David Léotard: cast en scenario.
Er zijn 6 films gevonden.

Dans la cour

2014 | Drama, Komedie

Frankrijk 2014. Drama van Pierre Salvadori. Met o.a. Catherine Deneuve, Gustave Kervern, Féodor Atkine, Pio Marmaï en Michèle Moretti.

Wanneer zijn carrière als rocker spaak loopt neemt Antoine (Kervern) een baantje als conciërge van een oud appartementencomplex in Parijs, met een verzameling excentrieke bewoners. Meer en meer trekt hij zich het lot aan van eigenaresse en dame op leeftijd Mathilde (Deneuve), net als hij een slechte slaper. Gevoelig, hoewel misschien wat voorspelbaar, drama met vrolijke momenten over eenlingen die elkaar vinden in hun angsten. Deneuve kreeg een Césarnominatie voor haar rol als bewoonster die zich emotioneel vastbijt in een scheur in de muur.

Borderline

1991 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1991. Drama van Danièle Dubroux. Met o.a. Danièle Dubroux, David Léotard, André Dussollier en Jacques Nolot.

Dubroux krijgt na twintig jaar nostalgische verlangens naar haar jeugdliefde. Ze besluit hem op te zoeken, maar hoort van zijn zoon dat hij is overleden. Ze laat zich scheiden en gaat voor de zoon van haar overleden minnaar zorgen; ook de moeder van de jongen voegt zich bij het stel. Dan laat de film de kijker twijfelen wie nu de echte moeder is. Onwaarschijnlijke soap met fondant smaak - slecht voor het gebit en laat bovendien een rare smaak achter. Matig gespeeld.

La vengeance d'une femme

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. Isabelle Huppert, Béatrice Dalle, Jean-Louis Murat, Albert Leprince en Sébastian Roche.

Vrij naar een roman van Dostojevski over een man die levenslang tot het huwelijk is veroordeeld, verplaatst naar onze tijd. Een getrouwde man veroorzaakt op weg naar zijn minnares met opzet een auto-ongeluk. Zijn weduwe had altijd gemeend dat de maîtresse in kwestie háár vriendin was.

La traverse

1989 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1989. Komedie van Charles Bitsch. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Vincent de Bouard, Anna Gaylor en Annick Alane.

Naar de roman van Georges Coulonges. [KL]La Traverse[KLE] is de bijnaam die de vrienden van Cl[KA1]ement (de Bouard), veertien jaar, hem geven. Zijn leven van dag tot dag en zijn niet altijd even goed aflopende heldendaden, zoals wanneer hij over een stuk glas op tien meter hoogte wil lopen om te bewijzen dat hij geen lafaard is, met alle bekende gevolgen vandien. Soms amusant maar ook vrij vlak geregisseerd. Er wordt geprobeerd origineel te zijn maar de geschapen situaties doen bijna gemakzuchtig aan.

Pause café, pause tendresse 4 : La traverse

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Charles Bitsch. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Christine Pascal, Vincent De Bouard en Anna Gaylor.

Zoals elke ochtend begeeft maatschappelijk werkster Jo[KA3]elle Calvet (Jannot) zich naar haar kantoor. Daar krijgt ze het bezoek van Josiane Vernon (Pascal). Deze maakt zich erg ongerust over haar vijftienjarige zoon Cl[KA1]ement (De Bouard). De directeur van diens school meldt haar per brief dat Clément meermaals ongewettigd afwezig is. De vrouw weet niet wat haar zoon bezielt, maar Joëlle vreest dat de jongen zich in de nesten gewerkt heeft. Ze maakt zo vlug mogelijk een afspraak met de directeur. Joëlle dient vooral uit te zoeken wat er schuil gaat achter wat niet gezegd wordt om een puber in moeilijkheden te helpen. De reeks kabbelt rustig voort zonder hoogtepunten, maar evenmin zonder teleurstellingen. Georges Coulonges tekende weer voor het scenario, gebaseerd op zijn eigen roman en Jean-Paul Schwartz was nogmaals verantwoordelijk voor de fotografie.

La petite allumeuse

1987 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1987. Komedie van Danièle Dubroux. Met o.a. Roland Giraud, Pierre Arditi, Tanya Lopert, Alice Papierski en David Léotard.

Jean-Louis is 37 jaar, leraar en directeur van het kamp waar Camille, veertien jaar, haar vakantie doorbrengt. Hij laat zich door haar verleiden. Hij wordt zo de rivaal van Samuel, een van zijn voormalige leerlingen. De vader van Camille moet tussenbeide komen. (Het zijn niet meer dan kinderen...). Van dit modieuze en makkelijke thema heeft Dubroux een oppervlakkig werkje gemaakt omdat het scenario niet voldoende is uitgebuit. Een slaperige, volkomen tamme tragi-komedie, hoewel de acteurs nog hun best doen.