Armand Meffre

La clef des champs

Frankrijk 1998. Drama van Charles Nemes. Met o.a. Christine Boisson, Catherine Rouvel, Thérèse Liotard, Jean-Claude Dauphin en Amandine Chauveau.

Dans un grand vent de fleurs

Frankrijk 1996. Drama van Gérard Vergez. Met o.a. Rosemarie La Vaullée, Bruno Wolkowitch, Bernard Verley, Marina Vlady en Agnese Nano.

Goupi Mains-Rouges

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Claude Goretta. Met o.a. Maurice Barrier, Jean-Philippe Écoffey, Séverine Vincent, Josiane Lévëque en Sylvie Herbert.

Na jarenlange afwezigheid keert Goupi (Ecoffey) terug naar zijn geboortedorp, waar zijn ouders hem willen koppelen aan een nicht, S[KA1]everine Vincent. Hij wordt uiterst koel ontvangen door zijn oom Mains-Rouges (Barrier), die duidelijk zijn neef uit Parijs op de proef wil stellen. De terugkeer van Goupi valt samen met de diefstal van een aanzienlijke som geld. Getrouwe remake van de klassieker uit 1942 van Jacques Becker. Goretta, die ook het scenario schreef dat gebaseerd is op de roman van Pierre Véry, slaagt er niet in dezelfde zwoele en verderfelijke sfeer te benaderen. Redelijk spel van de hoofdacteurs. Achter de camera stond Dominique Brenguier.

Solitude de la pitié

Frankrijk 1990. Drama van Marcel Bluwal. Met o.a. Roger Souza, Armand Meffre, Bernard Fresson, Marguerite Lafore en Olivier Capelier.

Een bewerking die dicht bij het verhaal uit de bundel van Jean Giono uit 1932 blijft, waaraan ook de titel is ontleend. Een hele ontroerende geschiedenis over een vriendschap tussen twee mannen in een klein dorpje in de Provence maar ook een van de meest wanhopige verhalen van deze schrijver. Een ambitieuze schets van eenzaamheid en egoïsme, heel sterk weergegeven in een opmerkelijke interpretatie.

Jofroi de la Maussan

Frankrijk 1990. Drama van Marcel Bluwal. Met o.a. Jacques Dufilho, Jacques Serres, Ariane Ascaride, Pierre Ascaride en Jacques Bondet.

Een bewerking van de zich op het platteland afspelende zedenroman van Jean Giono. Een doorknede regie maar deze tv-film heeft vooral veel te danken aan het spel van Dufilho. Hij speelt de hoofdrol oftewel Jofroi de la Maussan. Verrassend is dat hij zijn carrière als landbouwer begon en de landbouw evenals veeteelt op ouderwetse wijze op zijn boerderij in Gascogne tussen twee draaidagen door beoefent! Hij is dan ook onvergetelijk als eigenzinnige boer.

Coeur de hareng

Frankrijk 1990. Misdaad van Paul Vecchiali. Met o.a. Hélène Surgère, Nicolas Silberg, Anouk Ferjac, Dora Doll en Roger Pigaut.

Bewerking van de door Pierre Lesou geschreven roman uit de collectie Série noire. Het verhaal gaat over een op zijn retour zijnde pooier, en over inbraak en valstrikken. Ongetwijfeld goed uitgevoerd, maar deze film heeft niet het niveau van Vecchiali's beste produkties voor het witte doek. Overtuigende vertolking.

Big Man: Diva

Zweden​/​​Oostenrijk​/​​Noorwegen​/​​Duitsland 1988. Misdaad van Steno. Met o.a. Bud Spencer, Ursula Andress, Raimond Harmstorf, Denis Karvil en Mylène Demongeot.

De opgeblazen Jack Clementi (Spencer) is detective in dienst van International Co, de verzekeringsmaatschappij die altijd een goed excuus heeft om nooit uit te keren. International wordt nu belaagd met zwaar aangedikte claims van ontevreden klanten en Jack moet uitzoeken wat wel en niet klopt. Zo raakt hij verstrikt in de juwelendiefstal op het jacht van een door hem zo bewonderde diva, Susy Kaminsky (Andress). Jack heeft er moeite mee om haar tegen beter weten in de hand boven het hoofd te houden, want zij heeft alles achter de schermen georganiseerd. Volledig voorspelbare, flauwe misdaadfilm met sterren, die hun beste tijd achter de rug hebben, al krijg je als kijker het gevoel dat Spencer nooit iets anders heeft uitgebeeld. Onwaardige zwanenzang van Steno, die voor het uitkomen van de film al was overleden. Het domme secenario is van Enrico Vanzina. Achter de camera stond Silvano Ippoliti. Steno heette in werkelijheid Stefano Vanzina. Exporttitel: BIG MAN: ANOTHER FALLING STAR.

J'ai rencontré le Père Noël

Frankrijk 1984. Fantasy van Christian Gion. Met o.a. Karen Cheryl, Armand Meffre, Alexia Haudot, Eric Chapuis en Dominique Hulin.

In dit sprookje gaat de kleine Simon, samen met zijn vriendin Elodie, op zoek naar de kerstman in Lapland om hulp te vragen voor de bevrijding van zijn ouders die in Afrika(!) gevangen zitten. De bedoeling is schattig ware het niet dat het geheel een lelijke, fantasieloze en alledaagse mislukking is geworden waarvan de na-synchronisatie bovendien desastreus is. Als het publiek met de kinderen naar een kerstfilm wil, dan is het werk van Walt Disney verreweg de beste keus!

Retour à Marseille

Frankrijk 1980. Drama van René Allio. Met o.a. Raf Vallone, Andréa Ferréol, Jean Maurel, Gilberte Rivet en Paul Allio.

Een in Itali[KA3]e getogen vijftiger (Vallone) keert voor een begrafenis naar zijn geboorteplaats, Marseille, terug waar zijn losgeslagen neefje (Paul Allio) zijn auto steelt (die vervalste facturen en een clandestiene revolver bevat). De speurtocht naar de wagen wordt geleidelijk aan een vergeefse reddingspoging van de jongen, die een inbraak heeft beraamd en voor de ogen van zijn oom door de politie wordt neergeschoten. Dit misdaadmelodrama is voor Allio niet meer dan aanleiding voor een verkenning van Marseille, dat door industrialisering een eigen karakter heeft verloren (met bizarre contrasten in oude en nieuwe architectuur). Rake en gedetailleerde portretten worden te vaak afgewisseld met de verplichte nummers van het genre, namelijk actiescènes en achtervolgingen, die met hooguit vakbekwame middelmaat zijn uitgevoerd en de film, hoewel interessant, ook zeer onevenwichtig maken. Scenario van de regisseur en Janine Peyre. Camerawerk van Renato Berta.

Le Pays bleu

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Charles Tacchella. Met o.a. Brigitte Fossey, Jacques Serres, Ginette Garcin, Armand Meffre en Henri Crémieux.

Een kroniek zonder veel verhaal over een groep plattelandsbewoners - autochtonen en stedelingen die terug naar de natuur wilden - die nogal in luiheid leven en ook in hun onderlinge relaties complicaties vermijden. Het gebrek aan actie en conflicten maken de film niet voor ieders smaak, maar het effect kan ook zijn van een plaatsvervangende vakantie.