Thierry Heckendorn

Un ange

Frankrijk 2001. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Richard Berry, Elsa Zilberstein, Pascal Greggory, Bernard Le Coq en Vincent Martinez.

Meilleur espoir féminin

Frankrijk 2000. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Gérard Jugnot, Bérénice Béjo, Antoine Duléry, Sabine Haudepin en Mohamed Hicham.

Chère Marianne

België​/​​Frankrijk 1999. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Anny Duperey, Guy Bedos, Olivia Brunaux, Julien Boiselier en Frédéric van den Driessche.

Les Cordier, juge et flic : L'œil du cyclope

Frankrijk 1997. Drama van Paul Planchon. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Marianne Anska en Roland Magdane.

Une nana pas comme les autres

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Komedie van Eric Civanyan. Met o.a. Mimie Mathy, Thierry Heckendorn, Micheline Dax, Lucille Boulanger en Renan Mazeas.

Mathy is klein: ze is slechts 1.32m. De z.g. grapjes over haar postuur is ze zo langzamerhand spuugzat en ze verruilt Parijs voor een provinciegat. Ze wordt er gouvernante van de twee kinderen van weduwnaar Heckendorn. Hij begint haar zeer te waarderen en van haar te houden. Heckendorn vraagt haar ten huwelijk. Mathy is in de wolken. Heckendorn is advocaat en geleidelijk aan begint hij te beseffen dat zijn ambitie om deken van de orde der advocaten te worden niet verenigbaar is met zijn liefde voor Mathy. Vervolg op het succesrijke NOUNOU PAS COMME LES AUTRES, waarin Mathy voor de eerste maal in de huid kroop van Julie Toronto. De film is onderhoudend maar nogal saai en zeer voorspelbaar. Laurent Chouchan schreef het niet al te diepgravende scenario naar een oorspronkelijk idee van Mathy. In beeld gebracht door Norbert Marfaing-Sintes.

Saint-Exupéry: La dernière mission

Duitsland​/​​Frankrijk 1994. Drama van Robert Enrico. Met o.a. Bernard Giraudeau, Maria de Medeiros, Jean-Paul Comart, Frédéric van den Driessche en Jean-Marie Winling.

De film speelt zich af op 30 en 31 juli 1944, de twee laatste dagen van het leven van Antoine de Saint-Exup[KA1]ery, schrijver van onder meer [KL]De kleine prins[KLE]. De auteur (gespeeld door Giraudeau) is een fervent piloot, gelegerd op een basis op Corsica. Zijn kapitein probeert hem over te halen te stoppen met vliegen, maar daar wil hij niets van horen. De kapitein wordt op het matje geroepen door een officier die getuige was van de smeekbede. Dan volgt een overzicht van de staat van dienst van De Saint-Exupéry, die als piloot bij het leger kwam in 1939. Een gevoelige hulde aan een van Frankrijks meest invloedrijke schrijvers van de twintigste eeuw. Schitterende vertolking van Giraudeau in de titelrol. Ook zijn er oude archiefopnamen te zien. Het intelligente scenario werd geschreven door Enrico en Marcel Jullian. Cyril Lathus fungeerde als fotograaf.

Pourquoi maman est dans mon lit ?

Frankrijk 1994. Familiefilm van Patrick Malakian. Met o.a. Gérard Klein, Marie-France Pisier, Jean-Michel Dupuis, Sophie Desmarets en Consuelo De Haviland.

Tijdens een stormachtige nacht ontwaakt de kleine Georges (Dupuis) met naast zich zijn moeder (Pisier). Waarom ligt mama in zijn bed? Omdat papa (Klein) niet in het zijne ligt. Drie weken geleden bleef hij weg. Georges peinst na over de oorzaak. Het begon allemaal ongeveer een jaar geleden toen hij betrapt werd op de diefstal van een leren jekker die zijn ouders niet konden betalen. Uit een soort schuldgevoel besluit mama V[KA1]eronique (Pisier) uit werken te gaan. Tot groot ongenoegen van papa Pierre (Klein) vindt ze een job als telefoniste. Hierdoor verandert er heel wat in de gezinssituatie. Onsamenhangende, verwarde komedie over gezinswaarden en kinder-en ouderliefde. Regisseur Malakian tracht de stijl te benaderen van TOTO LE HÉROS maar slaagt er niet in dit tot het einde toe vol te houden. Het scenario van Catherine Hertault en Jean-Luc Seigle wordt verteld vanuit het standpunt van de jongen wat tot enkele gemakkelijke komische situaties leidt. Fotografie van Régis Blondeau. Gedraaid in Panavision.

La rêverie

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Dominique Labourier, Micheline Boudet, Popeck, Boris Terral en Agnès Seelinger.

De 43-jarige Labourier is voor de eerste keer, sinds haar scheiding vijf jaar geleden, weer verliefd. Terral is echter amper 25, minder intellectueel en leeft veel eenvoudiger dan zij. Labourier is zich maar al te zeer bewust van de kloof die hen scheidt en denkt eraan hun relatie te beëindigen. De enige met wie ze over haar gevoelens durft te praten is haar assistente, die haar tracht op te vrolijken met haar cynische humor. Het laatste taboe op emotioneel gebied: een vrouw is verliefd op een jongen die haar zoon zou kunnen zijn. Mireille Lanteri vertelt het verhaal met een geamuseerde blik, maar kan toch niet verhinderen dat het sentimentele zoetigheid wordt. Ervin Sanders zette het om in beelden.

La guerre des poux

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Elisa Servier, Thierry Heckendorn, Julien Pellerin, Mélanie Morceau en Cyrille Delannoy.

Dat kinderen luizen meebrengen van school is een alledaagse kwaal die vlug verholpen is. Maar wanneer de drie kinderen van de familie Maraud met luizen thuiskomen is dit het begin van een ware nachtmerrie. Martine (Servier), moeder van de drie bengels, weet niet wat ze eraan moet doen. Niets is eenvoudiger om de weinig eisende kijker aan het lachen te brengen dan het ongeluk of de tegenslag van een ander. Dat is het wat deze film te bieden heeft, niets meer. Bovendien wordt het flauw en inspiratieloos gebracht. Kijk liever wat een andere zender te bieden heeft. Veel slechter kan het niet zijn. Geschreven door Trotignon, Nathalie Blanchard en Pierre Guiho. Gérard Vigneron stond achter de camera. Formaat 16/9.

Les cravates léopard

Canada​/​​Frankrijk 1991. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Raymond Aquilon, Jean-Marie Bigard, Michel Cremades, Pierre Curzi en Jacques François.

Monsieur Bergaux-Latour(François) is de directeur van een afvalverwerkend bedrijf in Parijs. Hij is van oordeel dat zijn personeel te weinig strijdvaardigheid aan de dag legt en besluit, ten einde hen te motiveren, voor zijn mensen een overlevingsweekend te organiseren. In deze tijd van crisis mag het echter allemaal niet teveel kosten, dus stelt de aangeworven coach voor om de verre jungle in te ruilen voor het maquis op Corsica, waar toch ook dieren huizen, ook al zijn deze tam. Infantiele komedie die ontdaan is van elke vorm van humor. De acteurs hebben blijkbaar een onderlinge wedstrijd afgesloten om te zien wie het slechtste kan acteren. Hopeloos tijdverlies dat zelfs niet goed gemaakt wordt door de kritiek op het gebrek aan contact tussen directie en arbeiders. Lullig scenario van Christian Dob en Trotignon. Fotografie van Jacques Audrain.