Gilles Tinayre: muziek.
Er zijn 4 films gevonden.

Chouchou
Frankrijk 2002. Komedie van Merzak Allouache. Met o.a. Merzak Allouache, Gad Elmaleh, Alain Chabat, Roschdy Zem en Claude Brasseur.
Gilles Tinayre: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
Chouchou
 Merzak Allouache, 2002
Saint-Tropez interdit
Frankrijk 1987. Erotiek van José Benazeraf. Met o.a. Véronique Catanzaro en André-Richard Volnievy.
Gilles Tinayre: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
Saint-Tropez interdit
 José Benazeraf, 1987
N'oublie pas ton père au vestiaire
Frankrijk 1982. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Jean Lefebvre, Manuel Gélin, Eric Adjani, Patricia Elig en Denise Grey.
Gilles Tinayre: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
N'oublie pas ton père au vestiaire
 Richard Balducci, 1982
Fury Disco
Frankrijk 1979. Erotiek van Michel Caputo en Antoine Sarrazin. Met o.a. Greta Woodstock, Françoise Sollier, Michel David, Richard Lemieuvre en Emmanuel D'Archangelo.
Gilles Tinayre: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
Fury Disco
 Michel Caputo, 1979

Chouchou

2002 | Komedie

Frankrijk 2002. Komedie van Merzak Allouache. Met o.a. Merzak Allouache, Gad Elmaleh, Alain Chabat, Roschdy Zem en Claude Brasseur.

Travestietenkluchten vergen een speciaal gevoel voor humor; zowel van maker als publiek. Conférencier/filmacteur Elmaleh en regisseur Allouache (Bab El-Oued City) wisten blijkbaar waar ze met Chouchou ('Lievelingetje') aan begonnen, want de film kraakte in Frankrijk de kassa's. Elmaleh is de even Marokkaans-joodse als homoseksuele titelfiguur die in Parijs naar zijn neef gaat zoeken en zich aanvankelijk uitgeeft voor een politiek vluchteling uit Chili. Het gestuntel, de verkleedpartijtjes, innuendi en stroom van voornamelijk flauwe woordgrappen vormen het kruidenbuiltje in deze stevig doorgekookte soep van sketch-achtige scènes. Logisch, want Elmaleh speelde het personage Chouchou met groot succes in zijn one-man shows.

Saint-Tropez interdit

1987 | Erotiek

Frankrijk 1987. Erotiek van José Benazeraf. Met o.a. Véronique Catanzaro en André-Richard Volnievy.

Benazeraf, een geroutineerde producent van seksfilms, komt terug met een soort reportage, waarvan de titel al genoeg zegt over de inhoud. Het gaat om een opeenvolging van onsamenhangende scènes waarin het onmogelijk is om de werkelijkheid te onderscheiden van de verzinsels, die bestaan uit vele korte stukjes. Twee commentaarstemmen vertellen over overspel in gezelschap, een barbecue-party, een sekte van lesbische amazones, een gemaskerd bal, de spelletjes van twee lesbiennes en een python, een cabaretvoorstelling en pantervrouwen die in de kooien van een vroegere dierentuin zijn opgesloten, enz... Wat een toestand! Hoewel dit samengeraapte zooitje enkele wonderlijke en verwarrende scènes bevat, is er ook te veel rommel bij.

N'oublie pas ton père au vestiaire

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Jean Lefebvre, Manuel Gélin, Eric Adjani, Patricia Elig en Denise Grey.

De zoon van een fluitist zakt voor zijn eindexamen, omdat hij zoveel van popmuziek houdt. Hij gaat na een conflict met zijn vader op zichzelf wonen. Na een reeks van belevenissen wordt hij verliefd op een kunststudente en verzoent zich met zijn ouders. Generatieconflict-komedies zijn een nieuw Frans succes, waarvan dit wel een z[KA1]e[KA1]er muf voorbeeld is, met als strekking dat jongeren even hun wilde haren moeten verliezen om daarna des te gedwee[KA3]er tot de normen terug te keren. Flauwe quasi- grapjes over quasi-modieusheden. (Gélin is de zoon van Daniel Adjani, de broer van Isabelle).

Fury Disco

1979 | Erotiek

Frankrijk 1979. Erotiek van Michel Caputo en Antoine Sarrazin. Met o.a. Greta Woodstock, Françoise Sollier, Michel David, Richard Lemieuvre en Emmanuel D'Archangelo.

Onverteerbaar en onwaarschijnlijk allegaartje over een componist van concrete muziek, zijn vrouw en zijn dochter. Laatstgenoemde wordt verleid door een jonge leerling, die beweert pa's discipel te zijn, maar ondertussen al zijn nachten doorbrengt in de disco's van Parijs, overspelig is, enz... Slechts een excuus om zoveel mogelijk discomuziek te laten horen in deze wanproduktie! Opeenvolging van onsamenhangende, sombere en terugkerende scènes. Alleen kijkers die min of meer doof zijn zullen de decibels kunnen verdragen. Gezien de naam van de regisseur zijn mogelijk een aantal 'harde' scènes uit de film verdwenen om een groter publiek aan te trekken. Ook bekend als GOUTS PERVERS.

imdb: Zoek Gilles Tinayre op IMDB