schoonheid. Het door Christian Matras gerealiseerde openingsshot van het tweede segment is een mirakel.

La Pocharde

1952 | Drama

Frankrijk 1952. Drama van Georges Combret. Met o.a. Pierre Brasseur, Monique Mélinand, Alfred Adam, Sophie Leclair en François Patrice.

Een vrouw die door haar omgeving voor alcoholiste wordt aangezien, wordt ervan beschuldigd haar echtgenoot te hebben vergiftigd. Een aan lager wal geraakte advocaat ontdekt samen met haar aanstaande schoonzoon dat zowel de dood van de man als de dronkenschapssymptomen van de vrouw te wijten zijn aan gasvergiftiging, ontstaan door experimenten van een naburige chemicus. Als smartlap gepresenteerde who-done-it geeft de acteurs de gelegenheid om breed uit te pakken, maar enige ironie zou de film verteerbaarder hebben gemaakt.

Les Mains sales

1951 | Drama

Frankrijk 1951. Drama van Fernand Rivers. Met o.a. Pierre Brasseur, Daniel Gélin, Claude Nollier, Jacques Castelot en Georges Chamarat.

Een communistische verzetsleider wil het overleg met zijn politieke tegenstanders openen en wordt door zijn compromisloze partijgenoten als een verrader beschouwd die geliquideerd moet worden. De daartoe aangewezen jongeman vat echter sympathie voor hem op, maar zal hem toch doden, niet uit politieke principes, maar uit persoonlijke jaloezie. Sartres beroemde toneelstuk kreeg een amechtige registratie die de op zichzelf belangwekkende dialogen hoogst vermoeiend maakt, al zal dat op tv-formaat minder het geval zijn. Maar ook zuiver theatraal gesproken is dit geen ideale opvoering van het stuk. Opnieuw gefilmd als LE MANI SPORCHE.

Barbe-Bleue

1951 | Horror

Frankrijk​/​​Duitsland 1951. Horror van Christian-Jaque. Met o.a. Pierre Brasseur, Cécille Aubry, Jacques Sernas, Jean Debucourt en Robert Arnoux.

Hertog Blauwbaard is aan zijn zevende echtgenote toe, die ontdekt dat zijn gruwelijke reputatie op niets gebaseerd is en dat al haar voorgangsters nog leven. Omdat hij toch zijn wrede faam wil beschermen, komt haar leven nu w[KA2]el in gevaar. Deze ironische omkering van het beroemde gruwelsprookje heeft een spitse dialoog van Henri Jeanson en gepast-uitbundige [KL]schmiere[KLE] van Brasseur in de titelrol. (Simultaan werd Duitse versie BLAUBART gemaakt met een minder goed op dreef zijnde Hans Albers, Carl Wery en Fritz Kortner in de plaats van Debucourt en Arnoux, en de muziek van Werner Eisbrenner).

Souvenirs perdus

1950 | Komedie

Frankrijk 1950. Komedie van Christian-Jaque. Met o.a. Edwige Feuillère, Pierre Brasseur, François Périer, Suzy Delair en Gérard Philipe.

Vier niet-opgehaalde objecten op de afdeling Gevonden Voorwerpen hebben elk hun eigen geschiedenis en zijn daarmee aanleiding voor een tragikomische episodenfilm. Deze film, één van de eerste naoorlogse rolprenten in dit genre, is doordachter dan gebruikelijk, hoewel ook in de beste delen het bezwaar blijft bestaan van een grote vluchtigheid. De sketch met Feuillère en Brasseur als de ex-gelieven die bij een weerzien na jaren voor elkaar de schone schijn liegen, is een melancholiek-ironisch juweeltje. Philipe vervult een curieuze rol als de psychopaat die Delorme van zelfmoord redt en haar vervolgens wurgt.

Maître après Dieu

1950 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1950. Drama van Louis Daquin. Met o.a. Pierre Brasseur, Jacques François, Loleh Bellon, Jean-Pierre Grenier en Jean Mercure.

Een kapitein van een vrachtschip zal tegen betaling 150 joden van Hamburg naar Alexandrië vervoeren, maar beseft geleidelijk aan welk lot de joden in Duitsland te wachten staat. Als de autoriteiten in Alexandrië weigeren de joden binnen te laten, vaart hij verder op zoek naar een land waar ze wel welkom zijn. Het toneelstuk van Jan de Hartog kreeg een minder eigen filmvorm dan gezien de mogelijkheden van de stof en het talent van de regisseur verwacht kon worden, maar Brasseur maakt de ontwikkeling van onverschillig winstbejag naar echte betrokkenheid overtuigend waar.

Maitre apres Dieu

1950 | Drama

Frankrijk 1950. Drama van Louis Daquin. Met o.a. Abel Jacquin, Loleh Bellon, Jean Mercure, Abel Jacquin Grenier en Pierre Brasseur.

Een kapitein van een vrachtschip zal tegen betaling 150 joden van Hamburg naar Alexandrië vervoeren, maar beseft geleidelijk aan welk lot de joden in Duitsland te wachten staat. Als de autoriteiten in Alexandrië weigeren de joden binnen te laten, vaart hij verder op zoek naar een land waar ze wel welkom zijn. Het toneelstuk van Jan de Hartog kreeg een minder eigen filmvorm dan gezien de mogelijkheden van de stof en het talent van de regisseur verwacht kon worden, maar Brasseur maakt de ontwikkeling van onverschillig winstbejag naar echte betrokkenheid overtuigend waar.

Portrait d'un assassin

1949 | Drama

Frankrijk 1949. Drama van Bernard Roland. Met o.a. Maria Montez, Pierre Brasseur, Erich von Stroheim, Arletty en Jules Berry.

Een vrouwelijke impresario brengt circusartiesten in haar ban, zaait onderlinge rivaliteit en zet hen aan tot steeds riskantere stunts. Dit verward melodrama kreeg van de regie stijl noch eenheid mee, maar de curieuze rolbezetting maakt de film toch bezienswaardig en onbedoeld komisch. Hollywoodster Montez maakt ook in deze Franse film als femme fatale duidelijk waarom ze postuum het idool van intellectuelen zou worden.

Millionnaires d'un jour

1949 | Komedie

Frankrijk 1949. Komedie van André Hunebelle. Met o.a. Gaby Morlay, Ginette Leclerc, Jeanne Fusier-Gir, Madeleine Barbulée en Pierre Brasseur.

Deze film gaat in de eerste plaats over het winnen van een lot in de staatsloterij. Het feit dat er een vergissing is begaan bij het bekendmaken van de uitslag brengt een complicatie met zich mee. De filmer en zijn assistent Alex Joffe hebben een reeks sketches opgenomen die, hoe kan het ook anders, wisselend van kwaliteit zijn. Maar het goede humeur is van de partij en de film steunt voornamelijk op de acteurs, waaronder enkele grote namen.

Nuit blanche

1948 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1948. Misdaad van Richard Pottier. Met o.a. Claude Farrell, Arlette Merry, Jacqueline Duc, Pierre Brasseur en Jimmy Gaillard.

Een ongeloofwaardig samenraapsel waarin het volgende te zien is: een cabaret-ster stuurt vanwege haar zucht naar geld een testpiloot de dood in. Vervolgens achtervolgt een onbekende haar overal en vlucht zij naar een chalet in het departement Vienne. Als de onbekende haar meedeelt de vader van de piloot te zijn en vervolgens zelfmoord pleegt, wordt zij krankzinnig. Een beetje te veel van het goede dus. Wat rest zijn enkele goede acteurs, die in zo'n geschiedenis wat verdwaald rondlopen...en het knappe technische inzicht van de regisseur.

Les Amants de Vérone

1948 | Drama

Frankrijk 1948. Drama van André Cayatte. Met o.a. Anouk Aimée, Serge Reggiani, Pierre Brasseur, Louis Salou en Martine Carol.

Figuranten die tijdens verfilming van ROMEO AND JULIET als stand-in voor de hoofdrollen werken worden verliefd op elkaar en beleven buiten camerabereik hun eigen tragisch verlopende liefde. Scenario van Jacques Prévert bezorgde regisseur Cayatte zijn eerste succes en maakte jonge Aimée en Reggiani beroemd. Satirische kijk op filmopnamen.

Le secret de Monte-Christo

1948 | Drama

Frankrijk 1948. Drama van Albert Valentin. Met o.a. Marcelle Derrien, Madeleine Lebau, Jacqueline Marbeaux, Liliane Guyot en Pierre Brasseur.

Voorlaatste film van de van origine Belgische Valentin (1903- 1968), die al heel wat scenario's op zijn naam had staan voordat hij de kans kreeg een paar films te regisseren. Helaas moest hij zich daarna weer aan zijn oude vak van scenarioschrijver wijden, wat hij deed tot aan zijn dood. Deze film verwijst niet naar Alexandre Dumas, maar wel naar Mémoires tirées des archives de la police van Peuchet. François Picault gaat aan wraak ten onder. Het onderwerp wordt op een originele manier behandeld, met mooie beelden in de romantische stijl van Robert Batton, en het acteerwerk wordt gedomineerd door de opmerkelijke prestatie van Pierre Brasseur, die in goed gezelschap is. Een flamboyant melodrama. Helaas is de film geen succes geworden.

Pétrus

1946 | Komedie, Misdaad, Romantiek

Frankrijk 1946. Komedie van Marc Allégret. Met o.a. Simone Simon, Simone Sylvestre, Corinne Calvet, Dominique Brévant en Jane Merken.

De ongelukkige liefde van Pétrus en Migo, het danseresje, tegen de achtergrond van het Montmartre van 1946 met de kwalijke praktijken van een bende valsemunters op de koop toe. Ondanks de dood van een boef bevat deze film nauwelijks geweld en loopt hij goed af. Dialogen van Marcel Achard in de traditie van het Parijse boulevard-toneel. De produktieve Allégret is minder goed dan zijn broer Yves. Deze film wordt slechts door het spel van de hoofdrolspelers van de onbeduidendheid gered.

Les portes de la nuit

1946 | Drama

Frankrijk 1946. Drama van Marcel Carné. Met o.a. Yves Montand, Nathalie Nattier, Serge Reggiani, Pierre Brasseur en Saturnin Fabre.

Vlak na WO II beleeft een voormalig verzetsman (Montand) een gedenkwaardige nacht dankzij een rendez-vous met een droomvrouw (Nattier) én een ontmoeting met een voormalig verrader (Reggiani). De gangmaker is een zwerver die zichzelf voorstelt als Het Lot. Les portes de la nuit is het melodramatische, soms surrealistische voortbrengsel van de zevende samenwerking tussen regisseur Carné en scenarist/poëet/schrijver Jacques Prévert, vlak na hun meesterwerk Les enfants du Paradis. Les portes flopte, het publiek was niet ontvankelijk voor een verfijnde ontleding van de gespleten Franse naoorlogse maatschappij. Inmiddels overheerst ontzag.

Le Pays sans étoiles

1946 | Drama, Mysterie

Frankrijk 1946. Drama van Georges Lacombe. Met o.a. Gérard Philipe, Jany Holt, Pierre Brasseur, Sylvie en Jean Desailly.

Een kantoorbediende krijgt een visioen van een honderd jaar eerder gepleegde misdaad en onderzoekt de feiten van de in moord en zelfmoord eindigende driehoeksverhouding. Tegelijk komt hij zelf in een situatie terecht die het verleden steeds preciezer lijkt na te volgen. Dit drama in de filmtraditie van de jaren veertig heeft de eerste (dubbele) hoofdrol van Philipe die de romantische gedrevenheid bezield weet te maken, maar wiens spel door het scenario tòch gedateerd is. Het op uiterlijk effect acteren van Brasseur als - twee maal - de kwade genius is hinderlijk.

L' Amour autour de la maison

1946 | Drama

Frankrijk 1946. Drama van Pierre de Hérain. Met o.a. María Casares, Claude Larue, Jane Marken, Micheline Gilbert en Denyse Réal.

Nogal melodramatische verfilming van de roman van Albert 't Serstevens. Somber verhaal over een heerszuchtige frigide oudere zuster die in een afgelegen huis in Bretagne haar jongere zusje ombrengt en vervolgens krankzinnig wordt. Een B-film, maar het is niet helemaal terecht dat regisseur De Hérain zo in de vergetelheid is geraakt.

L Arche de Noë

1946 | Komedie

Frankrijk 1946. Komedie van Henry Jacques. Met o.a. Pierre Brasseur, Jacqueline Pierreux, Georges Rollin, Armand Bernard en André Alderme.

Een reclametekenaar ziet de dochter van een auto-constructeur aan voor fotomodel en laat haar poseren voor de reclame-campagne voor diens auto's. De verontwaardigde vader vindt dat zijn 'onteerde' dochter met de tekenaar moet trouwen, hoewel deze al verliefd is op de dochter van een uitvinder. Vlakke verfilming van op verwarring gebaseerd komediescenario laat heel wat komieken van weleer in actie zien, naast Pierre Brasseur als de vindingrijke, behulpzame vriend van de zich in de nesten stekende held.

Les enfants du paradis

1945 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1945. Drama van Marcel Carné. Met o.a. Arletty, Jean-Louis Barrault, Marcel Herrand, María Casares en Louis Salou.

De achtergrondinformatie bij de film is even legendarisch als het drama zelf. Om maar iets te noemen: de duurste productie tot dan toe werd gemaakt in de artistiek-logistieke hel, namelijk nazi-occupatie; regisseur Carné was gedwongen collaborerende figuranten in te huren, terwijl zijn joodse art director en componist vanuit een schuilplaats werkten en hoofdrolspeler Barrault verzetsleden op de set verborg. Tegelijk een allegorie voor het verzet tegen de occupatie en een poëtisch-realistische ode aan het theater en puurheid van hart, vertelt Les enfants du paradis over 19de-eeuwse mime-acteur Baptiste (Barrault), die een van de vele bewonderaars is van de mysterieuze courtisane Garance (Arletty). De film bestaat uit twee episoden: Le boulevard du crime en L'homme blanc, resp. 95 min. en 87 min.

Jéricho

1945 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1945. Drama van Henri Calef. Met o.a. Pierre Brasseur, Nadine Alari, Jean Brochard, Jacques Charon en Yves Deniaud.

Duitsers veroordelen tijdens de oorlog gegijzelden ter dood in de gevangenis van Amiens. De R.A.F. weet geen andere bevrijdingsactie dan een bombardement van de gevangenis. Deze film naar ware gebeurtenissen kreeg een sobere reconstructie, maar werd al te nadrukkelijk geacteerd.

Lumière d'été

1942 | Drama

Frankrijk 1942. Drama van Jean Grémillon. Met o.a. Madeleine Robinson, Madeleine Renaud, Paul Bernard, Pierre Brasseur en Georges Marchal.

Een decadente aristocraat heeft zijm zinnen gezet op een jonge vrouw die in een herberg op de terugkeer van zijn verloofde wacht en slaagt bijna in zijn intriges. Dit gegeven als uit driestuiversroman kreeg een sombere po[KA3]ezie door het scenario van Jacques Pr[KA1]evert en een onopgesmukte overtuigingskracht door de regie van Gr[KA1]emillon (een van de vergeten grote talenten). De ideaal gekozen acteurs zijn opmerkelijk, Renaud in de eerste plaats.

Le quai des brumes

1938 | Film noir, Drama

Frankrijk 1938. Film noir van Marcel Carné. Met o.a. Jean Gabin, Michèle Morgan, Michel Simon en Pierre Brasseur.

Regisseur Marcel Carné en schrijver Jacques Prévert maakten eigenhandig het 'réalisme poétique' in cinema populair. Le quai des brumes is een prachtig vroeg voorbeeld, Les enfants du paradis (1945) werd het summum en de Amerikaanse film noir volgde hun voorbeeld. Spaarzaam licht, natte klinkers, mistige werf, dromerig fatalisme, alle ingrediënten zijn aanwezig in Le quai des brumes. Acteerkanon Gabin speelt deserteur Jean die een steegje van Le Havre in vlucht, Nelly (Morgan) tegen het lijf loopt en verliefd wordt. Jean doodt Nelly's aanrander, maar wil eigenlijk op een schip naar een ver land.

Grisou

1938 | Drama

Frankrijk 1938. Drama van Maurice de Canonge. Met o.a. Pierre Brasseur, Aimos, Madeleine Robinson, Odette Joyeux en Lucien Galas.

Bewerking van een toneelstuk van Pierre Brasseur en Marcel Dalio. Een film die het vooral van zijn goede bedoelingen moet hebben - het neerzetten van de arbeiders aan de basis in de jaren dertig - dan van het resultaat. Wel erg romantische tekening van het mijnwerkersmilieu, inclusief de onvermijdelijke mijnramp.

Café de Paris

1938 | Misdaad

Frankrijk 1938. Misdaad van Yves Mirande en Georges Lacombe. Met o.a. Vera Korene, Jules Berry, Jacques Baumer, Roger Gaillard en Jacques Grétillat.

Het getuigenverhoor naar aanleiding van de moord op een zanger haalt weinig fraais naar boven omtrent het wereldje waarin hij verkeerde. Een realistische, sombere film met pittige dialogen, dankzij de regisseur. De film werd een succes, waarna de makers in staat waren hun beste film, DERRIERE LA FA[KA10]CADE (1939), af te leveren.

Mademoiselle ma mère

1937 | Romantiek

Frankrijk 1937. Romantiek van Henri Decoin. Met o.a. Danielle Darrieux, Christiane Isola, Gilberte Géniat, Andrée Poldy en Simone Martell.

Jacqueline (Darrieux) heeft voor de zoveelste maal haar verloving verbroken. De veertiende keer al! Haar ouders krijgen een punthoofd van hun dochter, waarop de impulsieve Jacqueline besluit de eerste de beste man die ze tegenkomt te trouwen. Albert Letournel (Alerme) is de gelukkige; hij is weliswaar achterin de vijftig, maar Jacqueline wil in het wit trouwen. Een complicatie bij deze maagdelijke traditie: Albert heeft een zoon! Het is Georges (Brasseur) en hij is 25 jaar en net even iets ouder dan zijn a.s. stiefmoeder... De afloop is voorspelbaar en Georges trouwt Jacqueline met de zegen van zijn vader. Het scenario van Jean Boyer is gebaseerd op de boulevardklucht van Louis Verneuil. Een onbenullige, maar vrolijke film, waarvoor je de mensen niet meer over straat krijgt om naar de bioscoop te gaan. Het camerawerk is van Léonce-Henri Burel.

Le Schpountz

1937 |

Frankrijk 1937. Marcel Pagnol. Met o.a. Fernandel, Orane Demazis, Enrico Glori, Fernand Charpin en Léon Bélières.

Een naïeve kruideniersbediende droomt van filmroem en opnamen in zijn dorp brengen dat ideaal dichterbij. Voor de grap brengt men hem in de waan van de 'grote ontdekking', maar als hij werk en familie verlaat en naar Parijs gaat blijkt zijn contract niets voor te stellen. Pagnol maakte er wel een lang Fernandel- vehikel van, maar het kijkje in de keuken van de vooroorlogse cinema is zowel geestig als interessant. Het scenario is van Pagnol en achter de camera stonden Roger Ledru, Willy en Hanri Daries.

Hercule

1937 | Komedie

Frankrijk 1937. Komedie van Alexandre Esway, Carlo Rim en Henri. Met o.a. Fernandel, Gaby Morlay, Jules Berry, Pierre Brasseur en Jean Tissier.

Hercules Maffre (Fernandel) is de erfgenaam van een grote Parijse krant, die hij van de ondergang redt. Daarna geeft hij de voorkeur eraan terug te keren naar zijn geboortestreek. Matige regie, maar Fernandel doet het uitstekend in de hoofdrol en het scenario van coregisseur Rim mag er ook wezen. Niet zozeer satire als wel milde spot met het wereldje van de pers. Camerawerk van Michel Kelber en Philippe Agostini. De film zou aanvankelijk uitgekomen zijn als L'INCORRUPTIBLE.

Claudine à l'école

1937 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1937. Familiefilm van Serge de Poligny. Met o.a. Blanchette Brunoy, Jeanne Fusier-Gir, Suzet Maïs, Pierre Brasseur en Max Dearly.

Aardige bewerking van de roman van Willy en Colette, vooral vanwege de frisse jonge acteurs en een bitterzoete toon, die dicht bij de Italiaanse komedies uit dezelfde tijd komt. Een van de minst persoonlijke werken van de Poligny, maar in elk geval een film van goede makelij, die de tand des tijds uitstekend heeft doorstaan.

Vous n'avez rien à declarer?

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Léo Joannon. Met o.a. Raimu, Sylvia Bataille, Pierre Brasseur, André Alerme en Saturnin Fabre.

De dochter van een geleerde wordt uitgehuwelijkt aan diens assistent, maar tijdens de huwelijksreis per trein slaagt een andere aanbidder, vermomd als controleur, erin de bruidegom impotent te maken. De befaamde toneelvaudeville kreeg een spitsvondige scenariobewerking - van o.a. Jean Aurenche en Jean Anouilh - en een briljante vertolking door de vooroorlogse topbezetting. Opnieuw verfilmd in 1959.

Prête-moi ta femme

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Maurice Cammage. Met o.a. Pierre Larquey, Pierre Brasseur, Monique Rolland, Suzanne Dehelly en Colette Darfeuil.

Bewerking van een luchtig blijspel van Maurice Desvallières. Klassieke misverstanden en wendingen rond een dubbel huwelijk. De bruid treedt op dezelfde dag met twee mannen in het huwelijk en strijkt daarmee een aardig bedrag op; met alle consequenties van dien.

Caravane

1934 | Drama

Frankrijk 1934. Drama van Erik Charell. Met o.a. Annabella, Charles Boyer, Conchita Montenegro, Pierre Brasseur en Marcel Vallée.

De Franse versie van de in dat zelfde jaar gemaakte Hollywoodoperette CARAVAN over een Hongaarse prinses die vanwege haar meerderjarigheid moet huwen en overhaast haar zinnen zet op een aantrekkelijke zigeuner. Boyer en regisseur Charell zijn op herhalingsoefeningen, maar prinses Annabella is een verbetering ten opzichte van Loretta Young.

La garnison amoureuse

1933 | Komedie

Frankrijk 1933. Komedie van Max de Vaucorbeil. Met o.a. Fernandel, Pierre Brasseur, Raymond Cordy, Pierre Magnier en Lucien Baroux.

Kolonel Rib[KA1]erac voert sinds kort het commando over een regiment dragonders in een garnizoen buiten de stad, maar onder de troepen bevinden zich merkwaardige heerschappen. Een knap staaltje soldatenhumor, met verlegen soldaten die hopeloos verliefd worden op echte plattelandsmeiden. Bijna ontroerend. Het resultaat is van een zekere, enigszins voorspelbare charme, maar het gaat ook om een schets van de Franse samenleving, die de historicus zal interesseren. En om het aan de vergetelheid ontrukken van een in Brussel geboren Franse cineast (1901-1982).

La Chanson d'une nuit

1932 | Musical, Komedie

Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1932. Musical van Anatole Litvak. Met o.a. Jan Kiepura, Magda Schneider, Pierre Brasseur, Lucien Baroux en Charlotte Lysés.

Een belcanto-zanger zoekt rust in een Zwitsers dorpje in het toevallige gezelschap van een voortvluchtige misdadiger. De laatste geeft zich uit voor de beroemde tenor, zodat de zanger zelf incognito de burgemeestersdochter het hof kan maken. Deze in drie talen gemaakte musical rond Kiepura en Schneider is naar Europese maatstaven met een ongewone vlotheid gemaakt, maar blijft in de eerste plaats een aanleiding voor de zangsolo's van Kiepura en is daarmee strikt voor de liefhebbers.