Enrico Maria Salerno

Enrico Maria Salerno: regie en cast.
Er zijn 62 films gevonden.

Il barone

1995 | Drama, Misdaad

Frankrijk/Verenigde Staten/Italië/Duitsland 1995. Drama van Alessandro Fracassi, Richard T. Heffron en Enrico Maria Salerno. Met o.a. Ron Moss, Shari Shattuck, Spiros Focás, Susan Walters en Bernard Fresson.

Europudding, overgoten met een Amerikaans sausje in de vorm van een vierdelige miniserie. Centraal staan tragische lotsbestemmingen, suspense, gedwarsboomde liefdes in Itali[KA3]e en Duitsland. Het zou een klassieker in zijn genre kunnen zijn ware het niet dat haast alle vertolkingen schrijnend onovertuigend zijn. Het titelpersonage, baron Bruno Brian Sajeva (Moss), is een geduchte Amerikaans-Siciliaanse zakenman. Na tien jaar stilzwijgen onthult de Afrikaanse prinses Mahary (Zobda) dat hij de vader is van haar negen-jarig zoontje Sunna (Bowen). In het Afrikaanse land zijn onlusten uitgebroken en de prinses vreest voor haar leven en voor dat van Sunna. Zij smeekt hem op Italiaanse bodem op te vangen maar juist daar wordt de baron het slachtoffer van een mislukte moordaanslag. Het scenario is van Rod Taylor, Dardano Saccheti, Frank von Kuegelgen en Cesare Frugoni naar de gelijknamige roman van Sveva Casati Modignani.

Piazza di Spagna

1992 | Drama

Italië 1992. Drama van Florestano Vancini. Met o.a. Fabio Testi, Serena Grandi, Lorella Cuccarini, Ethan Wayne en Stefano Madia.

Een overdadig vervolgverhaal, in vijf afleveringen van 100m elk, dat speelt rond de Spaanse Trappen in Rome. In het wereldje van de haute couture wordt leven en werken gevolgd van de middenklasse, de hogere burgerij en de adel, met alle liefdes, intriges, verkrachtingen, jaloezietjes en flirtpartijen van dien. De acteerprestaties zijn van ongelijk niveau in deze soap-opera, die niet meer is dan een zeepbel.

Doris, una diva del regime

1991 | Biografie, Drama

Italië 1991. Biografie van Alfredo Giannetti. Met o.a. Elide Melli, Carlo Cartier, Enrico Maria Salerno, Duilio Del Prete en Maurizio Donadoni.

Tv-film in twee delen over het leven en de liefdes van actrice Doris Duranti in de bloeitijd van het fascisme. Naar haar autobiografie. Het verhaal begint in 1945 in Zwitserland, waar Duranti (Melli), uit Itali[KA3]e gevlucht met producent Fontana (Salerno), politiek asiel wil vragen. Ze heeft valse papieren en ze wordt dus aan de grens gearresteerd. Ze denkt terug aan de tijd dat ze Fontana ontmoette, die haar vriend en leraar wordt. Ze wordt de minnares van de rijke Cantori (Del Prete), mede- eigenaar van een belangrijke filmmaatschappij en ze weet de sterstatus te bereiken. Tijdens de oorlog leeft ze in luxe, speelt in films en wordt in 1944 de minnares van de fascistische Minister voor Cultuur Pavolini (Cartier). De geheime politie hoort van verschillende kanten dat zij joodse is, dus moet ze op een gegeven moment vluchten.

Qualcosa di Don Orlone

1990 |

1990. Marcello Siena. Met o.a. Renato de Carmine en Enrico Maria Salerno.

Disperatamente Giulia

1989 | Oorlogsfilm, Drama

Italië/Spanje/Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Enrico Maria Salerno. Met o.a. Tahnee Welch, Fabio Testi, Laura Antonelli, Dalila Di Lazzaro en Corinne Clery.

Giulia de Blasco (Welch) is een bekende journaliste die haar autobiografie schrijft. Ze brengt daarin een eerbetoon aan haar moeder Carmen Milkovich (Antonelli) die kort voor het uitbreken van WO II (1939-44) huwde met Ubaldo Milkovich (Salerno), een tegenstander van Mussolini, de fascistische leider van Itali[KA3]e. Na het uitbreken van de vijandelijkheden moet Ubaldo in dienst en de eenzame Carmen voegt zich bij het verzet tegen Il Duce. Ze ontmoet dan de zeer knappe Vittorio de Blasco (Pagni), een overtuigd anti-fascist, en beleeft met hem de grote liefde van haar leven. Terug in Rome blijkt Carmen zwanger en de vrucht van de passie is Giulia. Na een onbezorgde jeugd krijgt Giulia, als ze volwassen is, de nodige teleurstellingen met haar minnaars. Een film die bol staat van oppervlakkige liefdesavontuurtjes, waarin een wat meer eisende kijker geen bevrediging vindt. Allesbehalve opwindende soap, die vals sentiment niet schuwt. De middelmatige spelprestaties kwalificeren zeker niet voor een Oscar. Het scenario is van Ennio de Concini en Salerno naar de roman van Sveva Casati Modignani. Het camerawerk is van Ennio Guarnieri. Mono.

Il Volpone

1988 | Komedie

Italië 1988. Komedie van Maurizio Ponzi. Met o.a. Enrico Montesano, Paolo Villaggio, Renzo Montagnani, Enrico Maria Salerno en Eleanora Giorgi.

Een klucht naar een stuk van Ben Jonson, waarin de hebzucht van erfgenamen en de kruiperigheid van bedienden worden gehekeld. Hoofdrolspelers zijn Villaggio als Volpone de miljonair en Montesano als zijn sluwe nieuwe butler. Het tweetal slaat de handen ineen om een trio pretendenten voor de erfenis voor de mal te houden. Er wordt goed geacteerd en de locatie Santa Margherita Ligure aan de Italiaanse kust is adembenemend.

I padroni dell'estate

1988 | Drama

Italië 1988. Drama van Marco Parodi. Met o.a. Christiane Jean, Jean Boissery, Enrico Maria Salerno, Claudio Gora en Maria Carta.

In een dorp in Sardinië, waar in de jaren vijftig hun ouders kwamen, gaan nu de kinderen op vakantie. Er is echter wel het een en ander veranderd na de bouwhausse. Romantiek, vriendschap, zelfs de ecologie en terrorisme komen aan de orde. Origineel verhaal, goede cast

Scuola di ladri, seconda parte

1987 | Komedie

Italië 1987. Komedie van Neri Parenti. Met o.a. Paolo Villaggio, Massimo Boldi, Enrico Maria Salerno en Florence Guérin.

Het eerste deel moet slecht zijn afgelopen voor de twee onhandige boeven, want het vervolg begint met hun vrijlating uit een gevangenis en een inrichting. Ze vormen snel weer een bende met een oom en een knap meisje dat beweert de dochter van hun ex- maat te zijn. De sukkels doen het vuile werk, terwijl de oom en de jongedame de buit inpikken. De komieken zijn niet slecht, het is alleen jammer dat de fraaie Guerin voortdurend naakt moet opdraven. Laura Toscano, Franco Marotta en de regisseur schreven het scenario naar een idee van Castellano en Pipolo. Alessandro d'Eva deed het camerawerk.

Scuola di ladri

1986 | Komedie

Italië 1986. Komedie van Neri Parenti. Met o.a. Paolo Villaggio, Lino Banfi, Massimo Boldi, Enrico Maria Salerno en Barbara Scoppa.

Deze film over drie kleine, dikke, stuntelige, overjarige neven van een miljonair die hen een baan als free-lance dieven bezorgt onder de voorwaarde dat ze de buit met hem delen, zal niet lang in de herinnering blijven. De drie moeten een slopende cursus volgen, wat gepaard gaat met belegen grappen en lullige scène's die niet leuk zijn; met een boog omheen lopen. Castellano en Pipolo schreven het scenario, Alessandro D'Eva keek door de camera.

L' ultima primavera

1986 | Drama

Italië 1986. Drama van Duccio Tessari. Met o.a. Jean Rochefort, Enrico Maria Salerno, Marisa Berenson en Felice Andreasi.

Rome, 1921. Spirelli, een vroegere commissaris van politie (Rochefort), probeert een ultra-rechtse beweging te infiltreren om op het spoor te komen van het geld, waarmee de beweging gefinancierd wordt. Intussen marcheren de fascisten Rome binnen. Spirelli, die ook moet uitvinden waar het geld vandaan komt, denkt zijn man gevonden te hebben, maar hij realiseert zich niet dat de jager prooi geworden is. Zeer spannend, goed spel, fraaie beelden.

Sballato gasato completamente fuso

1982 | Komedie

Italië 1982. Komedie van Steno. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Edwige Fenech, Diego Abatantuono en Mauro Di Francesco.

Een journaliste is ontevreden over haar baan en verzoekt haar baas haar een bevredigender opdracht toe te vertrouwen, doch hij weigert dit. Daarom gaat ze een weddenschap met hem aan dat ze erin zal slagen een sensationeel artikel te schrijven. De zoveelste flauwe Italiaanse komedie, met slechts enkele leuke grappen en wat naaktscène's. Lees liever de krant.

L'ultima volta insieme

1981 | Drama

Italië 1981. Drama van Nini Grassia. Met o.a. Massimo Ranieri, Enrico Maria Salerno en Anna Orso.

Een nieuwbakken advocaat komt werken op het beroemde advocatenkantoor van Falco, een Napolitaans magistraat, vriend van zijn vader. De jonge advocaat denkt dat zijn moeder dood is, maar ze leeft nog: zij is de minnares van een Camorra-baas. Tot zijn verrassing zal zij zijn eerste cliënte worden. Regisseur Grassia heeft niets bijzonders gemaakt van dit best goede verhaal. De spelers doen hun best.

Il Carabiniere

1981 | Drama

Italië 1981. Drama van Silvio Amadio. Met o.a. Fabio Testi, Massimo Ranieri, Valeria Valeri, Chiara Salerno en Enrico Maria Salerno.

Een speculant in onroerend goed wil de boerderij kopen waar een weduwe met haar twee volwassen zoons woont. De jongste zoon, een carabiniere, wordt hopeloos verliefd op de dochter van de speculant, wat leidt tot complicaties. Vrij zwak script, maar Ranieri en Salerno fleuren de film met hun goede spel op.

Tesoro mio

1979 | Komedie, Romantiek

Italië 1979. Komedie van Giulio Paradisi. Met o.a. Johnny Dorelli, Renato Pozzetto, Zeudi Araya, Enrico Maria Salerno en Sandra Milo.

Na talloze fiasco's krijgt een schrijver de deurwaarder op bezoek, die al zijn bezittingen in beslag komt nemen. Op een dag komt hij in contact met een schitterend zwart meisje, dat op hem verliefd wordt en hem de weg naar succes helpt terug te vinden. Weinig verrassingen, ook niet veel te lachen, maar toch een aangename film over het thema dat liefde alles overwint.

Eutanasia di un amore

1978 | Drama

Italië 1978. Drama van Enrico Maria Salerno. Met o.a. Tony Musante, Ornella Muti, Monica Guerritore, Mario Scaccia en Elsa Trotter.

Een professor van middelbare leeftijd wordt na tien jaar verlaten door zijn assistente-minnares en zoekt de reden van haar vertrek. Zijn onmacht om zich te binden resulteerde in de weigering haar een kind te geven en dat blijkt de oorzaak, maar ook in de relatie tot een steriele vrouw kan hij niet veranderen. Bedoeld als psychologisch drama werd het een langgerekte smartlap die tot halverwege uitsluitend bestaat uit verzoeningen en hernieuwd afscheid en veel tranen. Musante geeft zijn personage enige (plechtstatige) waardigheid, Muti doet vergeefs haar best. De regisseur lijdt aan een kennelijke overdosis van Lelouch-films.

Bestialita

1978 | Avonturenfilm, Erotiek

Italië 1978. Avonturenfilm van Peter Skerl. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Juliette Meyniel en Satana.

Een architectenpaar uit Parijs gaat op zoek naar exotische lokaties voor een op te richten vakantiekolonie. Ergens in Italië lopen ze een vreemd meisje tegen het lijf. Het wicht wordt altijd vergezeld door haar hond, een constant hijgende reu. De sodomie die de titel én het scenario suggereren wordt natuurlijk niet getoond, behalve in de hardcore-versie die vermoedelijk van deze film wel zal bestaan. Gaat u er vooral niet naar op zoek, want de intrieste verveling die al van deze 75m uitstraalt belooft niet veel goeds voor eventuele nóg langere versies.

Amori miei

1978 | Komedie

Italië 1978. Komedie van Steno. Met o.a. Monica Vitti, Johnny Dorelli, Enrico Maria Salerno en Edwige Fenech.

Een situatiekomedie met goede rollen. Het onderwerp is de seksuele bevrijding en verwarring. Vitti speelt een vrouw die de volmaakte liefde en relatie met twee mannen ontdekt. Ze verdeelt haar tijd eerlijk tussen hen, maar er ontstaat een ernstig probleem als ze zwanger wordt en niet weet wie van de twee de vader is.

Salvo d'Acquisto

1976 | Drama, Oorlogsfilm

Italië 1976. Drama van Romolo Guerrieri. Met o.a. Massimo Ranieri, Lina Polito, Enrico Maria Salerno, Isa Danieli en Massimo Serato.

Plichtsbesef doet een jonge politieman in 1943 zich onthouden van actieve stellingname, al ligt zijn sympathie bij de linkse partizanen. Als de SS de macht in zijn stadje overneemt, explodeert een bom en worden twintig burgers gegijzeld om geëxecuteerd te worden, hoewel de explosie de fout van een Duitser was. Na vergeefse pogingen om deze waarheid aan het licht te brengen, neemt de agent de schuld op zich en wordt hij terechtgesteld. Deze goedbedoelde debuutfilm laat de verdeeldheid en politieke keuzes zien in het Italië aan het eind van de oorlog, maar valt onnodig prekerig en sentimenteel uit.

La violenza - quinto potere

1975 | Drama

Italië 1975. Drama van Florestano Vancini. Met o.a. Michele Abruzzo, Mario Adorf, Maria Grazia Buccella, Silvia Dionsio en Turi Ferro.

Speelt in een rechtszaal in Sicilië, en gaat over een zaak tussen twee rivaliserende mafiabendes. De film is lachwekkend want alleen de kleine criminelen komen in moeilijkheden en de grote bazen gaan onderuit. Interessant voor de kijkers die de Italiaanse cultuur, de politiek en de wetgeving een beetje kennen. Goed spel.

... a tutte le auto della polizia ...

1975 | Misdaad

Italië 1975. Misdaad van Mario Caiano. Met o.a. Antonio Sabàto, Luciana Paluzzi, Enrico Maria Salerno en Gabriele Ferzetti.

Een onderzoek naar de moord op de zestien-jarige dochter van een beroemde natuurkundige uit Rome leidt naar een verdachte, die de zaak nog ingewikkelder maakt dan-ie al is. Er zijn belangrijke mensen op hoge en invloedrijke posities bij betrokken. Andere moorden maken de zaak er evenmin eenvoudiger op en politiecommissaris Carraro (Sabàto) beschikt binnen het hoofdbureau van politie slechts over één betrouwbare collega, die achter hem staat. Hij spoort een netwerk van kinderhandel op. Een stereotiepe politiefilm met een plot dat tot in het onzinnige gecompliceerd is gemaakt en zodoende moeilijk te volgen is.

L' Ultimo treno della notte

1974 | Drama, Thriller, Erotiek

Italië 1974. Drama van Aldo Lado. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Flavio Bucci, Macha Méril, Giacomo de Grassi en Marina Berti.

Twee zusjes komen van een Duits internaat naar huis voor de kerstvakantie en worden in de trein geterroriseerd door enkele psychotische junks, die worden opgehitst door een decadente dame. De daders krijgen op het station een lift van de nietsvermoedende vader, die zich daarna bloedig wreekt als hij achter de waarheid komt. Deze onzinnige en onzindelijke film vol opgeklopte camera- en montage-effecten en hysterisch spel is hooguit verbazingwekkend als men ziet in welke smakeloze toestanden zelfs bekwame acteurs soms belanden. (Hoewel men toch mag aannemen dat ze eerst het scenario gelezen hebben). Tot overmaat van ramp zingt Demis Roussos op de geluidsband.

Il corpo

1974 | Erotiek, Drama

Italië 1974. Erotiek van Luigi Scattini. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Zeudi Araya, Leonard Mann en Carroll Baker.

Een man die van zijn vrouw gescheiden is, woont samen met een zwarte prinses. Deze is echter verliefd op een andere man en wil hem vermoorden om weer vrij te zijn. Salerno speelt overtuigend, maar het verhaal is zwak. Exotisch melodrama houdt zich qua inhoud en formeel aan alle clichés van het genre - het aantal zonsondergangen boven zee laat zich nauwelijks tellen - zonder er overtuigingskracht aan te geven. Ethiopische schoonheidskoningin Zeudi Araya belichaamt letterlijk de titelrol, zonder dat er meer van haar wordt gevraagd.

Hold-up - instantanea di una rapina

1974 | Thriller

Frankrijk/Italië/Spanje 1974. Thriller van German Lorente. Met o.a. Frederick Stafford, Nathalie Delon, Marcel Bozzuffi, Enrico Maria Salerno en Alberto de Mendoza.

Een schijnbaar routine-onderzoek van Interpol brengt de Europese politieke kringen in beroering, en een geheim agent -die een overval in Italië moet oplossen - wordt krachtdadig aangevallen met als resultaat dat hij zijn geheugen verliest. Niettemin meent hij later een van zijn belagers te herkennen. De ondoorzichtige intrige wordt volstrekt onbegrijpelijk gemaakt door de ingewikkelde flash-backs. Alleen een aantal onderhoudende actie-scènes kunnen de aandacht van de liefhebbers nog vasthouden.

No, il caso é felicemente risolto

1973 | Misdaad, Drama

Italië 1973. Misdaad van Vittorio Salerno. Met o.a. Riccardo Cucciolla, Enrico Maria Salerno, Jean Vetusto, Antonella Dogan en Sandra Locci.

Een spoorwegemployé ziet hoe een sadistische professor een jong meisje vermoordt bij een meertje even buiten Rome. Hij wil er niet bij betrokken raken en gaat dan ook niet naar de politie. Maar de professor doet aangifte van de moord en beschuldigt de onschuldige spoorwegbeamte, die nu moet zorgen uit handen van de politie te blijven. Alleen een journalist vermoedt dat de professor vals spel speelt. Er wordt goed gespeeld en de film is snel gesneden, maar de regie is maar zo-zo.

La polizia è al servizio...

1973 | Misdaad

Italië 1973. Misdaad van Romolo Guerrieri. Met o.a. Giuseppe Pambieri, Enrico Maria Salerno, John Steiner, Daniel Gélin en Venantino Venantini.

Een film met een overdaad aan verhaallijnen, zowel de bestrijding van de mafia, de generatiekloof als de corruptie bij de politie spelen een rol. Het resultaat is nogal verwarrend, maar er zijn enige aardige actiescènes.

Il contatto carnale

1973 | Drama, Erotiek, Romantiek

Ghana/Italië 1973. Drama van Giorgio Bontempi. Met o.a. Calvin Lockhart, George Hilton, Anita Strindberg, Yanti Sommer en Franco Gionnelli.

Een Italiaanse industrieel zendt zijn zaakgelastigde met zijn vriendin naar Ghana om bij een zwarte partner voordelige zaken te doen. Deze partner stuurt echter een tussenpersoon, die verliefd wordt op de blanke vrouw. Uiteindelijk blijkt bij beide partijen sprake van doorgestoken kaart. Deze boeiende en zinnige opzet om een jonge republiek als te corrumperen prooi voor multinationals te laten zien, verdwijnt grotendeels naar de achtergrond voor uitvoerige, maar wezenloze liefdesscènes blond en bruin. Tussen die bedrijven door interessante en fraaie locatie-opnamen, maar de middelmatige acteurs staan voortdurend in de weg. Het scenario is van regisseur Bontempi. Het camerawerk is van Erico Menczer. Technicolor, Mono.

Bisturi, la mafia bianca

1973 | Drama

Italië 1973. Drama van Luigi Zampa. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Gabriele Ferzetti, Senta Berger, Claudio Gora en Antonella Steni.

Economisch winstbejag van een begaafd chirurg leidt tot slachtoffers op de operatietafel. De dreiging tot onthulling door een assistent wordt met het manipuleren van de media door de chirurg afgewend; deze maakt de assistent bovendien door het laten mislukken van een operatie medisch onbekwaam, en het leven onmogelijk. Dan blijkt hij zelf de ziekte van Parkinson te hebben. Zinnig onderwerp - zakelijk exploiteren van de medische wetenschap - gaat grotendeels verloren in een melodrama en clich[KA1]e`s (Berger 'glamoureus' als altijd in de rol van ziekenhuisnon) en laat na de 'medische mafia' in een bredere sociale structuur te plaatsen.

La Polizia ringrazia

1972 | Drama, Misdaad

Duitsland/Italië 1972. Drama van Steno. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Mariangela Melato, Mario Adorf, Cyril Cusack en Franco Fabrizi.

Pers en pressie-groepen maken met hun voortdurende kritiek op de politie wetshandhaving nagenoeg onmogelijk. Een inspecteur merkt dat er een ondergrondse organisatie bestaat die eigenmachtig deze misdaad bestrijdt en tot excessen komt. Bij een poging hen te ontmaskeren wordt hij gedood, wat resulteert in de openbaarmaking. Deze verrassend genuanceerde politiefilm van deze in komedies gespecialiseerde regisseur heeft een overtuigende hoofdrol van Salerno. De romance met journaliste Melato blijft echter wezenloos en vertraagt de film onnodig.

Conspirateurs, Les

1972 | Drama

Italië/Frankrijk 1972. Drama van Luigi Magni. Met o.a. Robert Hossein, Nino Manfredi, Claudia Cardinale, Enrico Maria Salerno en Renaud Verley.

Het 19e eeuwse Italië. De Carbonari vechten tegen de tirannie van paus en leger. Twee van hen steken een verrader dood. Ze worden gearresteerd en ter dood veroordeeld, maar ze zullen pas worden geëxecuteerd als ze berouw tonen. Dat geeft enkele vrienden de tijd voor een reddingsactie. Geen suspense, maar de Pauselijke Staat van die tijd wordt op fijnzinnige, subtiele en ontroerende wijze tot leven gewekt door het camerawerk van deze barokke regisseur, die zich niets van heilige huisjes aantrekt en buiten zijn eigen land te weinig bekendheid heeft. Deze film, die in Frankrijk pas in 1972 te zien was, werd al in 1969 opgenomen. In Rome draaide hij verscheidene jaren.

Cari genitori

1972 | Drama

Italië 1972. Drama van Enrico Maria Salerno. Met o.a. Florinda Bolkan, Catherine Spaak en Maria Schneider.

Een moeder zoekt in Londen haar weggelopen dochter, en na een lange speurtocht vindt ze haar in een klein theater waar ze haar moeder opbiecht dat ze net een abortus heeft ondergaan. Dit is nog maar een van de schokken die haar moeder te verwerken krijgt: langzaam dringt het tot haar door hoe bitter het leven van haar dochter is geweest. Een reeds vaak verfilmd thema, met vakmanschap gespeeld, maar technisch niet veel bijzonders.

Noi donne siamo fatte cosi

1971 | Komedie

Italië 1971. Komedie van Dino Risi. Met o.a. Monica Vitti, Enrico Maria Salerno, Carlo Giuffré, Ettore Manni en Pupo de Luca.

Een episodenfilm met Vitti in twaalf verschillende rollen, van quasi seksueel-bevrijde intellectuele tot hysterische non en militante arbeidster. Het euvel van deze veelal uit sketches opgebouwde film is de afwisseling van leuk, minder leuk en onleuk, zodat de optelsom op den duur gaat vervelen en vermoeien. Vitti speelt haar personages met verve en laat in de sketches waarin de heldin steeds een gewillige prooi wordt van de man haar rol niet tot die van een vrouwenhater worden.

Le Plus vieux métier du monde

1971 | Komedie, Erotiek

Duitsland/Frankrijk/Italië 1971. Komedie van Franco Indovina, Mauro Bolognini, Philippe de Broca, Michael Pfleghar en Claude Autant-Lara. Met o.a. Michèle Mercier, Enrico Maria Salerno, Hiram Keller, Elsa Martinelli en Gastone Moschin.

Episodenfilm over prostitutie. I. De oertijd. II. Het Romeinse keizerrijk. III. De Franse revolutie. IV. De Belle Epoque. V. De tegenwoordige tijd. VI. Een gecomputeriseerde toekomst. De charme en (voorzover aanwezig) het talent van de actrices is verspild aan de fantasieloze scenario`s, die navenant lusteloos in beeld zijn gebracht. De Broca`s episode met Moreau als Mimi Guillotine, die haar attracties combineert met het uitzicht op de onthoofdingen, is nog wel aardig, terwijl Godards filosofische SF interessant voortborduurt op zijn ALPHAVILLE (maar tijdens de bioscooproulatie werd de film meestal gecoupeerd). De scenario's zijn van Daniel Boulanger, André Tabet, Jean-Luc Godard, Ennio Flaiano, Jean Aurenche, Georges- André Tabet en Michel Legrand.

A cuore freddo

1971 | Drama

Italië 1971. Drama van Riccardo Ghione. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Rada Rassimov en Bruno Pradal.

Een echtpaar, hij wat ouder dan zij, houdt niet meer van elkaar. Wanneer ze tijdens een uitstapje worden aangerand en de man bewusteloos blijft liggen zal de vrouw hem vermoorden en de aanranders de schuld geven. Tijdens flashbacks gedurende de reis wordt aangetoond waarom beiden elkaar zijn gaan haten. Goede vertolking.

L'uccello dalle piume di cristallo

1970 | Thriller, Mysterie

Italië 1970. Thriller van Dario Argento. Met o.a. Tony Musante, Suzy Kendall, Enrico Maria Salerno, Eva Renzi en Mario Adorf.

Een blinde man die van puzzelen houdt, vangt toevallig een raadselachtig gesprek op over een moord en roept de hulp in van een Amerikaanse journalist. De journalist is getuige van een moordpoging in een galerie. De moord wordt gemaskeerd door vier volgende moorden. Dit speelfilmdebuut van Dario Argento, die eerder filmcriticus en scenarioschrijver voor Sergio Leone was, was een groot publiek succes. Argento werkte de archetypen van de Italiaanse horror van Riccardo Freda en Mario Bava verder uit, maar voegde er ook van alles aan toe: een uitzinnig plot, een keiharde slotscène en diverse desoriënterende technieken die de kijker een nachtmerrie binnenvoeren die even lang duurt als de film. Vele imitators volgden, maar Argento blijft de beste. Enkele scènes werden geïnspireerd door Fritz Lang, andere door Alfred Hitchcock. Een dokter uit Turijn die dezelfde naam had als een personage in de film, stond erop dat deze gewijzigd werd.

Il prete sposato

1970 |

Frankrijk/Italië 1970. Marco Vicario. Met o.a. Lando Buzzanca, Rossana Podestà, Salvo Randone, Magali Noël en Enrico Maria Salerno.

Een Siciliaanse pastoor wordt overgeplaatst naar Rome, waar de losse zeden in zijn parochie hem in grote verwarring brengen. Een goedhartige call-girl die wekelijks komt biechten doet zijn celibaat wankelen, omdat een huwelijk tenslotte haar redding zou betekenen. Het aangezette komische spel van Buzzanca in zijn confrontaties met de frivole kerkgemeente maakt van de film een standaardklucht, waarbij de kritische portretten van de religieuze hiërarchie nauwelijks iets kunnen bijdragen aan een zinnige satire. Podestà brengt enige warmte en gevoeligheid als de call-girl die zich wegcijfert om de priesterroeping niet in gevaar te brengen.

Contestazione generale

1970 | Komedie

Italië 1970. Komedie van Luigi Zampa. Met o.a. Vittorio Gasmann, Nino Manfredi, Alberto Sordi, Marina Vlady en Michel Simon.

Drieluik.I. Gegoede burgers van middelbare leeftijd komen in opstand tegen de establishment en een avant-garde artiest die van een tv-programma een protestactie maakt. II. De zaakwaarnemer van een miljonair geeft de brui aan de grillige willekeur van zijn chef. III. Een dorpspastoor wordt vals beschuldigd een verhouding te hebben met een lokettiste, maar zijn ontmoeting met een getrouwde dominee brengt hem op bepaalde ideeën. Na een zwakke eerste episode met ongetemde schmiere van Gasmann zijn de volgende delen uiterst boeiend, zowel dankzij de vernuftige scenario's met verrassend ironische verwikkelingen als treffende spelprestaties. Zampa evenaart zijn uitstekende komedies uit de jaren veertig.

Anonimo Veneziano

1970 | Drama

Italië 1970. Drama van Enrico Maria Salerno. Met o.a. Tony Musante en Florinda Bolkan.

Hoboïst heeft in Venetië afgesproken met ex-vrouw die inmiddels tweede kind heeft van andere man. Ze vreest dat hij haar voogdij over hun kind wil aanvechten, maar reden voor de ontmoeting is dat hij nog korte tijd te leven heeft en zij de enige vrouw is van wie hij ooit gehouden heeft. Acteur Salerno maakte regiedebuut met variant op LOVE STORY, opgesierd met culturele verwijzingen. Gebruik van Venetië in de herfst, als uitgestorven en met ondergang bedreigde stad, is daarbij effectiever dan concertstuk van anonieme componist dat filmtitel geeft. Acteurs spelen hun rollen eerder grimmig dan gevoelig, maar voorkomen daarmee al te erge smartlapperij.

Vedo Nudo

1969 | Komedie

Italië 1969. Komedie van Dino Risi. Met o.a. Nino Manfredi, Sylva Koscina en Enrico Maria Salerno.

Een vrolijke film over een man die overal naakte vrouwen ziet, zelfs als ze aangekleed zijn. Of ze nu op de televisie zijn, in tijdschriften of op posters staan, of op straat lopen, hij ziet niets anders dan naakte vrouwen totdat hij een zenuwinzinking krijgt en naar een kliniek gaat. Manfredi levert een superieure acteerprestatie en de film is vaardig geregisseerd door Risi.

Nell'anno del Signore

1969 | Historische film, Drama

Italië 1969. Historische film van Luigi Magni. Met o.a. Nino Manfredi, Claudia Cardinale, Robert Hossein, Ugo Tognazzi en Enrico Maria Salerno.

Nino Manfredi speelt een Romeinse schoenlapper in 1825 die met een joods meisje samenwoont en in werkelijkheid de anonieme dichter Pasquino is, die op satirische wijze het pauselijk ambt bekritiseert. Goed gefilmd en gespeeld, een genoegen om naar te kijken.

Das Geheimnis der schwarzen Handschuhe

1969 | Mysterie, Thriller

Duitsland/Italië 1969. Mysterie van Dario Argento. Met o.a. Tony Musante, Eva Renzie, Umberto Rao, Enrico Maria Salerno en Suzy Kendall.

Een man blijkt de enige getuige te zijn van een aantal moorden. De moordenaar laat steeds een aanwijzing achter: een zwarte handschoen. Deze film zal de liefhebbers van spanning kunnen boeien.

Un Treno per Durango

1967 | Western

Italië/Spanje 1967. Western van Mario Caiano. Met o.a. Anthony Steffen, Enrico Maria Salerno, Mark Damon, Dominique Boschero en Roberto Camardiel.

In deze onderhoudende spaghetti-western draait alles om een goudzending voor een Mexicaanse generaal. Het komt in handen van de avonturiers Steffen en Salerno en al gauw zijn er kapers op de kust: een Franse journaliste, Boschero, en een geheimzinnige Amerikaan, Damon. Caiano schreef het scenario met Duccio Tessari. Enzo Barboni (de latere regisseur van de Trinity-films) was de cameraman. Caiano regisseerde als William Hawkins. Ook bekend als TREN PARA DURANGO.

Sentenza di morte

1967 | Western

Italië 1967. Western van Mario Lanfranchi. Met o.a. Robin Clarke, Richard Conte, Enrico Maria Salerno, Adolfo Celi en Tomas Milian.

Deze harde spaghetti-western heeft een goede rolverdeling. De broer van Cash wordt vermoord door vier bandieten. Cash (die in bepaalde nagesynchroniseerde versies Django genoemd wordt) wil wraak nemen. Lanfranchi schreef zelf het scenario.

Bandidos

1967 | Western

Italië/Spanje 1967. Western van Massimo Dallmano. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Terry Jenkins, Venantino Venantini, Maria Martin en Marco Guglielmi.

Een revolverheld doorkruist het Wilde Westen op zoek naar zijn vroegere compagnon, die hem ooit bedrogen en ook nog smadelijk vernederd heeft. Alle bekende ontwikkelingen in deze spaghetti-western op een klassiek wraakschema, maar vakkundig gemaakt met hard actiewerk en uitstekende muziek (van Ennio Morricone). Dallamano regisseerde als Max Dillman. In 1968 werd film hertiteld als CREPA TU...CHE VIVO IO. Ook bekend als GUNS OF DEATH.

Tre pistole contro Cesare

1966 | Western

Italië 1966. Western van Enzo Peri. Met o.a. Thomas Hunter, James Shigeta, Nadir Moretti, Gianna Serra en Delia Boccardo.

Drie jongemannen ontvangen bericht over een erfenis. Als ze elkaar tegen het lijf lopen, raken ze aanvankelijk met elkaar in gevecht, tot ze erachter komen dat ze broers zijn. Zij hebben dit bericht ontvangen tien jaar na de dood van hun vader. Die blijkt vermoord te zijn; de drie slaan de handen ineen en gaan op jacht naar de daders. Een onderhoudende spaghetti-western, door Peri en Mario Pierotti geschreven. Ook bekend als TRE RAGAZZI D'ORO.

Le fate

1966 | Erotiek

Italië/Frankrijk 1966. Erotiek van Luciano Salce, Mario Monicelli, Mauro Bolognini en Antonio Pietrangeli. Met o.a. Monica Vitti, Enrico Maria Salerno, Claudia Cardinale, Gastone Moschin en Raquel Welch.

Episodenfilm: Liftster koketteert met angst voor aanranding om automobilisten te verleiden. Kinderoppas brengt verliefde dokter in waan dat kinderen van haar zijn. Vrouw verleidt buurman terwijl hij door eigen eega bedrogen wordt. Doktersvrouw verleidt in dronkenschap chauffeur en weet nuchter van niets. Mooie actrices in sketches waarvan alleen vierde ècht geestig is. Suggestieve fotografie geeft verleiding Welch-Sorel prikkelende spanning.

L'ombrellone

1966 | Komedie

Spanje/Frankrijk/Italië 1966. Komedie van Dino Risi. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Sandra Milo en Veronique Vendell.

Io la conosceve bene

1966 | Drama

Italië/Frankrijk/Duitsland 1966. Drama van Antonio Pietrangeli. Met o.a. Stefania Sandrelli, Mario Adorf, Jean-Claude Briarly, Joachim Fuchsberger en Nino Manfredi.

Deels uit goedhartigheid, deels uit gedachteloos opportunisme vervult een jonge manicure (fraaie hoofdrol van de pas 19-jarige Stefania Sandrelli) de object-rol die de mannenmaatschappij van haar verwacht en brengt het zo zelfs tot een carrière als filmster. Een schrijver raakt door de leegheid van haar bestaan geïntrigeerd en merkt dat ieder van haar vroegere contacten een ander beeld van haar heeft en dat niemand haar echt kent. Intrigerende en gevoelige tragikomedie waarvoor Ettore Scola het scenario schreef.

Il grande colpo dei sette uomini d'oro

1966 | Komedie, Misdaad

Frankrijk/Italië/Spanje 1966. Komedie van Marco Vicario. Met o.a. Rossana Podestà, Enrico Maria Salerno, Philippe Leroy, Manuel Zarzo en Gastone Moschin.

In dit vervolg op SETTE UOMINI D'ORO slaagt de bende erin om 70.000 ton goud tijdens een transport bij klaarlichte dag en onder de ogen van de militaire bewaking te roven, waarbij hun technische vernuft wordt geëvenaard door de vermommingskunsten van de leidster van de bende. De film mist het verrassingseffect van het eerste deel, hoewel de avonturen ditmaal spectaculairder zijn en met meer raffinement uitgewerkt door de regisseur. Camerawerk van Ennio Guardieri.

I soldi

1966 |

Italië 1966. Gianni Puccini. Met o.a. Alberto Lionello, Sylva Koscina en Enrico Maria Salerno.

La Bugiarda

1965 | Komedie

Spanje/Frankrijk/Italië 1965. Komedie van Luigi Comencini. Met o.a. Catherine Spaak, Enrico Maria Salerno, Marc Michel, Riccardo Cucciola en Manuel Miranda.

Gebruik makend van het uniform van haar huisgenote geeft een jonge vrouw zich uit voor stewardess. Ze gebruikt haar vliegreizen als uitvlucht en kan zo haar aandacht verdelen over drie verschillende minnaars. Het stramien van de boulevard-klucht werd door de de toneelschrijver Diego Fabbri gebruikt om de vrouw in verschillende gedaanten te tonen. In de filmversie worden voorspelbare verwarringsgrappen niet helemaal vermeden, maar Comencini weet de ongrijpbare oprechtheid van de ideaal gecaste Spaak te vangen.

L'armata Brancaleone

1965 | Avonturenfilm, Komedie

Spanje/Frankrijk/Italië 1965. Avonturenfilm van Mario Monicelli. Met o.a. Vittorio Gassman, Catherine Spaak, Gian Maria Volonté, Barbara Steele en Enrico Maria Salerno.

Een dief laat een ijdele en onnozele lafaard de identiteit aannemen van een vermoorde ridder om zo diens burcht over te nemen, maar de vermomming brengt de namaakridder in een groot aantal onvoorziene avonturen. Historische klucht ontwikkelt zich als stripverhaal met vaak ongegeneerd platte humor die door de fantasierijke aankleding en vormgeving en animo van alle acteurs toch zeer aanstekelijk werkt. Gassman is onweerstaanbaar grappig als de anti-held. Scenario van Age, Scarpelli en Monicelli. Het camerawerk is van Leonida Barboni en Carlo de Palma.

L' Ombrellone

1965 | Komedie

Italië/Frankrijk 1965. Komedie van Dino Risi. Met o.a. Sandra Milo, Enrico Maria Salerno, Jean Sorel, Daniela Bianchi en Leopoldo Trieste.

Een academicus gaat voor een paar dagen zijn vrouw opzoeken die een strandvakantie houdt. Ze gaat zó op in haar nieuwe kennissenkring en het modieuze vertier dat de echtgenoot in plaats van de gehoopte rust één grote slijtageslag ondergaat. Deze onderhoudende satire op de tomeloze amuseerdrang van vakantiegangers combineert rake observaties met flauwe gemeenplaatsen, maar heeft amusante rollen die de aandacht blijven vasthouden.

Échappement libre

1964 | Komedie, Actiefilm

Spanje/Italië/Frankrijk/Duitsland 1964. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Jean Seberg, Gert Fröbe, Renate Ewert en Wolfgang Preiss.

Een smokkelaar krijgt de opdracht om als journalist goud van Barcelona naar Beiroet te brengen, met een fotografe als reisgezelschap. Het goud is omgegoten tot de carrosserie van een sportwagen, een Triumph TR4. De contactpersoon in Beiroet is gearresteerd en een smokkelaar probeert voor zijn eigen rekening de auto te verkopen. De misdaadorganisatie zet Fröbe in om de wagen te recupereren. Het avontuur speelt in Italië, Griekenland en Duitsland, maar de locaties en internationale rolbezetting rond het duo uit A BOUT DE SOUFFLE weten de film niet van eentonigheid te redden. Vijf schrijvers konden van het misdaadromannetje geen onderhoudend scenario maken en de regisseur heeft geen gevoel voor ritme of dynamiek.

La costanza della ragione

1964 | Drama

Italië 1964. Drama van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Catherine Deneuve, Sami Frey, Enrico Maria Salerno en Andrea Checchi.

De film gaat over de emotionele en politieke volwassenwording van Bruno Santini (Frey). Eigenlijk een trieste zaak. De invloed van een communistische vriend en de tragische verhouding met een meisje brengen hem ertoe, zij het met tegenzin, een baantje te nemen in een fabriek. Naar de roman van Vasco Pratolini over sociale en politieke bewustwording. Het resultaat is matig, ook al is er sprake van een uitzonderlijke rolbezetting.

II Fornaretto di Venezia

1963 | Misdaad, Romantiek

Frankrijk/Italië 1963. Misdaad van Duccio Tessari. Met o.a. Michèle Morgan, Jacques Perrin, Enrico Maria Salerno, Stefania Sandrelli en Sylva Koscina.

Een Venetiaans bakkersknechtje in de tijd van de Dogen vindt het lijk van een edelman en wordt van moord beschuldigd. De graaf die tijdens het proces zijn verdediging op zich neemt heeft zèlf de man uit jaloezie gedood. Omdat alle veroveringen van het slachtoffer die aan het daglicht treden ook de jongen een grondige reden tot wraak lijken te geven, lukt het hem niet de verdachte vrij te pleiten zonder zelf te bekennen. De curieuze combinatie vam romantisch melodrama en detectivefilm kreeg door de kostuums en historische paleizen een oogstrelende verpakking.

Siege Of Syracuse

1962 |

1962. Pietro Francisci. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Rossano Brazzi en Tina Louise.

Le masque de fer

1962 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek, Actiefilm

Frankrijk/Italië 1962. Avonturenfilm van Henri Decoin. Met o.a. Jean Marais, Sylva Koscina, Jean-François Poron, Enrico Maria Salerno en Giselle Pascal.

Musketier Charles d'Artagnan moet de Man in het IJzeren Masker, alias de tweelingbroer van Louis XIV, naar Parijs loodsen. De staatsgevangene blijkt echter ontsnapt en een complot om de koning te onttronen in volle gang. Werk aan de maillotwinkel voor de met charme en kwinkslagen gewapende Marais, die zich met een vette knipoog door het jongensboek duelleert. Het scenario is een potpourri van succesnummers en Decoin was wel eens geïnspireerder, maar vooral dankzij Marais is dit passabel cape-en-degenvermaak uit de gloriedagen van de buurtbioscoop. Sfeerrijke zwart-witfotografie van Pierre Petit.

La Bellezza di Ippolita

1962 | Komedie, Erotiek

Frankrijk/Italië 1962. Komedie van Giancarlo Zagni. Met o.a. Gina Lollobrigida, Enrico Maria Salerno, Lars Bloch, Carlo Giuffré en Franco Giacobini.

Een aantrekkelijke echtgenote van een garagehouder heeft veel succes bij de klanten; voor haar een belangrijke onderbreking in haar eentonige bestaan. De overmatig jaloerse man wreekt zich met overspel, maar verzoent zich weer met zijn vrouw, die niettemin belooft hem ooit met gelijke munt terug te betalen. Italiaanse come back-film van Lollobrigida, die het voor de hoofdrol noodzakelijke temperament in Hollywood lijkt te hebben achtergelaten, hoewel de vormgeving van debuterend regisseur Zagni óók allesbehalve bruisend is.

L' Amore difficile

1962 | Komedie

Italië/Spanje 1962. Komedie van Sergio Sollima, Luciano Lucignani, Alberto Bonucci en Nino Manfredi. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Catherine Spaak, Vittorio Gassman, Nadia Tiller en Lilli Palmer.

Doorsnee vierluik over obstakels in de erotiek heeft één juweeltje, van en met Manfredi als soldaat die zonder woorden in een drukke trein een jonge weduwe verleidt. Andere sketch heeft verrukkelijke rol van Palmer als Duitse toeriste die vreest voor/hoopt op spreekwoordelijke hitsigheid van Italianen.

Ercole alla conquista di Atlantide

1961 | Avonturenfilm, Fantasy, Sciencefiction

Frankrijk/Italië 1961. Avonturenfilm van Vittorio Cottafavi. Met o.a. Reg Park, Fay Spain, Ettore Manni, Luciano Marin en Laura Efrikian.

Dit derde deel in de Italiaanse Hercules-reeks wordt algemeen beschouwd als de meest geslaagde. Het blijft pulpcinema, maar de actie is amusant en de decors en fotografie zijn verrassend goed. Na de eerdere vertolkingen van klerenkasten Steve Reeves en Mark Forest kruipt nu Reg Park in de huid van de sterkste man ter wereld - toepasselijk, want Park werd maar liefst tienmaal uitgeroepen tot Mr. Universe. Hij acteert wat houterig, maar heeft een imposantere borstpartij dan al zijn tegenspeelsters, en dat is ook wat waard.

L' Assedio di Siracusa

1960 | Avonturenfilm, Historische film

Italië/Frankrijk 1960. Avonturenfilm van Pietro Francisci. Met o.a. Rossano Brazzi, Tina Louise, Sylva Koscina, Gino Cervi en Enrico Maria Salerno.

Geleerde Archimedes kan niet voorkomen dat zijn land Syracuse ten onder gaat in de strijd tussen Rome en Carthago. Zijn zwangere geliefde wordt de bruid van de Romeinse consul, terwijl hij zichzelf door zijn huwelijk met prinses Syracuse bondgenoot van Carthago maakt. Zijn inmiddels volwassen zoon wordt als Romeins spion naar Carthago gestuurd en ter dood veroordeeld, als Archimedes achter zijn identiteit komt en berust dat hij altijd Romein zal blijven. Curieuze omschakeling van melodrama-traditie naar inhoud van historisch spektakel heeft een zorgvuldig uitgewerkt scenario, maar de acteurs slagen er steeds niet in heftige emoties van belachelijkheid te redden. Ook bekend als THE SIEGE OF SYRACUSE.

La Tratta delle bianche

1952 | Misdaad, Drama

Italië 1952. Misdaad van Luigi Comencini. Met o.a. Silvana Pampanini, Eleonora Rossi-Drago, Vittorio Gassman, Ettore Manni en Marc Lawrence.

Een man, die zijn geliefde uit de handen van een souteneur heeft gered, komt door diens toedoen in de gevangenis. De zwangere vrouw geeft zich op voor deelname aan een dansmarathon, om met het gewonnen geld de advocaat te kunnen betalen. Zij weet niet dat dit een valstrik is voor een handel in blanke slavinnen waar diezelfde souteneur achter zit. Comencini gaf in dit bizarre melodrama alle aandacht aan de marathon, waarvan sommige scènes een aan THEY SHOOT HORSES DON'T THEY? verwante indringendheid krijgen. De interessante rolbezetting houdt ook bij alle omringende verwikkelingen de aandacht vast, echter zonder ze geloofwaardig te maken.

imdb: Zoek Enrico Maria Salerno op IMDB

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1995	Il barone
1989	Disperatamente Giulia
1978	Eutanasia di un amore
1972	Cari genitori
1970	Anonimo Veneziano

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1992	Piazza di Spagna
1991	Doris, una diva del regime
1990	Qualcosa di Don Orlone
1989	Disperatamente Giulia
1988	Il Volpone
1988	I padroni dell'estate
1987	Scuola di ladri, seconda parte
1986	Scuola di ladri
1986	L' ultima primavera
1982	Sballato gasato completamente fuso
1981	L'ultima volta insieme
1981	Il Carabiniere
1979	Tesoro mio
1978	Bestialita
1978	Amori miei
1976	Salvo d'Acquisto
1975	La violenza - quinto potere
1975	... a tutte le auto della polizia ...
1974	L' Ultimo treno della notte
1974	Il corpo
1974	Hold-up - instantanea di una rapina
1973	No, il caso é felicemente risolto
1973	La polizia è al servizio...
1973	Il contatto carnale
1973	Bisturi, la mafia bianca
1972	La Polizia ringrazia
1972	Conspirateurs, Les
1971	Noi donne siamo fatte cosi
1971	Le Plus vieux métier du monde
1971	A cuore freddo
1970	L'uccello dalle piume di cristallo
1970	Il prete sposato
1970	Contestazione generale
1969	Vedo Nudo
1969	Nell'anno del Signore
1969	Das Geheimnis der schwarzen Handschuhe
1967	Un Treno per Durango
1967	Sentenza di morte
1967	Bandidos
1966	Tre pistole contro Cesare
1966	Le fate
1966	L'ombrellone
1966	Io la conosceve bene
1966	Il grande colpo dei sette uomini d'oro
1966	I soldi
1965	La Bugiarda
1965	L'armata Brancaleone
1965	L' Ombrellone
1964	Échappement libre
1964	La costanza della ragione
1963	II Fornaretto di Venezia
1962	Siege Of Syracuse
1962	Le masque de fer
1962	La Bellezza di Ippolita
1962	L' Amore difficile
1961	Ercole alla conquista di Atlantide
1960	L' Assedio di Siracusa
1952	La Tratta delle bianche

name

email

mijn instellingen

Il barone

Piazza di Spagna

Doris, una diva del regime

Qualcosa di Don Orlone

Disperatamente Giulia

Il Volpone

I padroni dell'estate

Scuola di ladri, seconda parte

Scuola di ladri

L' ultima primavera

Sballato gasato completamente fuso

L'ultima volta insieme

Il Carabiniere

Tesoro mio

Eutanasia di un amore

Bestialita

Amori miei

Salvo d'Acquisto

La violenza - quinto potere

... a tutte le auto della polizia ...

L' Ultimo treno della notte

Il corpo

Hold-up - instantanea di una rapina

No, il caso é felicemente risolto

La polizia è al servizio...

Il contatto carnale

Bisturi, la mafia bianca

La Polizia ringrazia

Conspirateurs, Les

Cari genitori

Noi donne siamo fatte cosi

Le Plus vieux métier du monde

A cuore freddo

L'uccello dalle piume di cristallo

Il prete sposato

Contestazione generale

Anonimo Veneziano

Vedo Nudo

Nell'anno del Signore

Das Geheimnis der schwarzen Handschuhe

Un Treno per Durango

Sentenza di morte

Bandidos

Tre pistole contro Cesare

Le fate

L'ombrellone

Io la conosceve bene

Il grande colpo dei sette uomini d'oro

I soldi

La Bugiarda

L'armata Brancaleone

L' Ombrellone

Échappement libre

La costanza della ragione

II Fornaretto di Venezia

Siege Of Syracuse

Le masque de fer

La Bellezza di Ippolita

L' Amore difficile

Ercole alla conquista di Atlantide

L' Assedio di Siracusa

La Tratta delle bianche