Adrienne Bonnet

Madame le proviseur : La saison des bouffons

Frankrijk 1999. Drama van Jean-Marc Seban. Met o.a. Danièle Delorme, Christine Dejoux, Josiane Lévêque, Lionel Vitrant en Elisa Servier.

Le double de ma moitié

Frankrijk 1999. Komedie van Yves Amoureux. Met o.a. Bernard Giraudeau, Zabou Breitman, Marc Lavoine, Jacky Nercessian en Adrienne Bonnet.

De Parijse modeontwerper Thierry (Giraudeau) ontdekt dat zijn vrouw Cécile (Breitman) hem bedriegt met zijn assistent. Bovendien zijn de twee van plan om zijn bedrijf aan een groep investeerders te verpatsen. Tot op het bot gekwetst wil hij een einde aan zijn leven maken. Maar dan komt plotseling Céciles tweelingzus Suzy (eveneens Breitman) opdraven, die net haar vriendje aan de kant heeft gezet. De twee besluiten gezamenlijk wraak te nemen. Aardige Franse komedie neemt het nuffige modewereldje op de hak, maar is soms wat aan de platte kant.

Un amour de cousine

Frankrijk​/​​België 1998. Romantiek van Pierre Joassin. Met o.a. Véronique Genest, Pierre Arditi, Henri Garcin, Philippe Mareuil en Christian Bujeau.

De Parijse modeontwerper Thierry (Giraudeau) ontdekt dat zijn vrouw Cécile (Breitman) hem bedriegt met zijn assistent. Bovendien zijn de twee van plan om zijn bedrijf aan een groep investeerders te verpatsen. Tot op het bot gekwetst wil hij een einde aan zijn leven maken. Maar dan komt plotseling Céciles tweelingzus Suzy (eveneens Breitman) opdraven, die net haar vriendje aan de kant heeft gezet. De twee besluiten gezamenlijk wraak te nemen. Aardige Franse komedie neemt het nuffige modewereldje op de hak, maar is soms wat aan de platte kant.

Pour une vie ou deux

Frankrijk 1995. Romantiek van Marc Angelo. Met o.a. Lambert Wilson, Judith Godrèche, Raoul Billerey, Christian Vadim en Luc Thuillier.

De schatrijke chemische ingenieur No[KA3]el Gr[KA1]egorio (Wilson) staat op het punt te trouwen met de mooie Andr[KA1]ea (Broustal). Op weg naar zijn kantoor rijdt hij Mila (Godr[KA2]eche) omver die met haar moto boodschappen doet voor een fotograaf. Ze is niet gewond maar kan een gunstige financi[KA3]ele regeling treffen met No[KA3]el. De foto`s die ze moest wegbrengen zijn echter hopeloos verloren en ze krijgt de bons van haar baas. Weer een zware slag voor het meisje dat juist een einde heeft gemaakt aan haar relatie met G[KA1]erard (Thuillier). Deze wil echter het voogdijschap over hun zesjarig dochtertje Betty (Serre) en grijpt elke gelegenheid te baat om haar in discrediet te brengen. Ten einde raad vraagt Mila de hulp van Noël. Gérard, die haar schuilplaats ontdekt heeft, ontvoert Betty en vlucht met de auto van Noël. Een ontspannende farce die weinig om het lijf heeft en bovendien erg voorspelbaar is. Het puike spel van Wilson en Godrèche maakt de film wel aantrekkelijk, evenals het ontwapenende acteertalent van de kleine Serre. Niets om voor thuis te blijven, maar als je niets anders te doen hebt best vermakelijk. Philippe Setbon, Claude Lerist en Léon Noël baseerden hun scenario op een origineel verhaal van Georges Desmouceaux en Yvan Lopez Garcia. Fotografie is van Jacques Boumendil. Stereo.

Double peine

Frankrijk 1995. Thriller van Thomas Gilou. Met o.a. Laura Favali, Jean-Claude Leguay, Michel Galabru, Pascale Roberts en Pascale Pouzadoux.

De vijfendertigjarige Leguay is scenarist met schrijversblok. Hij wordt door zijn producenten de laan uitgestuurd. Op zijn zwerftocht ontmoet hij de vijfentwintigjarige Favali, die achtenveertig uur penitentiair verlof kreeg. Ze heeft reeds vijf jaar gevangenis achter de rug en nog twee jaar te gaan. Aanvankelijk heeft Leguay medelijden met het meisje, dat echter stapelverliefd op hem wordt. Ze laat hem niet meer los, steelt zijn brieventas, achtervolgt hem overal en valt uiteindelijk zijn vrienden lastig. Conventionele suspense-film die misschien iets had kunnen worden indien een Polanski aan het roer had gestaan, maar in de handen van Gilou ontbreekt alle innerlijke spanning die zou moeten ontstaan tussen beide hoofdpersonages. Favali is een pittige meid, maar Leguays acteerprestatie is erg zwak. Gilou en Philippe David schreven het scenario. Dominique Gentil stond achter de camera. Formaat 16/9. Stereo.

Madame le proviseur : Boycott

Frankrijk 1994. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Danièle Delorme, Alice Béat, Maxime Mansion, Barbara Schulz en Daniel Gélin.

Madame Valentine Rougon (Delorme) heeft de leiding over het chique lyceum Eug[KA2]ene Belgrand. Meester Lepape (Bénichou) is hier een strenge leraar, die toch erg geliefd is bij de laatstejaars. Hun slagingskansen voor de eindexamens zijn voor een belangrijk deel van hem afhankelijk. Bij het begin van het schooljaar wordt echter slechts een van de twee eindejaarsklassen aan Lepape toevertrouwd, terwijl de andere klas een nieuwe, jonge lerares krijgt. Directrice Rougon beseft niet dat die beslissing in de loop van het schooljaar voor ernstige moeilijkheden zal zorgen. Knap gespeeld schooldrama dat niet erg veel om het lijf heeft. In een school waar financiëel winstbejag boven opvoeding gesteld wordt loopt het verkeerd af, maar gelukkig is er nog de intelligente directrice die uiteindelijk alles toch nog in goede banen zal leiden. Stofferig scenario van Hervé Hamon en Chantal De Rudder naar de romans Madame le proviseur en La cause des élèves van Marguerite Guentzbittel. Inspiratieloze fotografie van Jacques Guerin.

Notre imogène

Frankrijk 1990. Misdaad van Sylvain Madigan. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Ginette Garcin, Riton Leibman en Béatrice Agenin.

Een nieuw avontuur van deze politieagente in de stijl van MISS CATASTROPHE, een creatie van de produktieve Charles Exbrayat, zeker niet te beschouwen als een geweldig detectiveschrijver. Hier grijpt zij in om onmogelijke liefdes mogelijk te maken, maar slaagt er slechts in de zaak alleen maar erger te maken. Uiteraard komt alles op zijn pootjes terecht. Een beetje gek, maar Lavanant getuigt nog altijd van dezelfde ongebreidelde fantasie en politiekomedies zijn nogal zeldaam, dus

Les fiançailles d'Imogène

Frankrijk 1990. Komedie van Sylvain Madigan. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Ginette Garçin, Benoît Régent en Riton Liebman.

Een bewerking van één van de talloze romans van Exbrayat, verschenen bij de Librairie des Champs-Elysées, die zich in een dorpje in Bretagne afspeelt. Zoals steeds de mengeling van mysterie en humor, die deze produktieve schrijver van soms goede en soms slechte boeken eigen is. Naar een knappe bewerking van Alexis Lecaye en met min of meer geslaagde dialogen. Ontspannend.

36 Fillette

Frankrijk 1988. Komedie van Catherine Breillat. Met o.a. Etienne Chicot, Delphine Zentout, Jean-François Stévenin, Adrienne Bonnet en Olivier Parnière.

Filmactrice Catherine Breillat heeft zelf haar eigen roman op het witte doek gebracht, hoewel het scenario op naam van Olivier Jacquot staat. Het is volgens goed ingelichte bronnen geschreven door Roger Salloch en haar zelf zonder dat bekend wie hoeveel en wat gedaan heeft. Het gaat natuurlijk (!) om een zo getrouw mogelijke verfilming van het oorspronkelijke werk. Deze deels sarcastische deels nostalgische vertelling is ongetwijfeld grotendeels autobiografisch en is zowel bitter als zoet. Het gaat over een jong meisje van veertien jaar die de nachtclubs afloopt om er uiteindelijk slechts 'vuile streken van volwassenen' van dertig tot veertig jaar mee te maken. Komt wat onevenwichtig over met onnodige uitweidingen en herhalingen maar blijft bekoren wegens het authentieke karakter en de gevoelige en innemende stijl van filmen. De muziek is zeer gevariëerd.