Pierre Tornade

Nestor Burma : Mise à prix

Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Philippe Niang. Met o.a. Guy Marchand, Pierre Tornade, Patrick Guillemin, Jeanne Savary en Michel Fortin.

Nestor Burma : Les affaires reprennent

Frankrijk​/​​Zwitserland 1998. Misdaad van Philippe Venault. Met o.a. Guy Marchand, Jeanne Savary, Pierre Tornade, Patrick Guillemin en Marc Berman.

Nestor Burma : La poupée russe

Frankrijk 1998. Mysterie van Philippe Venault. Met o.a. Guy Marchand, Jeanne Savary, Michel Fortin, Pierre Tornade en Patrick Guillemin.

Nestor Burma : La plus noble conquête de Nestor

Frankrijk 1998. Mysterie van Philippe Laik. Met o.a. Guy Marchand, Margot Abascal, Marianne Anska, Jeanne Savary en Vincent Solignac.

Nestor Burma : Burma et la belle de Paris

Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Philippe Venault. Met o.a. Guy Marchand, Pierre Tornade, Jeanne Savary, Philippe Duclos en Thiam.

Nestor Burma : Sortie des artistes

Frankrijk 1997. Mysterie van Philippe Venault. Met o.a. Guy Marchand, Jeanne Savary, Pierre Tornade, Michel Fortin en Patrick Guillemin.

Nestor Burma en direct

Frankrijk 1995. Misdaad van Daniel Losset. Met o.a. Guy Marchand, Pierre Tornade, Patrick Guillemin, Michel Fortin en Jeanne Savary.

Priv[KA1]edetective Nestor Burma (Marchand) speelt piano in een jazzclub. Op die manier hoopt hij te achterhalen wie het animeermeisje Fran[KA10]coise (Bourjade) bedreigt. Zij krijgt anonieme telefoontjes, haar flat is ondersteboven gehaald en er is nog meer van dat fraais gebeurd. Juist op het moment dat Burma gaat twijfelen of Fran[KA10]coise`s angst wel is gerechtvaardigd, wordt zij vermoord. Vervolgens leggen nog meer jonge vrouwen het loodje. Burma vindt een zwart notitieboekje, dat heel wat nuttige informatie bevat. Het is van Baxter (Bauchau), de eigenaar van de club. Hoewel Inspecteur Fabre (Guillemin) en Zavatter (Fortin) stokken tussen de spaken dreigen te steken, speurt Burma verder met de hulp van zijn knappe en toegewijde secretaresse H[KA1]el[KA1]ene (Savary). In een lekker vlot tempo lost Burma een complexe zaak op waarin de lijken zich opstapelen terwijl de kijker voortdurend op een dwaalspoor wordt gebracht. Degelijke vertolkingen, de suspense is nooit veraf en in de finale een leuke verrassing. Het scenario is van Pascal Bancou naar de romans van Léo Mallet. Het camerawerk is van Francis Junek. Aflevering 21 van het eerste seizoen, nummer 21 van 38.

Nestor Burma court la poupée

Zwitserland​/​​Frankrijk 1995. Mysterie van Joël Séria. Met o.a. Guy Marchand, Pierre Tornade, Géraldine Cotte, Michel Fortin en Patrick Guillemin.

In een Parijse balletschool wordt hard gerepeteerd voor de komende voorstelling. Lerares B[KA1]eatrice Morizot (Foliot) kent geen medelijden met haar leerlingen. Een van hen (Lass[KA2]egue) kan de druk niet langer aan en verlaat de les. Wanneer zij enkele dagen later nog steeds niet opduikt, maakt directrice Martine Chapavin (Borgo) zich zorgen. Daarom roept zij de hulp in van priv[KA1]edetective Nestor Burma (Marchand). Het spoor leidt naar de disco van Jean-Michel Jaunet (Chabot). Weer een aflevering naar het werk van de schrijver Léo Malet met een scenario van Victro Haim en Henri Helman. Af en toe mist aan deze aflevering de juiste samenhang. Enkele naakt-scènes zijn er aan de haren bijgesleept. De vertolkingen van Marchand en van zijn trouwe handlangers zijn sappig. Wordt soms uitgezonden in breedbeeld, Supervision.

Nestor Burma : Les paletots sans manches

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Misdaad van Daniel Losset. Met o.a. Guy Marchand, Jeanne Savary, Pierre Tornade, Patrick Guillemin en Michel Fortin.

Thierry Abert (Desmaroux), een gewezen Formule 1-piloot, doet een beroep op Nestor Burma (Marchand) om zijn vrouw Camille (Renauld), een ex-mannequin, te beschermen. Zij is met name het slachtoffer geworden van een afperser. Of is het een afperster? De ex-mannequin wordt vermoord en Burma zall zijn onderzoek vooral in het milieu van de mode moeten voeren. Minder pittige dialogen (scenario en dialogen zijn van Lionel Cherki en David Lang) dan we gewoon zijn in vrij pakkende plot. Acteurs zetten hun beste beentje voor, maar meer dan een aantal aangename kijkmomenten biedt deze episode niet. Supervision. Aflevering van het seizoen, nummer van 40.

Nestor Burma : Les eaux troubles de Javel

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Thriller van Alain Bloch. Met o.a. Guy Marchand, Nelly Alard, Sophie Artur, Jean-Pierre Muel en Karin Swenson.

Suzanne (Artur), een wanhopige vrouw, wendt zich tot detective Nestor Burma (Marchand). Ze is zwanger en smeekt hem haar vriend op te sporen, de al enkele dagen verdwenen slotenmaker Fred Demessy (Tollemer). Burma is ervan overtuigd dat Fred vreemdgaat tot zijn lijk vlakbij de Quai de Javel uit de Seine wordt gevist. Burma komt erachter dat hij een dubbel leven leidde. Artur, ooit de bruisende Caro in de Franse successerie Maguy, moet in het grijsgroene Parijs van Burma en het sombere, op het gelijknamige boek van Léo Malet gebaseerde verhaal alle registers opentrekken en een andere 'toonhoogte zingen'. Het scenario is van Pascal Bancou en Sylvie Coquart, die ook de dialogen schreven. Het camerawerk is van Francis Junek. Aflevering 16 van het eerste seizoen, nummer 16 van 40.

Nestor Burma : Le cinquième procédé

Frankrijk 1995. Misdaad van Joël Séria. Met o.a. Guy Marchand, Pierre Tornade, Michel Fortin, Patrick Guillemin en Jeanne Savary.

Burma (Marchand) wordt ingehuurd om een ontrouwe echtgenoot op te sporen. Hij komt in het bezit van een videocassette, die de scheikundige formule bevat voor de aanmaak van een bijzonder doeltreffend en dodelijk gas. Zowel de Franse geheime dienst (de DST), als een contraspion die handelt in opdracht van een mogendheid uit het Nabije Oosten, proberen de cassette te bemachtigen. Een vrij banaal gegeven en een aflevering die lijdt onder willekeurige inkortingen. Het scenario is van Pierre Uytterhoeven naar de roman Le cinquième procédé van Léo Malet. Het camerawerk is van Francis Junek. Supervision. Aflevering 18 van het eerste seizoen, 18 nummer van 40.

Lettre ouverte à Lili

Frankrijk 1995. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Pascale Rocard, Micheline Boudet, Pierre Tornade, Victor Garrivier en Pier Paolo Capponi.

De dertig-jarige Valentine (Rocard) krijgt haar eerste baan als beheerster van een postkantoor in het dorpje Marsanne in de Drôme. Ze vindt een koffer vol onbestelbare brieven, achtergelaten door haar voorganger. Ze wordt vooral gefascineerd door een brief uit juni 1947, waarin iemand een vurige liefdesverklaring neerpende en een afspraak maakte met een zekere Lili. Ze gaat op zoek naar die Lili. Haar leven zou misschien een heel andere wending gemomen hebben, als de brief destijds zijn bestemming bereikt had. Een grappige, maar tegelijkertijd ontroerende film over hoe het lot van een mens verandert door een brief die haast een halve eeuw te laat aankomt. Het idee is geestig maar de uitwerking is niet steeds even vlot. Het scenario is van Trotignon, Sylvie Chauvet en Pierre Guiho. Aan de camera nam Jean Monsigny plaats. Formaat 16/9.

Nestor Burma et le monstre

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Mysterie van Alain Schwarzstein. Met o.a. Guy Marchand, Pierre Tornade, Géraldine Cotte, Michel Fortin en Patrick Guillemin.

Inspecteur Burma (Marchand) heeft de avond doorgebracht met zijn mooie assistente Cotte. Burma is dronken als ze de dancing verlaten, dus zij moet rijden. De wagen is nog maar nauwelijks in beweging, als zich plotseling een bebloede man op de voorruit werpt. Een getuige die het ongeluk op afstand zag gebeuren, komt toesnellen. De zaak is duidelijk. Burma en Cotte worden beschuldigd van doodslag. Een moeilijke zaak voor de Franse Marlowe, die ditmaal zelf van moord verdacht wordt. Zoals te verwachten, zorgt hij voor een bevredigende oplossing. Marchand voelt zich duidelijk in zijn element als Burma, ook al is het scenario, dat Pascal Bancou en Schwarzstein onttrokken aan de roman van Léo Malet, niet bepaald origineel. Toch goed voor een avondje pretentieloze onstpanning.

Nestor Burma dans l'île

Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Jean-Paul Mudry. Met o.a. Guy Marchand, Pierre Tornade, Géraldine Cotte, Féodor Atkine en Bernard Alane.

Commissaris Tornade woont als laureaat in Zwitserland een festival van kamermuziek bij. Hij is helemaal weg van Loring, de directrice van het festival, en hij is dan ook zeer van slag wanneer zij sterft. Voor hem is het duidelijk: de vrouw is vermoord. Omdat hij in Zwitserland geen bevoegdheid heeft, doet hij een beroep op Nestor Burma (Marchand). Burma heeft al zijn intuïtie nodig om de dader te ontmaskeren. Verdachten zijn er genoeg, o.a. de Russische pianiste Atkine, die na tien jaar stilzwijgen haar comeback maakt, de persattaché Wilkening, die duidelijk iets verzwijgt, en de jonge erfgenaam Bernard, die alle voordeel haalt uit de dood van het slachtoffer. Routinefilm in de reeks, die voldoende valse aanwijzingen rondstrooit om de identiteit van de dader tot het einde te bewaren. Goed spel en knappe locaties vormen de aantrekkelijke punten van de film. Middelmatig scenario van Sylvie Coquart en Pascal Bancou, naar de roman van Léo Malet. De camera was in handen van Claude Egger.

Nestor Burma : L'homme au sang bleu

Frankrijk 1994. Misdaad van Alain Schwarzstein. Met o.a. Guy Marchand, Anny Romand, Catherine Alcover, Betty Karolinski en Jacques Sereys.

De ochtend na een maaltje van oesters en champagne op de bovenste verdieping van zijn restaurant, wordt Sereys vermoord aangetroffen. Hij was een oude vriend van de detective Nestor Burma (gespeeld door de veelzijdige Marchand), die diezelfde avond luisterde naar de boodschappen op zijn antwoordapparaat. Sereys vroeg hem de volgende ochtend even langs te komen. Uiteraard volgt er een onderzoek, dat erg Frans verloopt, in de coulissen van een Franse gastronomische hemel. Naar de roman L'homme au sang bleu van Léo Malet.

Nestor Burma : Mic Mac Moche au Boul'Mich

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Henri Hermant. Met o.a. Guy Marchand, Philippe Laudenbach, Charlotte Valandrey, Natacha Lindinger en Pierre Tornade.

Studente Marika Kreiska (Valandrey) vraagt aan priv[KA1]e- detective Burma (Marchand) om het overlijden van haar vriend, die medicijnen studeerde, te onderzoeken. Volgens de officiële versie zou hij bezweken zijn aan een overdosis drugs, maar Marika kan het niet geloven, want hij was niet verslaafd. Nestor begint discreet te snuffelen en stuit op een escort-service, waardoor vrouwelijke studentes leuk kunnen bijverdienen. Het aardige aan de avonturen van Nestor Burma is dat hij steeds in een totaal ander milieu moet opereren. Deze keer wordt seks aan nogal bizarre zaken gekoppeld. Het scenario en de dialogen zijn van Sylvie Coquart en Pascal Bancou. Het camerawerk is van Francis Junek. Aflevering 8 van het eerste seizoen, nummer 8 van 38.

Nestor Burma : Un croque-mort nommé Nestor

Frankrijk​/​​België 1992. Mysterie van Maurice Frydland. Met o.a. Guy Marchand, Jacques Seiler, Cécile Pallas, François Beukelaers en Pierre Tornade.

Voor een keer verlaat de priv[KA1]e-detective Burma (Marchand) zijn vertrouwde Parijs omdat een bankier in Brussel beroep op hem doet. De bankier, gespeeld door Belgische all-round acteur Beukelaers, heeft met name een dochter, Pallas, die geld ontfutseld wordt door haar minnaar, een schofterige Yerles. Burma verveelt zich met deze affaire tot Beukelaers door gemaskerde gangsters wordt overvallen. Toch weer geestige dingen te beleven in een ingewikkeld verhaal van Pierre Uytterhoeven en Christian Watton met Turken, Armeniërs, gangsters en neo-nazi's die elkaar voor de voeten lopen. Het camerawerk is van Francis Junek. Aflevering van het seizoen, nummer van 38.

Nestor Burma : Le soleil naît derrièrre le Louvre

Frankrijk 1992. Mysterie van Joyce Buñuel. Met o.a. Guy Marchand, Tonya Kinzinger, Jean-Marie Winling, Jacques Destoop en Natacha Lindinger.

G[KA1]erard Corbin (Destoop), een steenrijke hotelier en kunstverzamelaar, huurt detective Burma (Marchand) in om tijdens een chique party zijn gasten in het oog te houden. Burma kan echter niet verhinderen dat vier gewapende gangsters de meest waardevolle schilderijen stelen en een lid van het orkest neerschieten. Getraumatiseerd door deze moord trekt de jonge en bloedmooie Jenny Corbin (Kinzinger), de echtgenote van de miljardair, zich gedurende enkele dagen in het Hôtel du Louvre terug. Burma is er snel van overtuigd dat de schuldigen in de intieme vriendenkring van Corbin gezocht moeten worden. Het is ook zeer de vraag of Burma nu al dan niet valt voor de charmes van een verdachte, maar hij is geëxcuseerd: niemand kan Jenny Corbin weerstaan, de jonge actrice met een droomfiguurtje en een verleidelijk engelensnoetje. Ze is bovendien met talent begenadigd. Het scenario is van Pierre Uytterhoeven en Christian Watton. Het camerawerk is van Francis Junek. Aflevering 5 van het eerste seizoen, nummer 5 van 40.

Nestor Burma : Du Rebecca rue des Rosiers

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Mysterie van Maurice Frydland. Met o.a. Guy Marchand, Natacha Lindinger, Pierre Tornade, Patrick Guillemin en Michel Fortin.

Op een nacht wordt een jonge vrouw op straat verwond door messteken. Zij sleept zich naar een flat, ploft neer in een stoel en sterft. De bewoner van het appartement, kunstschilder Bachet (Vilers), doet een beroep op zijn vriend, de priv[KA1]e-detective Nestor Burma (Marchand). Die ontdekt dat het slachtoffer, een joodse vrouw, een oorlogsmisdadiger op het spoor was, die verantwoordelijk is voor de dood van haar grootvader in 1944. Het lijkt allemaal erg dramatisch maar regisseur Frydland trekt de kaart van de humor, zonder zich te bekommeren om de tragiek die erachter steekt. De geloofwaardigheid leidt er vanzelfsprekend onder. Gelukkig is er Marchand als de efficiënte, maar nonchalante speurder. Naar de roman van Léo Malet, scenario en dialogen van Pierre Uytterhoeven en Christian Watton. Fotografie van Francis Junek.

Nestor Burma : Casse-pipe à la Nation

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1992. Mysterie van Claude Grinberg. Met o.a. Guy Marchand, Natacha Lindinger, Pierre Tornade, Michel Fortin en Patrick Guillemin.

Voor het Parijse station Gare de Lyon wordt een jong meisje aangerand. Nestor Burma (Marchand) snelt haar ter hulp, maar vooraleer hij de overvaller kan overmeesteren is het meisje spoorloos verdwenen. Wat later wordt ze vermoord teruggevonden. Burma ontdekt dat haar minnaar Eric Montholieu (De Jonge) was en deze is dan ook de belangrijkste verdachte. De man is echter politiek actief op nationaal niveau. Voorzichtigheid is dus geboden, temeer omdat Burma lang niet zo zeker is van diens schuld. Een vlot gemaakte routine-policier rond detective Nestor Burma, zoals steeds enthousiast vertolkt door Marchand. Originaliteit hoef je niet te verwachten maar verveling al evenmin. David Lang bewerkte de roman van Léo Malet. Achter de camera stond Claude Egger. Aflevering van het seizoen, nummer van 40.

Corrida aux Champs-Elysées

Frankrijk 1992. Mysterie van Henri Helman. Met o.a. Guy Marchard, Natacha Lindinger en Pierre Tornade.

Veelzijdige Marchand in de huid van de privé-detective Nestor Burma belandt op de Champs-Elysées in een wereld van klatergoud waarin de lijken echt blijken te zijn. Tornade speelt de rol van commissaris Faroux. Naar de gelijknamige Franse thriller-roman van Léo Malet. Ook bekend onder de titel NESTOR BURMA.

Pas de bavards à la Muette

Frankrijk 1991. Mysterie van Henri Helman. Met o.a. Guy Marchand, Sophie Broustal, Claude Brosset, Danièle Girard en Pierre Tornade.

Naar de gelijknamige roman van de surrealistische poe[KA3]et L[KA1]eo Malot. Het gaat om een wijk in Parijs, zoals in elke roman uit de reeks [KL]Nouveaux Myst[KA2]eres de Paris[KLE] een ander arrondissement wordt verkend. Deze keer heet de serie gewoon [KLE]Nestor Burma[KLE], naar de beroemde priv[KA1]e- detective die, bijgestaan door zijn trouwe secretaresse H[KA1]el[KA2]ene (Broustal), de kunst verstaat verzeild te raken in de grootste puinhopen. Tijdens zijn onderzoek naar een juwelenroof in de rijke kringen van het XVIe arrondissement, stuit hij op allerlei familieverwikkelingen en krijgt te maken met een reeks moorden. Waarom is Burma (Marchand is niet de aangewezen figuur voor zo'n personage) in een elegante en 'aanstellerige' dandy veranderd? Hij werd opgescheept met grof taalgebruik en een veel minder bekrompen persoonlijkheid. Wat 'n afzwakking! Eenvoudige regie in de stijl van een fotoroman.

Nestor Burma: Rebecca Rue des Rosiers

Frankrijk 1991. Maurice Frydland. Met o.a. Pierre Tornade, Natacha Lindinger en Guy Marchand.

Naar de gelijknamige roman van de surrealistische poe[KA3]et L[KA1]eo Malot. Het gaat om een wijk in Parijs, zoals in elke roman uit de reeks [KL]Nouveaux Myst[KA2]eres de Paris[KLE] een ander arrondissement wordt verkend. Deze keer heet de serie gewoon [KLE]Nestor Burma[KLE], naar de beroemde priv[KA1]e- detective die, bijgestaan door zijn trouwe secretaresse H[KA1]el[KA2]ene (Broustal), de kunst verstaat verzeild te raken in de grootste puinhopen. Tijdens zijn onderzoek naar een juwelenroof in de rijke kringen van het XVIe arrondissement, stuit hij op allerlei familieverwikkelingen en krijgt te maken met een reeks moorden. Waarom is Burma (Marchand is niet de aangewezen figuur voor zo'n personage) in een elegante en 'aanstellerige' dandy veranderd? Hij werd opgescheept met grof taalgebruik en een veel minder bekrompen persoonlijkheid. Wat 'n afzwakking! Eenvoudige regie in de stijl van een fotoroman.

Nestor Burma: Mic-mac moche au Boul'mich'

Frankrijk 1991. Henri Helman. Met o.a. Pierre Tornade, Natacha Lindinger en Guy Marchand.

Naar de gelijknamige roman van de surrealistische poe[KA3]et L[KA1]eo Malot. Het gaat om een wijk in Parijs, zoals in elke roman uit de reeks [KL]Nouveaux Myst[KA2]eres de Paris[KLE] een ander arrondissement wordt verkend. Deze keer heet de serie gewoon [KLE]Nestor Burma[KLE], naar de beroemde priv[KA1]e- detective die, bijgestaan door zijn trouwe secretaresse H[KA1]el[KA2]ene (Broustal), de kunst verstaat verzeild te raken in de grootste puinhopen. Tijdens zijn onderzoek naar een juwelenroof in de rijke kringen van het XVIe arrondissement, stuit hij op allerlei familieverwikkelingen en krijgt te maken met een reeks moorden. Waarom is Burma (Marchand is niet de aangewezen figuur voor zo'n personage) in een elegante en 'aanstellerige' dandy veranderd? Hij werd opgescheept met grof taalgebruik en een veel minder bekrompen persoonlijkheid. Wat 'n afzwakking! Eenvoudige regie in de stijl van een fotoroman.

Nestor Burma : Les cadavres de la plaine Monceau

Frankrijk 1991. Misdaad van Claude Grinberg. Met o.a. Guy Marchand, Nathalie Presles, Nicolas Silberg, Sophie Broustal en Claude Brosset.

In de vroege ochtenduren wordt Burma (Marchand) opgebeld door een bewoonster van een chique herenhuis uit Monceau in het 17de Arrondisement, met het verzoek meteen te komen. Als hij aanbelt, doet niemand open. Hij vindt in de vestibule van het huis de meid (Felten). Ze vertelt hem dat zij haar werkgevers dood heeft aangetroffen, Monsieur in zijn kantoor, Madame op haar kamer. Burma denkt meteen aan zelfmoord. Hij belt de politie en Inspecteur Faroux (Guillemin) komt ter plekke de eerste conclusies trekken van het onderzoek. Burma keert terug naar zijn kantoor waar hij opgewacht wordt door zijn lekkere secretaresse H[KA1]el[KA2]ene (Broustal) en een bekende actrice, No[KA1]emie (Presles) die beweert gechanteerd te worden met pornofoto's. Een jonge vrouw die sterk op haar lijkt, zou naakt poseren in pornotijdschriften. Burma raakt ongewild, zoals vaak het geval is, betrokken in een dubbele zaak met dubbele moord en chantage. Geslaagde policier die lichtvoetig intriges en humor combineert. Marchand acteert weer op het randje van de karikatuur maar je blijft kijken. Presles speelt een dubbelrol: ze is zowel voornoemde Noémie als het model Régine. Het scenario is van Gildas Bourdet naar de roman van Léo Malet. Het camerawerk is van Francis Junek. Aflevering 2 van het eerste seizoen, 2 nummer van 40.

Maxime et Wanda Révolution clé en main

Frankrijk 1991. Misdaad van Henri Helman. Met o.a. Francis Perrin, Anne Letourneau, Henri Virlojeux en Pierre Tornade.

Eerste deel uit deze serie. De twee avonturiers wakkeren de machtswellust van een (dankzij dollars en wapens) gevallen dictator aan om de huidige potentaat die stevig in het zadel zit op stang te jagen. Ze willen een revolutie ontketenen door aan het arme volk een charismatische leider voor te stellen. Scenario dat op een primitieve en schaamteloze manier waar gebeurde feiten exploiteert (nee, het speelt zich niet in Haïti af!). Na twee even onnozele als onbeduidende speelfilms is de regisseur naar het tv-scherm afgezakt, dat daar overigens ook niet bij gebaat is. Vage personages, psychologie van niets en een onwaarschijnlijk scenario. En daar moeten we dan maar liefst zes episodes van ondergaan! Eerder debiel dan

Week-end surprise

Frankrijk 1990. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Catherine Rich, Amélie Pick, Pierre Tornade en Jacques François.

Hoe een toeristisch weekend in Frankrijk door te brengen? De werknemers van een reisbureau, die voor drie belangrijke buitenlandse `tour-operators` in dit land tochten verzorgen, constateren dat ze de kredietkaarten, geld, identiteitspapieren etc. kwijt zijn. Wat nu? Dat overkomt Nathalie (Rich) en Julien (Ceccaldi), die zijn vader te hulp roept. Een lompe klucht zonder verrassingen, maar soms raak. Op voorwaarde niet kieskeurig te zijn:

Papy Superstar

Frankrijk 1990. Mysterie van Serge Penard. Met o.a. Pierre Tornade, Joseph Poli en Gaëtan Jor.

Een stompzinnige titel voor een debiel soort vermaak. Een gepensioneerde spoorwegman besteedt al zijn tijd aan zijn hobby: muziek. Met een vriend richt hij een snarentrio op en hij zou zo tot aan zijn dood doorgevegeteerd kunnen hebben als er verder niets gebeurde. Maar hij bezoekt twee maal per week het graf van Attilio Alboretti, een Italiaanse componist die beroemd geworden is door zijn `Adagio` (lees Tomaso Albinoni, 1671-1750, waarvan het graf natuurlijk niet in Frankrijk te vinden is!). Alles verandert wanneer de musicus hem van buiten zijn graf toespreekt, zoals de titel al duidelijk genoeg aangeeft. Meer dan verschrikkelijk. De acteurs zijn verkeerd gekozen, maar wat moeten we anders verwachten van regisseur Penard, afkomstig van het witte doek, die niets anders dan dit soort flauwe grappen draait?

Le dindon

Frankrijk 1990. Komedie van Pierre Badel. Met o.a. Robert Lamoureux, Pierre Mondy, Henri Tisot, Yolande Folliot en Nicole Calfan.

Een tv-stuk naar een van de geijkte meesterwerken van Georges Feydeau (1862-1921), oftewel een leuke satire op de bourgeoisie van toen. De regie sluit aan bij die van Jean Meyer en het belang schuilt dus in de constante grapjes, onontwarbare situaties, knappe dialogen en het verrukkelijke spel.

L'huissier

Frankrijk 1990. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Georges Wilson, Pierre Tornade, Judith Magre en Jean-Paul Roussillon.

In de dertiger jaren is deurwaarder Malicorne (Serrault) ergens in Frankrijk zo gewetensvol dat hij niet geaarzeld zou hebben zijn eigen meubelen in beslag te nemen, als dat noodzakelijk zou zijn geweest! Natuurlijk heeft hij zo niet alleen maar vrienden gemaakt. Aan het einde van een enorme zwelgpartij sterft hij en verschijnt hij voor de heilige Petrus, die hem tot zijn grote verbijstering naar de hel stuurt. De beschermheilige van de deurwaarders, Sint Yves, neemt het voor hem op en God neemt dan de uiteindelijke beslissing. Het onderwerp is niet interessant, maar zoals altijd bij deze regisseur zijn de beschrijvingen van de kleurrijke personages en de tussen satire en folkore te plaatsen geestige dialogen dat wel. Met zijn trouwe bondgenoot Serrault in topvorm zal dit pretentieloze werkje van Tchernia heel wat andere produkties overleven en op een waardige manier oud worden.

Palace

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.

Dit gedrocht bestaat uit een aantal scenes waartussen de titel het enige verband vormt, aangezien ze zich in een etablissement met een aantal zeer gevarieerde en vooral seksueel provocerende attracties afspelen. De totale afwezigheid van een scenario kan niet goedgemaakt worden door de acteurs, die te goed zijn voor deze logge en vulgaire komedie. De auteur komt uit de wereld van het toneel of, om precies te zijn, het kleinkunsttheater, maar niets van wat hij op het witte doek of de TV geproduceerd heeft voegt ook maar iets aan zijn toneelwerk, dat hem terecht beroemd gemaakt heeft, toe. Daar komt dan nog eens de verschrikkelijk vlakke regie bij, waardoor de film meer weg heeft van een soort revue, waarin iedereen drie korte optredens doet om vervolgens weer te verdwijnen. Meer verbijsterend dan

Le canon paisible

Frankrijk 1989. Komedie van Stéphane Bertin. Met o.a. Rachel Boulenger, Jean-Pierre Darras, Philippe Uchan, Raymond Aquilon en Francis Lax.

`Le Canon paisible` is een befaamd restaurant in de provincie. De eigenaar-chefkok (Lax) wordt geconfronteerd met allerlei vervelende problemen, die tot komische situaties leiden: een tekort aan personeel, de onvoorziene komst van een bus hongerige toeristen, een overheidsinstantie die een greppel laat graven door zijn parkeerterrein, zijn dochter die aankondigt dat ze gaat trouwen met de zoon van de garagehouder, zijn oudste vijand, enzovoort. Een lange film van ongelijkmatige kwaliteit met niet altijd even originele grappen en saaie scènes, maar over het geheel genomen toch wel amusant.

S'il vous plaît chauffeur

Frankrijk 1988. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Catherine Rich, Pierre Tornade, Nicole Croisille en Robert Rimbaud.

De eerste film uit de serie La belle Anglaise. Allerlei avonturen van een onafhankelijke chauffeur van 'Grande Rémise' die zijn Rolls laat rijden voor mensen die van luxe houden. Soms heeft hij vreemde klanten. Een van hen, die hij afhaalt bij de poort van de Santé-gevangenis, waar de man net vijf jaar heeft uitgezeten, bezorgt hem veel last. Niet onaardig, meer dankzij de goede acteurs dan het zeer middelmatige script.

A notre regrettable époux

Frankrijk 1988. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Jacqueline Maillan, Alida Valli, Jacques Dufilho, Pierre Tornade en Jean-Pierre Aumont.

Een macabere komedie op z'n Engels met niet minder dan zes moorden. Het draait allemaal om een erfenis, waar heel wat personen op azen. Helaas is het lang geen KING HEARTS AND CORONETS want zowel het scenario als de situaties ontbreekt het ten ene male aan vindingrijkheid. Klassiek en geijkt. De humor die is niet echt bijtend, en eerder zoet dan zwart. De uitmuntende prestatie van de acteurs redt de film echter. In 1990 werd er een 200m durende hermontage als tv-film van gemaakt en uitgezonden.

Astérix chez les Bretons

Frankrijk 1986. Familiefilm van Joseph van Lamsweerde en Pino van Lamsweerde. Met o.a. Pierre Tornade en Roger Carel.

Deze verfilming van de strip van Goscinny en Uderzo is niet veel beter dan de voorafgaande. Bepaalde stukjes kunnen nog een glimlach ontlokken, zeker als de Romeinen zich weer eens in een complete chaos storten. Maar voor de rest is de film veel te lang en saai.

Zwei Supertypen in Afrika

Frankrijk​/​​Oostenrijk 1985. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Pierre Tornade, Darry Cowl, Roger Dumas, Philipp Ricci en Heinz Reincke.

Tijdens WO II achtervolgen twee Franse gendarmen een luitenant in bezet Noord-Afrika op verdenking van diefstal van kippen. Ze worden alle drie gearresteerd door de Duitse overheersers, maar ze weten te ontsnappen naar Londen, waar ze de eerste (!) vrije Fransen van De Gaulle worden. Opgeleid voor werk achter de linies komen ze terecht in de woestijn midden in een mijnenveld, waar ze door een bedouïne uitgered worden. Domme WO II-klucht voor de tv, waar weinig om te lachen valt. Het scenario is van regisseur Besnard, Jacques-Henri Marin en Richard Balducci. Het camerawerk is van Marcel Grignon. Franse titel: GÉNÉRAL...NOUS VOILÀ !.

Astérix et la surprise de César

Frankrijk​/​​België 1985. Familiefilm van Paul Brizzi en Gaetan Brizzi. Met o.a. Gaétan Brizzi, Roger Lumont, Henri Labussière, Serge Sauvion en Pierre Mondy.

De beroemde strips van Ren[KA1]e Goscinny en Albert Uderzo hebben weer eens tot namaak ge[KA3]inspireerd (oude kost). Om het duidelijk te zeggen: die strips worden steeds herhaald en hetzelfde thema wordt steeds meer uitgehold. De film is nauwelijks beter, afgezien van een paar goede sc[KA2]enes (de tocht van Idéfix die verdwaald is in Rome) maar bij elkaar maakt dat nog geen film en blijft het niet boeien.

Salut la Puce

Frankrijk 1982. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Jean Lefebvre, Georges Géret, Pierre Tornade, Ursula Fellner en Jean-Marie Proslier.

Balducci heeft een bewerking van zijn eigen roman gemaakt. Een mengsel van humor, nostalgie, vertedering en Parijse straatpoëzie. In deze bescheiden film komen de personen uit de marge sympathiek over. Er is ook nog een overbodig politieverhaal dat er op geplakt lijkt als een fopneus op een gezicht. Daardoor werd de film onnodig lang, maar Balducci heeft wel slechtere gemaakt.

Signé Furax

Frankrijk 1980. Komedie van Marc Simenon. Met o.a. Bernard Haller, Jean-Pierre Darras, Dany Saval, Mylène Demongeot en Michel Galabru.

Satirische politiefilm gebaseerd op de in Frankrijk razend populaire boeken van het ondertussen overleden schrijversduo Pierre Dac en Francis Blanche. De maffe, vaak surrealistische humor verliest door de plompe regie van Simenon veel van zijn charme, maar het defil[KA1]e van bekende koppen, een aantal bijzonder geestige achtergrondgags (aankondigingen in stations bijv.) en minstens [KA1]e[KA1]en briljante sc[KA2]ene (een onweerstaanbare nieuwsuitzending voor doven en slechthorenden) maken veel goed.

Le Chêne d'Allouville

Frankrijk 1980. Komedie van Serge Pénard. Met o.a. Bernard Menez, Jean Lefebvre, Henri Guybet, Pierre Tornade en François Dyrek.

Idiote dorpsklucht waarin de pastoor en de plaatselijke notabelen zich inspannen om de geplande aanleg van een autoweg door het dorp te verhinderen. Een en ander is niet naar de zin van de plaatselijke volksvertegenwoordiger die zakelijke belangen in de onderneming heeft en de burgemeester heeft omgekocht door hem het Légion d'Honneur te beloven. Beide partijen komen lijnrecht tegenover elkaar te staan en het conflict bereikt een hoogtepunt als de pastoor wordt gearresteerd door de rijkswacht. Het scenario, hoewel niet bepaald spetterend origineel, biedt enige mogelijkheden die echter door regisseur Pénard enthousiast worden genegeerd ten voordele van het vertrouwde gooi- en smijtwerk. Lawaaierig en dom.

Ils sont fous ces Normands

Frankrijk 1980. Serge Pénard. Met o.a. Jean Lefebvre, Bernard Menez, Henri Guybet, Pierre Tornade en Philippe Nicaud.

Dorps gedoe dankzij een Normandische regisseur, die er in verscheidene films in is geslaagd zijn streek belachelijk te maken. Verwikkelingen rond een meer dan duizend jaar oude eik, die wordt bedreigd door de verbreding van een weg. Pénard staat voor Pijnlijk en, bovendien, wie is dan wel Alphonse Boudard, de maker van het scenario? Karikaturale personages, waaronder Menez in de hoofdrol van plattelander. Een produktie van Marcel Dassault. Meer valt er niet over te zeggen. De achterlijke titel komt in plaats van de vorige, LE CHÊNE D'ALLOUVILLE, waarvan is afgezien.

L' Oeil du maître

Frankrijk 1979. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Patrick Chesnais, Olivier Granier, Dominique Laffin, Marina Vlady en Michel Aumont.

Reporters bij een lokaal tv-station lopen stuk op de politieke censuur. Een streber weet een baan in Parijs te krijgen en trekt een ex-collega als medewerker aan. Om zijn carrière niet in gevaar te brengen stemt hij erin toe coupures aan te brengen in een reportage over de Mobiele Eenheid, die achter zijn rug door de idealistische collega weer ongedaan worden gemaakt. De uitzending zelf wordt echter onderbroken door een zg. 'storing'. Dit boeiend kijkje in de keuken van de omroep weegt op tegen de vlakke regie van de debutant, terwijl goed spel de schetsmatige roltegenstellingen nuanceert.

Géneral...nous voilà!

Frankrijk 1978. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Darry Cowl, Roger Dumas, Henri Guybet, Pierre Tornade en Philippe Ricci.

Wat is er nóg dommer dan een Franse komedie? Antwoord: een Franse legerkomedie. In het genre gespecialiseerde zevenderangsacteurs, onder wie de werkelijk irritante Cowl, vechten nog maar eens tegen de nazi's en doen dat door regelmatig over voorwerpen te struikelen, tegen deuren te lopen, in modder te vallen en zich als Beotiërs te gedragen bij het zien van vrouwen. Vernederend voor alle betrokkenen, piijnlijk en vervelend voor de toeschouwer. Het scenario is van Jacques-Henri Marin, Richard Balducci en regisseur Besnard. Het camerawerk is van Marcel Grignon.

C'est dingue...mais on y va

Frankrijk​/​​Italië 1978. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Stéphane Hillel, Rémi Laurent, Michel Melki, Michel Bonnet en Maurice Biraud.

Vier rekruten krijgen de opdracht een generaal te ontvoeren die in Italië op de bouw van een kerncentrale toeziet. Na steeds weer mislukte kidnap-pogingen krijgt de generaal zenuwtoevallen, zodat ze hem dan uit het ziekenhuis moeten zien te halen. Dit zoveelste voorbeeld van de in Frankrijk herleefde soldatenklucht is een aaneenschakeling van flauwiteiten, die alleen verrassen door het ontbreken van iedere vorm van logica of samenhang. De jonge acteurs spelen dynamisch, maar vergeefs; de veteranen uit het gezelschap zetten afgetrapte karikaturen neer.

Le Passe-Muraille

Frankrijk 1977. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Andréa Ferréol, Marco Perrin, Pierre Tornade, Michel Serrault en Raoul Curet.

Een nieuwe verfilming van het werk van Marcel Aymé. Jean Boyer deed het in 1950 al eens, maar niet beter. In deze versie spreekt het levendige tempo, de opgewekte toon en de deels humoristische, deels poëtische fantasie van de tamelijk malle acteurs aan.

Arrête ton char...bidasse

Duitsland​/​​Frankrijk 1977. Drama van Michel Gérard. Met o.a. Stéphane Hillel, Rémi Laurent, Fréderic Duro, Darry Cowl en Pierre Tornade.

Een viertal rekruten is in Duitsland gestationeerd. Op alle mogelijke manieren proberen zij zich te onttrekken aan de militaire discipline. Een zouteloze rats-kuch-en-bonenklucht, met onverdiende geestdrift die te danken is aan de jonge spelers, die in andere films bewezen beter te kunnen.

Le jour de gloire

Duitsland​/​​Frankrijk 1976. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Jean Lefebvre, Pierre Tornade, Darry Cowl, Jacques Marin en Robert Rollis.

Een bedenkelijke, komisch bedoelde soldatenklucht waarin aan het einde van WO II een peloton Duitse soldaten zijn intrek neemt in een Frans plattelandsdorpje, met alle gevolgen vandien. Onfris, plat en dom. Scenario van Jacques-Henri Marin. De muziek is van Darry Cowl die de rol van meneer pastoor speelt.

Dis bonjour à la dame

Frankrijk 1976. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Pierre Tornade, Micheline Luccioni, Remi Laurent, Sophie Barjac en Roger Carel.

Een logge en uiteraard domme Franse adolescentenkomedie met Laurent als een door zijn ouders overbeschermde jongeman die met zijn eerste liefde voor de nodige opwinding zorgt. Veel drukte over niets, zo blijkt.

Oublie-moi Mandoline

Frankrijk 1975. Komedie van Michel Wyn. Met o.a. Bernard Menez, Marie-Hélène Breillat, Jean-Pierre Darras, Henri Garcin en Pierre Tornade.

Alles draait om een gestolen dossier dat terug op zijn plaats moet komen en waardoor een paar mensen in moeilijkheden raken. Een doorsnee Franse komedie.

Opération Lady Marlène

Duitsland​/​​Frankrijk 1975. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Michel Serrault, Bernard Menez, Robert Lamoureux, Pierre Tornade en Sybil Danning.

Parijzenaars beroven in 1941 appartementen die tijdens een luchtalarm onbeheerd zijn. De ondergrondse schakelt hen in om van de Duitsers plannen voor de invasie van Engeland te stelen. De klucht heeft wel Lamoureux' afgezaagde gestuntel-met-goed- resultaat. Opportunisme van de co-productie: de Duitse acteurs spelen Fransen, terwijl de nazi-karikaturen aan Franse komieken zijn gegeven. Scenario van regisseur Lamoureux. Camerawerk van Marcel Grignon.

On a retrouvé la 7e compagnie

Frankrijk 1975. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Jean Lefebvre, Pierre Mondy, Henri Guybet, Robert Lamoureux en Pierre Tornade.

In dit tweede deel van een serie films weet een drietal Franse soldaten in mei 1940 de compagnie die ze waren kwijtgeraakt terug te vinden en van de Duitsers te bevrijden, maar ze vinden daarna ook hun kolonel die in zijn eentje de oorlog doorzet. Dezelfde voor de hand liggende soldatenkluchtigheid en domme onhandigheid die averechts succesvolle resultaten bereiken. Scenario van de regisseur, en Jean-Marie Poiré. Camerawerk van Marcel Grignon.

Vos gueules, les mouettes!

Frankrijk 1974. Komedie van Robert Dhéry. Met o.a. Robert Dhéry, Colette Brosset, Pierre Mondy, Pierre Olaf en Christian Duvaleix.

Een familie in een Bretons vissersdorp bestaat uit verwoede amateurfotografen die ieder voor zich deelnemen aan een tv- wedstrijd voor 8 mm-filmers met impressies van de streek. De hele bevolking wordt gemobiliseerd. De filmversie van een toneelstuk van Dhéry heeft een te magere inhoud voor een ander tempo eisend medium, terwijl de acteurs die ook op het toneel meespeelden voor het oog van de camera al te uitbundig hun rol spelen. Scenario van Colette Brosset.

Soldat Duroc, ça va être ta fête!

Frankrijk 1974. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Pierre Tornade, Robert Webber, Régis Porte, Jacques Duby en Michel Galabru.

Een jonge Franse soldaat brengt clandestien een nachtje door bij zijn verloofde in zijn geboorteplaats, achter de Duitse linies. Toevallig bevindt zich daar ook een Amerikaanse spion in de Duitse gelederen die door de Fransen ontzet moet worden, zodat de deserteur zijns ondanks een held wordt en promotie maakt. Deze rats-kuch-en-bonen klucht, geplaatst tegen een dramatische realiteit, mist zowel spanning als echte humor en laat bekende acteurs geroutineerd hun komische nummers opvoeren.

Impossible... pas français

Frankrijk 1974. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Jean Lefebvre, Pierre Mondy, Pierre Tornade, Robert Lamoureux en Magali De Vendeuil.

Twee broers - Antoine (Mondy) en Louis (Lefebvre) Brisset - beginnen met hun zwager Albert Lombard (Tornade) een bedrijfje waar zij als privé-detectives werkzaam zijn. Ondanks hun absolute ongeschiktheid nemen ze een riskante opdracht aan die binnen 48 uur uitgevoerd moet worden. Lamoureux maakt met steeds hetzelfde groepje komieken een reeks kluchten waarin de onhandigheid uiteindelijk toch resultaten boekt. Als je er een hebt gezien, heb je ze allemaal gezien. Scenario van de regisseur en camerawerk van Marcel Grignon.

Dupont Lajoie

Frankrijk 1974. Drama van Yves Boisset. Met o.a. Jean Carmet, Ginette Garcin, Jean-Pierre Marielle, Pascale Roberts en Pierre Tornade.

Een Parijse caf[KA1]ehouder brengt met zijn gezin de vakantie door op een camping waar de dochter van een bevriend echtpaar zijn begeerte wekt. Hij verkracht haar en vermoordt het meisje daarna in paniek. De verdenking en de agressie richten zich onmiddellijk op de Arabische gastarbeiders zodat de dader vrijuit gaat. De film blijft aanvankelijk in gemoedelijke ongeintoon van een burgerlijke klucht (met uit dat genre bekende acteurs), waardoor de doorbraak van de frustratie, agressie en racisme vervolgens des te harder aankomt. Carmet belichaamt in de titelrol al die aspecten ideaal.

Mais où est donc passée la septième compagnie ?

Italië​/​​Frankrijk 1973. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Jean Lefebvre, Pierre Mondy, Aldo Maccione, Robert Lamoureux en Eric Colin.

In mei 1940 weten drie Fransen bij toeval te ontsnappen uit krijgsgevangenschap en trekken naar het zuiden om zich bij de andere troepen te voegen. Met meer geluk dan wijsheid of moed slagen ze erin een Panzer-tank te vernietigen, waarna ze in gevangenschap hun kwijtgeraakte compagnie hervinden. De rats- kuch-en-bonen-klucht hemelt heldendom tegen wil en dank op in een reeks revueachtige sketches. Ondanks (of door) de bedenkelijke strekking resulteerde het succes in twee vervolgen. Het scenario is van de regisseur zelf. Camerawerk van Marcel Grignon.

Le permis de conduire

Frankrijk 1973. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis Velle, Pascale Roberts, Jacques Jouanneau, Maurice Biraud en Sandra Julien.

Een bewoner van een voorstad maakt promotie naar een Parijs' hoofdkwartier en moet leren autorijden. Tot hij zijn rijbewijs heeft moet hij een appartement in het centrum huren. Zijn doordeweekse vrijgezellenbestaan leidt tot ongezochte slippertjes, maar de ergste complicaties komen door zijn onhandigheid achter het stuur. De komische mogelijkheden van het scenario zijn binnen een halfuur opgebruikt, zodat het voor de rest voorspelbare herhalingen zijn. De acteurs spelen met animo en niet al te vet. Deze film over de auto als het symbool van potentie ontstond overigens tijdens de olie-crisis.

Je sais rien mais je dirai tout

Frankrijk 1973. Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Bernard Blier, Danièle Minazzoli, Nicole Jamet en Luis Rego.

Een telg uit een familie van wapenindustriëlen, militairen en prelaten is uit verzet sociaal werker geworden. De groep delinquenten die aan hem is toevertrouwd, blijkt de onderneming van zijn vader te willen beroven. Het intelligente en spottende scenario van Didier Kaminka, waaraan Richard meeschreef, bleef in Richards regie beneden het haalbare, maar is toch een van zijn betere films. Een prima vaderrol van Blier. Richards personage als wereldvreemde stuntel begint te vervelen. Camerawerk van Pierre Lhomme.

Antoine et Sébastien

Frankrijk 1973. Drama van Jean-Marie Périer. Met o.a. François Périer, Jacques Dutronc, Ottavia Piccoli, Keith Carradine en Marie Dubois.

Ex-oorlogsvlieger wil aanbeden pleegzoon koppelen aan stiefdochter en ook vliegenier laten worden. De jongen verkiest een ander vak, het meisje wordt verliefd op een Amerikaan. Gevoelige tragi-comedie met op maat geschreven rol voor vader van de regisseur en geslaagd acteursdebuut van zanger Dutronc.

Un Cave

Frankrijk 1972. Misdaad van Gilles Grangier. Met o.a. Claude Brasseur, Marthe Keller, André Weber, Henri Carcin en Pierre Tornade.

Kruimeldief belandt in één cel met gangster die hem niet alleen helpt ontsnappen, maar ook vertelt over medeplichtigen voor wier misdaden hij moet opdraaien. Na dood van gangster gebruikt dief die informatie om zich door middel van chantage te verrijken. Met routine gemaakte verfilming van degelijk scenario geeft Brasseur gelegenheid om rol van slimme underdog met humor in te vullen.

L' Explosion

Frankrijk​/​​Italië 1971. Actiefilm van Marc Simenon. Met o.a. Mylène Demongeot, Frédéric de Pasquale, Michèle Ricard, Dominique Delpierre en Richard Harrisson.

Na een spectaculaire overval op zee worden de twee gangsters van elkaar gescheiden. Eén van hen slaagt erin de diamanten te verbergen alvorens door de politie te worden ingerekend. Als hij zeven jaar later vrijkomt zijn verschillende partijen zéér geïnteresseerd in de buit. Klassieke actie- en avonturenfilm, al wordt de pret gedeeltelijk bedorven door een onverschillige cast en een regie die verschillende kanten tegelijk uit wil.

L' Auvergnat et l'autobus

Frankrijk 1969. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Fernand Raynaud, Christiane Minazolli, Jacques Morel, Julien Guiomar en Michel Galabru.

Een man heeft een erfenis gekregen die hij in Straatsburg moet incasseren. Hij neemt voor het eerst van zijn leven de autobus en ziet in dit vervoermiddel een vruchtbare belegging van zijn nieuwe kapitaal. Hij besteedt al zijn geld aan de aanschaf van een bus die alleen nog rijp voor de schroot blijkt. Deze zeer voorspelbare komedie rond een naïef boertje, dat een gewillige prooi is voor allerhande uitbuiters, is ondanks de zich verwoed inspannende acteurs niet leuk.

Salut Berthe

Frankrijk 1968. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Fernand Raynaud, Martine Sarcey, Rosy Varte, Darry Cowl en Roger Carel.

Een Franse industrieel uit Ivoorkust moet een handelsverdrag bespreken in Parijs en hoopt daar zijn jeugdliefde terug te zien. Op het laatste moment besluit zijn vrouw hem te vergezellen, terwijl de Parisienne inmiddels ook een wantrouwende echtgenoot heeft. Het is een boulevardklucht volgens het overbekende recept en zonder fantasie gefilmd. De actrices brengen het er het beste af, mét Darry-Cowl als de bevriende uitvinder die tot elke prijs zijn vindingen op de markt wil laten brengen.

Le petit baigneur

Italië​/​​Frankrijk 1968. Komedie van Robert Dhéry. Met o.a. Louis de Funès, Andréa Parisy, Jacques Legras, Franco Fabrizi en Michel Galabru.

Louis de Funès, daar moet je van houden. Maar de uitbundige stijl van deze geliefde Franse komiek (hij maakte ruim 100 films en beleefde professioneel zijn beste tijden in de jaren 50 en 60) blijft altijd populair: kijk maar naar het succes van ADHD-grapjas Jim Carrey. De Funès speelt de baas van een scheepswerf die een werknemer heeft ontslagen. Maar wanneer het ontwerp van die man blijkt aan te slaan wordt er alles aan gedaan hem weer terug te winnen. Chaotisch, lawaaierig en hier en daar echt grappig, bijvoorbeeld in de scène waarin Legras de show steelt als pastoor op een krakkemikkige preekstoel.

Béru et ces dames

Frankrijk 1968. Misdaad van Guy Lefranc. Met o.a. Gérard Barray, Jean Richard, Paul Préboist, Marcel Bozzuffi en Roger Carel.

Een vrije bewerking naar de roman van Frédéric Dard. De huurder van een particulier hotel wordt vermoord en de eigenaar vindt hem. Inspecteur Bérurier ontdekt dat genoemd hotel een 'bordeel' herbergt. Teneinde dit mysterie te ontrafelen, roept hij San Antonio te hulp. Aan dit misdaadstramien heeft de cineast een aantal botte en vreselijk ordinaire grappen toegevoegd, en ideeën op het terrein van de filmstijl ontbraken evenzeer. Niet helemaal waardeloos dankzij de acteurs die hun best doen hun gezicht te redden.

Le fou du labo 4

Frankrijk 1967. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Bernard Blier, Pierre Brasseur, Michel Serrault, Maria Latour en Margo Lion.

Een na[KA3]ieve uitvinder, Eug[KA2]ene Ballanchon (Lefebvre), ontdekt een gas dat iedereen vriendelijk en goedgehumeurd maakt. Een spionage-organisatie die door directiesceretaris Beauchard (Blier) wordt aangevoerd, probeert zijn vinding te pakken te krijgen. Warrig verhaal is alleen kapstok voor gezochte grappen en de acteurs spannen zich overmatig in om er nog iets leuks van te maken. Vergeefs. Het scenario is van regisseur Besnard en Jean Halain naar de roman van René Cambon. Het camerawerk is van Raymond Le Moigne.

Monsieur le président-directeur général

Frankrijk 1966. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jacqueline Maillan, Pierre Mondy, Claude Rich, Michel Galabru en Daniel Ceccaldi.

De president-directeur van een Europese koelkastenfirma nodigt een aantal filiaalhouders uit zich kandidaat te stellen voor het vice-presidentschap. Hun verblijf op een buitenhuis wordt verstoord door de komst van een beruchte gangster, die een van de echtgenoten als zijn advocate wil. Een boulevardklucht die wat verrassender dan gewoonlijk is. Bovendien is er een sterke rolbezetting, die de grappen meer animo geeft dan ze eigenlijk waard zijn.

Les cinq dernières minutes : La rose de fer

Frankrijk 1966. Mysterie van Jean-Pierre Marchand. Met o.a. Raymond Souplex, Jean Daurand, Pierre Tornade, Jean Rupert en Marion Loran.

Een van de betere afleveringen van de eerste reeks (1958-75). Een souvenirverkoopster bij de Parijse Eiffeltoren wordt niet ver van haar standje vermoord aangetroffen. Commissaire Bourell (de onvergelijkbare Souplex: `Bon Dieu, mais c`est bien s[KA4]ur!`) heeft een korte lijst van vier verdachten: bedaarde suppoosten Jules (Tornade) en Jim (Rupert), Huguette (Loran), de prikkelbare verkoopster op de eerste etage van de Eiffeltoren en Renato (Jovine), de Siciliaanse lasser die aan de toren werkt. Als Bourell tegen een suppoost zegt dat hij een fijn psycholoog is, antwoordt die: `Avant j`[KA1]etais contr[KA4]oleur [KA2]a la RATP, alors on apprend [KA2]a conna[KA4]itre toute sorte de monde !` (RATP is het openbaar vervoer van Parijs, waaronder ook de metro valt). Het scenario (en de dialogen) van Jean Ferry en Claude Loursais werken goed: 'Remarquez, j'ai rien contre les étrangers... On en vit!' zegt een souvenirverkoopstertje. Aflevering nummer 39 van totaal 60.

Le grand restaurant

Frankrijk 1966. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Louis de Funès, Bernard Blier, Folco Lulli, Maria Rosa Rodriquez en Venentino Venentini.

Een staatshoofd verdwijnt tijdens het souper in een chique restaurant. De restaurateur wordt door de politie verdacht van kidnapping, terwijl terroristen hem belagen in de mening dat hij de politicus verborgen houdt. Hoog tempo en voldoende afwisseling compenseren het gebrek aan oorspronkelijkheid en de slordige uitwerking van de gags. Blier als politiecommissaris slaagt erin de show te stelen van De Funès. Het scenario is van Jean Halian, maar De Funès en Jacques Besnard hadden ook een vinger in de pap.

Nestor Burma: Un croque-mort nommé Nestor

. Maurice Frydland. Met o.a. Patrick Guillemin, Pierre Tornade en Guy Marchand.

Een staatshoofd verdwijnt tijdens het souper in een chique restaurant. De restaurateur wordt door de politie verdacht van kidnapping, terwijl terroristen hem belagen in de mening dat hij de politicus verborgen houdt. Hoog tempo en voldoende afwisseling compenseren het gebrek aan oorspronkelijkheid en de slordige uitwerking van de gags. Blier als politiecommissaris slaagt erin de show te stelen van De Funès. Het scenario is van Jean Halian, maar De Funès en Jacques Besnard hadden ook een vinger in de pap.

Nestor Burma: Retour au bercail

Frankrijk. Joel Sera. Met o.a. Pierre Tornade, Natacha Lindinger en Guy Marchand.

Een staatshoofd verdwijnt tijdens het souper in een chique restaurant. De restaurateur wordt door de politie verdacht van kidnapping, terwijl terroristen hem belagen in de mening dat hij de politicus verborgen houdt. Hoog tempo en voldoende afwisseling compenseren het gebrek aan oorspronkelijkheid en de slordige uitwerking van de gags. Blier als politiecommissaris slaagt erin de show te stelen van De Funès. Het scenario is van Jean Halian, maar De Funès en Jacques Besnard hadden ook een vinger in de pap.

Nestor Burma: Poupée russe

Frankrijk. Thriller van Philippe Venault. Met o.a. Pierre Tornade, Jeanne Savary en Guy Marchand.

Een staatshoofd verdwijnt tijdens het souper in een chique restaurant. De restaurateur wordt door de politie verdacht van kidnapping, terwijl terroristen hem belagen in de mening dat hij de politicus verborgen houdt. Hoog tempo en voldoende afwisseling compenseren het gebrek aan oorspronkelijkheid en de slordige uitwerking van de gags. Blier als politiecommissaris slaagt erin de show te stelen van De Funès. Het scenario is van Jean Halian, maar De Funès en Jacques Besnard hadden ook een vinger in de pap.

Nestor Burma: La plus belle conquête de Nestor

Frankrijk. Thriller van David Lang en Lionel Cherki. Met o.a. Pierre Tornade, Jeanne Savary en Guy Marchand.

Een staatshoofd verdwijnt tijdens het souper in een chique restaurant. De restaurateur wordt door de politie verdacht van kidnapping, terwijl terroristen hem belagen in de mening dat hij de politicus verborgen houdt. Hoog tempo en voldoende afwisseling compenseren het gebrek aan oorspronkelijkheid en de slordige uitwerking van de gags. Blier als politiecommissaris slaagt erin de show te stelen van De Funès. Het scenario is van Jean Halian, maar De Funès en Jacques Besnard hadden ook een vinger in de pap.

Nestor Burma: Fièvre au marais

Frankrijk. Met o.a. Jean-Paul Roussillon, Pierre Tornade en Guy Marchand.

Een staatshoofd verdwijnt tijdens het souper in een chique restaurant. De restaurateur wordt door de politie verdacht van kidnapping, terwijl terroristen hem belagen in de mening dat hij de politicus verborgen houdt. Hoog tempo en voldoende afwisseling compenseren het gebrek aan oorspronkelijkheid en de slordige uitwerking van de gags. Blier als politiecommissaris slaagt erin de show te stelen van De Funès. Het scenario is van Jean Halian, maar De Funès en Jacques Besnard hadden ook een vinger in de pap.