Marthe Villalonga (1932): cast.
Er zijn 33 films gevonden.

Supercondriaque

2014 | Komedie

Frankrijk​/​​België 2014. Komedie van Dany Boon. Met o.a. Dany Boon, Alice Pol, Kad Merad, Jean-Yves Berteloot en Judith El Zein.

Klucht van Dany Boon over schuchtere hypochonder (Boon zelf), die valt voor de zus van zijn dokter.

Rue des Figuiers

2005 |

Frankrijk 2005. Yasmina Yahiaoui. Met o.a. Marthe Villalonga, Biyouna en Mohamed Fellag.

Klucht van Dany Boon over schuchtere hypochonder (Boon zelf), die valt voor de zus van zijn dokter.

Nés de la mère du monde

2003 | Drama

Frankrijk 2003. Drama van Denise Chalem. Met o.a. Irène Jacob, Marthe Villalonga, Michel Aumont, Danièle Lebrun en Jérôme Kircher.

Klucht van Dany Boon over schuchtere hypochonder (Boon zelf), die valt voor de zus van zijn dokter.

Judicael

2000 |

Frankrijk 2000. Claude D'Anna. Met o.a. Sophie De la Rochefoucauld, Marthe Villalonga en Charles Aznavour.

Klucht van Dany Boon over schuchtere hypochonder (Boon zelf), die valt voor de zus van zijn dokter.

Docteur Sylvestre : Le don d'un frère

1999 | Drama

Frankrijk​/​​België 1999. Drama van Marian Handwerker. Met o.a. Jérôme Anger, Marthe Villalonga, Valérie Leboutte, Olivier Ythier en Dan Menasche.

Klucht van Dany Boon over schuchtere hypochonder (Boon zelf), die valt voor de zus van zijn dokter.

Docteur Sylvestre : Café frappé

1999 | Drama

Frankrijk​/​​België 1999. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Jérôme Anger, Marthe Villalonga, Jean-Paul Muel, Samir Guesmi en Christian Sinniger.

Klucht van Dany Boon over schuchtere hypochonder (Boon zelf), die valt voor de zus van zijn dokter.

La femme du veuf

1998 | Romantiek

Frankrijk 1998. Romantiek van Michel Favart. Met o.a. Marthe Villalonga, Patrick Fierry, Agathe De Laboulaye, Catherine Aymerie en Romain Redler.

Klucht van Dany Boon over schuchtere hypochonder (Boon zelf), die valt voor de zus van zijn dokter.

Docteur Sylvestre : Lycée en crise

1998 | Drama

Frankrijk​/​​België 1998. Drama van David Delrieux. Met o.a. Jérôme Anger, Marthe Villalonga, Stéphanie Pasterkamp, Sophie Bouilloux en Alexandra Winisky.

Klucht van Dany Boon over schuchtere hypochonder (Boon zelf), die valt voor de zus van zijn dokter.

Alice et Martin

1998 | Drama

Frankrijk​/​​Spanje 1998. Drama van André Téchiné. Met o.a. Juliette Binoche, Alexis Loret, Mathieu Amalric, Carmen Maura en Jean-Pierre Lorit.

Regisseur Téchiné, maker van het ondergewaardeerde meesterwerk Les roseaux sauvages, heeft de gave onvoorspelbaarheid te kunnen koppelen aan een coherent verhaal. In wat we wel een typisch Franse film mogen noemen - prachtige beeldtaal en aanvankelijk wat verwarrende tijd- en karakterduiding - zijn we getuige van de gecompliceerde verhouding tussen violiste Alice (Juliette Binoche) en gekneusde Martin (Alexis Loret). In de proloog zien we Martins trauma in wording wanneer zijn moeder hem op zijn tiende wegbrengt naar zijn echte, tirannieke, vader. Tien jaar later vlucht hij weg en via omzwervingen belandt hij in Parijs waar hij de veel oudere Alice leert kennen. Martin hunkert naar vergetelheid, Alice naar intimiteit. Téchiné heeft zijn film opgetuigd met verscheidene dramatische breekpunten en het voert te ver om zijn doorwrochte plotontwikkelingen prijs te geven. Het volstaat te zeggen dat Martin wordt verteerd door schuldgevoelens en het is aan de kijker om zich over te geven aan zijn lijdensweg. De jonggestorven Jeff Buckley verwoordt het treffend in de wonderschone soundtrack, 'why is everything so hazy, or am I just going crazy, dear.' (VM/VPRO Gids)

L'autre côté de la mer

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Argentinië 1997. Komedie van Dominique Cabrera. Met o.a. Claude Brasseur, Roschdy Zem, Marthe Villalonga, Agoumi en Catherine Hiegel.

Een oude Franse fabrieksbaas (nestor Claude Brasseur) verlaat noodgedwongen zijn geliefde Algerijnse kuststad Oran voor een oogoperatie in Parijs. De man die hem daar de ogen moet openen blijkt een Algerijnse chirurg met een diepgewortelde afkeer tegen het Noord-Afrikaanse land. Ziedaar de spanningsboog van parabel over onbestemde heimwee en gezwollen thuis-symboliek. Gelukkig is het duo Claude Brasseur en Roschdy Zem uitermate innemend, zodat ontstemming over de dunne inhoud gemakkelijk verdwijnt. Gemaakt door Dominique Cabrera, de bejubelde cineaste die op haar vijfde van geboorteland Algerije naar Frankrijk verhuisde.

Ma saison préférée

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van André Téchiné. Met o.a. Catherine Deneuve, Daniel Auteuil, Marthe Villalonga, Jean-Pierre Bouvier en Chiara Mastroianni.

De afzonderlijke acteurs in Ma saison préférée zijn (zoals vaker bij Téchiné) interessanter om naar te kijken dan hun verknipte en onsympathieke personages. Auteuil en Deneuve spelen een van elkaar vervreemde broer en zus die ter gelegenheid van een kerstdiner met hun alleenwonende moeder (Villalonga) na jaren weer bij elkaar komen. Een feestelijk samenzijn levert dat niet op, wel het omwoelen van het verleden. Aldus krijgen de mooie fotografie van Thierry Arbogast en traditionele mineurtonen van componist Philippe Sarde iets van een vals vernisje. Chiara Mastroianni, de liefdesbaby van Deneuve en Marcello Mastroianni, debuteert in een bijrol.

Les mamies

1992 | Komedie, Actiefilm

Frankrijk 1992. Komedie van Annick Lanoë. Met o.a. Danielle Darrieux, Sophie Desmarets, Paulette Dubost, Jackie Sardou en Marthe Villalonga.

De twaalf-jarige Gallon woont bij zijn grootmoeder Darrieux en zijn moeder Kriegel. Deze laatste is zo ingenomen met haar aanstaande, tweede huwelijk, dat ze geen aandacht heeft voor de jongen. Wanneer moeder op zakenreis is, loopt de jongen weg. Darrieux wil haar kleinzoon terugvinden en roept de hulp in van enkele oude vriendinnen. Ontwapenend spel van zeven oudere actrices redt de film van de totale ondergang. Het scenario hangt met haken en ogen aan elkaar en heeft weinig opwindends, maar Darrieux en haar trawanten zorgen voor leuke dialogen en situaties. Lano[KA3]e, Claude Besson, Claire Alexandrakis en Chantal Pelletier schreven het scenario, dat (gelukkig) veel plaats laat voor improvisatie. Fotografie van Olivier Gueneau.

Maguy

1990 | Komedie

Frankrijk​/​​Luxemburg​/​​België 1990. Komedie van Didier Albert. Met o.a. Rosy Varte, Jean-Marc Thibault, Marthe Villalonga, Jo Rensonnet en Francine Blistin.

Maggy en Georges maken vele avonturen mee met als uitgangspunt de erfenis van een schuit. Er lijkt geen einde aan deze avonturen te komen en heel wat opvulling en overbodige scènes zijn nodig geweest om de afgesproken tijdsduur vol te krijgen. Zeer ongelijkmatig spel. Wat vooral opvalt is dat de acteurs heel blij zijn, omdat ze hun kapriolen mogen laten zien. Speelt in België en Frankrijk. Misschien verteerbaar wanneer opgesplitst in maar liefst 46 delen.

L'union sacrée

1989 | Misdaad

Frankrijk 1989. Misdaad van Alexandre Arcady. Met o.a. Richard Berry, Patrick Bruel, Bruno Cremer, Claude Brasseur en Marthe Villalonga.

Twee politieagenten (Berry en Bruel) die een onderzoek moeten leiden, verschillen in alles van elkaar. Met name het feit, dat de een joods is en de ander van Arabische afkomst, speelt hen parten. Hun onderlinge verhouding ligt moeilijk, maar zij slagen erin het religieuze fanatisme te bestrijden. Enige kritiek op het uitgangspunt, het tegenover elkaar plaatsen van deze twee personen omdat ze aan eenzelfde onderzoek werken, is misschien terecht. Er is sprake van een goed uitgedacht script en prachtige rollen voor de uitstekende acteurs. Scenario van regisseur Arcady, Daniel Saint-Hamont en Pierre Aknine. Het camerawerk is van Robert Alazraky.

Par où t'es rentré, on t'a pas vu sortir

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Jerry Lewis, Philippe Clair, Marthe Villalonga, Jackie Sardou en Philippe Castelli.

Frankrijk is het enige land ter wereld waar Jerry Lewis nog artistiek aanzien heeft en af en toe nog eens in een film mag aantreden. In dit geval is het resultaat ronduit gênant, pijnlijk voor alle betrokkenen en in het bijzonder een onthutsend dieptepunt voor Lewis, die toch ooit geestige films heeft gemaakt, en die hier, in het Frans gedoubleerd, gedegradeerd wordt tot aangever voor de luidruchtige onbenul Clair. Onbeschrijflijk ziek is deze film, bah. Scenario van regisseur Clair, Daniel Saint-Hamont en Bruno Tardon.

Les Voleurs de la nuit

1983 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1983. Drama van Samuel Fuller. Met o.a. Bobby Di Cicco, Veronique Jannot, Victor Lanoux, Stéphane Audran en Camille de Casabianca.

Werkeloze jongeren ontmoeten elkaar op het arbeidsbureau en besluiten uit wraak de hen vernederende ambtenaren te beroven, waarbij een van hun slachtoffers door eigen schuld een dodelijke val maakt, met als gevolg dat de politie de jongeren van moord verdenkt. Deze eerste Franse produktie van veteraan Fuller is eerder een liefdesfilm dan een sociaal drama of een thriller met actie die pas in de laatste helft aan bod komt. Prille liefde in een verloederende samenleving wordt in losstaande sc[KA2]enes getekend, die stuk voor stuk kleine bravoure-filmpjes zijn. De samenhang gaat daardoor te vaak verloren, zodat de film ondanks de boeiende elementen niet werkelijk geslaagd is. (De nasynchronisatie in Amerikaans bargoens van de exportversies is rampzalig).

Le grand carnaval

1983 | Drama, Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1983. Drama van Alexandre Arcady. Met o.a. Philippe Noiret, Roger Hanin, Peter Riegert, Gérard Darmon en Macha Méril.

Tegen de achtergrond van de invasie in Noord-Afrika door de geallieerden wordt het leven in een Algerijns stadje getoond en de vriendschap tussen de Algerijnse kroegbaas en de koloniale burgemeester, die tenslotte ontdekken halfbroers te zijn. De combinatie van sentimentele komedie en epische historische reconstructie (de invasie en de andere spectaculaire scènes werden geregisseerd door Luc Besson) werkt niet door de zwakke dramaturgie. De kleurrijk gespeelde rollen en de verzorgde vormgeving houden, ondanks de overmatige lengte, de aandacht vast.

Maigret et le fou de Bergerac

1982 | Misdaad, Thriller, Horror

Frankrijk 1982. Misdaad van Yves Allégret. Met o.a. Jean Richard, Annick Tanguy, Fred Personne, Jacques Duby en Maxence Mailfort.

Een zorgvuldige bewerking van een van de beroemdste en griezeligste romans van Simenon. Zijn beroemde commissaris bevindt zich in de Bergerac en doet daar onderzoek naar de misdaden die door een sadistische gek zijn gepleegd. De grijsgroene sfeer is aanwezig. Een van de beste televisiefilms die Allégret aan het einde van zijn loopbaan maakte.

La baraka

1982 | Film noir

Frankrijk 1982. Film noir van Jean Valère. Met o.a. Roger Hanin, Gérard Darmon, Magali Renoir, Henri Tisot en Marthe Villalonga.

Verhaal van een vriendschap met hindernissen tussen een notabele Fransman uit Marseille (afkomstig uit Algerije) en een stille jongeman die half Algerijns blijkt te zijn. De jongeman doodt per ongeluk een racisitische caf[KA1]ehouder en wil naar het buitenland vluchten, maar de dochter van de Fransman geeft hem aan. Hij pleegt dan zelfmoord. Of dit tragische einde nodig was in deze interessante verfilming naar Jean Val[KA2]ere, is de vraag. Hanin (de Fransman) legt het er te dik bovenop. Scenario van Henri Graziani.

Banzaï

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Coluche, Didier Kaminka, François Perrot, Jean-Marie Proslier en Marthe Villalonga.

De vierde dijenkletser van het duo Coluche/Zidi; een melige film, waarmee het soms toch vreselijk lachen geblazen is. Coluche is een wat onnozele bediende bij een verzekeringsmaatschappij met een grote hekel aan reizen, terwijl zijn vriendin stewardess is. Zijn superieur stuurt hem - om hem te pesten - naar allerlei exotische oorden in de wereld, waar hij de meest idiote avonturen beleeft en waar hij er altijd in slaagt de boel enorm op stelten te zetten. Gemaakt pikant, maar verplichte kost voor Coluche- fanaten. Acteur Kaminka schreef met regisseur Zidi het scenario. Het camerawerk is van Jean-Jaques Tarbes.

T'es folle ou quoi?

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Nicole Calfan, Fabrice Luchini, Aldo Maccioni, Darry Cowl en Catherine Lachens.

Een verlegen tv-journalist is de protégé van zijn directeur met wie hij een dubbele flat deelt. Dan komt hij door zijn werk in contact met een uitbundige gemeenteambtenares, die vervolgens verliefd op hem wordt en daarmee de jaloezie van zijn werkgever en mogelijke minnaar opwekt. Deze zonder kraak of smaak geregisseerde komedie die inhaakt op de onlangs populaire nichtenkluchtigheid, is binnen dat genre niettemin weinig vulgair en zelfs een beetje subtiel, vooral dank zij acteurs die hun rollen voor platte karikatuur behoeden en de normalisering van hun relatiepatroon betrekkelijk stellen: de held wordt tot heteroseksualiteit 'bekeerd' door een aantrekkelijke, maar zich uiterst mannelijk gedragende Calfan.

Si ma geule vous plait...

1981 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1981. Komedie van Michel Caputo. Met o.a. Valérie Mairesse, Bernadette Lafont, Michel Galabru, David Pontemoli en Pascale Roberts.

In tegenstelling tot haar vriendinnen wordt een meisje van seksuele ervaringen koud noch warm en hoopt met rekwisieten uit de seks-shop en via contact-advertenties daar verandering in te brengen. Uiteenlopende, maar steeds teleurstellende ervaringen, tot ze met een Italiaan die al die tijd beschikbaar was het gewenste orgasme beleeft. Deze porno-regisseur probeert zijn entree in de offici[KA3]ele cinema met een `komedie-net-tegen-het-randje`, maar het geringe aantal en de veel te lamlendige grappen maken er een ergerlijke mislukking van, die alleen verbaast door de medewerking van acteurs die bewezen hebben anders en veel beter te kunnen. (Het volstrekt seksistische scenario werd door vrouwen geschreven)

Inspecteur la Bavure

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Coluche, Gérard Depardieu, Dominique Lavanant, Julien Guiomar en Alain Mottet.

Een onhandige politie-inspecteur - die door zijn moeder in het voetspoor van zijn gestorven vader is gedwongen - en een ambitieuze journaliste proberen ieder staatsvijand nummer 1 te pakken te krijgen, die echter met valse identiteit vriendschap met de blunderaar sluit. De combinatie Coluche-Depardieu geeft enige sjeu aan de komedie die het politiesysteem angstvallig spaart en alleen de stuntelende hoofdpersoon op de korrel neemt. De uniformering is ook de enige oorspronkelijkheid aan de voor het overige, afgekloven gags.

Cherchez l'erreur

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Roland Magdane, Roland Dubillard, Henri Virlojeux, Caroline Grimaldi en Micheline Luccioni.

Te verwaarlozen komedie, bedoeld als one man-show voor 'komiek' Magdane die zelf het scenario schreef. Hij speelt een verstrooide geleerde die de ene ramp na de andere veroorzaakt maar uiteindelijk toch een belangrijke ontdekking zal doen. Magdane wordt bijgestaan door een hond die houdt van kruidenthee, de samba en snelle sportwagens en die voortdurend de show steelt. Niet dat er veel te stelen valt.

Les Joyeuses colonies de vacances

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Hubert de Lapparent, Marthe Villalonga, Corinne Lahaye, Mario Dalba en Alain Bastien-Thiry.

Deze vermoedelijk komisch bedoelde collage van wat er zoal te beleven valt in een Franse vakantiekolonie lijkt van a tot z geïmproviseerd te zijn, hoewel de titelrol viér scenarioschrijvers vermeldt. Ze hebben dus ieder één gag bedacht en die zijn alle vier bij de montage verloren gegaan. Wat rest is gewoon niet om aan te zien.

Le coup de sirocco

1979 | Drama

Frankrijk 1979. Drama van Alexandre Arcady. Met o.a. Roger Hanin, Marthe Villalonga, Jacques Duby, Michel Auclair en Patrick Bruel.

Albert Narboni is gelukkig met zijn bestaan in Oran, waar hij met vrouw en zoon woont en waar hij zijn kruidenierszaak bestiert. Maar dan breekt in 1954 de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog uit, en gaat deze pied-noir met zijn gezin terug naar het land van zijn voorouders, eerst naar Marseille, later naar Parijs. Ze zullen dus moeten inburgeren. Redelijk interessant drama met grappige momenten over een stuk geschiedenis waar in Frankrijk niet graag aan teruggedacht wordt. Verteld vanuit het perspectief van de zoon. Filmdebuut van zanger/hartenbreker Patrick Bruel.

Gros Câlin

1979 | Romantiek, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1979. Romantiek van Jean-Pierre Rawson. Met o.a. Jean Carmet, Nino Manfredi, Enrico-Maria Salerno, Alvaro Vitali en Marthe Villalonga.

Romantische komedie gebaseerd op het gelijknamige boek van Emile Ajar, bewerkt door het befaamde Italiaanse scenaristenduo Age en Scarpelli. Carmet speelt een eenzame bediende die thuis tegen zijn slang praat en te schuchter is om zijn liefde te verklaren aan het meisje van wie hij houdt. Als hij dat uiteindelijk toch doet, valt het meisje voor zijn charmes en neemt haar intrek in zijn appartement. De slang zorgt echter voor onverwachte ontwikkelingen. Onbenullig, maar charmant. Perrin heeft een klein rolletje als taxichauffeur.

Les Ringards

1978 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1978. Komedie van Robert Pouret. Met o.a. Mireille Darc, Julien Guiomar, Aldo Maccione, Georges Wilson en Geneviève Fontanel.

De vrouw van een politiecommissaris die in een commissie voor liberalere strafmaatregelen zit, zorgt voor vrijlating van drie kruimeldieven en beraamt dan samen met hen een inbraak. Dit uitzonderlijk flauw en onbedoeld (?) demagogisch scenario kan niet gered worden door de regisseur die aardiger komedies maakte en een rolbezetting die ook leuker kan zijn.

Le sucre

1978 | Drama, Thriller

Frankrijk 1978. Drama van Jacques Rouffio. Met o.a. Gérard Depardieu, Michel Piccoli, Jean Carmet, Nelly Borgeaud en Roger Hanin.

Een speculant weet een rentenier over te halen om diens kersverse erfenis te investeren in aandelen op de suikermarkt waarvan de beursnotities worden gecontroleerd door een financiële haai. Minder een sociale satire op de paniek die bij marktfluctuaties kan ontstaan dan een karikaturale karakterstudie die een reeks uitgelezen acteurs alle kansen op ongewone types geeft. Scenario van Georges Conchon en de regisseur.

L' Ange gardien

1978 | Komedie

Canada​/​​Frankrijk 1978. Komedie van Jacques Fournier. Met o.a. Margaret Trudeau, Francis Lemaire, André Falcon, Marco Perrin en Marthe Villalonga.

Langdradige, vervelende komedie over een rijke industrieel die zijn vrouw alleen met vakantie laat gaan, maar haar wél laat schaduwen door een lijfwacht. Die lijfwacht is uiteraard een onhandige, domme slungel en zorgt aldus voor de vrolijke noot. Oorspronkelijk geschreven voor Anny Duperey en Aldo Maccione die echter op het laatste moment bedankten voor de eer. Niet onverstandig, zo blijkt.

Nous irons tous au paradis

1977 | Komedie, Drama

Frankrijk 1977. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jean Rochefort, Claude Brasseur, Guy Bedos, Victor Lanoux en Danièle Delorme.

Vier vrienden hebben allemaal zo hun problemen, vooral met vrouwen. Verteller en hoofdpersonage Etienne vindt een foto waarop zijn vrouw een onbekende man omhelst en verder zijn er complicaties met moeders, bazinnen, uit de kast komen en het naderen van de middelbare leeftijd. Ze kopen een rustig leuk weekendhuisje, dat, als een luchtvaartstaking afgelopen is, vlak bij de startbaan van een druk vliegveld blijkt te liggen. Vervolg op de hit 'Un eléphant ça trompe énormément', minder leuk maar kreeg toch César-nominaties voor script en beste film.

Un éléphant ça trompe énormément

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jean Rochefort, Danièle Delorme, Anny Duperey, Guy Bedos en Victor Lanoux.

Étienne (Rochefort) is een gelukkig getrouwde man, in tegenstelling tot z'n vrienden, die allemaal vreemdgaan. Maar op een dag raakt hij geheel in de ban van een fotomodel (Delorme): hij moet en zal haar ontmoeten en het hof maken. Levendige komedie van acteur-regisseur Robert, die ook onder meer het tweeluik La gloire de mon père en Le château de ma mère op zijn naam heeft staan. Film kreeg een vervolg, Nous irons tous au paradis, en een Amerikaanse remake, The Woman in Red, die het overigens niet haalde bij het origineel.

Déclic et des claques

1964 |

Frankrijk 1964. Philippe Clair. Met o.a. Philippe Clair, Mike Marshall, Annie Girardot, André Nader en Georges Blanes.

Verfilming van de roman van André Couteaux. In tegenstelling tot wijn wordt Philippe Clair er niet beter op naarmate hij ouder wordt. Zijn beste films maakte hij nog met technische man Pierre Granier-Deferre. Alhoewel boordevol flauwe en soms botte grappen, toch een meedogenloze schets van jonge Algerijnen, die in een grote Franse stad trachten te integreren. Er bevinden zich nogal wat luiwammesen en nietsnutten onder hen. De clichés liggen voor het oprapen. Teveel een opeenvolging van sketches in plaats van een helder verhaal, maar er zijn goede momenten.