Zoe Trilling: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Last Exit to Earth

1996 | Sciencefiction, Thriller

Verenigde Staten 1996. Sciencefiction van Katt Shea. Met o.a. Kim Greist, Costas Mandylor, Amy Hathaway, David Groh en Hilary Shepard Turner.

Na een grote revolutie in 2500 is de wereld vreedzaam en harmonisch geworden. Helaas zijn ook alle mannen onvruchtbaar geworden en de mensheid staat op uitsterven. Om deze ramp te voorkomen reizen vier vrouwen terug in de tijd naar de 22e eeuw. Er loert echter een onverwacht gevaar...

Night of the demons 2

1994 |

Verenigde Staten 1994. Courtney Thorne-Smith. Met o.a. Rod McCary, Zoe Trilling, Amelia Kinkade en Bobby Jacoby.

Na een grote revolutie in 2500 is de wereld vreedzaam en harmonisch geworden. Helaas zijn ook alle mannen onvruchtbaar geworden en de mensheid staat op uitsterven. Om deze ramp te voorkomen reizen vier vrouwen terug in de tijd naar de 22e eeuw. Er loert echter een onverwacht gevaar...

Night of the Demons 2

1994 | Horror

Verenigde Staten 1994. Horror van Brian Trenchard-Smith. Met o.a. Christi Harris, Darin Heames, Bobby Jacoby, Merle Kennedy en Amelia Kinkade.

VVIn de originele versie met de stem van Jim Quinn.

Tobe Hooper's Night Terrors

1993 | Horror, Fantasy

Verenigde Staten​/​​Egypte​/​​Canada 1993. Horror van Tobe Hooper. Met o.a. Robert Englund, Zoe Thrilling, Alona Krimhi, Juliano Merr en William Finley.

Englund in deze prul als een gespleten persoonlijkheid die zich voor de reïncarnatie van de Markies de Sade houdt. Een serie geheimzinngige moorden wordt gepleegd. Wie zou de dader toch kunnen zijn? Hooguit voor geharde genrefans. Wat zonde van Hooper die met THE TEXAS CHAINSAW MASSACRE toch hogere ogen gooide. Scenario van Daniel Matmor en Rom Globus.

Dr. Giggles

1992 | Horror, Actiefilm, Thriller

Verenigde Staten 1992. Horror van Manny Coto. Met o.a. Larry Drake, Holly Marie Combs, Glenn Quinn, Keith Diamond en Richard Bradford.

Drake is de psychopatische zoon van een dokter die in het verleden door een woedende menigte bijna gelyncht werd, omdat hij een sadist was. In de kliniek waar hij verpleegd wordt, kent niemand zijn identiteit en noemt men hem Dr. Giggles vanwege zijn maniakale lachje. Hij ontsnapt en keert hij terug naar zijn geboortedorp om de dood van zijn vader op bloedige wijze te wreken. Een absurd scenario van Coto en Graeme Whifler, dat vol knipoogjes zou moeten zitten, maar die zijn niet te zien. Gevolg: een bloederige prent vol gewelddadige slachtpartijen, koel en grauw gefilmd door Robert Draper. Drake zelf is macaber genoeg, maar zoekt duidelijk een motivatie voor zijn personage. Het beste aan de film is de knappe score van Brian May. Hoe de Prix Spécial du Jury in Avoriaz verkregen werd, is een volslagen raadsel.