Pierre Adenot: muziek.
Er zijn 10 films gevonden.

Belle en het beest

2014 | Fantasy, Mysterie, Romantiek

Frankrijk​/​​Duitsland 2014. Fantasy van Christophe Gans. Met o.a. Léa Seydoux, Vincent Cassel, André Dussollier, Eduardo Noriega en Audrey Lamy.

Een handelsman (Dussollier) plukt bij een kasteel in het bos een oogverblindende roos voor zijn lievelingsdochter Belle (Seydoux). Dat komt hem duur te staan als de kasteelheer - het beest (Cassel) - voor deze misdaad een leven ter compensatie eist. Belle offert zich op, maar leert langzamerhand de mens kennen achter het beest. Visueel spektakel in een weelderige, barokke sprookjeswereld, opgetrokken uit romantische schilderijen, vulvavormige spiegels en bloedrode rozenknoppen, die neerkomt op één grote rituele ontmaagdingsdans.
In de Nederlands gesproken versie met de stemmen van Noortje Herlaar, René van Kooten en Ernst Daniël Smid.

Paul et ses femmes

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Élisabeth Rappeneau. Met o.a. Wladimir Yordanoff, Barbara Schulz, Bernadette Lafont, Elsa Kikoïne en Florence Guérin.

Nadat vijftiger Paul Girard (Yordanoff) is ontkomen aan een dodelijk auto-ongeval vraagt hij zich af welke vrouwen in zijn leven iets betekenden. En heeft hij voor hen iets betekend? Niet onaardige Franse Broken Flowers voert vooral langs palet leuke actrices. Connaisseurs van genre-obscura herkennen twee opvallende namen: Elsa Kikoïne, dochter van pornofilmer Gérard Kikoïne, en Florence Guérin. Laatstgenoemde poseerde tijdens haar eroticapiekjaren onder meer voor Lui en speelde in de stripverfilming Le déclic. In 1998 verloor ze haar zoontje bij een auto-ongeluk.

Une vie

2005 | Drama

Frankrijk 2005. Drama van Élisabeth Rappeneau. Met o.a. Barbara Schulz, Boris Terral, Catherine Jacob, Wladimir Yordanoff en Florence Darel.

Dankzij de scenario-adaptatie van Colo Tavernier en regie van tv-routinière Élisabeth Rappeneau werd deze visueel verzorgde Guy de Maupassant-verfilming ook inhoudelijk tot bovengemiddelde kijkbuiskost. In het Normandië van 1830 komt de levenslustige aristocrate Jeanne (Schulz) op haar 17de uit het katholieke pensionaat thuis op het familiekasteel. Van de edelman in haar vizier d'amour bevroedt ze helaas niet dat hij een fielt van jewelste is. De aan Madame Bovary herinnerende treurzang geeft een weinig florissant, maar realistisch tijdsbeeld wat de positie van de vrouw betreft. Eerder verfilmd in 1947 en 1958.

Kennedy et moi

1999 | Komedie, Drama

Frankrijk 1999. Komedie van Sam Karmann. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Nicole Garcia, Sam Karmann, Patrick Chesnais en François Chattot.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

Les duettistes

1998 | Misdaad

Frankrijk​/​​België 1998. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Julien Boisselier, Marie Fugain, Eva Darlan, Pierre-Arnaud Juin en Alicia Alonso.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

L'Instit : Le bouc émissaire

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Alain Schwarzstein. Met o.a. Gérard Klein, Serge Dupire, Nadia Fossier, Franck Gourlat en Eric Poulain.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

L'amour à vif

1997 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1997. Drama van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Sophie Aubry, Samuel Le Bihan, Josy Bernard, François Caron en Nadine Alari.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

Madame Dubois, Hôtel Bellevue

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Micheline Presle, Robert Castel, Yvonne Clech, Dominique Marcas en Frédéric Gorny.

In zijn eerste lange speelfilm volgt regisseur Karmann (Omnibus, À la petite semaine) met lichte ironie romanschrijver Simon (Bacri), een veertiger die weinig trek meer heeft in het leven. Zijn vrouw heeft een affaire, zijn kinderen kunnen hem niet boeien en in werk heeft hij ook geen zin meer. Dan raakt hij geobsedeerd door het horloge van zijn therapeut. Het ding zou aan Kennedy hebben toebehoord, die het droeg op de dag dat hij werd vermoord. Karmann werd genomineerd voor een European Film Award als Ontdekking van het Jaar.

Les enfants du juge : Le braqueur solitaire

1995 | Drama, Familiefilm

Frankrijk 1995. Drama van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Frédéric Pierrot, Ariane Ascaride, Alexis Mari, Mathieu Leca en Célita Villar.

Een jonge weduwe (Ascaride) woont met haar twee zoontjes in een voorstad van Marseille. Ze heeft geen werk en een berg schulden. Ze pleegt daarom een gewapende overval op een klein bankfiliaal. Kort erop wordt ze aangehouden. Haar twaalf-jarige zoontje (Leca) heeft het geld echter verborgen in de hoop er een advocaat voor zijn moeder mee te kunnen betalen. De zaak komt voor de rechter (Pierrot), die probeert de jongen duidelijk te maken dat wat als goed was bedoeld, toch fout is. De aangrijpende geschiedenis van een vrouw die in de marge van de maatschappij leeft, en als ze over de schreef gaat haar kinderen meesleept. Goede, korte aflevering uit de reeks met een knappe prestatie van de jonge Leca. Het scenario is van Dominique Conil, Daniel Losset en regisseur Ameris.

Le bateau de mariage

1992 | Oorlogsfilm, Romantiek

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Oorlogsfilm van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Florence Pernel, Laurent Grévill, Marie Bunel, Thibault Vallat en Noémie Churlet.

De vrije zone van Frankrijk. Het is 1940. Mauve (Pernel) is een jonge, vrijgevochten tante. Ze komt uit Parijs. Ze keert terug naar het platteland waar ze haar intrek neemt bij haar zus B[KA1]eatrice (Bunel). Ze ontmoet diens vriend Pierre (Gr[KA1]evill) die zij zich nog van vroeger herinneren kan toen ze een klein meisje was. Deze laatste voelt zich aangetrokken door de onafhankelijke Mauve en het komt tot een relatie tussen de behoudende Pierre en de rebelse meid uit Parijs. Een school- inspecteur maakt Pierre erop attent dat hij beter getrouwd kan zijn als hij zijn baantje wil behouden. Mauve en Pierre trouwen halsoverkop. Mauve komt er gauw achter dat de stap in het huwelijksbootje een pijnlijke vergissing was. Een uitzichtloze situatie tegen de achtergrond van de Vichy-regering die zich steeds meer met het dagelijkse leven van de burger gaat bemoeien. Het is helaas allemaal erg voorspelbaar en vooral oppervlakkig uitgewerkt. De minder bekende acteurs leveren echter uitstekend werk in de debuutfilm van Am[KA1]eris. Het scenario is van de hand van regisseur Am[KA1]eris, Jean Gruault (iemand die veel met Truffaut samenwerkte), Caroline Bottaro en Chantal Richard naar de roman van Michel Besnier. Yorgos Arvanitis stond achter de camera en maakte prachtige beelden van de Franse campagne in `Vichy France`. Voor Frankrijk zijn films over deze periode (en het regime van Vichy in het bijzonder) nog steeds een pijnlijke onderneming.