Elfriede Irrall

Die Liebe meines Lebens

Duitsland 2001. Drama van Niki Stein. Met o.a. Aglaia Szyszkowitz, Hannes Jaenicke, Jan-Gregor Kremp, Max Stolletz en Fabian Meier.

Abschied

Duitsland​/​​Polen 1999. Drama van Jan Schütte. Met o.a. Josef Bierbichler, Elfriede Irrall, Jeanette Hain, Samuel Fintzi en Rena Zednikowa.

Als het veelgebezigde woord 'karakterstudie' ergens op slaat dan is het wel op de film Abschied - Brechts letzter Sommer. De film over de beroemde Oost-Duitse toneelschrijver Bertold Brecht leidt de aandacht nog een beetje naar de vele (ex)geliefden rond Brecht, en naar een bevriende dissident, maar uiteindelijk draait de film om Brecht. Om de stabiele plaatjes van zijn granieten, introspectieve kop. Dat wil zeggen de kop van Bierbichler (Winterschläfer), die de cultuuricoon volgens kenners perfect vertolkt. Schütte voorkomt teveel sentiment, en de film heeft baat bij het camerawerk van Edward Klosinski (Dekalog), maar kan niet-Brechtfans niet blijven boeien. (IdH/VPRO Gids)

Ein fast perfektes Alibi

Duitsland 1998. Misdaad van Michael Gutmann. Met o.a. Günter Lamprecht, Hilde Van Mieghem, Elfriede Irrall, Gottfried John en Gudrun Gabriel.

Als het veelgebezigde woord 'karakterstudie' ergens op slaat dan is het wel op de film Abschied - Brechts letzter Sommer. De film over de beroemde Oost-Duitse toneelschrijver Bertold Brecht leidt de aandacht nog een beetje naar de vele (ex)geliefden rond Brecht, en naar een bevriende dissident, maar uiteindelijk draait de film om Brecht. Om de stabiele plaatjes van zijn granieten, introspectieve kop. Dat wil zeggen de kop van Bierbichler (Winterschläfer), die de cultuuricoon volgens kenners perfect vertolkt. Schütte voorkomt teveel sentiment, en de film heeft baat bij het camerawerk van Edward Klosinski (Dekalog), maar kan niet-Brechtfans niet blijven boeien. (IdH/VPRO Gids)

Der Vulkan

Duitsland 1998. Drama van Ottokar Runze. Met o.a. Nina Hoss, Meret Becker, Christian Nickel, Udo Samel en Sylvester Groth.

Als het veelgebezigde woord 'karakterstudie' ergens op slaat dan is het wel op de film Abschied - Brechts letzter Sommer. De film over de beroemde Oost-Duitse toneelschrijver Bertold Brecht leidt de aandacht nog een beetje naar de vele (ex)geliefden rond Brecht, en naar een bevriende dissident, maar uiteindelijk draait de film om Brecht. Om de stabiele plaatjes van zijn granieten, introspectieve kop. Dat wil zeggen de kop van Bierbichler (Winterschläfer), die de cultuuricoon volgens kenners perfect vertolkt. Schütte voorkomt teveel sentiment, en de film heeft baat bij het camerawerk van Edward Klosinski (Dekalog), maar kan niet-Brechtfans niet blijven boeien. (IdH/VPRO Gids)

Hundert Jahre Brecht

Duitsland 1997. Documentaire van Ottokar Runze. Met o.a. Udo Samel, Jürgen Hentsch, Christian Redl, Meret Becker en Hanne Hiob.

Als het veelgebezigde woord 'karakterstudie' ergens op slaat dan is het wel op de film Abschied - Brechts letzter Sommer. De film over de beroemde Oost-Duitse toneelschrijver Bertold Brecht leidt de aandacht nog een beetje naar de vele (ex)geliefden rond Brecht, en naar een bevriende dissident, maar uiteindelijk draait de film om Brecht. Om de stabiele plaatjes van zijn granieten, introspectieve kop. Dat wil zeggen de kop van Bierbichler (Winterschläfer), die de cultuuricoon volgens kenners perfect vertolkt. Schütte voorkomt teveel sentiment, en de film heeft baat bij het camerawerk van Edward Klosinski (Dekalog), maar kan niet-Brechtfans niet blijven boeien. (IdH/VPRO Gids)

Hasenjagd - Vor lauter Feigheit gibt es kein Erbarmen

Oostenrijk​/​​Duitsland 1994. Oorlogsfilm van Andreas Gruber. Met o.a. Kirsten Nehberg, Thierry van Werveke, Rüdiger Vogler, Rainer Egger en Elfriede Irrall.

Mooi gefotografeerd en sober verteld drama over de ontsnapping & vlucht van meer dan 500 Russische krijgsgevangen uit het concentratiekamp Mauthausen. Het is februari 1945. De 'weerbare mannen' uit de dorpen rond het KZ krijgen na de ontsnapping opdracht de achtervolging in te zetten en daarbij vooral geen gevangenen te maken. Over deze zogenoemde Hasenjagd werd tijdens het draaien van de speelfilm ook een documentaire gemaakt. Daarin keert een van de overlevenden terug naar de plaats waar zijn kameraden werden vermoord. Hij bracht het er levend af omdat een boerenfamilie hem met gevaar voor eigen leven onderdak aanbood.

Geboren 1999

Duitsland 1992. Sciencefiction van Kai Wessel. Met o.a. Sebastian Rudolph, Peter Sattmann, Marita Breuer, Julia Brendler en Ulrich Matschoss.

Duitsland in het jaar 2015. In een natuurreservaat leert de zestienjarige Rudolph de mooie Brendler kennen. Als het meisje over haar ouders begint te vertellen, realiseert Rudolph zich dat hij de zijne nooit gekend heeft omdat hij als kind geadopteerd werd. Zijn stiefouders willen hem niet vertellen wie zijn vader en moeder waren. Hij gaat zelf op onderzoek uit en gaat neuzen in de stadsarchieven. Wat hij daar ontdekt maakt hem haast krankzinnig. Realistische SF die een aanklacht is tegen gesjoemel met babies. De film heeft echter meer aandacht voor het opbouwen van een spannend verhaal dan voor het onderwerp zelf, waardoor de makers eigenlijk naast het doel schieten. Beate Langmaack baseerde haar scenario op de gelijknamige roman van Charlotte Kerner. Aan de camera stond Hans-Jörg Allgeier.

Tage der Angst

Oostenrijk​/​​Duitsland 1990. Mysterie van Heide Pils. Met o.a. Gunnar Möller, Dorothea Kaiser, Monica Bleibtreu, Elfriede Irrall en Holger Mahlich.

Een dode in het park heeft naar het schijnt zelfmoord gepleegd. Commissaris Möller, die met het geval belast is raakt steeds bedrukter, terwijl zijn mannen zijn gedrag raadselachtig vinden. Möller vereenzelvigt zich steeds meer met het slachtoffer: de kanker waaraan ook hij zou lijden - net zoals de omgekomen bankbediende; de angst voor de uitslag van de specialist; het verblijf in het kuuroord enz. Een ongebruikelijk moordverhaal, dat echter met een sisser afloopt.

Regentropfen

Duitsland 1982. Drama van Michael Hoffmann en Harry Raymon. Met o.a. Elfriede Irrall, Walter Renneisen, Jack Geula, Gloria Swoboda en Giovanni Früh.

Het gezin Goldbach verlaat in 1933 hun dorpje in de Hunsrück om in de anonimiteit van de grote stad hun emigratie naar de V.S. voor te bereiden. De toenemende represailles tegen joden en de daarmee verbonden isolatie van het gezin worden vanuit het perspectief van de tien-jarige Bennie getoond. Tenslotte krijgen moeder en zoon na een lange periode van afwachten, tegenwerken en spanning hun uitreisvisa, maar de vader niet omdat hij z.g. tbc zou hebben. De acteurs zijn allemaal amateurs, maar het resultaat is een zeer gevoelige film.

Der Rote Strumpf

Duitsland 1980. Familiefilm van Wolfgang Tumler. Met o.a. Inge Meysel, Julie Tumler, Peter Bauer, Ulrike Bliefert en Inge Wolffberg.

Naar het gelijknamige kinderboek van Elfie Donnelly, dat ook in onze taal is verschenen onder de titel [KL]Wie rood is, moet slim zijn[KLE]. De elf-jarige Maria Wagner (Tumler) is een pittig kind. Op een dag ziet ze een oudere vrouw (Meysel) op een bank in het park zitten. Meysel heeft één rode en één zwarte kous aan. Ze heet mevrouw Panacek en verkeert in een psychiatrische kliniek en wordt nog wel eens verkeerd begrepen door de andere mensen. Zij vertelt over haar schoonzoon, die - zo vreest zij - haar wil vergiftigen. Marie laat de vrouw bij haar thuis onderduiken, maar ze wordt natuurlijk door de ouders ontdekt. Marie weet haar ouders te overtuigen om de oude vrouw niet in de steek te laten. Een belangwekkende film over de relatie kind-bejaarde. Meysel en Tumler dragen met hun uitstekende spel de film. Elfie Donnelly schreef haar eigen scenario en Petrus Schloemp stond achter de camera.

Tatort - Abendstern

Duitsland 1976. Mysterie van Wolfgang Becker. Met o.a. Hansjörg Felmy, Karin Eickelbaum, Bernd Schäfer, Elfriede Irrall en Günter Gräwert.

Bij zijn negende zaak krijgt Haferkamp (Felmy) te maken met een crime passionnel als bosarbeiders het lijk van een vrouw vinden. Haar identiteit wordt vastgesteld en het gaat om Isabel Raisch (Rau). Haferkamp verdenkt haar echtgenoot Peter (Kohlund) van moord, maar heeft geen bewijzen. Hij ontdekt dat Isabel een minnaar had: Gerhard Helm (Gr[KA3]awert). Diens alibi wordt door zijn vrouw (Irrall) bevestigd, maar als Haferkamp haar nauwkeuriger aan de tand voelt, stuit hij op ongerijmdheden. Hij ontdekt zo dat Gerhard op de dag van Isabels dood met haar een autotocht heeft gemaakt. Hoewel alle feiten in de richting van Gerhard wijzen, meent Haferkamps ex Ingrid (Eickelbaum) dat dit onlogisch is: Gerhard hield immers van Isabel en waarom zou haar haar dan doden? Het verhaal was dat Gerhard en Isabel zonder benzine kwamen te staan. Daarop trok Gerhard erop uit en bij terugkomst trof hij een stervende Isabel aan. Haferkamp gaat het nog eens tot in de kleinste details toetsen en stuit op andere ongerijmdheden. Haferkamps eerste ingeving bleek juist te zijn. Het niet al te spannende scenario van Herbert Lichtenfeld over de puzzelende commissaris is geen wonderbaarlijke speurdersgeschiedenis, maar Felmy weet de kijker met zijn aannemelijke spel te boeien. Let op de jonge Kohlund aan het begin van zijn carri[KA2]ere, die 25 jaar later een heel bekend gezicht geworden was op de Duitse thuisbuis. Als gastcommissaris, een goed gebruik in de eerste afleveringen, zien we Veigl (Bayrhammer) uit München.

Die Wollands

Duitsland 1972. Drama van Marianne Lüdcke en Ingo Kratisch. Met o.a. Nicolas Brieger, Peter Fitz, Elfriede Irrall, Heinz Hermann en Horst Pinnow.

Een imposante arbeidersfilm uit de recente Berlijnse traditie: de Zwitser Wolland kan chef worden als hij de directie eerst nog even meedeelt wie er bezig zijn een staking te organiseren. Het debuut van Lüdcke en Kratisch die hierna nog LOHN UND LIEBE en FAMILIENGLŸCK maakten.

Hilfe, meine Braut klaut

Oostenrijk​/​​Duitsland 1964. Muziek van Werner Jacobs. Met o.a. Peter Alexander, Cornelia Froboess, Gunther Philipp, Elfriede Irrall en Fred Liewen.

Alexander als reclametekenaar moet het toonbeeld van deugd zijn (hij rookt en drinkt niet, is geen hartedief etc.). Het geheel is verpakt in een onbenullig, romantisch verhaaltje over een rijk meisje (Froboess), dat kleptomane is en gehouden wordt voor een arm wicht met een probleem. Na veel verwikkelingen mogen zij zich in elkaars armen sluiten. Twee vliegen in één klap van Peters' zakelijke manager want zo kan hij zijn imago hoog houden. Braaf gedoe, wat alleen nog maar betekenis heeft voor nostalgische fans. Zie ook: Schlagerfilms.

Herr Puntila und sein Knecht Matti

Oostenrijk 1955. Drama van Alberto Cavalcanti en Albert Calvacanti. Met o.a. Curt Bois, Heinz Engelmann, Maria Emo, Gaby Banschenbach en Inge Holzleithner.

In Wenen dat rond 1955 nog door de vier mogendheden bezet was, werd door de Braziliaanse regisseur het gelijknamige volksstuk van Bertold Brecht verfilmd in de Russische sector. Aanvankelijk had Brecht het scenario afgekeurd en de film die over een grootgrondbezitter gaat is maar gedeeltelijk geslaagd. Hij is interessanter voor Brecht-vorsers dan voor het grote publiek.