Jacques Marin (1919-2001): cast.
Er zijn 29 films gevonden.

Marie Pervenche: Salade russe

1990 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1990. Komedie van Jean Sagols. Met o.a. Danièle Evenou, Xavier Saint-Macary, Christian Alers, Gérard Hernandez en Jacques Marin.

Een aflevering van de serie [KL]Marie Pervenche[KLE]. In een aantal geheime documenten wordt een soort minibazooka beschreven die iedereen kennelijk graag wil hebben, want zodra iemand het ding in huis heeft wordt de persoon in kwestie ontvoerd. Dat geldt ook voor Marie (Evenou) en commissaris Ladevant (Alers). Het verhaal moet niet te serieus opgevat worden aangezien de film komisch bedoeld is. De pittige charme van Evenou compenseert weer eens de povere regie. Deze huzarensalade ziet er dan ook uit als nasi goreng!

Salade russe

1989 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1989. Komedie van Claude Boissol. Met o.a. Danièle Evenou, Xavier Saint-Macary, Christian Alers, Gérard Hernandez en Jacques Marin.

Grappige, goed opgebouwde politie-avonturen van Paul Andréota, die hierin is gespecialiseerd, inclusief ontvoeringen en geheime plannen. Het is bijna niet te geloven maar Boissol levert nog best goed werk af in dit pretentieloze komische genre. Evenou zorgt met haar uitdagende schoonheid voor de rest.

Lili, petit à petit

1987 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1987. Komedie van Philippe Galardi. Met o.a. Patricia Elig, Sabine Paturel, Annie Jouzier, Eric Legrand en Michelle Moretti.

De moeilijke weg naar de top van een onstuitbaar meisje uit Charenton, dat vastbesloten is niet voor altijd in de kruidenierszaak van haar ouders te staan. Lijkt gemaakt voor liefhebbers van kitscherige plattelandsromantiek. Kleurloze en onpersoonlijke mise en scène. Een mini-serie geschreven door Joëlle Goron.

Te marre pas... c'est pour rire!

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Aldo Maccione, Michel Galabru, Michel Frémont, Marthe Mercadier en Jacques Marin.

Een komedie tegen de achtergrond van een fabriek met een onbekwame directeur, stakingen, toevlucht tot de astrologie als redmiddel, etc. De rest is van hetzelfde laken een pak. Naar een stuk van de zogeheten Bricaire en Lasaygues, Les deux vierges. Het geheel doet onwaarschijnlijk, zo niet belachelijk aan. Het zwaar aangezette spel van Maccione in de rol van de directeur getuigt hiervan.

Chambre 17

1981 | Misdaad

Frankrijk 1981. Misdaad van Philippe Ducrest. Met o.a. Philippe Léotard, Anna Karina, François Perrot, Jacques Riberolles en France Anglade.

Een bizar misdaadverhaal waarin politie-inspecteur Léotard een ingewikkelde intrige moet ontrafelen rond een misdaadorganisatie. De bekende namen in de rolbezetting redden de film niet.

Ach du lieber Harry

1981 | Komedie

Duitsland 1981. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Dieter Hallervorden, Iris Berben, Jacques Marin, Lisa Helwig en Fritz Pauli.

Een paar geslaagde grappen van de routinier Girault kunnen het scenario van de op tv zo succesvolle Hallervorden niet redden. Het flauwe verhaal over detectieve App (Hallervorden) en het prijskonijn `Mister Theo` dat hij naar Zwitserland moet brengen terwijl hij gehinderd wordt door gangsters Marin en Lehmann (verkleed als priesters), vervalt al snel in het trekken van grimassen.

La couleur du temps

1979 | Drama

België​/​​Frankrijk 1979. Drama van Christian Paureilhe. Met o.a. Pierre Mondy, Sylvie Coste, Francis Lemaire, Francins Blistin en Micheline Presle.

Een werkloos kaderlid verlaat Parijs. Hij gaat op avontuur uit in Frankrijk en op zoek naar zijn vroegere geliefdes en kameraden. Paureilhe, cineast uit experimentele hoek, stelt diepgaand teleur met zijn gekunstelde, weinig verrassende scenario, en zijn rondtrekkende, zeer oppervlakkige personage. Een soort van armoedige LE FEU FOLLET (Louis Malle, 1963). Het ergste is dat hij in 1978 met DÉMONS DE NUIT opnieuw in dezelfde fout verviel, met precies hetzelfde thema en net zo'n mislukking. Daarna verdween hij voorgoed van de schermen.

L' Horoscope

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Evelyne Buyle, France Dougnac, Henri Courseaux, Claude Rollet en Michel Galabru.

Twee vrienden zijn verliefd op hetzelfde meisje, dat haar leven laat besturen door de astrologie. Van daaruit doet zij voorspellingen waardoor zij grote winsten maken bij het gokken op de paardenrennen en in het casino. Dit is een poging om enige nieuwe, jonge komieken te lanceren in een nogal slome en voorspelbare klucht, waarin de mogelijkheid tot satire over de astrologie-waarde onbenut blijft. Alleen de meest voor de hand liggende satirische grappen zijn in deze film te vinden.

Géneral...nous voilà!

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Darry Cowl, Roger Dumas, Henri Guybet, Pierre Tornade en Philippe Ricci.

Wat is er nóg dommer dan een Franse komedie? Antwoord: een Franse legerkomedie. In het genre gespecialiseerde zevenderangsacteurs, onder wie de werkelijk irritante Cowl, vechten nog maar eens tegen de nazi's en doen dat door regelmatig over voorwerpen te struikelen, tegen deuren te lopen, in modder te vallen en zich als Beotiërs te gedragen bij het zien van vrouwen. Vernederend voor alle betrokkenen, piijnlijk en vervelend voor de toeschouwer. Het scenario is van Jacques-Henri Marin, Richard Balducci en regisseur Besnard. Het camerawerk is van Marcel Grignon.

Herbie Goes to Monte Carlo

1977 | Familiefilm, Avonturenfilm, Komedie, Drama

Verenigde Staten 1977. Familiefilm van Vincent McEveety. Met o.a. Dean Jones, Don Knotts, Julie Sommars, Jacques Marin en Roy Kinnear.

In 1969 produceerde Disney een aardige komedie, The Love Bug genaamd, over een Volkswagen Beetle met een eigen wil. Dat gegeven werd vervolgens natuurlijk flink uitgemolken met meer films en een televisieserie. Dit tweede vervolg speelt zich af in Frankrijk, waar Herbie's bestuurder (Jones) wil meedoen aan een autorace van Parijs naar Monte Carlo. Wanneer een stelletje spionnen een diamant in het Kevertje verstopt wordt de tocht extra spannend. In 2005 verscheen het eigenwijze autootje nogmaals in een opgeruimde slapstickkomedie, nu met tienerster Lindsay Lohan achter het stuur.

Le jour de gloire

1976 | Komedie, Oorlogsfilm

Duitsland​/​​Frankrijk 1976. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Jean Lefebvre, Pierre Tornade, Darry Cowl, Jacques Marin en Robert Rollis.

Een bedenkelijke, komisch bedoelde soldatenklucht waarin aan het einde van WO II een peloton Duitse soldaten zijn intrek neemt in een Frans plattelandsdorpje, met alle gevolgen vandien. Onfris, plat en dom. Scenario van Jacques-Henri Marin. De muziek is van Darry Cowl die de rol van meneer pastoor speelt.

Opération Lady Marlène

1975 | Komedie, Oorlogsfilm

Duitsland​/​​Frankrijk 1975. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Michel Serrault, Bernard Menez, Robert Lamoureux, Pierre Tornade en Sybil Danning.

Parijzenaars beroven in 1941 appartementen die tijdens een luchtalarm onbeheerd zijn. De ondergrondse schakelt hen in om van de Duitsers plannen voor de invasie van Engeland te stelen. De klucht heeft wel Lamoureux' afgezaagde gestuntel-met-goed- resultaat. Opportunisme van de co-productie: de Duitse acteurs spelen Fransen, terwijl de nazi-karikaturen aan Franse komieken zijn gegeven. Scenario van regisseur Lamoureux. Camerawerk van Marcel Grignon.

L'année sainte

1975 | Misdaad, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1975. Misdaad van Jean Girault. Met o.a. Jean Gabin, Danielle Darrieux, Paolo Giusti, Jean-Claude Brialy en Nicoletta Macchiavelli.

Laatste rol van Gabin (die op 15 november 1976 stierf), als oude gangster die vermomd als priester in Rome de verstopte poet gaat achterhalen. Een voorspelbaar scenario en een matte regie maken de film een onwaardige afsluiting van zijn grootse carrière. De scènes met zijn oude vlam Darrieux hebben echter melancholieke tederheid. Het scenario is van Louis-Emile Galey en Jacques Vilfrid, die ook de dialogen schreef. Guy Suzuki stond achter de camera.

Vos gueules, les mouettes!

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Robert Dhéry. Met o.a. Robert Dhéry, Colette Brosset, Pierre Mondy, Pierre Olaf en Christian Duvaleix.

Een familie in een Bretons vissersdorp bestaat uit verwoede amateurfotografen die ieder voor zich deelnemen aan een tv- wedstrijd voor 8 mm-filmers met impressies van de streek. De hele bevolking wordt gemobiliseerd. De filmversie van een toneelstuk van Dhéry heeft een te magere inhoud voor een ander tempo eisend medium, terwijl de acteurs die ook op het toneel meespeelden voor het oog van de camera al te uitbundig hun rol spelen. Scenario van Colette Brosset.

The Island at the Top of the World

1974 | Avonturenfilm, Familiefilm, Fantasy, Drama

Verenigde Staten 1974. Avonturenfilm van Robert Stevenson. Met o.a. David Hartman, Donald Sinden, Jacques Marin, Mako en David Gwillim.

Avonturenfilm van Disney over een Engels heerschap (Sinden) dat anno 1907 samen met een archeoloog in een zeppelin richting de ijsmassa ten noorden van Canada vliegt op zoek naar zijn vermiste zoon. De zoektocht krijgt een extra dimensie nadat de heren stuiten op een lommerrijk eiland met hoogblonde noorderlingen in berenvellen. Het ontbreekt de film aan niets in het bijzonder maar het avontuur, de romantiek en de historische verwijzingen worden overschaduwd door acteurs die voordragen in plaats van acteren. Knullige speciale effecten geven de genadeslag.

Les Murs ont des oreilles

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis Velle, Martine Sarcey, Chantal Nobel, Juliette Mills en Jacques Marin.

Een succesvol schrijver betrekt, bij wijze van proefscheiding van zijn vrouw, met zijn kinderen en personeel een luxueus buitenhuis. De geheime dienst heeft vergeten de afluisterapparatuur uit het huis te verwijderen, wat op de diverse amoureuze relaties een onthullend en ontnuchterend effect heeft. Als de kokkin en de tuinman als spionnen ontmaskerd zijn, wordt ook de huwelijkse staat weer hersteld. Het scenario, dat als een toneelklucht werd uitgewerkt, kreeg een slordige regie in een tempo dat alle grappen voorspelbaar maakt. De bekwame acteurs kunnen en verdienen beter, maar spelen bij gebrek aan beter zó op hun charme dat ze onuitstaanbaar worden.

Impossible... pas français

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Jean Lefebvre, Pierre Mondy, Pierre Tornade, Robert Lamoureux en Magali De Vendeuil.

Twee broers - Antoine (Mondy) en Louis (Lefebvre) Brisset - beginnen met hun zwager Albert Lombard (Tornade) een bedrijfje waar zij als privé-detectives werkzaam zijn. Ondanks hun absolute ongeschiktheid nemen ze een riskante opdracht aan die binnen 48 uur uitgevoerd moet worden. Lamoureux maakt met steeds hetzelfde groepje komieken een reeks kluchten waarin de onhandigheid uiteindelijk toch resultaten boekt. Als je er een hebt gezien, heb je ze allemaal gezien. Scenario van de regisseur en camerawerk van Marcel Grignon.

Shaft in Africa

1973 | Avonturenfilm, Actiefilm, Thriller

Verenigde Staten 1973. Avonturenfilm van John Guillermin. Met o.a. Richard Roundtree, Frank Finlay, Vonetta McGee, Neda Arneric en Cy Grant.

Derde filmavontuur van de zwarte privé-detective Shaft, weer gespeeld door Roundtree. Deze keer wordt hij onder dwang bij een Ethiopische emir gebracht, die hem vraagt een bende slavendrijvers op te sporen. Vanaf dat ogenblik zitten we in een wervelstorm van actie, geweld en knipoogjes, maar uiteindelijk hebben we het allemaal al eens eerder gezien in de vorige films. Dat moet ook het publiek gedacht hebben, want ze kwamen niet meer kijken, zodat Shaft zijn carrière mocht voortzetten op het tv-scherm. Je moet het allemaal niet te serieus nemen, dan werkt het wel ontspannend. Stirling Silliphant schreef het scenario, dat door Marcel Grignon in beelden omgezet werd. Gefilmd in Panavision.

Le Drapeau noir flotte sur la marmite

1971 | Komedie

Frankrijk 1971. Komedie van Michel Audiard. Met o.a. Jean Gabin, Jacques Marin, Micheline Luccioni, Eric Damain en Ginette Leclerc.

Spoorwegbeambte heeft prijs gewonnen met bouw van scheepsmodel. Zijn baas wil hem ontwerp op zeewaardig formaat laten uitvoeren, zodat hij beroep doet op oude oom die verhalen heeft over reizen over alle wereldzeeën maar in werkelijkheid nooit voet van wal blijkt te hebben gezet. Volkse komedie kreeg uitwerking die uitsluitend op banale dialooggrappen steunt en verhaalsvondsten na één derde van de film heeft verbruikt. Aanwezigheid van Gabin biedt nauwelijks soelaas.

Jo

1971 | Komedie, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1971. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Claude Gensac, Bernard Blier, Michel Galabru en Guy Tréjean.

Een toneelschrijver wordt gechanteerd met het verleden van zijn vrouw en doodt per ongeluk de chanteur. Zijn pogingen om het lijk te lozen worden keer op keer gedwarsboomd. Dit Amerikaanse toneelstuk - eerder verfilmd als The Gazebo - biedt meer verrassingen dan de gemiddelde De Funès-vehikels, maar de slome regie doet daar weer afbreuk aan. Scenario van Claude Magnier naar het stuk van Alec Coppel. Het camerawerk is van Henri Decae.

Darling Lili

1970 | Komedie, Muziek, Romantiek, Musical, Thriller

Verenigde Staten 1970. Komedie van Blake Edwards. Met o.a. Julie Andrews, Rock Hudson, Jeremy Kemp, Lance Percival en Jacques Marin.

Tijdens WO I is Andrews hét succesnummer van de Londense music halls, bejubeld door duizenden. In werkelijkheid is ze echter een genadeloze Duitse spionne zonder emoties, die inlichtingen doorspeelt aan Kemp. Haar nieuwe opdracht is uit te zoeken hoe ver de geallieerden gevorderd zijn met de strijd in de lucht. Haar doel is Hudson, majoor van de luchtmacht, vrijgezel en levensgenieter. Andrews besluit hem te verleiden om een en ander aan de weet te komen. Onderhoudende, maar niet helemaal geslaagde mengeling van oorlogsspionage, romantiek en musical, met Andrews en Hudson op het hoogtepunt van hun kunnen. Duizelingwekkende luchtacrobatie, maar de film is lang en vervelend. Regisseur Edwards schreef zelf het scenario. Twintig jaar later bracht hij een nieuwe, betere montage op de beeldbuis, die 114 minuten duurde. Opmerkelijke fotografie van Russell Harlan en Harold E. Wellman. Panavision.

L' Homme à la Buick

1967 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1967. Komedie van Gilles Grangier. Met o.a. Fernandel, Danielle Darrieux, Jean-Pierre Marielle, Georges Descrières en Michael Lonsdale.

Een juwelensmokkelaar wil nog één grote slag slaan voor hij rustig en respectabel gaat leven met een aantrekkelijke weduwe. Het mislukt, maar in de gevangenis treft hij zijn vriendin die haar vorige echtgenoten heeft omgebracht. De rolbezetting speelt met verve waarbij scenario en regie nogal achterblijven.

How to Steal a Million

1966 | Komedie, Drama, Misdaad

Verenigde Staten 1966. Komedie van William Wyler. Met o.a. Audrey Hepburn, Peter O'Toole, Charles Boyer, Hugh Griffith en Eli Wallach.

How to Steal a Million had zonder schade een half uur korter gekund. En wat extra diepgang in het scenario van Harry Kurnitz had de film beslist goed gedaan. In de huidige vorm heeft deze komedie over een miljoenenroof uit een Parijs museum iets weg van een modeshow. Maar wat deert dat allemaal met een actrice als Audrey Hepburn. Regisseur Wyler houdt zichtbaar z'n adem in zodra ze in beeld komt. Ze ziet er dan ook prachtig uit in haar witte mantelpakje dat zo fraai afsteekt tegen haar rode sportwagen. Nog mooier is ze in zwarte avondjurk met bijpassend kanten 'masker'. De als altijd elegante Peter O'Toole is perfect gecast als haar belangrijkste accessoire.

Paris au mois d'aout

1965 | Drama, Komedie

Frankrijk 1965. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Charles Aznavour, Susan Hampshire, Etchika Choureau, Daniel Ivernel en Héléna Manson.

Een verkoper - wiens gezin op vakantie is - ontmoet in het grotendeels uitgestorven Parijs een Britse toeriste, tegenover wie hij zich uitgeeft voor een bekend abstract schilder. De zomeridylle krijgt alle warmte van de twee hoofdrollen, maar verloopt al te voorspelbaar naar het onvermijdelijke afscheid.

Charade

1963 | Komedie, Misdaad, Romantiek, Mysterie, Thriller

Verenigde Staten 1963. Komedie van Stanley Donen. Met o.a. Cary Grant, Audrey Hepburn, Walter Matthau, James Coburn en George Kennedy.

Leuke, Hitchcock-achtige romantische misdaadkomedie, waarin Hepburn ontdekt dat haar pas overleden echtgenoot een dief was, die ergens een enorm bedrag heeft verborgen. Al gauw wordt ze van alle kanten belaagd. Een charmante vreemdeling (Grant) schiet te hulp, maar is die wel te vertrouwen? Grant, destijds niet de jongste meer, was aanvankelijk niet te porren voor de rol – hij vond zijn personage te opdringerig tegenover jonge blom Hepburn. Slimme oplossing van scenarist Peter Stone: alle macho-oneliners van Grant gingen naar Hepburn. Daarmee kreeg de film meteen een prettig feministische toon.

Le gentleman d'Epsom

1962 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1962. Komedie van Gilles Grangier. Met o.a. Jean Gabin, Madeleine Robinson, Frank Villard, Louis de Funès en Jean Lefebvre.

Gepensioneerd officier Gabin heeft zich geru[KA3]ineerd bij de paardenrennen en probeert nu aspirant-gokkers op te lichten door hun geld zogenaamd op verliezende paarden in te zetten, zodat hij stiekem de winst kan incasseren. De film steunt te veel op flauwe dialooggrapjes en maakt weinig spectaculairs van renbaansc[KA2]enes. De Fun[KA2]es in een van zijn eerste rollen als gierige driftkikker. Scenario van Albert Simonin, Michel Audiard (die ook de dialogen schreef) en regisseur Grangier. Camerawerk van Louis Page.

Le Monocle noir

1961 | Komedie, Thriller

Frankrijk 1961. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Paul Meurisse, Elga Andersen, Pierre Blanchar, Bernard Blier en Jacques Marin.

Lautner brouwde voor de eerste keer zijn succescocktail van thriller en komedie met deze in Bretagne opgenomen spionagegeschiedenis met fikse knipoog. Op zijn kasteel ontvangt markies Villemaur (Blanchar) diverse neo-nazi's, onder wie de raadselachtige kolonel Dromard (Meurisse), alias Le Monocle. Wie is de mol? Scenaristenspan Pierre Laroche-Jacques Robert omzeilde de duistere elementen uit de bekroonde roman van de vermaarde Résistance-kolonel Rémy alias Gilbert Renault (1904-1984), met diens instemming. Eersteklas divertissement was Lautners doorbraak en schonk Meurisse een klassiek personage dat hij in L'oeil du Monocle en Le Monocle rit jaune zou hernemen. Cameraman Maurice Fellous experimenteerde met lenzen, resulterend in opmerkelijke staaltjes dieptescherpte.

La traversée de Paris

1956 | Oorlogsfilm, Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1956. Oorlogsfilm van Claude Autant-Lara. Met o.a. Jean Gabin, Jeannette Batti, Anouk Ferjac, Monette Dinay en Jacques Marin.

Hoe sjouw je in nazi-bezet Parijs vier koffers met een vers geslacht varken van de ene kant van de stad naar de andere zonder in een Wehrmacht-cachot te belanden? Werkloze taxichauffeur Martin (Bourvil), goedmoedige schlemiel van nature en transporteur van zwarthandeltjes door noodzaak, denkt het met de gelegenheidscompagnon Grandgil (Gabin) in één avond te rooien. Dat de twee heren bitter weinig compatibel zijn, is de sjeu in deze geweldig gefotografeerde Marcel Aymé-adaptatie met boosaardig geestige dialogen van specialist Jean Aurenche. Raskomiek De Funès verzilvert in deze qualité française-klassieker de nevenrol van de louche, hatelijke kruidenier Jambier.

Jeux interdits

1952 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1952. Oorlogsfilm van René Clément. Met o.a. Brigitte Fossey, Georges Poujouly, Lucien Hubert, Suzanne Courtal en Jacques Marin.

Juni 1940. Een kleutermeisje uit Parijs raakt op de vlucht voor de Duitsers haar ouders kwijt en belandt bij een boerenfamilie. De jongste boerenzoon is onmiddellijk op haar gesteld en weet haar te troosten met een geheim begraafplaatsje voor haar hondje en ander overleden boerderijgedierte. De titel 'Verboden spelletjes' slaat op de diefstal van kruisen voor hun gestaag uitdijende godsakker. Jeux interdits is op het eerste gezicht een ontroerend tijdsdocument van vervlogen ruraal Frankrijk maar bovenal een tijdloos drama rond dood, religie, rouw en familie. Gebaseerd op het boek van François Boyer.