Henry Slesar: scenario en schrijver.
Er zijn 3 films gevonden.

The Alfred Hitchcock Hour: I Saw The Whole Thing

1962 | Thriller, Drama

Verenigde Staten 1962. Thriller van Alfred Hitchcock. Met o.a. John Forsythe, Kent Smith, Evans Evans, John Fiedler en Claire Griswold.

Op straat, op klaarlichte dag, gebeurt een ongeval met vluchtmisdrijf. Een motorrijder werd doodgereden door een auto. Er zijn vijf getuigen. De volgende dag geeft Forsythe zich aan. Hij is ervan overtuigd dat hij niet in fout is. Hij hield stil bij een stopteken. De getuigen beweren het tegendeel. Ondanks het afraden van zijn vriend Smith besluit hij zichzelf te verdedigen. Vijf mensen zagen hetzelfde feit en geven er hun eigen interpretatie van. Niemand echter zag het belangrijkste. Een uurtje spanning in de rechtzaal, zoals enkel een Hitchcock dit kan brengen, met steeds weer wisselende kansen voor de beklaagde. En de verrassing zit natuurlijk weer in de staart. Goed opgebouwd scenario van Henry Slesar naar een verhaal van Henry Cecil. Het camerawerk is van Benjamin H. Kline. Geassociëerd producer was Gordon Hessler.

Alfred Hitchcock Presents: The Horse Player

1961 | Mysterie, Misdaad

Verenigde Staten 1961. Mysterie van Alfred Hitchcock. Met o.a. Claude Rains, Ed Gardner, Kenneth MacKenna, Percy Helton en Mike Ragan.

Mr. Sheridan (Gardner) valt na de kerkdienst op aan pater Amion (Rains) omdat hij altijd een forse duit in het zakje doet. De eerwaarde vader komt erachter dat Sheridan op de paarden wedt, en dat hij daarmee als een soort aflaat gods zegen koopt. En hij wint altijd. Het dak van de kerk lekt en moet nodig gerepareerd worden, maar daarvoor ontbreekt het geld. Mr. Sheridan biedt aan om vijfhonderd dollar te zetten op een winnend paard, en pater Amion leent het geld uit het offerblok. Hij krijgt spijt van zijn onbezonnen daad, en biecht het op aan bisschop Cannon (MacKenna), die hem gebiedt te bidden dat het paard niet zal winnen. Amions bede wordt gehoord, want Mr. Sheridan vertelt hem dat hij een geruïneerd man is: hij heeft al zijn geld verloren. De kerk echter niet, want hij heeft het geld van de pater op de volgorde van aankomst ingezet. Nu kan het dak hersteld worden. De inleiding is wellicht een hoop ironischer dan het filmpje zelf als Hitchcock zijn kijkers vertelt, dat hij graag een acteur in een paardenkostuum voor renpaard had willen laten spelen, omdat de productie dan veel goedkoper geweest zou zijn, maar dat dit op weerstand stuitte van zijn sponsor. Rains in de hoofdrol kan natuurlijk niet stuk. Het scenario is van Henry Slesar naar een verhaal van Henry Swanson. Het camerawerk is van John L. Russell.

Alfred Hitchcock presents: The Right Kind of House

1958 | Mysterie, Misdaad

Verenigde Staten 1958. Mysterie van Don Taylor. Met o.a. Robert Emhardt, Jeanette Nolan, James Drury, Harry O. Tyler en Jamie O'Hara.

Midden in de nacht hoort Sadie Grimes (Nolan) gestommel in haar huis in Ivy Corners. Het is haar misdadige zoon Michael (Drury) die onverwacht zijn moeder komt `bezoeken`. Hij heeft een tas bij zich. Wat later hoort Sadie een schot en Michael is morsdood. De onbekende moordenaar is gevlucht. Na Michaels begrafenis wordt het duidelijk, dat hij had deelgenomen aan een bankoverval, waarbij tweehonderdduizend dollar werd buitgemaakt. Vermoedelijk zat het geld in de tas. Waar Michael de tas heeft verstopt, weet Sadie tot op heden niet. Hoewel Michael geen lieverdje was, wil Sadie zijn vroegtijdige dood wreken. De jaren zijn verstreken en Sadie wil haar huis verkopen. Ze vraagt vijftigduizend dollar, hoewel de makelaar (Tyler) meent dat het slechts tienduizend waard is. Er meldt zich een koper, een zekere Mr. Waterbury (Emhardt). De prijs is geen bezwaar, hij meent dat hij het ideale huis gevonden heeft en hij laat zich niet afschrikken door de moord, die hier gebeurd is. Nu weet Sadie bijna zeker dat het Mr. Waterbury om de buit van toen te doen is. Ze nodigt hem uit een glas limonade te drinken en krijgt hem aan de praat. Er volgt een bekentenis. Haar wraak is zoet en inspecteur van politie Singer (Maxwell) heeft het nakijken, want Mr. Waterbury heeft het niet overleefd. Het aardige scenario is van Robert C. Dennis naar een verhaal van Henry Slesar. Het camerawerk is van Lionel Lindon. Aflevering 101 is minder opwindend dan andere, maar het spel is goed en het tempo zeer vlot.